ความรู้สึกนึกคิดประจำวัน (9 ก.พ. 64)
- เรากำลังหลอกตัวเองหรือหลอกคนอื่นอยู่ มีแต่ตัวเราเท่านั้นแหละที่รู้
- เราจะเขียนตอนจบของนิยายรักให้เป็นอย่างใจเรายังไงก็ได้ แต่ในชีวิตจริง เราไม่อาจเขียนตอนจบได้อย่างนั้น แม้กระทั่งกลางเรื่อง บางทีเรายังเขียนไม่ได้เลย เรื่องจะไปสู่จุดไหน บางทีเราก็เขียนเองไม่ได้
- นิยายรักส่วนใหญ่จะมีนักเขียนแค่คนเดียว แต่ชีวิตจริง จะมีนักเขียนอย่างน้อยสองคนเสมอ
- ตอนจบของความรักในชีวิตจริงจะโหดร้าย หรือดีเกินคาด อยู่ที่นักเขียนที่ร่วมเขียน
- จินตนาการสำคัญกว่าความรู้ แต่สำหรับความรัก จินตนาการ บางทีก็เป็นความฝันลมๆ แล้งๆ แต่เรายังจินตนาการ เพราะมันสร้างความสุขให้เรา
- ความรักสมัยมัธยม น้อยคนนักที่จะยืนยาวมาจนถึงได้แต่งงานกัน แต่ความรักสมัยมัธยม จะอยู่ในความทรงจำของเราเสมอ บางทีก็เป็นรักข้างเดียว แต่เป็นรักข้างเดียวที่มีความสุขนะ
ตอนสมัยมัธยมทั้งม.ต้น ม.ปลาย (คนละโรงเรียน) เราก็มีรักข้างเดียวอยู่ ณ ที่นั้น เมื่อนึกถึง ก็ยิ้มได้ทุกที
- การดูแลความรักก็เหมือนการดูแลต้นไม้ ควรรดน้ำทุกวัน แต่ต้นไม้บางชนิด ก็สามารถเติบโตได้โดยไม่ต้องรดน้ำทุกวัน นานๆ รดทีก็อยู่ได้ เติบโตได้ อย่างต้นกระบองเพชร
ถ้าเราเป็นอย่างต้นกระบองเพชรได้ เราจะไม่ทุกข์ใจเลย เมื่อไม่มีคนมาดูแล หรือเอาใจใส่เราทุกวัน
ผู้ติดตามบล็อก : 27 คน [
