• แวะชม " บ้านลูกหว้า " กันก่อนนะคะ
• ข้อคิด ... ไว้เตือนสติตัวเองนะ
• มุมธรรมะ...เรื่อง ดีดี ของชีวิต
• ข้าวตู ข้าวต้ม คอกเกอร์จอมซนของ หม่ามี๊
• สาวๆทั้งหลาย...มาขี่มอเตอร์ไซค์กันเถอะ
• เย็บปักถักร้อย

วันสุดท้ายของพวกเรา...ลาก่อน เด็กๆ ของหม่ามี๊ วันนี้เป็นวันสุดท้ายค่ะ ที่พวกเราจะได้อยู่ด้วยกัน เลี้ยงเค้ามา จนถึงวันที่ตัดสินใจกับคุณแม่แล้วว่า ถ้าอยู่ด้วยกันนานกว่านี้ เราคงไม่ยอมที่จะให้ใครไปแน่นอน แต่...ด้วยความที่เราอยู่ด้วยกัน 2 คนแม่ลูก ถ้าเราต้องเลี้ยงหมาทั้งหมด 10 ตัว เราคงจะดูแลได้ไม่ดี เท่าที่ควร เพราะทุกตัว เรียกร้องความสนใจเก่งทั้งนั้น ตอนแรกก็คิดว่า เราค่อยๆเลือกคนที่เค้าอยากได้จริงๆ แล้วเอาให้เค้าดีมั๊ย แต่มานั่งนึกว่า ถ้าวันนี้มาอุ้มไป 1 ตัว อีกวันไปอีกตัว เราคงเศร้าแย่เลย มันบั่นทอนจิตใจมากเลยค่ะ เลยตัดสินใจไปลงประกาศที่ร้านขายอาหารและอุปกรณ์เลี้ยงสุนัข ไม่นานนัก ก็มีคนโทร.มาติดต่อ ขอซื้อลูกหมายกครอก เราไม่ได้คิดเรื่องราคาหรืออะไรหรอกค่ะ แต่ก็ถามเค้าว่า จะเอาไปวางที่ไหน จะเลี้ยงดูเค้ายังไง ระหว่างที่รอคนมาซื้อ ถ้าขายไม่หมดจะทำยังไง แล้วก็บอกเค้าไว้ค่ะ ว่า...ถ้าขายไม่หมด เอามาขายคืนเรานะ อย่าเอาไปไหน เค้าก็ให้ราคามา แล้วก็นัดวันมาเอา ซึ่งก็คือ วันที่ถ่ายรูปเหล่านี้เก็บเอาไว้ ข้าวต้ม กับ ข้าวตู ค่ะ เอามาที่ office ด้วย เพราะไม่อยากอุ้มเด็กๆ มาเฉยๆ จะรู้มั๊ยนะว่าวันนี้ หม่ามี๊จะยกลูกๆให้คนอื่นเค้าไปแล้ว หม่ามี๊...ขอโทษ ข้าวตูนี่จะสนิทกับลูกๆ มากกว่าข้าวต้มนะคะ อาจเป็นเพราะ ข้าวต้ม คงรำคาญเพราะเด็กๆ ยังกวนอยากกินนมอยู่เสมอ เวลาที่ ข้าวต้มล้มตัวลงนอนปุ๊บ เด็กๆ ก็จะกรูกันเข้ามาปีนป่าย มุดใต้ขาใต้ท้อง ยั้วเยี้ยเต็มไปหมด ข้าวต้มก็จะ ส่งเสียงขู่ในลำคอ แล้วก็ลุก เด็กๆ ก็ตีลังกา ร่วงหล่นกันระนาว น่ารักมากค่ะ แต่...วันนี้เราต้องจากกันแล้วน๊า เด็กๆ ยังไม่รู้สินะ ว่าวันนี้จะต้องถูกใครก็ไม่รู้เอาไป หนูยังเรียงหน้ากระดาน ขอเล่นกับหม่ามี๊อยู่เลยนะ หนูจะรู้มั๊ยนะ ว่าหม่ามี๊เสียใจมากแค่ไหน ที่เลี้ยงหนูไม่ได้ เดือนกว่าๆ ที่เราอยู่ด้วยกัน หนูทำให้บ้านเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ บ้านที่มีเด็กๆ วิ่งกันเจี๊ยวจ๊าว ไอ้แสบทั้งหลายของหม่ามี๊ หม่ามี๊...หนูจะออกไปเล่น เล่นกับหนูหน่อย ไม่เอาออกไปเหรอ ได้เล้ยยยยย นี่แน่ะ นี่แน่ะ ไอ้แสบเบอร์ 1 ค่ะ ถ่ายรูปข้างบนเสร็จ เดินหันหลังกลับ ร้องดังลั่นเลยค่ะ ปรากฎว่า...ปากติด ติดอยู่ท่านี้เลยค่ะ เขี้ยวเค้างัดอยู่กับซี่กรง อ้าปากก็ไม่ได้ เพราะมันพอดีเลย ต้องช่วยกันง้างซี่กรงออกน่ะค่ะ ปากถึงหลุดออกมาได้ แล้วเข็ดซะที่ไหนล่ะคะ เหลือเวลาที่จะอยู่ด้วยกันไม่มากแล้วน๊า หม่ามี๊คงจะคิดถึงหนูแย่เลย ขอบคุณนะจ๊ะ ที่ทำให้หม่ามี๊มีความสุข แม้จะเป็นระยะเวลาไม่นาน ถึงจะเหนื่อย แต่หม่ามี๊ก็มีความสุขมาก ขอบคุณจริงๆ จ๊ะ แล้วเค้าก็มารับไปค่ะ วันนั้นร้องไห้ทั้งวันเลย ตอนที่เค้าอุ้มขึ้นรถไป เรายังไม่อยู่ดูเลยนะ หนีไปร้องไห้ในห้องน้ำ ตังค์เติงไม่สนละ ให้น้องที่ทำงานเค้าคุยให้ รับให้เลย ร้องจนตาบวม ดีที่ ข้าวตู กับ ข้าวต้ม ไม่ร้องด้วย ไม่งั้น เราคงรู้สึกแย่มากว่านี้อีก เงินก้อนที่ได้มา เราก็เอาส่วนนึง บริจาคให้ สมาคมป้องกันการทารุณสัตว์แห่งประเทศไทย //www.thaispca.org/v2/display/index.php หวังว่าเด็กๆ คงได้ไปอยู่บ้านที่อบอุ่น และ รักเค้าจริงๆ เราก็ไม่รู้หรอกว่า ถ้าเราเลี้ยงไว้ จะดีกว่ามั๊ย แต่...ตอนนั้น เราก็ยังไม่่แข็งแรงพอที่จะเลี้ยงลูกๆ 10 ตัวพร้อมๆกัน ทั้งสุขภาพทางด้านการเงิน และ สุขภาพของตัวเอง หวังว่า เด็กๆ คงเข้าใจ และ ข้าวต้ม ข้าวตู คงไม่โกรธ แต่เราดูแล้ว ข้าวตู กับ ข้าวต้ม จะ โล่งใจนิดๆ เพราะตอนที่เด็กๆ ยังอยู่ เรากับคุณแม่ไม่ได้ยุ่งด้วยเลย แค่ป้อนอาหารเด็กๆนี่ ก็งอมกันแล้ว ขอให้มีความสุข ทั้งกายและใจนะจ๊ะ........ หม่ามี๊จะไม่ลืม และ จะคิดถึงพวกหนู...ตลอดไป...บ๊าย...บาย   Create Date : 12 ตุลาคม 2552     Last Update : 12 ตุลาคม 2552 21:15:46 น. Counter : 977 Pageviews.   5 comment Share Tweet

8 ลูกหมา อายุ เดือน นิดๆ ก็เลี้ยงกันด้วยความมันส์...ในอารมณ์ ตื่นกลางดึก ให้นม ตื่นเช้ามืดให้นม (กะเช้ามืดนี่ ส่วนมาก คุณแม่ค่ะ) ตอนสายๆ ก็ต้องกลับมาให้อาหาร แล้วก็ตอนเย็นอีก 1 มื้อ เด็กๆ ต้องกินอาหารให้ครบ 4 มื้อ (ใช่รึเปล่าคะ) จากที่ตัวเล็กกว่าฝ่ามือ ก็ล้นซะแล้ว แต่ละตัว แข็งแรง และ สมบูรณ์ดีมากกกกก เลี้ยงด้วยนมผงสำหรับสุนัขค่ะ พอสัก 2 อาทิตย์มังคะ (ถ้าจำไม่ผิด) ก็เริ่มให้เนื้อไก่สดสับละเอียด แต่ต้องให้กินทีละ 2 ตัวนะคะ ไม่งั้น แย่งกันเละ เดี๋ยวไม่อิ่ม มีชามข้าวเล็กๆ 2 ชาม ก็จับมาวางบนโต๊ะค่ะ ตัวที่เหลือ อยู่ใต้โต๊ะไปก่อน น่าเสียดายที่ช่วงให้อาหาร ไม่เคยได้ถ่ายรูปไว้เลย เพราะน่ารักสุดๆ ก็ตอนกินนี่แหล่ะค่ะ จนตอนที่พาไปตัดหาง กับฉีดยาครั้งแรก คุณหมอบอกว่า ถ้าดูที่อายุ ถือว่าเป็นลูกหมาที่ตัวใหญ่ทีเดียวเชียวล่ะค่ะ ดูหนูซะก่อน ว่าน่ารักขนาดไหน สงสัยหนูจะน่ารักกว่าเพื่อน หม่ามี๊ถ่ายรูปหนูอีกละ โพสต์ท่าเป็นนะฮะ...ขอบอก ว้าว ว้าว ว้าว ว้าววววว แง่มมมม แยกเขี้ยวโชว์ซะเลย พวกเรา น่ารักมั๊ยฮะ สังเกตุที่ท้องพวกหนูนะฮะ หลังอาหาร ลูกหมามีความสุข กินได้ นอนหลับ ฟี้............. แต่...แน่นอนฮะ หนูคงจะไฮเปอร์ที่สุด อิ่มฮะ แต่ไม่นอน หม่ามี๊.......หนูอยากเล่น.... เอาหนูออกไปที...... หนูถูกทิ้งให้ตื่นอยู่ตัวเดียว....เศร้า.... เอ้า......ถ่ายรูปหมู...เอ้ยยย....รูปหมู่ฮะ ขออีกรูปฮะ....หม่ามี๊ (สังเกตุตัวที่ขยิบตานะคะ ตัวนี้ ซนสุดๆเลยค่ะ) เด็กๆ น่ารักมากค่ะ เวลาเดินไปไหน เค้าจะวิ่งตาม พันแข้ง พันขา จะเหยียบเอาก็มี แล้วก็ซน...มากกกก ถึง มากที่สุด บันไดหน้าบ้านนี่ ปีนแล้วตก ปีนแล้วตก อยู่อย่างนั้น แต่ก็ไม่เข็ด เป็นช่วงเวลา เดือนกว่าๆ ที่วุ่นวาย เหนื่อย และ มีความสุขมากค่ะ   Create Date : 07 ตุลาคม 2552     Last Update : 7 ตุลาคม 2552 20:16:30 น. Counter : 628 Pageviews.   11 comment Share Tweet

เมื่อข้าวตูเป็น...คุณพ่อ และ ข้าวต้ม เป็น...คุณแม่ รูปที่ถ่ายเอาไว้ หายไปบ้างค่ะ แต่ก็ยังโชคดีที่บางรูปเคยโพสต์ไว้ที่โน่น ที่นี่ ก็ได้เก็บกลับมาบ้างค่ะ วันที่ข้าวต้มคลอด เป็นวันที่คุณแม่ต้องไปขึ้นเครื่องตั้งแต่ 6 โมงเช้า เราก็เตรียมตัวไปส่ง ก่อนหน้านั้น ก็ได้ซื้อบ้านน้อยเตรียมไว้ให้ข้าวต้มคลอดลูกโดยเฉพาะ แต่พอตอนเช้า กำลังจะออกจากกบ้าน แม่ก็ตะโกน ร้องเสียงหลงเลยนะว่า ข้าวต้มคลอดแล้ว ตัวแรกออกมาแล้วค่ะ แต่ไปคลอดที่พุ่มไม้ ฝั่งที่เป็นสวน ก็ตกลงเป็นว่า เราไม่ไปส่งแม่ละ โทรเรียกให้ พี่ที่ทำงาน มารับแม่ไปส่งให้ที เราต้องดูแลลูกสาวของเรา งานการไม่ต้องสนละ ...อย่าได้แคร์ ฮี่ ฮี่ ฮี่ ( เจ้านายมาอ่านเจอ โดนโกรธย้อนหลังมั๊ยเนี่ย ) หลังจากตัวแรกออกมา ข้าวต้มก็เปลี่ยนที่ หาที่ใหม่ มาที่ต้นมะยม ข้างประตูรั้วบ้าน เราก็ใจจดใจจ่อมาก รอดูตัวที่ 2 เอ้า ออกมาละ ตัวที่ 3 ออกมาอีก คราวนี้คิดได้ไปเอากล้องมาถ่ายรูปไว้ดีกว่า ก็หลานเรานี่นา ตื่นเต้น ตื่นเต้น ตื่นเต้น รูปนี้เป็นรูปแรกที่ได้ถ่ายเอาไว้ เพิ่งตั้งสติได้ค่ะ ออกมาอีกตัวละ ตัวนี้ลุ้นนานมาก เพราะรกเยอะมาก แต่ข้าวต้มก็ค่อยๆจัดการไปเรื่อยๆ อยากช่วยก็อยากช่วย แต่ ใจก็ไม่กล้า เพราะ ดูแล้ว ข้าวต้มสามารถทำเองได้ เราเลยได้แต่ให้กำลังใจอยู่ข้างๆ สู้ๆ ลูกสาวคนเก่งของหม่ามี๊ หนูเก่งจริงๆ หม่ามี๊ขอชื่นชม พยายามได้ดีมากเลย ลูกจ๋า ใกล้แล้วนะ สังเกตุที่หน้าผาก เจ้าตัวเล็กนะคะ และแล้วก็สำเร็จ...ดูสิคะ เจ้าตัวมีแต้มขาวที่หน้าผาก เสนอหน้าเชียว เหมือนพ่อ สรุปว่า....ข้าวต้มออกลูกทั้งหมด 8 ตัวค่ะ ตัวที่ 7 นี่ เริ่มเหนื่อย ตัวเล็กออกมาแล้ว แต่ข้าวต้ม เบ่งรกตามออกมาไม่ได้ สายสะดือไม่ขาด โชคดีที่เราอ่านวิธีการทำคลอดไว้ก่อน ก็เลยไปเอาด้ายมาผูก แล้วก็ช่วยตัดสายสะดือให้ เสร็จก็ ยกขึ้นท้ายรถ ทั้ง แม่ ทั้งลูก ทุกตัวค่ะ ไปหาหมอ เล่าให้หมอฟัง หมอเลยลองล้วงดูบอกว่า ยังมีเหลืออีก แต่ออกลูกมาเยอะเกิน มดลูกเลยเฉื่อย ฉีดยาให้ข้าวต้ม 1 เข็ม แล้วบอกให้รอ เราก็อุ้มลูกสาวกลับมาขึ้นรถ พอวางลง เจ้าตัวเล็กตัวสุดท้าย ไหลออกมาเลยค่ะ เราก็ กรี๊ด ๆๆ จับได้ก็วิ่งล่ะค่ะ เอาไปให้หมอ เค้าเลยช่วยผูกสายสะดือให้ แล้วเราก็พาเด็กๆ กลับบ้าน แล้วก็เป็นเช่นนี้ ป่าม...ปาม...ป๊าม.... และเช่นนี้ ลูกสาวโดนรุมกินโต๊ะซะแล้วววว ยัง...ยังไม่พอ อยากมีลูกเยอะนัก โอย...เหนื่อย ขอออกมาพ้กก่อน ดูหน้าชัดๆ กันค่ะ โฉมหน้าคุณแม่ ตัวใหม่ เด็กๆ ในบ้านน้อย ลีลาการนอน ของ 8 เซียน อันนี้เค้าเรียกว่า เรียงคิว และ ผู้ที่เราจะลืมไม่ได้ คือ คุณพ่อ ตัวใหม่ ผู้ถูกกีดกันออกจากครอบครัว ข้าวต้มหวงลูกค่ะ ไม่ยอมให้ ข้าวตูเข้าใกล้เลย แล้วก็ไม่ให้ข้าวตูเข้าใกล้เราด้วย เลยต้องขังแยกไว้ก่อน ดูหน้าเค้าสิคะ แสนเศร้า ( ผมทรงนี้ หล่อมั๊ยคะ ) ข้าวตู ขนยาวมากค่ะ เพราะไม่ค่อยได้สนใจเค้าเท่าไหร่ แต่ข้าวต้มนี่ วิธีการเตรียมตัวคลอดเบื้องต้นที่ศึกษาจากผู้มีประสบการณ์ทั้งหลาย (โดยเฉพาะ บอร์ด บาร์ฟ ให้คำแนะนำที่ดีมากๆ ทุกเรื่องเลยค่ะ) คือ ตัดขนให้สั้น จะได้สะอาด และ ทำความสะอาดง่าย แล้วข้าวต้มก็ขนหนา ขี้ร้อนค่ะ ก็เลย skin body ซะเลย (คนเรียก skin head ใช่ป่ะคะ) คราวหน้า เดี๋ยวเอารูป เด็กๆ ให้ชมกันค่ะ   Create Date : 30 กันยายน 2552     Last Update : 30 กันยายน 2552 19:17:25 น. Counter : 1219 Pageviews.   7 comment Share Tweet

แล้วเธอก็มา...ข้าวต้ม เลี้ยงข้าวตูอยู่พักนึงค่ะ ตัวเริ่มโตขึ้นละ จะพาไป office เหมือนเดิมก็เริ่มเกรงใจท่านเจ้าของกิจการ ถึงแม้มันจะไม่ดื้อเลยก็ตาม เลยต้องไปหาเพื่อนให้ข้าวตูซะก่อน จะได้ปล่อยไว้ที่บ้าน ให้อยู่เป็นเพื่อนกัน แล้วก็ไปเจอเธอ... ลูกสาว...อเมริกันคอกเกอร์ สแปเนียล.....ข้าวต้ม ต่างกับข้าวตูมาก แรกเจอเธอ เธอปีนคอกที่ขังไว้ได้สูงที่สุด ท่าทางจะเข้มแข็ง และ แข็งแรงมหาศาล เลือกเธอค่ะ ลูกหมาที่มีขนนุ่ม (นุ่มมากกกกกกกก) สีน้ำตาลอ่อนสวยงาม ข้าวตูรักน้องมาก ข้าวต้มก็หวงข้าวตูมาก ทั้ง 2 ตัวไม่เคยอยู่ห่างกันเลย ไม่รู้ว่าคิดผิด หรือ ถูก ในขณะที่ ข้าวตู ไม่เห่าเลย แต่ข้าวต้ม ขี้โวยวายเป็นที่สุด เห่าได้นานๆ ถ้าหิวเป็นต้องโวยวาย จนแทบ...ไม่ได้นอน เธอแข็งแรงอย่างที่คาดคิดเอาไว้ รถ suzuki caribien ที่ข้าวตูไม่เคยขึ้นเองได้ ข้าวต้มสามารถกระโดดขึ้นเองได้ ตั้งแต่เอามาได้ 2 อาทิตย์ เบาะตอนหน้า และ ตอนหลัง ที่ข้าวตูไม่เคยปีน แต่ ข้าวต้ม...สามารถ เธอ...คือ ยอดหญิง จริงๆเลย ข้าวต้ม...ของ หม่ามี๊ ไอ้ลูกหมาจอมซน   Create Date : 29 กันยายน 2552     Last Update : 29 กันยายน 2552 21:28:06 น. Counter : 1162 Pageviews.   1 comment Share Tweet

แล้วเราก็มีลูกหมาตัวแรก...ข้าวตู ข้าวตูค่ะ ลูกชาย พันธุ์ อิงลิชคอกเกอร์ สแปเนียล แรกเจอ ข้าวตูเป็นลูกหมาที่ตัวเล็กที่สุดในคอก ตาเศร้า หน้าอ้อน เป็นลูกหมาตัวเดียวที่เมื่อเราเข้าไปยืนชิดกรงแล้ว เดินมาเอาจมูกดุนที่ขา รู้สึกราวกับว่า " พาผมไปที ผมอยากไปอยู่กับคุณ " แล้วเราก็ได้อยู่ด้วยกัน เอาขึ้นรถ วางไว้เบาะหลัง อึ๊ ใส่รถเลย ว้าว..... เช็ดอึ๊หมา ครั้งแรกในชีวิต และ หลังจากนั้น ก็สลับกับ ฉี่ อึ๊ อ้วก...ฉี่ อึ๊ อ้วก...ฉี่ อึ๊ อ้วก ตอนที่เอามาวันแรก ตัวเล็กมากค่ะ นอนอยู่ในฝ่ามือได้เลย กินอะไรก็อาเจียร ปวกเปียก ไม่มีเรี่ยวแรง ท้องเสีย เพื่อนบอก ซื้อหมาป่วยมาแล้ว พาไปหาหมอก็ไม่หาย ทั้งฉีดยา กินยา อาหารพิเศษ อาหารเสริม ก็ไม่ทำให้อะไรดีขึ้น สุดท้ายก็เพราะ อาหารแบบบาร์ฟค่ะ ก็เลยเป็นอย่างนี้ ข้าวตู เป็นหมาที่เลี้ยงง่ายมาก ถึงมากที่สุด โดยเฉพาะอย่างยิ่ง กับคนอย่างเรา คือ...ไม่เคยเลี้ยงหมาเลย ข้าวตู...ไม่เห่า (จนคนอื่นถามว่า เป็นใบ้หรือเปล่า) เราก็ไม่รู้ว่า หมาเป็นใบ้ได้ด้วยหรือ ข้าวตู...หิวหรือ ไม่หิว ไม่เคยร้องหรือคร่ำครวญอะไรเลย ข้าวตู...เป็นหมาที่พาไปได้ทุกที่ เมื่อตอนเล็ก เอาใส่กระเป๋า ไปกินข้าวที่ไหน ก็วางไว้เก้าอี้ข้างๆ ไม่เคยเห่า ไม่เคยร้อง พอโตขึ้นมาเอาใส่กระเป๋าไม่ได้แล้ว ไปกินข้าวที่ไหน อุ้มวางไว้บนเก้าอี้ข้าง ไม่นอน ก็นั่ง (เคยนั่งหลับแล้วสัปหงก เกือบตกเก้าอี้) ไม่กวน ไม่ร้อง ไม่ขออาหาร ไม่...และไม่ หมาที่น่ารัก เรียบร้อย ที่สุดในโลก (ของเรา) หมาที่ขี้อ้อนที่สุดในโลก (ของเรา) อยากให้เห็นตอนข้าวตูอ้อนจริงๆ ข้าวตู...ไอ้หมาขี้อ้อน (โอเวอร์) ของหม่ามี๊   Create Date : 29 กันยายน 2552     Last Update : 29 กันยายน 2552 21:33:30 น. Counter : 3415 Pageviews.   5 comment Share Tweet

• แม่สลิ่ม
• lerla
• แม่โกลเด้นฯ
• ความรักทำให้โลกอ่อนหวาน
• tiara
• Original April
• กั้งกระดาน
• -AmAm bamboo-
• ทางข้างหน้า
• เนเวอร์แลนด์
• ปูขาเก เซมารู
• kokophiz
• dew_monamoji
• ceacar salad
• moopu
• กอนโดล่า
• klakung
• bigsize
• คิตตี้น้อยสีชมพู
• yadegari
• ยายเนียม
• โกโก้คุง**
• parachute
• หลานตานี
• mooaoun
• yxoxy
• apratin
• Zantha
• ตาอ้วนชวนคุย
• CrystaL_32
• kwan_3023
• archparty
• ชบาหอม
• quiltmom
• Relaxtime
• Kana Jan
• amyhobby
• praewa cute
• MaM-Mochi-pompom
• Ezy-SeaHill
• abellanarak
• ยายศรี
• min_meen
• PiggyLady
• goodvp
• rabye
• addsiripun
• kamuttira
• *C-girl*
• แม่บ้าน Uk
• ไหมพรมก้อน กับ ผ้าคอตต้อนค่ะ
• แม่น้องต้นน้ำ
• beatquilt
• กระชายน้อย
• Skydiary
• Chocolate Junkie
• puifaikpp
• ddeehouse
• littleboy-littlegirl
• kawtoo
• kjtoy
• nanida
• lady's oatmeal
• KOok_k
• birdquilt
• cannou
• sweetbutterfly
• gymstek
• BeEBzZ_ToNG
• คูลิโกะจัง
• learningfarm
• phusanapas
• talentman
• จอมนางบนกลางใจ
• cutie bunny
• madam_ozzy
• น้องปลาดาว
• schneegloeckchen
• Pink Studio
• AmaUme
• MICHEL_KNIT
• stone-stick
• SamCommander
• paninee
• Pattylala
• pitcha_mae
• nesumi
• ich habe kein Geld
• เอื้องผึ้งจันทร์ผา
• endless man
• made by rin
• แม่ส้มแป้น
• tantan&pp
• รักแม่นะคะ
• Giant&Runsae
• rinakana
• วิหคลม
• pocs
• anutch2009
• poncho
• viy008
• Tiger and Bunny Gang
• teakwater
• eurasia
• ipandablog
• Tipsao
• yorky
• thinkcraft
• petunia lover
• sushiha
• pim(พิม)
• jaekaow
• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com