|
|
|
ท่องไว้..เพื่อลูกๆ
น้องเนี๊ยบกะคุณแม่ หลังกลับมาจากวันแรกของการทำงาน (17 May 10)
โอ้....ชีวิต การเลี้ยงลูกไปด้วยทำงานไปด้วยมันลำบากอย่างนี้เลยหรือ
นอนดึก ตื่นเช้า ตื่นกลางดึกชงนมให้ลูก เช้าก็ต้องเตรียมของๆ ลูก
บางวันก็ต้องอุ้มไปส่งคนเลี้ยงเอง เย็นก็ไปรับกลับ กว่าลูกจะหลับ
กว่าจะได้ซักผ้ารีดผ้า กว่าจะได้ล้างจาน กว่าจะล้างขวดนม นึ่งขวดนม
ฮื่อๆ...มาทำงานแต่ละวันก็ไม่เคยจะเต็มร้อย บางวันก็มาสาย
เข้าประชุมก็ไปหลับในที่ประชุม อยู่โต๊ะทำงานก็นั่งสัปหงก ต๊าย!
เกิดอะไรขึ้นกับพนักงานดีเด่นอย่างฉัน ขืนเป็นอย่างนี้ต่อไป
จะโดนไล่ออกเมื่อไหร่ก็ไม่รู้
เอาน่า...มันต้องใช้เวลาปรับตัว นี่ลูกก็เพิ่งได้ 4 เดือนกว่า
เราเองก็เพิ่งกลับมาทำงานได้ไม่กี่เดือน บอกตัวเองให้อดทนอีกนิด
เมื่ออะไรมันอยู่ตัว หรือเข้าที่แล้วมันก็ดีขึ้นเอง
เพราะถ้าเราบอกว่าไม่ไหว นั่นคือการต้องเอาลูกไปฝากยายของเราเลี้ยง
ซึ่งเราคงทนคิดถึงลูกไม่ได้ ก็คนเคยเจอกันทุกวัน จะให้ห่างกันคงทำใจลำบาก
เราคงต้องฝืนตัวเองในตื่นเช้า เพื่อมาให้ทันทำงาน
ฝืนไม่ให้ง่วงนอนเวลาทำงาน(กาแฟเย็น 4 เหยือกก็เอาไม่อยู่อ่ะ)
เพื่อไม่ให้ performance ตก เดี๋ยวใครเขาจะว่าได้ ว่ามีครอบครัวแล้ว ฉุดงานให้แย่
เอาน่า...ลำบากแต่ก็มีลูกอยู่ใกล้ๆ เป็นกำลังใจ เห็นหน้าเขาเราก็ชื่นใจแล้วไม่ใช่หรือ
นี่ถ้าพ่อเขาตื่นมาช่วยเราดูลูกกลางดึกบ้างก็คงจะดีไม่น้อย
หรือไม่ช่วยเตรียมของๆ ลูก ก่อนส่งลูกไปให้คนเลี้ยงบ้าง
ไม่เป็นไร...เขาไม่ช่วยก็ไม่เป็นไร แค่วันนี้เรามีเขาอยู่ใกล้ๆ
เป็นสามี เป็นพ่อที่ดีของลูกอย่างทุกวันนี้ เราก็ภูมิใจแล้ว
อยากให้เขารู้จังว่า นอกจากกำลังใจที่ได้จากการเห็นหน้าลูกแล้ว
เรายังอยากได้กำลังใจ จากการที่เห็นเค้ากลับบ้านเร็ว ไม่ไปสังสรรค์กับเพื่อนจนดึก แค่นั้นเอง
ท่องไว้นะใจเอ๋ย เพื่อลูกๆ
| Create Date : 01 สิงหาคม 2553 | | |
| Last Update : 1 สิงหาคม 2553 0:21:34 น. |
| Counter : 383 Pageviews. |
| |
|
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
