28 สิงหาคม 2554

วันนี้มีเมือกเลือดออกมา เตือนว่าหนูอยากออกมาดูโลกแล้วนะ ไปหาคุณหมอที่โรงพยาบาล คุณหมอให้ไปนอนเช็คการบีบตัวของมดลูก แต่คุณปู่หนูยังไม่อยากให้ออกมา เพราะคุณปู่มีวันดีของท่านไว้ให้หนูแล้ว (2 กันยายน 2554) จึงกลับมานอนที่บ้านแบบนิ่งๆ เพราะคุณหมอไม่ให้ขยับเยอะ 

29 สิงหาคม 2554

หนูไม่อยากรอวันดีของปู่ซะแล้ว จึงเตือนแม่ทั้งคืนเชียว ปวดเป็นพักๆจนเช้า เลยรีบไปโรงพยาบาล ไปถึงก็ได้เตรียมตัวคลอดเลย เพราะมดลูกเปิด 3 เซนติเมตรแล้ว เวลา 10.00 น. ก็เข้าห้องผ่าตัด ที่ไม่ได้คลอดเองเพราะคุณปู่อยากได้ฤกษ์ดีๆให้หนู

ตอนเข็นเตียงเข้าไปแม่รู้สึกกลัวมากเลย คุณหมอก็เตรียมอะไรไปเรื่อย จนเวลา 10.30 น. คุณหมอก็พาหนูออกมาดูโลก วินาทีแรกที่แม่ได้ยินเสียงหนู อยู่ดีๆน้ำตาก็ไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว มันทั้งดีใจ ซาบซึ้งใจ ตื้นตันอย่างบอกไม่ถูก หลังจากแม่ได้เห็นหน้าหนู แม่ก็หลับไป

ตื่นมาอีกครั้งหลังผ่าตัดได้ 1 ชั่วโมง พยาบาลก็พาหนูมาดูดนมแม่ หนูเก่งมากเลย ดูดได้ดีตั้งแต่ครั้งแรก สงสัยหิวจัดมากๆ 5555 แล้วเราก็ไม่ได้เจอกัน 1 วันเต็มๆ

30 สิงหาคม 2554

หลังจากย้ายมาอยู่ห้องพัก และ ถอดสายปัสสาวะแล้ว ก็ได้เวลาไปเจอหน้าลูก เย้ๆๆๆ แม่พยายามไป ทั้งๆที่ยังเจ็บแผลผ่าตัด อยากกอดเด็กน้อยตัวนิ่มๆ หนูกินนมเก่งมากๆเลย กินครั้งหนึ่งเป็นชั่วโมง แต่แม่ก็รู้สึกสุขใจที่สุด และหวังว่าจะมีนมให้หนูกินไปเรื่อยๆ จนขวบสองขวบไปเลยนะ ^__^

31 สิงหาคม 2554

วันนี้แม่คัดเต้ามาก น้ำนมเริ่มมาเยอะแล้ว หนูจึงใช้เวลากินแต่ละรอบไม่นานนัก ปะป๊าหนูก็มาดูหนูด้วยทุกครั้งเลยนะคะ ^^ ปะป๊าก็คงรักหนูไม่น้อยไปกว่าแม่แน่นอนเลย