Bloggang.com : weblog for you and your gang
Welcome to My World :) You're Welcome.
ด้วยผลแห่งความรั่ว
สืบเนื่องมาจากความคึกของกู เมื่อวานนี้ (จริงๆก็แอบรู้สึกคึกๆ ตึงๆ มา 2-3 วันล่ะ)
แล้วประมาณว่า เมื่อวานจู่ๆก็อยากกินเค้กมากกกก
ทั้งๆที่รู้อยู่ว่าตอนเย็นต้องไปกินข้าววันเกิด แจง แมนโหน่ง ก็ได้กินเค้กแน่ๆ
แต่เข้าใจอารมณ์คนอยากกินป่ะ? อยากกินมากกก เลยแบบ ไม่ไหวละ
วันนี้กูจะกินๆ (จริงๆก็อยากกินตั้งแต่วันที่ใหญ่ซื้อ Ms.Sasa ละ แต่วันนั้นระลึกไว้ว่าไม่มีตังค์)
แต่จะว่าไปวันนี้ก็ไม่มีตังค์เหมือนกันแหละ แต่อยากกินมากกก ไม่ไหวแล้วววววววววววว
ประจวบเหมาะกับวันนี้ พี่จี๋ (พี่ที่ฝึกงาน) อยากไปกินเตี๋ยวเนื้อแถวนั้น
ก็เลยได้ที ไปกินด้วย อยากไป แล้วแว้บไปซื้อเค้กต่อได้เลย
เที่ยงปั๊บ ฟึบฟับ พร้อมแดกค่ะ ด้วยหัวใจลิงโลดเต็มที่ แม้พี่จี๋จะบอกว่ายกเลิกไม่ไป
แต่ด้วยความอยากของไอ้หยี ไม่ด้ายยยยยนะคะะะะ อยากกินเค้กมากกว่ากินข้าว
เลยถามใหญ่กะกิ๊ง มันก็บอก ไปดิ ก็เลยดีใจ อารมณ์ดี ลิงโลด หัวใจฟู่ฟ่ามากกกก
พอลงลิฟท์ลัลล้ามาถึงชั้น M ปุ๊บ อีหยีก็ยิ้ม อารมณ์ดี คึกไง คึก
เจอหน้าพี่เอก (นามสมมติเดียวกะที่อีใหญ่เรียก) กำลังเดินมาขึ้นลิฟท์
ด้วยความคึก และรั่วของกู (ที่อีใหญ่เรียกว่าก๋ากั๋น) เลยยกมือไหว้พี่เค้า แล้วถามพี่เค้าว่า พี่ไปกินเค้กกันมั้ย?
ทำให้อีใหญ่ถึงกับตึ้งงงง เบรกตีนไม่ทัน แต่ไอ้คนถามตึงอยู่ไง คึกอยู่ ไม่ได้สนใจอะไรแล้ว
คือพอถามเสร็จก็สาวเท้าต่อ ไม่ได้คิดว่า เค้าจะมีเรสซะป๊องอะไรกลับมาหรอก ก็เดินต่อไป
แต่สิ่งที่เค้าเรสซะป๊องกลับมา แต่กูกะใหญ่เบรกตีนไม่ทันแล้ว คือ
พี่เค้าตอบว่า "ทีไ่หน?" แล้ว ยิ้ม!!!
กูกะใหญ่อึ้งค่ะ... เพราะไอ้คนถามน่ะ ไม่ได้คิดว่าเค้าจะตอบด้วยซ้ำ
อย่างมากก็คงตอบว่า ไม่เป็นไรครับ หรือไม่ก็ยิ้มให้ แต่นี่กลับตอบว่า "ทีไ่หน?" เอ้อออ ก็เล่นกับพวกกูเว้ย 5555
กูถึงกับคลั่ง แต่ก็ไม่มากเท่าไหร่ เพราะว่าเจอของกินที่อร๊อยยยย อร่อยยย ดึงสติกูกลับมาได้หมด
5555 ก๋วยเตี๋ยวเนื้อก็อร่อย เค้กก็อร่อย แถมยังได้ระลึกความหลัง โหยยย สุดยอดดด!!!!
แล้วตอนเย็นก็ไปรั่วที่ เกะ SF ไปวันเกิดแจง แมน โหน่ง แอบรู้สึกผิดติ๊ดนึงที่ไม่ได้ไปช่วยงานอิง เหอๆ
แต่นั่นแหละ ไปถึงก็ตึงๆนะ อารมณ์แบบเหนื่อย แต่พอเห็นพวกมันแล้วก็ดีขึ้น
ตลกที่ร้องแต่เพลงช้า ไอ้พวกห่านี่ งานวันเกิดนะโว้ยยยย ไม่ใช่งานฉลองช้ำรัก 555
ก็เลยจัดแจงค่ะ เลือกเพลง สมหวังนะครับ เป็นลูกทุ่งซีรีย์ มันส์จะตาย
เสียดายเพลงไม่อัพเดทไม่มี มันต้องถอนนนนนนนน....
แม่งทำเป็นด่ากู อาร๊ายยย ใครเลือกเพลงนี้ เป็นไงล่ะ พอเลือกมาก็เสือกร้องกันได้ มันส์อีก
อีแมนนี่โชว์ลูกคอ 16 ชั้นฟ้า 15 ชั้นดิน แหมมมม ทำไปได้
พอจะจบสมหวัง ก็มีคนตะโกนขอขอนไม้ๆ ขอตั๊กแตนๆ
ขอไผ่ พงศธร!! แน่ะะะะ อย่ามาแรง รู้ชื่อนักร้องอีก!
เสียยยยยยยยยใจค่ะ ลูกหยีเลือกไว้ในลิสท์หมดแล้วววววววววววววววว 5555
มันส์ค่ะ โดยเฉพาะเพลง คนบ้านเดียวกัน แหมะ อะไรจะมันส์ขนาด
อีต่ายนี่ แทบจะแร็บลาวเว้าใส่ไมค์ มันส์อีหลีเด้อค่ะเด้ออออออ 5555555
นั่นแหละ สนุกสนานกันไปแต่พองาน เสียยยยยดายที่เวลาหมดซะก่อน เลยอดมันส์กันต่อเลย เฮ้อออ
กลับมาวันนี้ตอนเช้า... ลงไปกินข้าวเช้าชั้น 27 ค่ะ เปิดสมาคมแม่บ้าน ไม่สิ สาวออฟฟิศ แต่เช้าเลย 555
แล้วไงคะ...เจอพี่เอก (นามสมมติ ย้ำอีกครั้งว่านามสมมติ) มาชงกาแฟค่ะ จริงๆก็ไม่บังเอิญหรอก
คือเป็นอะไรที่เราเห็นได้ทุกวัน จนต้องเปิดสมาคมดักรอมองเนี่ยแหละค่ะ 555
ชั้นก็เดินไปทิ้งของ หยิบนู่น หยิบนี่ ปกติ (แอบจงใจ มีเจตนานิดหน่อย)
พี่เ่อกก็ยิ้มให้ แล้วก็ถามว่า "สรุปเมื่อวานไปกินเค้กร้านไหนมา"
ชั้นก็บอกว่า "อ๋อ ร้านตรงสาทรซอย 8 อ่ะพี่ ข้างๆก๋วยเตี๋ยวเนื้อ"
พี่เค้าก็บอกว่าไม่รู้จัก ชั้นก็หัวเราะ ยิ้มๆให้
แล้วก็กลับมานั่งโต๊ะ เล่าให้อีใหญ่ฟัง อีใหญ่บอกว่า
ทำไมไม่บอกว่าเดี๋ยววันหลังพาไป... ไม่เป็นงานเลย
แหมมมม ก็กูไม่เป็นงานนี่ค่ะ TT_TT
เสียใจมาอยู่จนตอนนี้จนต้องมาอัพบล็อก อัพสเปซเนี่ยแหละค่ะะ
เฮ้อ จะว่าไปแล้ว จริงๆน่าจะชวนพี่เค้าไปกินข้าวด้วยนะวันนี้...
แต่คิดไปคิดมา หรือว่า มึงจะให้กูกลายเป็นวันเดอร์เกิร์ล
ต่อจากสามใบเถา เกินเยียว ไหวมั๊ย และ น้องพอเหอะ ล่ะ?
ไม่เอาอ่ะจ้ะ ยังไม่อยากเป็นใบเถาที่สี่ และไม่อยากเป็นตัวแม่ของมันด้วย
ใหญ่... คราวหน้ามึงต้องคุยกะพี่เค้าด้วยนะ ไม่ใช่ให้กูลุยอยู่แค่คนเดียว >.<~
กูกลัววว กูตื่นเต้นนนนนน
เออ ประมาณนั้นแหละ เรื่องมีอยู่แค่นั้น แต่ถ้าต่อไปมีอะไรคืบหน้าจะมาเล่าให้ฟัง
เฮ้อออ... ซักวันเหอะนะ ซักวัน :)
Create Date : 29 เมษายน 2552
Last Update : 29 เมษายน 2552 11:29:01 น.
4 comments
Counter : 380 Pageviews.
Share
Tweet
มาทักทายค่า \\(^^)/
โดย:
onedermore
วันที่: 29 เมษายน 2552 เวลา:11:43:58 น.
มาทักทายค่า \\(^^)/
โดย:
onedermore
วันที่: 29 เมษายน 2552 เวลา:11:44:22 น.
มาทักทายค่า \\(^^)/
โดย:
onedermore
วันที่: 29 เมษายน 2552 เวลา:11:44:24 น.
เขียนเก่ง
โดย: วิช IP: 58.9.204.224 วันที่: 17 พฤษภาคม 2552 เวลา:10:22:59 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
My Lullaby
Location :
[Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
Welcome to My Blog ^^
Nice To meet You all na ka :):)
This is my URL: http://lady-lullaby.bloggang.com
This is my Christian Blog :http://loukyie.blogspot.com/
Group Blog
"a LiFe"
"a TRiP"
"Life as Christian"
"SonG"
"a BooK"
"MoviE"
All Blogs
The Magic Wishing Apple : เจ้าหญิงกับแอปเปิ้ลวิเศษ
อดีต อดีต อดีต และ ปัจจุบัน
รำคาญ!
ชีวิตกระโถน
น้ำตาไม่ได้หมายถึงทุกอย่าง
เรายังเป็นวัยรุ่นอยู่ :):) จงดีใจไว้
บทสนทนาสะท้อนใจ
อดีต อดีต อดีต และ ปัจจุบัน
ครอบครัวคนไม่มีเหตุผล....
silly thought came up in new years's day
Merry Christmas while I already realize how cruel the world is!!!
เพื่อเพื่อน เต็มร้อยไม่ได้แล้วจริงๆ :'((
เมื่อพระเจ้าสร้างผู้หญิง :):)
วิกฤตวัยกลางคน กับ งานแต่ง
น้ำตาผู้หญิง ของประทานจากพระเจ้า
Love with Economics ความรักกับเศรษฐศาสตร์
ยอมรับความจริงกันดีกว่า
คิืดจะคึก คิดเขียนเรื่องสั้น บทที่ (-2)
คิืดจะคึก คิดเขียนเรื่องสั้น บทที่ (1)
คิืดจะคึก คิดเขียนเรื่องสั้น บทที่ (0)
ความรู้สึกในความทรงจำ
เศษความคิดน้องลูกหยี issue 1
คิืดจะคึก คิดเขียนเรื่องสั้น บทที่ (-1) :: เรื่องแรก ที่ยังไม่มีชื่อ
ภาษารัก 5 ภาษา
ATTITUDE กับ ความถนัดของซีกสมอง
ฝน = น้ำตา
คำถามมากมายในชีวิต
ว่าด้วยเรื่อง"สัตว์ๆ"
เพื่อนของฉันคิือความเหงา
หัวใจ กำแพง ก้อนหิน
Life is in your hands, Choose!
7 พฤติกรรมในความคิดข้าพเจ้า ที่คนไทย "ควร" เปลี่ยน!!!
ทฤษฎีการรู้จักกัน
คำตอบของ Blog ก่อนหน้า
หากเลือกได้ หนึ่งในผู้หญิงสามคนนี้....
วันฝนตก ร่มสีขาว และถนนสีลม
อิตถีศาสตรตำราว่าด้วย เรื่องของแฟนเก่า
It's just "never" or "ever"
ถึงคุณนั่นแหละ
กระเป๋าถือ และสารกระตุ้น
ฉันรักตัวฉันเอง
แผ่นเสียงกับก้านเข็ม
On behalf of love...
รู้ก็สายเกินไป
Celebrate our serenade
แย๊ แย่...
ยังจะมีไหม
ด้วยผลแห่งความรั่ว
เวลา เข็มนาฬิกาื และกระเป๋าเดินทาง
I'm just sunken into my memory box.
"คำสัญญา"
Estación la vida .... ฤดูชีวิต....
กระแส Feminist
จุดสีเทาเข้มบนโลกสีน้ำเงิน
สิ่งสำคัญ คือ ความรัก?!
ได้โปรด อย่าได้ไหม....
ความทรงจำ
ชั้นเหนื่อย
เว้นวรรคทางความรัก 5 ปี
เกณฑ์การตัดสิน
นิทานประโลมโลก
หิวจริงรึเปล่า?
บทเพลงอาลัยแด่ความจีรัง
พุทธพาณิชย์ :ผลประโยชน์จากความเชื่อ
เมื่อหัวใจไร้หลักยึด
ปีก
Re-Entry From Hi5: Inspired by mai_maple
Re-Entry From Hi5: เพราะเธอ...
Re-Entry From Hi5: Friday Blue
Re-Entry From Hi5: ตู้คีบตุ๊กตา
Re-Entry From Hi5: อีกหนึ่งบทสนทนา
Re-Entry From Hi5: ชิ
Re-Entry From Hi5: นับ....
Re-Entry From Hi5: มึง....อย่านะเว้ย
Re-Entry From Hi5: ครับผม ก็อกหัก
Re-Entry From Hi5: ไม่แน่ใจ
Re-Entry From Hi5: สักวันหนึ่ง
Re-Entry From Hi5: ก็แค่ไม่เข้าใจ
Re-Entry From Hi5: โปรดระวัง
Re-Entry From Hi5: โลกหนอ.... โลก
Re-Entry From Hi5: มองโลกในแง่ร้าย
Re-Entry From Hi5: คลั่ง
Re-Entry From Hi5: Every...
Re-Entry From Hi5: 10 เหตุผลที่ควรเอาเกย์เป็นแฟน
Re-entry from Hi5: ทุกครั้งที่หลับตา ทุกเวลาที่หายใจ
Re-Entry From Hi5: The Revolution
Re-Entry From Hi5: รัก?
Re-entry from Hi5: ลืม
Re-Entry From Hi5: ทะเลกลางคืน
Re-Entry From Hi5: สำรวจหัวใจ
Re-Entry From Hi5: จุดชนวนเพื่ออออ????
Re-Entry From Hi5: Complicated
Re-Entry From Hi5: อากาศ
Re-Entry From Hi5: ถ้าหากว่า
Re-entry from Hi5: ทำไมน่ะหรือ?
Re-Entry From Hi5: ปล่อย...!!!
Re-Entry From Hi5: ความดี
Re-Entry From Hi5: วันพ่อ
Re-Entry From Hi5: รอ
Re-Entry From Hi5: ชอบ Word นี้ ><
Re-Entry From Hi5: No one
Re-Entry From Hi5: Why???
Re-Entry From Hi5: Love Less... Hate More....
Re-Entry From Hi5: Approve or delete comment in Hi5!!
Re-Entry From Hi5: Day&Night
Re-Entry From Hi5: My Inspiration
Re-Entry From Hi5: อันนี้แรงไปมาก >๘<
Re-Entry From Hi5: 20 Tricks HoW to Be 'Lady-lullabY'
Re-Entry From Hi5: Wishin' 'n' Hopin'
Re-Entry From Hi5: หลอกได้ หลอกไป
Re-Entry From Hi5: รักของฉัน...
Re-Entry From Hi5: เฮ้ย...!!!
Re-Entry From Hi5: แน่ใจว่ารัก?
Re-Entry From Hi5: Welcome with Never...if
Friends' blogs
mai_maple
\\\
ยิปซีสีน้ำเงิน
องุ่นทอง
Nanatakara
Webmaster - BlogGang
[Add My Lullaby's blog to your web]
Links
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.