บทสนทนาสะท้อนใจ
Wednesday, November 4, 2009 at 12:03am
เพื่อนคนหนึ่ง: กูบอกมึงไว้เลย ต่อแต่นี้ไป
อย่าไปรักใครด้วยหัวใจอีก ห้ามอีก ห้ามเด็ดขาด
มันจะทำให้เราเจ็บจนไม่อยากรักใครอีก เหมือนกู
ลูกหยี: ทุกครั้งก็กูก็คิดได้อย่างนี้แหละ แต่สุดท้ายพอเราต้องการใครสักคน
นั่นก็เป็นทั้งหมดที่เราจะให้เหมือนกัน ก็ไม่คิดเหมือนกันว่าคนๆนั้นจะทำเราได้
เพื่อนคนหนึ่ง: อืม มันทำกูเจ็บ จนไม่รู้สึกว่าอยากรักใครอีกแล้ว
ลูกหยี: สำหรับกู มันผ่านมาแล้ว กูต้องใช้เวลา
กูเคยคิดว่า กูไม่อยากรักใครอีกแล้ว แต่กูห้ามไม่ได้
กูพยายามคิด และใช้สมองให้มากกว่าความรู้สึก
บางทีประสาทกูรับรู้นะ แค่มันไม่ยอมทำตาม
เพื่อนคนหนึ่ง: ทำไมมันเป็นเรื่องยากได้ขนาดนี้วะ กูไม่เข้าใจจริงๆ
ทำไมความรักที่กูให้มันถึงไม่หมด แล้วทำไมความรักเค้าถึงหมดวะ?
ลูกหยี: ...
เพื่อนคนหนึ่ง: แล้วสิ่งสำคัญคือ ทำไมไม่ยอมรับว่ามันไม่รักกูแล้ว
แค่นั้น กูต้องการแค่นั้น แล้วก็จบจริงๆ
ลูกหยี: กูก็ต้องการความชัดเจนเหมือนกันนะ แต่บางทีมันก็ทำให้กูเจ็บ
กูเคยคิดว่าแค่บอกมา ทุกอย่างจะดีกว่านี้
แต่กูว่ามันไม่ใช่... เพราะกูยังไม่พร้อมที่จะรับความจริง
กูไม่รู้เหมือนกันว่า ความจริง มันจะทำให้กูกระอักตายได้หรือเปล่า
....
....
ไม่ใช่บทสนทนารับหน้าเหงา เอ๊ย หน้าหนาว
แค่แชร์ประสบการณ์คุยกันแบบผู้หญิิงๆ ของเรากับเพื่อน
เป็นการตัดตอนมา และของจริงยาวมากกว่านี้ >.<~
| Create Date : 08 กุมภาพันธ์ 2553 |
| Last Update : 8 กุมภาพันธ์ 2553 10:46:04 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 362 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
