อัปเดตเรื่องของคุณยาย
คุณยายกลับจากแอดมิทที่โรงพยาบาลในช่วงเย็นของวันอังคาร ซึ่งทางบ้านได้ให้พี่พยาบาลที่รู้จักมาช่วยสอนเรื่องการดูดเสมหะ การทำความสะอาดในช่องปาก การเช็ดตัว การทำแผลแผลกดทับ
คุณยายมีแผลกดทับขนาดประมาณฝ่ามือ คาดว่าทางโรงพยาบาลไม่ค่อยได้มีเวลาพลิกตัว ตอนคุณยายไปโรงพยาบาลขนาดแผลแค่ประมาณเหรียญห้าบาท แต่หลังจากอยู่ที่โรงพยาบาลประมาณหนึ่งเดือนในห้องผู้ป่วยรวม ตอนนี้บาดแผลขยายและกินเนื้อใน
คุณแม่ คุณน้า และญาติเราอีกหนึ่งคนก็จะเป็นคนช่วยดูแลคุณยายในเรื่องต่างๆ ส่วนเราจะมีหน้าที่ล้างอุปกรณ์ต่างๆ กับจัดยา บดยา และทำงานบ้าน
เมื่อวันพุธ คุณยายก็ไปฟอกไต โดยคุณแม่ก็หิ้วเครื่องดูดเสมหะไปด้วยเพราะอยากให้พี่พยาบาลที่โรงพยาบาลช่วยดูดให้ ปรากฏว่าพี่พยาบาลดูดเสมหะออกมาได้เยอะกว่าที่คุณแม่ดูด ทางบ้านเราก็เลยคิดว่าวันที่คุณยายฟอกไต จันทร์ พุธ ศุกร์ จะหิ้วเครื่องไปให้พี่พยาบาลดูดให้ ส่วนวันอื่นๆ จะลองดูดกันเอง
แต่ว่าพอวันพุธ คุณยายกลับจากการฟอกไต คุณแม่จะดูดเสมหะก่อนการให้นม ทั้งตอนเย็น ตอนกลางคืน แต่ดูดออกมาได้น้อยเพราะยังไม่ค่อยคล่องในการใช้อุปกรณ์ ทำให้คุณยายมีอาการหายใจครืดคราดตอนดึกบวกกับคุณยายมีไข้และออกซิเจนต่ำจึงตัดสินใจว่าจะพาคุณยายกลับไปที่โรงพยาบาลเดิม แต่ก่อนไปให้เจ้าหน้าที่ที่นำส่งช่วยดูดเสมหะให้ก่อน
หลังจากนั้นคุณแม่กับคุณน้าก็ไปโรงพยาบาลกับคุณยาย คุณยายติดเชื้อในปอด ตอนนี้คุณยายก็อยู่ในห้องผู้ป่วยรวม แต่อยู่ในห้องผู้ป่วยรวมชาย เพราะเหลือเตียงว่างเตียงเดียวที่นั่น
คุณหมอบอกว่าถ้าอีกสองอาทิตย์ คุณยายไม่สามารถหายใจเองได้จะต้องเจาะคอ
คุณหมอถามว่าถ้าคุณยายหัวใจหยุดเต้นจะให้ปั๊มไหม คุณแม่บอกว่าไม่ต้องปั๊ม อยากให้คุณยายไปแบบธรรมชาติ
หลังจากคุณแม่กับคุณน้ากลับมาบ้านแล้วก็มาคุยกันว่าถ้าคุณยายกลับมาบ้านแล้วไม่ต้องเจาะคอจะจ้างคนมาดูแลคุณยายหนึ่งเดือนเพื่อที่จะได้สอนให้พวกเราได้เรียนรู้ในเรื่องที่ยังไม่ค่อยคล่อง หลักๆ เลยคือเรื่องดูดเสมหะ แต่ถ้าคุณยายเจาะคออาจจะไม่ได้จ้าง เพราะถ้าคุณยายเจาะคอจะดูดเสมหะง่ายกว่า
ถึงตอนนี้คุณยายยังไม่จากไป แต่คุณแม่กับคุณน้าก็ได้มีคุยกันล่วงหน้าแล้วว่าถ้าคุณยายเสียจะจัดงานกันอย่างเรียบง่ายจะบอกแค่ญาติๆ และเพื่อนสนิทของคุณน้าไม่กี่คน ส่วนเราเราก็จะบอกเพื่อนสนิทสมัยมหาวิทยาลัยเราแค่คนเดียวแล้วจะบอกเขาว่าไม่ต้องบอกใคร เพราะเพื่อนคนนี้เป็นคนเดียวที่มาเยี่ยมคุณยายเราตอนที่ยังไม่ป่วยหนัก ส่วนเพื่อนคนอื่นๆ จะไม่ได้รู้จักคุณยายเรา
แต่เรื่องที่คุณยายป่วยหนัก เรายังไม่ได้บอกเพื่อนคนนี้เลย เพราะคิดว่าถ้าเขารู้ เขาต้องอยากมาเยี่ยมคุณยายเราแน่ๆ แต่ทางบ้านเราก็ค่อนข้างจะยุ่งๆ กันถ้าคุณยายกลับมาบ้านแล้ว และทางบ้านเรายังไม่อยากให้ใครมาเยี่ยมด้วยสถานการณ์โควิดในขณะนี้ ทางบ้านเราก็เป็นกังวล
ตอนนี้เราพอมีเวลาเลยมาเขียนบล็อกอัปเดตอาการ แต่ถ้าคุณยายกลับมาบ้านแล้ว แล้วเรายุ่งมากๆ เราอาจจะไม่ได้มาอัปเดตอะไร
แต่ในตอนนี้ถ้าอยากเขียนอะไร เราจะเขียนๆ ก่อนเผื่อในอนาคตจะไม่ว่าง เพราะแค่ล้างอุปกรณ์ต่างๆ เราก็ต้องล้างตลอด ล้างเรื่อยๆ นี่ยังไม่รวมงานบ้านอื่นๆ แต่เราไม่เหนื่อยนะ เพราะเราก็ยังมีได้พักเป็นระยะๆ คนที่เหนื่อยกว่าเราคือคุณแม่ คุณน้า และญาติเราอีกคน
แต่พวกเราก็สู้กันต่อไปเพื่อดูแลคุณยายให้ดีที่สุด
ผู้ติดตามบล็อก : 27 คน [
