การเลี้ยงเด็กคนหนึ่งไม่ใช่เรื่องง่าย
จากแต่เดิมเราเคยคิดว่าการดูแลเด็กเล็กๆ มันก็เป็นอะไรที่น่าสนุกดีนะ แต่ความจริงแล้วมันไม่สนุกเลย มันเป็นหน้าที่ที่ต้องทุ่มเท และก็เหนื่อยมากๆ
การไปเที่ยวเชียงใหม่ เชียงรายครั้งนี้แบบ 6 วันยาวๆ ตั้งแต่วันจันทร์ที่ 28 มีนาจนถึงวันเสาร์ที่ 2 เมษา เป็นอะไรที่ค่อนข้างจะชุลมุนและก็เหนื่อยอยู่สำหรับเรานะ แต่เหนื่อยไม่มากหรอกถ้าเทียบกับแม่ของเราและน้องสะใภ้ที่เป็นแม่ของหลาน
คือ การมีเด็กเล็กๆ ไปด้วยเราต้องคอยตามประกบทุกฝีก้าว อายุขวบกว่าๆ วัยกำลังซน ยิ่งเป็นเด็กผู้ชาย พลังเยอะด้วยแล้ว ต้องคอยดูให้ดี เพราะเจออะไรก็คว้าๆ หมด และก็วิ่งตลอด (แม่บอกว่าตอนอยู่ที่บ้าน ก็เดินทั้งวัน เหมือนเดินไปกลับกรุงเทพฯ เชียงใหม่) แทบไม่ค่อยได้นั่ง
เขาจะนั่งสงบๆ ได้ก็เวลามีคนเปิดวีซีดี.เพลงเด็กๆ ให้ดู ตอนไปเที่ยว เราก็ต้องคอยเปิดเพลงเด็กๆ จากยูทูปเพื่อให้เขาหยุดยืนนิ่งๆ และก็อยู่กับเรา บางทีก็ต้องเอาของกินมาล่อ อย่างคอห์นเฟลก เขาชอบมาก ถึงจะอยู่สงบๆ ได้
คือ เหนื่อยจริงอะไรจริงง่ะ เราเข้าใจแม่แล้วว่ากว่าจะเลี้ยงเรามา แม่เราเหนื่อยขนาดไหน แต่แม่เราก็บอกว่าแม่ไม่ค่อยได้เลี้ยงหรอก ส่วนใหญ่ยายจะเลี้ยง เพราะแม่เราทำงาน ที่บ้านเรายายเยอะ ช่วยๆ กันดู ยายบอกว่าตอนเด็กๆ เราก็ขาซิ่งชอบถีบ
ถ้าเทียบระหว่างดูแลคนแก่กับดูแลเด็ก ดูแลคนแก่สบายกว่ามาก เพราะยังคุยกันรู้เรื่อง ถึงจะดื้อบ้าง แต่ก็ไม่วิ่ง (แต่ก็ซิ่งอยู่นะ เคยแอบนั่งมอเตอร์ไซค์ไปซื้อเป็ด) ดูแลยายก็เหนื่อยประมาณนึง แต่ก็ไม่มาก คือ ต้องคอยดู เพราะยายชอบแอบ แอบกินกาแฟ แอบใส่น้ำปลา อะไรทุกอย่างที่หมอห้าม ยายจะแอบหมด ต้องคอยชะโงกหน้าดูเรื่อยๆ เหมือนเป็นสายสืบสกอตแลนด์ยาร์ด ก็ต้องคอยรายงานน้า เพราะน้าจะห้ามยายได้
ส่วนกับหลานชาย เราอยู่กันคนละบ้าน บ้านที่เราอยู่ปัจจุบัน เราอยู่กับยายและน้า ก็จะไม่ค่อยรู้ถึงความเหน็ดเหนื่อยในการเลี้ยงหลานสักเท่าไหร่ แต่ตอนนี้รู้ละ และก็เข้าใจละว่าทำไมเราถึงคุยกับแม่ได้วันละแค่แป๊บๆ เพราะแม่ยุ่งมาก จนไม่มีเวลาจะคุยโทรศัพท์จริงๆ
ไปเชียงใหม่คราวนี้ เราก็เลยบอกแม่ว่าถ้าหนูแต่งงาน หนูคงไม่มีลูกนะ คือ เห็นอย่างนี้แล้วไม่ไหวเลย ขอแบบโตแล้ว แล้วขึ้นประถมแล้วเลยได้มะ คือคุยกับเด็กประถมยังรู้เรื่องไง แต่เด็กเล็กๆ นี่ยังพูดไม่รู้เรื่อง ยังไม่เข้าชั้นอนุบาล ยังไม่รู้อะไรเป็นอะไร ก็เหนื่อยนะ รู้สึกนับถือใจคุณแม่ทุกๆ คน
แต่แม่บอกว่าเป็นโสดอะดีกว่า ไม่ต้องเครียดกับอะไร (เอ่อ... หนูก็ว่างั้น) เพราะบางทีมีความรัก มันก็คาดหวังเนอะ
เราโชคดีที่พ่อแม่เราไม่เคยถามว่าเมื่อไหร่จะมีแฟน ก็เลยไม่คิดหา โดยส่วนตัวเคยมีความรักมาแล้ว เจ็บมาแล้ว ก็ไม่อยากจะมีอีก เพราะมีปัญหาก็ปรึกษาใครไม่ได้ ยิ่งช่วงนี้แม่ยุ่งมาก ก็ตัดออกไปเลยเรื่องความรัก
ตอนนี้ก็อยู่ยายกับน้าไป ถ้ายายเริ่มฟอกไต ก็ต้องประกบยายตลอด ต้องช่วยกัน เพราะเวลายายไปไหน เข้าห้องน้ำ ก็อาจหน้ามืด ล้มเอาได้ง่ายๆ เพราะระบบการไหลเวียนของเลือดมันจะไม่เหมือนเดิม ตอนนี้ก็ต้องดูยายอยู่ เพราะแผลที่ผ่าตัดทำเส้นเลือดเทียมที่แขน ยายยังเจ็บอยู่ ยังไม่ได้ตัดไหม ก็ต้องคอยดูเป็นช่วงๆ แต่ถ้ายายเริ่มฟอกไตเมื่อไหร่ ก็ต้องคอยประกบในทุกๆ ฝีก้าวเหมือนดูแลเด็กเล็กๆ แต่ไม่เหนื่อยเท่าไหร่
แอบมองเทออยู่นะจ้ะ อิอิ 
ผู้ติดตามบล็อก : 27 คน [
พี่ก็มีหลานสาวจะได้ขวบก็กรกฏานี้แล้ว
ช่วงนี้คลานเก่งเริ่มเกาะเดิน แค่มองก็เหนื่อยแล้ว แม่เด็กต้องคอยประกบตลอด
แต่เสียงหัวเราะของเด็กมันทำให้บ้านสดใสจริงๆ
เห็นแล้วมีความสุข
ส่วนคุณยายของพี่เสียไปนานแล้ว อายุเยอะนะ 90กว่าเลย แต่ก่อนเสียแกต้องนอนอยู่กับที่เป็นปีเราก็ช่วยกันดูแล คนแก่สุดท้ายก็เหมือนเด็กอีกรอบ หัวเราะทีเอิ๊กอ๊ากน่ารักอะ พูดแล้วก็คิดถึงยาย
เป็นกำลังใจให้แตงนะจ๊ะ ขอให้คุณยายมีสุขภาพแข็งแรง