บางเบาราวขนนก
สะท้อนตกลงที่ต่ำ
เส้นแสงแห่งความทรงจำ
เรียกโมงยามที่ผ่านมา



กี่ขวบปีของเวลา
ที่กล่าวลากันเมื่อครั้งก่อน
ไม่อาจนึกให้ใจย้อน
ตกตะกอนแล้วกร่อนไป



กำแพงที่กั้นไว้
ไม่มีใครเข้ามาขวาง
ปล่อยทิ้งไว้ตรงกลาง
ไม่อาจมองทางที่ผ่านมา



อยากย้อนใจให้ไปนึก
ทุกครั้งที่รู้สึกว่าอ่อนไหว
เมื่อเวลาล่วงเลยไป
ขอเรียกใจให้กลับคืน



เพียงที่หมายยังจุดหนึ่ง
สะท้อนถึงเรื่องราวเก่า
ที่หม่นเคยหมองเศร้า
เพียงสอนเราให้เข้าใจ




ถ้อยคำโดย
​​​​​​​

KorP@i

18.11.2012

Create Date : 01 สิงหาคม 2554
Last Update : 14 กุมภาพันธ์ 2567 20:10:44 น.		4 comments
Counter : 1518 Pageviews.
Share Tweet