::34::เธอจากมาจากป่าร้อยเอเคอร์   ::34:: 14 MAR 2020 เธอจากมาจากป่าร้อยเอเคอร์     มันคงเป็น ป่ า ร้ อ ย เ อ เ ค อ ร์ ข อ ง "วินนี่เดอะพูห์"   ครั้งหนึ่งเกิดไฟใหม้ป่าเล็กที่ๆหลังร้าน ฉันเรียกมันว่าป่าร้อยเอเคอร์ ของ "วินนี่เดอะพูห์" ที่ๆมีสัตว์พูดได้และอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข หลังจากเกิดไฟใหม้ในครั้งนั้น หมอกจางและเพื่อนๆของมันก็พากันหนีออกมาเป็นแมวจรข้างถนน มันมากันหลายตัวมาก เป็นแมวสวยๆ ทั้งนั้นเลย แต่มีสัญชาติญาณของแมวป่า ปราดเปรียว ไม่ยอมให้จับได้ง่ายๆ พวกมันชอบเข้ามาหาอาหารที่หลังร้าน   นานมาแล้ว...เพื่อนๆของมันค่อยๆล้มหายตายจาก เหลือแค่หมอกจางอยู่เพียงตัวเดียว สาเหตุที่มันยังไม่หายไปไหนก็เพราะ มันเป็นแมวรักสันโดษ ไม่ชอบรวมกลุ่มกับเพื่อนๆ จนวันหนึ่ง วันสิ้นปี หมอกจางคาบลูกของมันมาให้ ก็อย่างที่เขียนไว้ในบล็อกที่แล้ว >> "คืนข้ามปีกับลูกแมว" << ตอนนี้ลูกแมวอายุเกือบสามเดือนแล้ว มันชื่อว่าเจ้า "คะนิ้ง" วันก่อนฉันเห็นแมวตายอยู่ข้างถนน ใกล้ๆกันมีหมาจรตัวหนึ่งนอนเฝ้าอยู่ ดูจากสภาพศพแล้วมันน่าจะโดนเจ้าหมานั่นขย้ำ เจ้าหมานอนหมอบแล้วส่งสายตาน่าสงสารมองมาที่ฉัน ราวกับว่ามันกำลังสำนึกผิด ฉันนึกถึงหมอกจางและเจ้าคะนิ้ง รีบกลับไปปิดทางเข้าออกบริเวณหลังร้านอย่างดี เพราะกลัวพวกมันหนีออกมาเจอเจ้าหมาตัวนั้น บางที...สักวันหนึ่งฉันจะพาเธอไปเที่ยวป่าร้อยเอเคอร์ ที่นั่นเปรียบเป็นดินแดนสวรรค์ของพวกสัตว์ ที่ที่มีมีสัตว์พูดได้...มีหมีตัวสีเหลืองชื่อว่า"หมีพูห์" เค้าชอบแต่งกลอนและฮัมเพลง ในวันที่อากาศดี หมีพูห์จะอ่านกลอนของเค้าให้หมูสีชมพูที่ชื่อว่า "พิกเลต" ฟัง แล้วยังมี "แรบบิต" กระต่ายจอมเจ้าเล่ห์ แล้วก็เสือใจดีที่ชื่อ "ทิกเกอร์"  มีเจ้า "อียอร์" ลาขี้น้อยใจ มีนกฮูกหัวใสชื่อว่า "อาวล์" มี "แคงกา" แม่จิงโจ้ และลูกรักของเธอที่ชื่อว่า "รู" อีกด้วย ที่ป่าร้อยเอเคอร์ไม่เหมือนกับที่นี่ ที่นี่มีบางสิ่งทึ่เราเรียกกันว่าความชั่วร้าย ความหมายของมันก็เหมือนกับแววตาของหมาจรตัวนั้น บางครั้งดูใสซื่อคล้ายคืนเดือนเพ็ญพิสุทธิ์ บางทีเธออาจจะยังเด็กเกินกว่าจะรู้จักเจ้าความชั่วร้ายนี่ก็ได้นะ เอาไว้ให้เธอโตกว่านี้อีกนิดนะ แล้วฉันจะพาเธอไปที่นั่น ที่ที่แม่ของเธอจากมา บางทีแม่เธออาจรู้ความลับอะไรบางอย่างที่ฉันเองก็ไม่รู้ อาจมีประตูลับอยู่ที่ไหนสักแห่ง ที่พวกแมวพากันหนีออกมาและพากันกลับเข้าใป ฉันก็อยากรู้เหมือนกันนะว่าแม่ของเธอเค้าบอกความลับกับเธอบ้างรึเปล่า ฉันมองดูเจ้าคะนิ้ง...เอามือลูบหัวมันเบาๆ เจ้าคะนิ้งหรี่ตาลงกึ่งหลับกึ่งตื่น...ขยิบตาเจ้าเล่ห์หนึ่งครั้ง แล้วเอนตัวลงบนฟูกสีชมพูที่มีกลิ่นฉี่แมวคละคลุ้ง Ost : The Cat Returns (The Acoustic Version by Ayano Tsuji)       Create Date : 14 มีนาคม 2563     Last Update : 14 มีนาคม 2563 14:48:03 น. Counter : 3844 Pageviews.   42 comment Share Tweet

::33::คืนข้ามปีกับลูกแมว :33:: 04 JAN 2020 คืนข้ามปีกับลูกแมว     หมอกจางคาบลูกสาวมาให้ช่วยเลี้ยง เธอเข้ามาในคืนข้ามปีพอดิบพอดี ลูกแมวน่าจะเกิดมาได้หลายวันแล้วเพราะลืมตาแล้ว ดวงตากลมโตสีฟ้า จ้องมองมาที่ฉันอย่างหวาดกลัว เรามีพื้นที่ส่วนตัวอยู่กันคนละมุม ไม่ก้าวล่วงอาณาเขตของกันและกัน หมอกจางก็ยังวางฟอร์มจัด และไม่ยอมให้แตะเนื้อต้องตัวเหมือนเดิม แต่ลูกแมวน้อยนั้นออกจะอยากรู้อยากเห็นไปซะทุกอย่าง และซนมากด้วย บางครั้งฉันแกล้งทำเผลอ จะเห็นเค้าแอบจ้องมองอยู่ไกลๆ เค้าคงนึกสงสัย... เพื่อนร่วมโลกใบใหม่ เผ่าพันธุ์นี้คืออะไร ใช่พวกมะนุดที่จะมาเป็นทาสเรารึเปล่า แม่แมวคงสอนไว้ "อย่าไว้ใจพวกมะนุดดดด" ผ่านไปได้หลายวันลูกแมวแข็งแรงขึ้น ถอดแบบนิสัยแม่แมวมาอย่างชัดเจน เวลาขอเล่นด้วยเค้าจะทำเสียงขู่ "ฟ่ออออ"  และใช้กรงเล็บตะปบที่พื้น เล็บเล็กๆเหมือนหนามกุหลาบ คงคิดว่าจะป้องกันอันตรายจากเจ้าพวกมะนุดได้ ธรรมชาติมอบของขวัญ ให้กับสิ่งมีชีวิตทุกชนิดที่เกิดมาบนโลก เธอมีกรงเล็บเล็กๆของเธอ ส่วนฉันก็มีมันสมองน้อยๆของฉัน ที่พอจะชาญฉลาดอยู่บ้าง ฉันส่งสายตาเว้าวอน...แล้วเอื้อมมือออกไปจับ "ฉันไม่ทำร้ายเธอหรอก เรามาเป็นเพื่อนกันนะ ดูหมาจรจัดด้านนอกนั่น แม้แต่แม่ของเธอก็เกือบเอาชีวิตไม่รอด โลกนี้มันกว้างใหญ่และอันตรายมากเธอรู้มั้ย บางครั้งการมีเพื่อนดีๆสักคน ก็ช่วยให้เราไม่ต้องสู้อย่างเดียวดาย" .. คืนนั้นเราสบตากัน...ฉันกับลูกแมว มีเสียงหนึ่งก้องสะท้อนอยู่ภายใน "ได้โปรดรักฉัน ดูแลฉัน อย่าปล่อยให้ฉันต้องอยู่เพียงลำพัง" เสียงที่ได้ยินนั้นดังมาจากที่ไหนกันนะ จากสายตาเว้าวอนของลูกแมว หรือจากภายในใจของฉันเอง จากที่ไม่เคยคิดว่าจะรับผิดชอบชีวิตใครได้ คงต้องเริ่มอะไรใหม่ๆบ้างแล้วล่ะ "อ่าาาา...มาอยู่ด้วยกันนะเจ้าแมวน้อย อย่าหนีฉันไปไหนนะ" ฉันอุ้มลูกแมวไว้ในอ้อมแขน ยอมให้เจ้าเหมียวขีดข่วนบ้างในครั้งแรก แต่ไม่เจ็บเท่าไหร่หรอก เพราะเล็บของมันเล็กกว่าหนามกุหลาบบางดอกซะอีก       Create Date : 04 มกราคม 2563     Last Update : 4 มกราคม 2563 21:54:52 น. Counter : 2522 Pageviews.   55 comment Share Tweet

::32::ปลาอินทรีสุดขอบฟ้า       ::32:: 27 DEC 2019 ปลาอินทรีสุดขอบฟ้า       มี เ ด็ ก เ อ า ป ล า ม า ข า ย ที่ ห น้ า ร้ า น "ปลาอินทรีสุดขอบฟ้า" เด็กชายบอกอย่างนั้น "ทำไมถึงเรียกว่าปลาอินทรีสุดขอบฟ้าล่ะ" ฉันถาม "พ่อเอาเรือไปล่ามา ไปไกลถึงสุดขอบฟ้านู้นนนน"  "พ่อบอกอย่างนั้นหรอ" "ครับ ทอดมันก็มีนะครับ ทอดมันปลาอินทรีที่ดีที่สุดในโลก" "โห...ดีที่สุดในโลกเลยหรอ เพราะมันมาจากสุดขอบฟ้างั้นสิ" "ใช่ครับ พี่คนสวยจะเอากี่ตัวดีครับ ซื้อเป็นของฝากปีใหม่ก็ดีนะครับ" "เรียกพี่คนสวยแบบนี้คงต้องซื้อแล้วสิ ขายเก่งนะเนี่ยเรา" ฉันหยิบทอดมันปลาอินทรีมาถุงนึงแล้วจ่ายเงินให้เด็กชาย .. ที่จริงฉันก็อยากลองชิมปลาอินทรีสุดขอบฟ้านั่นอยู่หรอกนะ แต่มันคือปลาอินทรีแดดเดียวน่ะสิ ไม่ถูกจริตกับฉันเท่าไหร่ จะเอาไปเป็นของฝากปีใหม่ ก็ไม่ได้ไปไหนซะด้วย แต่ทอดมันปลาอินทรีที่เมืองนี้ "อร่อยที่สุดในโลก" จริงๆนะ ครั้งแรกที่ฉันมาอยู่ที่นี่ ครั้งแรกที่ได้ชิม ก็บอกได้เลยว่า  ไม่เคยได้ชิมรสชาติแบบนี้ที่ไหนมาก่อน เดือนก่อนแม่มาเที่ยวหายังซื้อมาให้แม่ชิม แม่บอกว่าอร่อยจริงๆ ไม่เคยกินที่ไหนมาก่อน คงเพราะ "ปลาอินทรีสุดขอบฟ้า" มีอยู่ที่นี่ที่เดียวล่ะมั้ง เจ้าหนูนี่... คำพูดคำจาแบบนี้ โตขึ้นน่าจะเป็นกวี หรือครีเอทีฟขายของดีนะ แต่น่าจะเป็นอย่างหลังดีกว่ามั้ย เพราะได้เงินเยอะดี เป็นพวกกวีหรือศิลปินน่ะ มักจะไส้แห้ง อิอิ               Create Date : 27 ธันวาคม 2562     Last Update : 27 ธันวาคม 2562 20:14:13 น. Counter : 1616 Pageviews.   21 comment Share Tweet

::31::ดวงดาวของกระดิ่งลม   ::31::  10 DEC 2019 ดวงดาวของกระดิ่งลม   เธอบอกว่าช่วงนี้ฉันทำตัวแปลกไป ไม่ค่อยมีเวลาให้เธอเหมือนเก่า มาเปิดร้านก็สาย นึกจะปิดร้านตอนไหนก็ปิด ช่วงนี้อากาศดีมีลมพัดตลอดทั้งวัน เธอร้องเพลงให้ฉันฟังเพลงหนึ่ง เสียงเหมือนเปิดกล่องดนตรี มีตัวโน้ตกระโดดไปมาตามแรงลม บางคืนถ้าอยู่ที่ร้านจนดึก ฉันจะมองเห็นดวงดาวริมหน้าต่าง ดาวดวงเล็กๆกระพริบแสงแวววาว ฉันเคยคิดว่า ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนก็มองเห็นดาว ในคืนที่ฟ้าหลี่แสงให้ดาวสวย มีดาวบางดวงกระพริบแสงอย่างเอียงอาย หลบอยู่ที่มุมหนึ่งของหน้าต่าง ในบางครั้ง ฉันมองเห็นแสงจางๆวิบวับออกมาด้วย พวกเค้าคงเดินทางมาไกลแสนไกล มีใครบางคน ฝากความทรงจำไว้ในแสงดาว ครั้งหนึ่ง...นานมาแล้ว แสงของมันก็จะจางๆแบบนี้แหละ มันคงเป็นดวงดาวที่แก่แล้ว ในทุกวัน จะมีความทรงจำครั้งใหม่เกิดขึ้นเสมอ ซ่อนอยู่ที่ดาวดวงไหนสักดวง ในชั่วชีวิตการเดินทางของมัน ไม่รู้ว่าแสงนั้นจะเดินทางได้ไกลเท่าไหร่ มีดาวดวงใหม่เกิดขึ้นทุกวัน และบางที อาจมีบางดวงที่ยังไม่ถูกค้นพบ ถือกำเนิดใหม่ และยังไม่มีความทรงจำใดๆเลย . . . เธอบอกว่าช่วงนี้ฉันทำตัวแปลกไป ไม่ค่อยมีเวลาให้เธอเหมือนเก่า เธอร้องเพลงให้ฉันฟังเพลงหนึ่ง เสียงเหมือนเปิดกล่องดนตรี และในกล่องนั้น มีดาวดวงหนึ่งกระพริบแสง วิบวับ . . .   Note :   วันนี้นั่งทำงานที่ร้านจนดึก ลมหนาวพัดมาใจสั่น กระดิ่งลมที่แขวนไว้ก็คงจะหนาวสั่น แต่ลมหนาวก็เห็นดาวสวย ทะเลก็ด้วย... ปล.ขอโทษนะ ที่ช่วงนี้เที่ยวเล่นเยอะไปหน่อยไม่ค่อยได้อยู่ร้านเลย :)       Create Date : 10 ธันวาคม 2562     Last Update : 10 ธันวาคม 2562 23:07:38 น. Counter : 1580 Pageviews.   15 comment Share Tweet

::30::โฉมชบาคาราโอเกะ   ::30:: 7 DEC 2019 โฉมชบาคาราโอเกะ       ..     ตราบใดที่เรายังไม่ปล่อยมือจากกัน มิตรภาพก็จะคงอยู่ตรงนั้นตลอดไป     .. พลอยชวนฉันไปคาราโอเกะอีกแล้ว คราวนี้เธอชวนเพื่อนร่วมแก๊งค์ไปด้วย ไปร้านคาราโอเกะริมทะเลที่ไม่มีชื่อ แต่เราคุ้นชื่อ "พี่โฉม" เจ้าของร้านเป็นอย่างดี พลอยมีเพลงประจำตัวอยู่เพลงหนึ่ง เป็นเพลงลูกทุ่งเสียงแหลมๆ แต่พลอยมีความสามารถพิเศษคือ ร้องมันออกมาในแบบฉบับเสียงเหน่อๆของเธอเองได้ เพื่อนๆของพลอยมีชื่อแก๊งค์ที่เรียกกันเองลับๆว่า "แก๊งค์มือที่สาม" แค่ชื่อก็บ่งบอกแล้วว่าคืออะไร...ทำไม...? ผู้หญิงสองสามคนถึงเรียกตัวเองอย่างนั้น แต่สำหรับพลอย ฉันเข้าใจเธอดีเพราะเราสนิทกัน พลอยเคยบอกว่า เรื่องของเธอมันเป็นเรื่องของจังหวะเวลาที่ผิดเพี้ยน อันที่จริงแล้วพลอยเป็นผู้หญิงฉลาด แต่เรื่องแบบนี้ พลอยมักจะพ่ายแพ้ให้มันทุกที ฉันเคยบอกและเตือนเธอไปหลายครั้งแล้ว ทั้งคอยรับฟังปัญหาและซับน้ำตาให้ไม่รู้ตั้งกี่หน แต่ก็นั่นล่ะ สำหรับในวันนี้ ฉันคงไม่แนะนำอะไรพลอยอีกแล้ว ทำได้แค่ชวนกันกินลาบเป็ด !!! . . . ถึงคิวเพลงของพลอยอีกแล้ว และเธอก็เปล่งเสียงเหน่อๆในแบบของเธอใส่ไมโครโฟนออกไป... เสียงร้องของพลอยนั้นไม่เท่าไหร่หรอก แต่เสียงคลื่นที่เดินทางมายาวไกลและซัดสาดชายหาดไม่รู้จบนั้น ทำให้ค่ำคืนนี้เป็นที่น่าจดจำเป็นพิเศษ ฉันนึกถึงการทำหน้าที่ของเพื่อนที่ดี เพื่อนที่มีความปรารถนาดีต่อกัน เมื่อเพื่อนกระทำผิดก็ว่ากล่าวตักเตือนกันไป ถ้าไม่คอขาดบาดตายก็คงไม่ถึงขั้นเลิกคบ เพราะตราบใดที่เรายังไม่ปล่อยมือจากกัน มิตรภาพก็จะคงอยู่ตรงนั้นตลอดไป เหมือนครั้งหนึ่งที่ฉันเคยได้รับจากเพื่อนที่ดี แต่กลับเป็นฉันเองเสียอีกที่เป็นฝ่ายปล่อยมือ ฉันยกฟองคลื่นในแก้วขึ้นดื่ม มองออกไปยังสายลมที่พัดคลื่นแตกตัวเนียนละเอียด และมีสีขาวเหมือนดอกไม้ทะเล เอ่ยถ้อยคำนึงในใจ... "ฉันรักพวกแกนะ"   ..     Create Date : 07 ธันวาคม 2562     Last Update : 25 มิถุนายน 2563 23:59:08 น. Counter : 1651 Pageviews.   9 comment Share Tweet

• //////////// //////////// ////////////
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

• Webmaster - BlogGang

• 
• 
• 
• BlogGang.com