คิดถึง ระลึกถึง นึกถึง By 'ปราย พันแสง
Friday, November 6, 2009 at 1:50am
Will you miss me when I'm gone? Or will you keep living your life Just like nothing ever occurred? -Zapata-
ลั่นทมสีแสด - อ้อมแขนอุ่นมักหลอกลวงให้เราหลง - เด็กผู้หญิิงผมเปียที่ชอบเอาแต่ใจ ชอบทำให้แม่ต้อเสียใจกลายมาเป็นผู้หญิงที่ขลาดเขลาต่อโลกความจริง อะไรหนอที่ทำให้เธอรู้สึกว่าห้องหับในหัวใจแม่อุ่นไม่พอ ในเมื่ออ้อมแขนและอกกว้างแข็งแรงของใครบางคน ก็ทำให้เธอหนาวเหน็บเยือกร้าวครั้งแล้วครั้งเล่า - ความจริงไม่ทำร้ายใครหรอก คนต่างหากที่ทำร้าย - หากแกคิดว่าการที่คนเขาไม่ีีรักเราคือการทำร้ายล่ะก็ โลกนี้คงมีแต่อาชญากรแน่ๆ - ความจริงที่รับรู้มาตลอดก็คือ เขามีความอบอุ่นเผื่อแผ่ให้คนพิเศษทุกๆคน ถึงเธอไม่ร้องไห้ ก็คงต้องมีผู้หญิงคนอื่นๆร้องไห้อยู่ดี - เหตุผลหนึ่งที่ทำให้คนน้ำตาไหลได้ก็คือ การต้องขอโทษโดยที่ตัวเองไม่ได้ทำผิด - ความจริงที่ไม่มีวันเป็นส่วนหนึ่งของความหวัง แฃ้วยังจะเรียกร้องสิ่งใดจากความฝัน หรือความจริงอยู่ใกล้ ความหวังอยู่ห่างออกไปไกลแสนไกล แล้วความฝันไม่มีจริง
ผู้หญิงมาจากดอกทานตะวัน - ผ่านพบผู้หญิงมากมาย แต่ผู้หญิงในใจชายผู้ยิ่งใหญ่คนนี้มีเพียงสองแบบ คือ "นางฟ้า" และ "พรมเช็ดเท้า" กระบวนการที่น่าทึ่งคือขั้นตอนที่นางฟ้าค่อยๆกลายเป็นพรมเช็ดเท้าได้อย่างไร ที่น่าทึ่งกว่านั้น คือมีผู้หญิงมากมายเต็มใจเดินเข้าไปสู่กระบวนการนี้
เทพนิยายคืนวันพุธ - รถคันหนึ่ง บรรทุกผู้โดยสารไปสามคน มีซานตาคลอส มีผู้ชายดีๆ แล้วก็มีผู้หญิงอีกคนหนึ่ง และปรากฏว่ารถคันนั้นประสบอุบัติเหตุ ทำให้ผู้โดยสารตายไปสองคน คุณลองทายสิว่าใครรอด - ผู้หญิงรอดตาย เนื่องจากผู้หญิงเป็นผู้โดยสารคนเดียวที่เดินทางไปกับรถคันนี้ เพราะซานตาคลอสกับผู้ชายดีๆ ไม่เคยมีอยู่จริงตั้งแต่แรกแล้ว
คืนนี้ฝนตกเป็นดาว - ตรงไหนก็มีดาว ถ้าเรามีตาสำหรับมองมัน - หากจะมีใครรักใครไปจนตายจริงๆ มันจะมีแค่คนเดียวเท่านั้นที่รักไปจนตาย แต่ไม่ต้องกลัว คงไม่ใช่คุณ ไม่ใช่คุณ รับรองเลย คุณไม่ใช่คนดีขนาดนั้น จริงๆนะ ไม่ต้องมายิ้มหรอก เราหรือ... เราจะยิ้มได้อย่างไร ในเมื่อคนบ้ารักอยู่คนเดียวจนตายคนนั้น บางทีมันอาจเป็นตัวเราเองก็ได้ - ป่านนี้คุณไปอยู่ที่ไหนแล้วไม่รู้ แต่เห็นไหม เรายังอยู่ทีเ่ดิมของเราอยู่ดี เราอยู่ตรงนี้ก่อนคุณมา คุณไปแล้วเราก็ยังไม่ได้ไปไหน ยังอยู่ตรงนี้ บางทีอาจอยู่ตลอดไป - ไม่ต้องเห็นกันก็ได้ เพียงแค่ได้รู้ว่ายังมีอยู่ ก็พอใจมากแล้ว
จันทร์กระจ่างฟ้ายามบ่าย - เรารู้จักกันน้อยกว่าคนรู้จัก และยังไม่แน่ใจตัวเองด้วยซ้ำ ว่าอยากจะให้เธอรู้จักฉันมากกว่าคนทั่วไปมากแค่ไหน - บางอย่างไม่เกี่ยวกันเลย ไม่เข้ากันเลย แต่บางชั่วขณะหนึ่ง เมื่อมีโอกาสได้มาอยู่ด้วยกัน มันก็ดูดีได้เหมือนกัน แ้ม้เพียงชั่วขณะหนึ่ง หรือสิ่งต่างๆในโลกเราเป็นอย่างนี้ เราต่างคนต่างอยู่ก็ได้ ตั้งแต่เดกิดจนตาย ไม่จำเป็นต้องมีอะไรในชีวิตที่ต้องมาเกี่ยวข้องกันเลยแม้แต่น้อยนิด ชั่วชีวิตนี้ไม่ต้องมาข้องเกี่ยวกันเลยก็ได้ ต่างคนต่างอยู่ไปก็สบายดี แต่ในบางนาที ที่โลกเอียงมาให้เราใกล้กัน ในฉับพลันที่เรามีกันและกัน ก็ได้ฉงนฉงายว่าก่อนหน้านี้ เรามีชีวตอยู่ในโลกนี้มาโดยไม่มีกันได้อย่างไร - มนุษย์เราใช้เวลาหลายพันหมื่นล้านปี กว่าจะวิวัฒนาการตัวเองจนหยัดยืนอยู่มาได้อย่างนี้ แล้วต่อแต่นี้ เราจะต้องมีชีวิตอยู่ต่อไปแบบไหน ถ้าขาดใครไปอีกคน
เพื่อนแปลกหน้าและผู้หญิงเห่าได้ - "แต่คงไม่โทรไปหรอกนะ" "ทำไม" "ไว้คุณนึกถึงแล้วโทร.มาหาฉันอย่างวันนี้คงดีกว่า" "ทำไม" "จะได้รู้ไง ว่าคุณนึกถึงฉันบ่อยแค่ไหน" - คนที่เธอรู้จักมานานปี เหมือนคนไม่ค่อยเอาใจใส่ใยดี เหมือนคนที่ไม่ค่อยรู้จัก คนที่อยู่กึ่งกลางระหว่างรู้จักและไม่รู้จัก น่าแปลกที่ชีวิตยังวนเวียนมาเจอกันได้ อีกสองปี ห้าปี อาจจะได้เจอกันใหม่ หรืออาจจะไม่ได้เจอกันอีกเลยตลอดชีวิต
นกบนกิ่งโมก - ในดินแดนแห่งความสงบสุข มีอาหารการกินสมบูรณ์ มีชีวิตที่เรียบง่าย พวกเธอจึงไม่ได้เลือกเป็นคู่เพียงเพราะเขาสร้างรังเก่ง แต่เธอเลือกเพราะเขาเป็นศิลปิน
บานชื่นสีม่วงในบ่ายฝน - ความโศกเศร้าเดินทางเข้ามสู่ชีวิตคนเราได้หลายรูปแบบ และน้ำตาไม่ใช่ความโศกเศร้าที่แท้จริง
คืนหนึ่งเรารักกัน - กลิ่นบางกลิ่นในโลก มันทำให้เรารู้สึกเหมือนได้กลับถึงบ้าน บางกลิ่นในโลก ทำให้เราอุ่นใจ ว่าไม่ต้องอ้างว้างเดียวดาย ไม่ต้องเผชิญชีวิตเพียงลำพังในโลกนี้ - ฉันมีความปรารถนาดี วันนี้ฉันรักเขา เขารักฉัน วันหน้าหรือวันหนึ่งื เราอาจจะไม่ได้รักกันแล้ว แต่ความปรารถนาดีนั้นอาจจะยังติดตัวเขาไป เพื่อช่วยให้เขามีชีวิตอยู่บนโลกนี้ได้อย่างรื่นรมย์ขึ้นบ้าง ไม่มากก็น้อย - ยิ่งคิดถึงจะยิ่งรีบหลับให้ไวๆที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพระาอย่างน้อย เราก็ยังมีโอกาสเจอคนที่เราคิดถึงในความฝันได้อีกทางใช่ไหม?
ฤดูกาลดวงดาว - สำหรับบางคน โลกหมุนรอบดวงอาทิตย์ไปอย่างว่างเปล่า ชีวิตเป้นอย่างนี้ ความหมายของมันไม่เคยแน่นอน บางครั้ดูเหืมอนเราจะเข้าใจในความเป็นไป บางทีก็ไม่ ความร้ายกาจของมัน คือ บางทีคิดว่าเข้าใจ แต่ความจริงอาจจะไม่
ดอกไม้สีขาวในสายฝน - พบกัน ลืมกัน คือ เรื่องราวสามัญบนโลกที่เราอยู่อาศัย ไม่แปลกหรอกว่าเราพบกันเช่นไร มันสำคัญที่เราจากกันไปเช่นไร จากไปด้วยเหตุผลอันควรหรือเปล่า ทำอะไรเพื่อให้ได้อยู่ด้วยกันนานที่สุด หรือยัง เท่านั้น
ลืืมเลือนมิได้ตั้งใจ, จดจำปราศจากความหมาย - ช่วงเวลาก้ำกืึ่งระหว่างความมืดและความสว่างเช่นนี้ สิ่งที่น่ากัวที่สุดคงจะเป็นความรู้สึกนึกคิดและจินตนาการของเราเอง มันน่ากลัว เพราะทุกสิ่งดูเหมือนจะเป็นไปได้ทั้งนั้น แม้แต่สิ่งที่ไม่มีวันเป็นไปได้ - มืดไม่สนิท แต่ยังไม่สว่างเท่าใด เรามองไม่เห็นพระอาทิตย์ เราไม่พบแหล่งกำเนิดแสงสว่างใดใด แต่โลกยังไม่ได้มืดมิดจริืงแท้ - เรารู้ดี - บางสื่งบางอย่างของชีวิตนั้น เพียงมาปรากฏตัวต่อสายตาเราเพียงชั่วขณะโดยไม่ได้ตั้งใจก่อนจะหายวับ ทิ้งให้เราอยู่กับความทรงจำปราศจากความหมายที่มักจะวูบไหวขึ้นมาในความพร่ามัว - ผู้คนบนโลกนี้มีอยู่มากมาย ืทุกวันมีคนเกิด ทุกวันทีคนตาย มีผู้คนอยู่มากมายที่เกิดมาแล้วตายไป โดยที่ไม่เคยได้รู้จักกัน - โลกไม่เคยมืดมิดอย่างจริงแท้ แม้ในความทรงจำที่ปราศจากความหมาย
Create Date : 08 กุมภาพันธ์ 2553 |
Last Update : 8 กุมภาพันธ์ 2553 10:35:11 น. |
|
2 comments
|
Counter : 517 Pageviews. |
|
|
|
โดย: บรี IP: 125.24.81.188 วันที่: 2 สิงหาคม 2553 เวลา:2:52:03 น. |
|
|
|
โดย: บรี IP: 125.24.81.188 วันที่: 2 สิงหาคม 2553 เวลา:3:55:57 น. |
|
|
|
| |
|
|
Location :
[Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
Welcome to My Blog ^^ Nice To meet You all na ka :):)
This is my URL: http://lady-lullaby.bloggang.com This is my Christian Blog :http://loukyie.blogspot.com/
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|