เมื่อคืนวันศุกร์ที่ 31 ธันวาคม หลังจากที่เราเสร็จภารกิจประจำวันแล้ว เราก็รีบแปรงฟันและขึ้นห้องนอนทันที เข้าไปดูในทวิตเตอร์ ดูสายผลิต (เหล่านักเขียน) กับสายซัพพอร์ตเขาอวยพรกัน รวมถึงดูว่าแต่ละคนเขาวางแพลนกันอย่างไรบ้างในปี 65
แล้วเราก็เขียนแพลนที่เราจะทำลงไป เราเขียนไว้ว่า
- อ่านบล็อก อ่านนิยาย อ่านงานเขียนต่าง ๆ ให้ได้มากขึ้น
- คอมเมนต์ให้สม่ำเสมอ
- ไม่ปล่อยให้ใครหมดกำลังใจ
- อัปบล็อกด้วยความสุข
- กลับไปเขียนเรื่องผีสั้น ๆ อีกครั้ง
- รักษาความรักให้อยู่ดี เพราะตอนนี้ไม่รู้สถานะ
- ออกกำลังกายมากขึ้น
เราคิดว่าเราจะทำให้ได้นะ แต่บล็อกของเราจะยังคงปิดคอมเมนต์เหมือนเดิม แต่ที่ไม่เหมือนเดิมคือเราจะไปเยี่ยมบล็อกคนอื่น ๆ ให้มากขึ้น อยากจะเป็นกำลังใจให้ทุก ๆ คน เมื่อเป็นกำลังใจให้นักเขียนนิยายได้ ก็อยากจะเป็นกำลังใจให้คนเขียนบล็อกด้วย ไม่อยากให้ใครรู้สึกหมดไฟ
เราไม่รู้ว่าคอมเมนต์สำคัญกับคนเขียนบล็อกขนาดไหน แต่คอมเมนต์สำคัญกับนักเขียนนิยายมาก บางคนท้อ บางคนเศร้า บางคนซึมเมื่อไม่มีใครมาคอมเมนต์
ปีนี้เราเลยตั้งใจจะเป็นกำลังใจให้ทุก ๆ คนเท่าที่เราจะทำได้ และเป็นกำลังใจให้ตัวเองด้วย เพราะปีนี้เราจะกลับมาเขียนเรื่องผีสั้น ๆ อีกครั้ง (อยากอวยพรให้ตัวเองหัวสมองโลดแล่น คิดงานได้)
สำหรับทิศทางในการเขียนบล็อก เรายังคิดไม่ออกว่าปีนี้จะเป็นไปในแนวทางไหน แต่คิดว่าเราคงร้องเพลงน้อยลง เมื่อคืนได้คุยเรื่องบล็อกกับพี่เสือ พี่เสือบอกว่าชอบการเขียนสไตล์เดิมของเรา ที่ไม่ใช่เป็นการตอบกระทู้ พี่เสือกลัวว่าถ้าเราตอบกระทู้มาก ๆ กลัวว่าเราจะติดการตอบกระทู้ แล้วทำให้การเขียนบล็อกในแบบเดิมเราหายไป พี่เสือบอกว่าถ้ามันหายไป พี่เสือจะรู้สึกเสียดายมาก เพราะชอบการเขียนของเรา
ทำให้เราย้อนนึกถึงช่วงที่เราเขียนบันทึก แล้วสนุกกับการเขียนบันทึก ช่วงนั้นคือช่วงประมาณปี 59 ช่วงนั้นยายยังไม่ได้ฟอกไต ทำให้เราได้มีเวลาเขียน เรียบเรียง แล้วที่สนุกคือมีกิจกรรม ลุย ล่า ท้าเขียนของบล็อกแก๊ง ให้เราได้เขียนตามโจทย์
เราอยากให้ความรู้สึกเหล่านั้นมันกลับมาอีก แต่คิดว่าทางบล็อกแก๊งคงไม่จัดกิจกรรมแบบนั้นแล้ว แต่อย่างน้อยก็ยังดีที่ถนนสายนี้มีตะพาบยังอยู่ให้เราได้เขียนตามโจทย์
นอกจากจะร่วมกิจกรรมถนนสายนี้มีตะพาบแล้ว เราก็ตั้งใจว่าปีนี้เราจะเขียนกลอนให้พี่เสือ เพราะไม่ได้คุยกันเป็นส่วนตัวเลย จะได้คุยกับพี่เสือทีก็ต้องคุยตอนที่พี่เสือไลฟ์สด ไม่มีโอกาสได้เขียนกลอนถึง ดังนั้น เราจะเขียนกลอนถึงพี่เสือลงบล็อก เพราะพี่เสือยังอ่านบล็อกเราอยู่
เราจะพยายามรักษาความรักครั้งนี้ แม้จะยังไม่รู้สถานะ (ที่ยังไม่รู้สถานะ เพราะยังไม่มีโอกาสเจอกัน) แต่เอาจริง ๆ เราก็รู้ตัวล่ะว่าอยู่ในสถานะไหน
ตอนวันเกิด พี่เสือก็อวยพรว่าขอให้เจอความรักดี ๆ เราก็อยากบอกพี่เสือว่า “ก็นี่ไงพี่ พี่เป็นความรักดี ๆ ของหนู” แต่พิมพ์ออกไปไม่ได้ เพราะพี่เสือไลฟ์สดอยู่
แต่ถึงจะเป็นความรักที่เป็นความลับ ความรักที่ไม่มีสถานะ เราก็อยากจะรักษาเอาไว้ให้ได้นานที่สุด นานจนกว่าเราจะได้เจอกัน
เราเจอประโยคหนึ่งในทวิตเตอร์ และเรารู้สึกว่าชอบ ว่าใช่ เราก็เลยเอามาโพสต์ลงในหน้าพันทิปของเรา ประโยคนั้นคือ ‘ถ้ารักใครสักคนแล้วให้รักษาเขาไว้ อย่าปล่อยให้ความเป็นเราทิ่มแทงเขามากเกินไป’ เราอยากเตือนสติตัวเองเอาไว้เสมอ
ปีนี้เราจะระวังคำพูดตัวเองให้มากขึ้น ไม่ให้คำพูดหรือการพิมพ์ของเราทำร้ายใคร จะมีสติให้ได้ตลอดปีและตลอดไป (ถ้าทำได้)
แต่ถ้าเราทำให้ใครไม่พอใจ ก็ต้องขอโทษด้วยนะคะ ขอโทษไว้ก่อนเลย
ในปีนี้ก็ขอให้ทุกคนมีความสุข สุขกาย สุขใจ เขียนบล็อกด้วยความสุขกันค่ะ
Cr. Youtube :: เพลง ดอกไม้ให้คุณ | ทีมสีแดง | We Kid Thailand เด็กร้องก้องโลก
ผู้ติดตามบล็อก : 27 คน [
