บันทึกความทรงจำ ความผูกพันของฉันกับพ่อ


วันที่ 12 สิงหาคม เขียนบันทึกความทรงจำ ความผูกพันของฉันกับแม่ไปแล้ว วันที่ 5 ธันวาคมก็เลยเขียนบันทึกความทรงจำ ความผูกพันของฉันกับพ่อบ้าง

สำหรับฉัน พ่อเป็นคนที่ทำงานหนักตั้งแต่ฉันจำความได้ บางครั้งพ่อก็ไปต่างประเทศ บางครั้งพ่อก็ไปต่างจังหวัด จังหวัดที่พ่อไปและเคยอยู่ คือ พิษณุโลก (แต่พ่อทำงานที่ลานกระบือ) ตอนเด็กๆ ฉันเคยคิดว่าลานกระบือ อยู่จังหวัดพิษณุโลก แต่ความจริงคือไม่ใช่

ฉันจำได้ว่าฉันเคยไปเยี่ยมพ่อที่นั่น เหมือนเคยไปอยู่ชั่วคราวช่วงสั้นๆ และฉันก็ทำเรื่องที่น่าหวาดเสียวไว้ด้วย คือ เล่นอะไรไม่รู้ แล้วเม็ดส้มเข้าไปอยู่ในรูจมูก ตอนนั้นแม่ตกใจมาก แต่พ่อมีสติช่วยไว้ได้

ต้องบอกว่าพ่อเป็นคนที่มีสติมากๆ เมื่อเกิดอะไรขึ้น พ่อจะไม่ตกใจ ซึ่งถ้าหากเป็นฉัน ฉันคงทำไม่ได้อย่างพ่อ ฉันคงตกใจทำอะไรไม่ถูก

พ่อเป็นคนที่มีสติ มีความคิดเป็นขั้นเป็นตอน มีระเบียบแบบแผน ซึ่งถ้าถามว่าฉันได้ตรงนี้มาจากพ่อเยอะไหม ก็คงต้องบอกว่าอาจจะไม่ถึงครึ่ง ฉันไม่ค่อยมีระเบียบสักเท่าไหร่

ตอนเด็กๆ ฉันค่อนข้างห่างจากพ่อ ด้วยความที่พ่อไปทำงานไกลบ้าน ช่วงอนุบาลประถม ก็จะมีรถโรงเรียนไปรับ ไปส่ง จะเป็นรถโรงเรียนที่รับส่งเด็กในซอย และบ้านเรารู้จัก

แต่ตอนที่ฉันอยู่ป.6 ฉันมีความรู้สึกว่า ฉันอยากกลับกับพ่อบ้าง และตอนนั้นพ่อก็ทำงานหลักๆ อยู่ที่กรุงเทพฯ ถ้าวันไหนอยากจะให้พ่อมารับ ฉันจะโทรบอกพ่อหลังจากเลิกเรียน และแจ้งกับทางรถโรงเรียนว่าขอไม่กลับ

ซึ่งต้องบอกว่าจากวันนั้นจนถึงวันนี้ฉันยังจำเบอร์โทรศัพท์ที่ทำงานพ่อได้อยู่ ถึงแม้ว่าหลังจากจบป.6 ฉันจะไม่ได้โทรอีก ฉันก็ยังจำได้ แต่กับเบอร์ที่ทำงานแม่ ฉันจำไม่ได้นะ นี่ยังนึกไม่ออกเลย แต่เบอร์ของพ่อจะอยู่ในหัว คงเป็นเพราะในช่วงป.6 ฉันให้พ่อมารับบ่อย และฉันก็จะอยู่รอพ่อกับเพื่อนอีกคนที่รอแม่กันจนเย็นเป็นสองคนสุดท้ายของโรงเรียน บางทีเพื่อนคนนั้นก็ไปก่อน บางทีฉันก็ไปก่อน แต่ถ้าฉันอยู่เป็นคนสุดท้าย ฉันก็ไม่กลัว เพราะการที่ได้นั่งรถพ่อ ฉันมีความสุข

พ่อจะซื้อขนมติดมือมาตอนที่มารับฉัน ฉันก็จะได้กินขนม และก็จะได้นั่งรถแอร์ฉ่ำๆ

หลังจากจบป.6 ที่สายน้ำทิพย์ ฉันมาต่อม.ต้นที่ศรีวิกรม์ พ่อก็จะเป็นคนไปส่งฉัน ฉันชอบที่จะได้นั่งรถของพ่อ เพราะฉันจะได้เปิดเพลง แต่ตอนแรกๆ จะเปิดวิทยุก่อน หลังๆ พอฉันเริ่มชอบศิลปิน ฉันจะซื้อเทป แล้วฉันก็จะเอาไปเปิดในรถพ่อ ซึ่งพ่อก็ไม่ว่าอะไรนะ ฉันก็เปิดเจอาร์วง เจอาร์วอยไป “โอะโอ้ะโอ ผมโตไม่ทัน เด็กไปที่ใครจะบอกรัก โอะโอ้ะโอโอ้ะ อย่าเสียดาย พี่ชายผมเองก็น่ารัก”

แต่ตอนเย็นก็จะมีคนมารับกลับ ตอนนั้นฉันย้ายมาอยู่บ้าน 93 แล้ว ก็จะมีญาติๆ ที่อยู่บ้านอีกหลังทางด้านหลังมารับ

ฉันก็จะมีความผูกพันกับพ่อในช่วงเช้านี่แหละ จนกระทั่งมาถึงช่วงม.ปลาย ฉันก็ยังให้พ่อไปส่ง แต่ในตอนนั้นฉันถามพ่อว่าพ่อไปส่งได้ไหม ถ้าไม่ได้ ก็ไม่เป็นไร เพราะฉันไปเองได้ มันไปง่ายมาก แต่พ่อก็บอกว่า พ่อไปส่งได้ แต่ต้องออกเช้า ฉันก็โอเค. เพราะความจริงก็อยากนั่งรถพ่อมากกว่า

ฉันเลยเป็นคนที่ไปโรงเรียนแต่เช้ามาตั้งแต่เด็กๆ คือ บ้านใกล้ แต่ตื่นเช้า มาโรงเรียนเช้า แต่ในตอนม.ปลาย ฉันกลับเอง

พ่อเคยมาที่โรงเรียน มาร่วมกิจกรรมในวันสำคัญคือวันพ่อในตอนที่ฉันอยู่ม.4 ตอนนั้นทางอาจารย์เขาเป็นคนเชิญ พ่อก็จะเป็นตัวแทนของพ่อในระดับห้องและในระดับชั้น พ่อได้กล่าวความรู้สึกที่โพเดียมด้วย เหมือนเป็นตัวแทนของพ่อพูดให้ลูกๆ หรือนักเรียนในหอประชุมฟัง ฉันว่าพ่อก็คงตื่นเต้น ฉันเองก็ตื่นเต้น เพราะนั่นเป็นครั้งแรกที่ฉันเห็นพ่อออกงานโรงเรียน ฉันไม่เคยได้ยินพ่อพูดคำกล่าวหรือพูดความรู้สึกที่ไหน

ฉันรู้สึกดีใจนะที่ครั้งหนึ่งพ่อได้มาเป็นตัวแทนพ่อในห้องของฉัน และในระดับชั้นม.4

สำหรับฉัน พ่ออาจจะดูเป็นคนจริงจัง ดุบ้าง แต่ฉันก็เข้าใจในความจริงจังนั้น แต่พ่อก็มีอีกมุมที่มีความตลกๆ อยู่ พ่อไม่ใช่คนที่จริงจังไปเสียทีเดียว เพียงแต่เมื่อก่อนฉันอาจจะเห็นน้อย

พ่อจะเป็นคนที่สามารถให้ลูกได้ในเรื่องของการเรียน คือ อยากเรียนอะไรเรียน ไม่ว่าจะดนตรี แจ๊สแดนซ์ เรียนพิเศษ พ่อก็ให้หมด

เวลาลูกป่วย อย่างตอนที่ฉันตรวจเจอซีสต์ที่เต้านม ตอนนั้นพ่อก็พยายามหาโรงพยาบาลที่มีหมอเชี่ยวชาญ เรื่องค่ารักษา พ่อจะเป็นคนออกให้

เรื่องค่าใช้จ่าย พ่อจะเป็นคนดูแล ทั้งค่าใช้จ่ายภายในบ้าน ลูกๆ ภรรยา แต่พ่อก็จะเป็นคนที่ประหยัด มัธยัสถ์ วางแผนเรื่องการเงิน สอนให้ฉันเก็บออมเงิน เงินที่ได้มาควรใช้อย่างคุ้มค่า “มีน้อยใช้น้อย มีมากใช้น้อย จะสบาย”

ฉันก็พยายามจะประหยัด และลดความอยากลง อะไรบางอย่างถ้าซื้อมือสองได้ก็ซื้อ อย่างหนังสือ และฉันก็พยายามจะลดความอยากลงให้ได้เรื่อยๆ เพราะถ้ามันไม่มีความอยาก ชีวิตมันก็จะสบาย มันเบา

ถึงพ่อจะไม่ค่อยพูดว่ารักหรือเป็นห่วงลูกมากนัก แต่ฉันก็รู้ว่าพ่อเป็นห่วงแบบสุดๆ ยิ่งเป็นลูกสาว พ่อก็คงจะหวงและห่วงแหละ อย่างตอนที่ฉันไปมีตติ้งนัดเจอพวกแฟนคลับสมัยยังเป็นนักศึกษา พ่อก็จะถามเสมอๆ ว่ามีผู้ชายไปด้วยหรือเปล่า ฉันก็จะตอบพ่อว่ามีแต่ผู้หญิง ศิลปินเป็นผู้ชาย ถ้าผู้ชายชอบ ก็คงจะตุ๊ดแล้ว แต่ฉันก็บริสุทธิ์ใจนะ คือ ถ้าพ่อจะตาม พ่อสามารถตามได้ เพราะไม่มีอะไรจริงๆ มีแต่ผู้หญิง แต่พ่อก็ไม่เคยตามนะ ฉันว่าพ่อก็คงจะไว้ใจ

ในวันพ่อปีนี้ก็อยากจะบอกพ่อว่า ขอขอบคุณคุณพ่อที่เลี้ยงดู ดูแลมาจนกระทั่งเติบใหญ่ ขอบคุณทุกๆ คำสอนที่ให้ลูกได้นำไปปฏิบัติใช้ ขอบคุณความรัก ความห่วงใยที่มีให้กัน ถึงแม้ตอนนี้จะอยู่คนละบ้าน แต่ความรักก็ยังคงส่งทอดถึงกัน

ความรักของพ่อไม่มีวันจางไปไหน รักพ่อสุดหัวใจค่ะ

ลูกแตง




Create Date : 05 ธันวาคม 2559
Last Update : 5 ธันวาคม 2559 0:38:00 น.
Counter : 1006 Pageviews.

14 comments
  

สวัสดียามเช้าครับน้องแตง

เป็นบล็อกที่เขียนถึงพ่อได้น่ารักและเต็มไปด้วยความรู้สึก
อ่านแล้วเห็นภาพพ่อที่ใจดี และเป็นผู้นำครอบครัวครับ

โหวต Diarist นะครับ
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 5 ธันวาคม 2559 เวลา:6:32:17 น.
  
สวัสดีจ้าน้องแตง

อ่านบันทึกถึงพ่อของน้องแตงแล้วอบอุ่นจัง

ดูเหมือนว่าพี่ไม่ค่อยเห็นแตงพูดถึงพ่อ

จะมีแม่ ยาย และน้าเป็นส่วนใหญ่

อ่านบันทึกฉบับนี้แล้วอิ่มในหัวใจ

แม้ว่าอยู่ห่างไกลกันแต่ความรักก็ไม่เคยลดน้อยลงไป


บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
กะว่าก๋า Book Blog ดู Blog
เนินน้ำ Food Blog ดู Blog
ไวน์กับสายน้ำ Diarist ดู Blog
comicclubs Diarist ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น
โดย: เรียวรุ้ง วันที่: 5 ธันวาคม 2559 เวลา:11:30:33 น.
  
ขอบคุณสำหรับโหวตจ้าน้องแตง

เหมือนกันเลยสำหรับพี่

5 ธันวา ก็ยังคงเป็นวันพ่อเหมือนทุกปี

เพียงแต่วันพ่อปีนี้เงียบเหงา เพราะพ่อนั่งมองเราจากบนฟ้าไกล
โดย: เรียวรุ้ง วันที่: 5 ธันวาคม 2559 เวลา:15:53:50 น.
  
เพิ่งเขียนเสร็จเหมือนกันจ้า เรื่องครอบครัว
โดย: sawkitty วันที่: 5 ธันวาคม 2559 เวลา:18:03:39 น.
  
อ่านแล้วรู้สึกได้ว่าเป็นคุณพ่อดูอบอุ่นดีครับ

คุณพ่อทังหลายไม่ค่อยพูดคำว่ารักออกมา แต่ส่วนมากเน้นลงมือทำให้เราเห็นมากกว่า เพียงแต่เราจะรับรู้ได้ถึงมันหรือไม่
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 5 ธันวาคม 2559 เวลา:18:18:42 น.
  
ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับน้องแตง

พี่ก๋าเชียร์เลยนะ
ถ้าชอบแนวหนังสือภาพและบทกวีสั้นๆ
เล่มนี้ดีงามเลยครับ


โดย: กะว่าก๋า วันที่: 5 ธันวาคม 2559 เวลา:20:10:15 น.
  
พ่อทำงานไกลบ้านเหมือนกันครับ กลับบ้านเดือนละครั้ง
เลยไม่สนิทกับพ่อเท่าไร

comicclubs Diarist ดู Blog
โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 5 ธันวาคม 2559 เวลา:23:50:53 น.
  
อ่านแล้วคิดถึงพ่อเลยค่ะ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ดอยสะเก็ด Literature Blog ดู Blog
กาปอมซ่า Literature Blog ดู Blog
Raizin Heart Diarist ดู Blog
Mitsubachi Food Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Book Blog ดู Blog
คนบ้านป่า Literature Blog ดู Blog
ตุ๊กจ้ะ Topical Blog ดู Blog
comicclubs Diarist ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น
โดย: บ้านต้นคูน วันที่: 5 ธันวาคม 2559 เวลา:23:59:30 น.
  

สวัสดียามเช้าครับน้องแตง

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 6 ธันวาคม 2559 เวลา:6:42:52 น.
  
เป็นข้อเขียนที่น่ารักมากค่ะ
คนที่รักพ่อแม่มักมีความสุขมากนะคะ

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ชลบุรีมามี่คลับ Literature Blog ดู Blog
ที่เห็นและเป็นมา Art Blog ดู Blog
เรียวรุ้ง Literature Blog ดู Blog
kae+aoe Parenting Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Book Blog ดู Blog
mambymam Music Blog ดู Blog
สาวไกด์ใจซื่อ Food Blog ดู Blog
comicclubs Diarist ดู Blog

โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า ) วันที่: 6 ธันวาคม 2559 เวลา:16:45:43 น.
  

สวัสดียามเช้าครับน้องแตง


มีคนสงสัยว่าคนตาบอดสามารถมองเห็นได้หรือเปล่า
พี่ก๋าคิดว่าเค้าคงมองเห็นอะไรที่คนตาดีมองไม่เห็น
เค้าคงสัมผัสอะไรบางอย่างที่คนตาดีสัมปผัสไม่ได้


บางอย่างที่สัมผัสด้วยความรู้สึก
น่าจะทำให้เรารับรู้ได้มากกว่าการมองด้วยสายตานะครับ


ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับ


โดย: กะว่าก๋า วันที่: 7 ธันวาคม 2559 เวลา:6:30:41 น.
  
สวัสดีครับคุณแตง
อ่านแล้วมีความสุขครับ
น่ารักและอบอุ่น

ขอบคุณครับ

โดย: loongchat (สมาชิกหมายเลข 3016924 ) วันที่: 7 ธันวาคม 2559 เวลา:14:08:10 น.
  
ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับน้องแตง

ในบล้อกเรามีคนถ่ายภาพเก่งๆเยอะมากครับ
หลายคนกลายเป็นมืออาชีพไปแล้ว
ยิ่งรุ่นพี่ก๋าเล่นบล้อก ตอนนั้นคนเก่งๆเพียบเลย

ตอนนี้ย้ายไปเล่นเฟซกันเยอะมากครับ

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 7 ธันวาคม 2559 เวลา:21:38:45 น.
  

สวัสดียามเช้าครับน้องแตง
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 8 ธันวาคม 2559 เวลา:6:27:50 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

comicclubs
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 27 คน [?]



Group Blog
All Blog
  •  Bloggang.com