เช้าวันที่11เมษายน หนูหลับบนที่นอนของหนูเหมือนทุกวัน หม่ามี้อาบน้ำแต่งตัวเตรียมไปทำงานเหมือนทุกวัน แล้วก็อดไม่ได้ต้องถ่ายรูปหนูนอนหลับ เพราะท่านอนของหนูทำให้หม่ามี้ยิ้มได้ทุกที

แต่หม่ามี้ไม่ได้เอะใจเลยว่าวันนี้จะไม่เหมือนทุกวัน...

ปะป๊ามาปลุกหนูให้ออกไปเดิน หลังๆมานี้หนูนอนนานขึ้น หลับก็สนิทและไม่ค่อยอยากจะออกไปฉี่ตอนเช้าๆ เราคิดว่าเป็นเพราะหนูแก่แล้ว นอกจากเรื่องนอนเยอะและทำทุกอย่างช้าลง หนูก็ยังกินเก่งเหมือนเดิม ขอกินตลอดเหมือนเดิมและยังเห่าเสียงดังเวลาเล่นกับลูกบอลของหนูเหมือนเดิม

แต่วันนี้หนูเซื่องซึม หม่ามี้เตรียมอาหารเช้าพิเศษเพราะเป็นวันเกิดปะป๊า หนูก็ไม่มารอในครัวเหมือนทุกวัน ข้าวเช้าหนูก็กินแค่นิดเดียว ปกติแล้วหลังกินมื้อเช้าหนูจะกระโดดขึ้นไปนอนบนโซฟาบนกองหมอนนุ่มๆ

แต่วันนี้หม่ามี้เห็นหนูนั่งมองโซฟาอยู่นานแล้วก็เดินช้าๆไปนอนที่พรมแทน หม่ามี้บอกปะป๊าว่าหนูดูแปลกๆ ปะป๊าก็บอกว่าออกไปฉี่เมื่อกี้หนูก็ไม่ค่อยอยากจะเดิน หมามี้ใส่เสื้อกันหนาว รองเท้า ถุงมือเตรียมจะออกไปทำงาน แต่ก่อนจะไปก็เปลี่ยนใจ บอกปะป๊าว่าจะวัดไข้หนูก่อน ปรอทวัดได้39.4องศา หม่ามี้ไม่รู้ว่าปกติรึเปล่า แต่กะว่าจะกูเกิ้ลดูตอนถึงที่ทำงาน ก่อนออกจากบ้านปะป๊ายังพูดติดตลกกับหนูว่า ฟีบี้หนูห้ามตายวันเกิดปะป๊านะ

ข้อมูลที่หม่ามี้เจอบอกว่าอุณหภูมิของหมาปกติอยู่ที่38-39องศา หม่ามี้เลยตัดสินใจโทรหาหมอ เล่าอาการของหนูให้หมอฟังหมอบอกว่าให้พาหนูมาตรวจเพราะหนูมีไข้

หม่ามี้โทรหาปะป๊าว่าต้องพาหนูไปหาหมอ ปะป๊าก็รีบมารับ ระหว่างทางเรายังคุยกันว่าจะทำยังไงเพราะวันนี้ประป๊างานเยอะแล้วก็มีประชุมตอนบ่าย เราตกลงกันว่าปะป๊าจะไปส่งหม่ามี้กับหนูที่คลีนิกแล้วให้คุณตาไปรับทีหลัง

พอไปถึงคลีนิกปะป๊าเปลี่ยนใจเข้าไปหาหมอกับเรา ทุทีที่มาหาหมอ หนูจะรู้ตัวแล้วไม่ยอมเดินเข้าคลีนิกง่ายๆ วันนี้หนูเดินตามหม่ามี้ไม่มีขัดขืน เข้ามาข้างในเจอเพื่อนหมาตัวนึงหนูยังกระดิกหางดี๊ด๊าอยากจะทักทายเค้า 

ท่าทางหนูดูดีขึ้น หม่ามี้ยังพูดกับปะป๊าเลยว่าไม่ใช่หนูแค่เหนื่อยรึเปล่าแต่หม่ามี้ต้องพามาตรวจเสียตังค์อีกแล้ว หม่ามี้ไม่ได้คิดเลยว่าวันนี้หม่ามี้จะเสียมากกว่าเงิน

หมอมาตรวจคร่าวๆแล้วสั่งตรวจเลือด เอ็กซเรย์และอุลตร้าซาวด์ ระหว่างที่รอ หนูนั่งตักหม่ามี้ตลอด บางทีก็นอนลง หม่ามี้รู้เลยว่าหนูเหนื่อย

หลังจากเจาะเลือดเสร็จ หม่ามี้ยังให้ปะป๊าถ่ายรูปหนูแล้วโพสลงเฟสบุคว่าหมอสั่งตรวจหลายอย่าง บิลค่ารักษาวันนี้ต้องทำหม่ามี้จนแน่ๆเหมือนหลายๆครั้งที่เราพาหนูมาหาหมอ

ตอนเอ็กซเรย์กับอุลตร้าซาวด์ หนูนอนนิ่งๆให้หมอทำได้ทุกอย่างหม่ามี้เริ่มใจไม่ดีเพราะปกติที่มาหาหมอหนูจะกลัวตัวสั่น แทบไม่ยอมให้หมอตรวจแต่วันนี้หนูดูสงบ ไม่กลัว หรือไม่มีแรงต่อต้านก็ไม่รู้

หมอบอกว่าหนูเป็นAnemia ค่าเม็ดเลือดแดงหนูต่ำมาก ม้ามและตับหนูก็โตกว่าปกติหมอไม่รู้ว่าอะไรเป็นสาเหตุที่ทำให้เม็ดเลือดแดงหนูลดลง ปกติแล้วเกิดจาก3อย่าง 1.เนื้องอกและมะเร็ง 2.ติดเชื้อเรื้อรังจากเห็บกัด 3ใภูมิต้านทานตัวเองทำลายเม็ดเลือดแดง หมอบอกว่าจะรักษาได้ต้องรู้สาเหตุแต่ที่คลีนิกเครื่องมือไม่พอ เลยให้หม่ามี้พาหนูไปโรงพยาบาลเพื่อตรวจเพิ่ม

ระหว่างที่รอหมอเตรียมเอกสารและฟิลม์เอ็กซเรย์ให้เราเอาไปโรงพยาบาล หม่ามี้บอกปะป๊าว่าให้ปะป๊ากลับไปประชุมเพราะใกล้บ่ายโมงแล้ว เดี๋ยวหม่ามี้พาหนูไปเอง ตอนนั้นหม่ามี้ไม่ได้คิดเลยว่าหนูจะป่วยมาก สุดท้ายปะป๊าโทรไปบอกที่ทำงานยกเลิกทุกอย่างเพราะอยากไปกับเรา ปะป๊าบอกว่าถ้ามีอะไรปะป๊าจะได้อยู่เป็นเพื่อนหม่ามี้

เราแวะกลับบ้านไปกินข้าวกลางวันอย่างรีบๆ หม่ามี้เอาขนมของโปรดหนูให้หนูกับโซย่ากิน หนูก็กินจนหมด ยังนั่งสวยสวัสดีได้เหมือนทุกที หม่ามี้ไม่คิดเลยว่านั่นจะเป็นการให้ขนมหนูกินครั้งสุดท้าย

Lady Cher's : acebook page

Lady Cher's : รวมลิ้งค์ ..