ยามจันทร์เศร้าขอให้เจ้าคิดถึงข้า
ดวงดาราวาวแสงใช่แข่งขัน
ข้าคงเคียงข้างเจ้าคราวรำพัน
คลายทุกข์ทัณฑ์ท่วมท้นให้พ้นไป

ฟ้าอาจหม่นมืดมิดแผลงฤทธิ์บ้าง
อาจอวดอ้างข่มเหงให้หวั่นไหว
จันทร์จึงเจ็บร้องไห้เพราะปวดใจ
ไม่เป็นไรดาวดวงน้อยจะปลอบโยน

แม้ข้าเป็นดาวดวงเล็กเด็กไปหน่อย
แต่ข้าน้อยใช่เพียงแต่โลดโผน
ข้ามิใช่เพียงแค่เด็กทโมน
ผู้ใหญ่สวมหัวโขนมิยอมฟัง

หากจันทร์ล้าอยากร้องไห้จงปลดปล่อย
ข้าจะคอยยืนเคียงและหนุนหลัง
หากจันทร์เจ้าหมดแรงใจภินท์พัง
จะช่วยส่งพลังให้ทดแทน

จะเป็นไหล่ให้เจ้าเอียงเอนซบ
จะคอยตบบ่ากว้างกางอ้อมแขน
จะกอดเจ้าไม่ให้ใครมาดูแคลน
สาดแสงแทนทั่วแดนยามจันทร์ลา...