• เริ่มต้นบล็อคกับนายเนี๊ยบ
• เล่าเรื่องลูกชายตั้งแต่เป็นเด็กขวบ
• พัฒนาการของนายเนี๊ยบ
• นางฟ้าตัวน้อยของแม่
• พี่ก็เนี๊ยบ น้องก็นิ้ง
• แม่(พระ) ของลูก
• ว่าด้วยเรื่องของเรา
• หล่อนมันนังปีศาจชัดๆ
• รำพัง รำพัน วันเหงาๆ
• ระบายใจ
• สาระดีๆ สำหรับคนเป็นแม่
• ฝากภาพ
• เจ้าตัวน้อยคนที่ 3

ลูกชายของแม่...เจ็บตัวอีกแล้ว หัวใจของแม่แทบสลายอีกครั้ง แม่ทำเนี๊ยบเจ็บตัวอีกแล้ว เมื่อวันจันทร์(13 ธ.ค.) เราไปเปิดท้ายขายของกัน แม่พาเนี๊ยบ เล่นอยู่ในรถฝั่งคนขับ เนี๊ยบก็เล่นพวงมาลัย แล้วทำปาก บรื้น..บรื๊น...บรื้น น้ำลายเยิ้มเหมือนอย่างที่เคยเล่น สักพัก เนี๊ยบก็หันไปเห็นพ่อที่กำลังคุยกับลูกค้า อยู่ข้างนองรถ เนี๊ยบก็เรียก "แจ้ๆ" แม่รู้ว่าเนี๊ยบอยากไปหาพ่อ แม่ก็เลยจับเนี๊ยบไปไว้เบาะรถอีกฝั้งนึง เนี๊ยบก็เกาะที่เบาะรถ โยกตัวไปมา เพราะแม่ร้องเพลงว่า "โยก เยกๆ" เต้นไปมองพ่อไป โดยหารู้ไม่ว่า ประตูรถปิดไม่สนิท พอเนี๊ยบไปเกาะที่กระจก เพื่อเรียกพ่อ เนี๊ยบก็เลยตกลงไป หน้าทิ่มดินทั้งแถบ อุ้มเนี๊ยบขึ้นมาครั้งแรกใจหายเลย หัวลูกโนปูดมาก ตาก็ปูด ใต้ตามีแผลถลอก ครั้งนี้เนี๊ยบเจ็บเยอะจริงๆ แม่ทำอะไรไม่ถูก เอาผ้าชุบน้ำเย็นมาเช็ดหน้า ประคบที่หัวปูดๆ ทาแซมบัค แม่ไม่เคยคิดเลยว่าเด็กแค่ 9 เดือน จะต้องมาเจ็บตัวขนาดนี้ เพราะความประมาทของแม่เองแท้ๆ แม่น้ำตาซึม ทั้งเจ็บใจตัวเอง ทั้งสงสารลูก แถมโดนพ่อดุอีกตามเคย พ่อบอกว่าถ้าทำให้ลูกเจ็บตัวอีกครั้งนึง พ่อจะไม่ให้แม่เลี้ยงหนูอีกต่อไปแล้ว จะเอาไปให้คนอื่นเลี้ยง แม่รู้ว่าพ่อพูดไปเพราะโกรธแม่มาก พ่อก็เลยพูดมาแบบไม่คิด ก็ใครที่ไหนหละจะรัก และเลี้ยงลูกได้ดีเท่าแม่ แม่ขอโทษนะลูกรักของแม่ ถ้าแม่เจ็บแทนหนูได้ แม่ขอรับมันไว้คนเดียว นี่หละค่ะ ภาพเด็กหัวปูด ตาบวม โชคดีที่ภาพไม่ชัด ไม่งั้นคงน่ากลัวกว่านี้ค่ะ   Create Date : 15 ธันวาคม 2553     Last Update : 1 กุมภาพันธ์ 2554 21:59:13 น. Counter : 1038 Pageviews.   18 comment Share Tweet

เรื่องมันเศร้า....เล่าแล้วขำ เศร้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เศร้า ไม่รู้จะเล่าให้ใครฟังดี เล่ามันในบล็อคนี่หละ เอาง่ายๆ สั้นๆ เลยนะคะ เศร้า ที่ 1 เมื่อวันพุธ ไป U/S ดูเพศลูกมา ผลปรากฎว่า....ท๊าน..ท้าน..ท๊าน..ท๋าน... แหม ทำดนตรีให้มีลุ้นนิ๊ดนึง ผลก็คือคุณลูกขี้อาย หนีบไว้ไม่ให้ดู แถมหันก้นให้อีกตะหาก แม่ก็ได้แค่ก้มหน้าเศร้า เดินออกมาแบบไม่เอาภาพผลที่ซาวด์ได้ แล้วบอกหมอว่า อาทิตย์หน้าฉันจะมาใหม่ อีคุณพ่อหรอ..เฉยๆ บอกว่าไม่ให้ดูก็ไม่ต้องไปดู คลอดแล้วก็รู้เอง แค่ลูกมีอวัยวะครบก็พอใจแล้ว เอิ้ม..ม ดีนะ รู้จักพอเพียง ชิๆๆๆๆ แกน๊ะแหละ อยากรู้กว่าใครเพื่อน ก็ไปพนันกะเค้าไว้เยอะนิ แถมบอกว่าถ้าเป็นผู้หญิงปิดซอยเลี้ยงเลย หึๆ แล้วเรื่องอาร๊าย จะไม่อยากรู้เพศลูก เศร้า ที่ 2 วันเดียวกันนี้(พุธที่ 24) ทำน้องเนี๊ยบ หัวปูด ปากแตก ก็พาลูกอาบน้ำในถังตามปกติ เล่นกันอยู่ดีๆ แม่อาบบ้าง ลูกอาบมั่ง ลูกก็สนุกกับการเล่นน้ำฝักบัว โดดไปโดดมาพาถังคว่ำซะง๊าน อุ้มลูกขึ้นมาได้ หัวใจแทบวาย เลือดกลบปากเลย ลูกร้องสะอื้น ร้องไม่ดังนะ แต่ร้องไม่หยุด พามาหาอีพ่อที่กำลังหลับๆ อยู่ พอพ่อเห็นสภาพลูกแล้วด่าแม่ยับเลย แม่ก็ได้แต่กอดลูก ปลอบให้หยุดร้อง พอลูกหยุดร้องก็ให้กินยาแก้ปวด กินนม แล้วลูกก็หลับไปเลย นอนดูลูกหลับ ปากเจ่อ หัวปูด เฮ้อ..อ เศร้าสุดๆ เล่าๆ มาไม่มีรูปหรอกค๊า เม็มฯ มันพัง สงสัยโดนไวรัส ใส่เครื่องยังไงก็ไม่อ่าน ตอนนี้หายเศร้าละ แผลลูกหายเร็วมาก กลับมาหล่อเหมือนเดิม แต่หัวยังเขียวอยู่นิดๆ ไม่รู้จะลงรูปอะไรดี ก็เปิดไปเจอไฟล์รูปตัวเองสมัยก่อน ที่ทำอะไรขำๆ เห็นแล้วก็ตลกตัวเอง พาลยิ้มได้ เลยเอามาฝากกัน แต่เตือนไว้ก่อนนะคะ ว่ามันหลอนมาก ถ้าใจไม่แข็งอย่าเลื่อนลงไป>>> v v v v ภาพปีใหม่ ปี'07 คอนเซ็ป แต่งกายเหมือนกัน ตั้งแต่ 3 คน ขึ้นไป มาดูกันว่าแม่น้องเนี๊ยบคนไหน อันนี้ได้ที่ 1 ด้วยนะ v v อันนี้ ปี'08 ฮาสุดๆ ทุ่มสุดตัวเพราะเงินรางวัลเยอะมากๆ เป็นการแสดงในท้องเรื่อง "ธิดาหน้าม้ากับเงาะป่าคนัง" เราก็คว้าที่ 1 มาได้อีกตามเคย เห็นแล้วจำกันได้ก๊า.... v v และสุดท้าย ปี'09 ก่อนอำลาวงการ เพื่อให้น้องๆ มันได้เกิดกันบ้าง การแสดงเต้นประกอบเพลง "บ่กล้าบอกครู" ฮ่าๆๆ บอกชื่อเพลงถูกป่ะ v v ดูแล้วก็คิดถึงพี่น้องชาว DHL จัง(ขออนุญาตลงรูปนะคะ) เฮฮาปาร์ตี้มาด้วยกันก็หลายปี แต่ต้องจำลามาเลี้ยงลูกอันเป็นที่รักซะก่อน ชาว DHL เราตอนทำงานก็เอาจริง เอาจัง สุดๆ ยามสนุกก็หลุดโลกไปเลย   Create Date : 26 พฤศจิกายน 2553     Last Update : 26 พฤศจิกายน 2553 3:47:22 น. Counter : 874 Pageviews.   17 comment Share Tweet

ครั้งแรกของการลอยกระทงแบบ พ่อ แม่ ลูก วันนี้วันดี วันเพ็ญเดือน 12 เมื่อคุณพ่อมาง้อแม่สำเร็จ วันนี้พ่อจะไปไหน ก็เลยต้องพาเราไปด้วย ไปมัน 3 คนนี่แหละ วันนี้เป็นการลอยกระทงครั้งแรกของเจ้าเนี๊ยบ ลูกชายตัวน้อยของแม่ แต่ดูเหมือนว่า น้องเนี๊ยบจะไม่ค่อยปลื้มเท่าไหร่ ร้องไห้กอดคุณพ่อเค้าแน่นเลย แม่เดาเอาว่า เนี๊ยบคงกลัวตกน้ำ เพราะคลองวันนี้น้ำล้นตลิ่งมาก เราเลยได้ใกล้ชิดน้ำกันสุดๆ ยังแอบคิดอยู่ว่าถ้าลูกดิ้นแล้วตกลงไป จะงมกันยังไง พ่อแม่ประครองกระทงปล่อยลงน้ำไป ส่วนลูกกอดซบไหล่พ่อไว้แน่น ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี แม้ว่าก่อนหน้านี้ อะไรๆ มันจะฉุกระหุกไปหน่อย ตั้งแต่เรื่องโชว์รถเครื่องเสียงละ เจ้าของงานเพิ่งมาบอกวันนี้ตอนเที่ยงว่า จะให้เอารถไปโชว์ พอบ่าย บอกเอาโคโยตี้ด้วย ป๊าด..ด...ด ใครจะไปหาให้คุณพี่ท่านทันละคะ แต่คุณพ่อก็ทำเต็มที่ ได้รถที่ร้านมาโชว์ 4 คัน จ้างโคโยตี้ 3 คน แต่มาคนเดียว เออ หล่อนก็เต้นของหล่อนได้นะ พาลูกไปลอยกระทงทั้งที กล้องก็ดันมาแบตฯ หมด ชาร์ทไม่ทัน อดถ่ายอีก ลูกกลับมาจากไปเที่ยวลอยกระทง ก็แบตฯ หมด หลับปุ๋ยๆ ไปละ โทรศัพท์ก็เงินหมด ไม่ได้โทรถามคุณยายเลย ว่าปีนี้ไปลอยกระทงที่ไหน ไม่เป็นไร ปีหน้าแก้ตัวใหม่ สำหรับปีนี้ แม่ได้ขอบคุณพระแม่คงคาที่หล่อเลี้ยงชีวิต ถึงแม้ว่าปีนี้น้ำจะเยอะไปหน่อยก็เหอะ ได้ขอขมาหากได้ทำการใดอันเป็นการล่วงเกินต่อพระแม่คงคา จากนั้นก็ขอพรให้ครอบครัวจงมีกันและกันอย่างนี้ตลอดไป ขอเอาทุกข์โศกโรคภัยลอยทิ้งไปกับกระทง สบายใจละ ไปนอนดีกว่า ก่อนนอนขออวยพรให้ทุกคนที่แวะเข้ามาเช่นกันนะคะ สุขสันต์วันลอยกระทงค่ะ   Create Date : 22 พฤศจิกายน 2553     Last Update : 22 พฤศจิกายน 2553 4:33:28 น. Counter : 1041 Pageviews.   6 comment Share Tweet

เนี๊ยบครับ "แม่ขอโทษนะลูก" น้ำตาของคนเป็นแม่อย่างฉันไหลพรากๆ จนป่านนี้ยังไม่สามารถทำให้มันเหือดแห้งไปได้เลย เมื่อวานนมของลูกหมด บอกพ่อไปแล้ว พอกลับมาจากที่ร้านเราก็เข้าบ้านเลย พ่อออกไปสังสรรค์ต่อ คิดว่าเที่ยงคืนพ่อก็คงจะกลับ เพราะเป็นเวลาปกติที่ตกลงกันไว้ แต่พ่อก็กลับผิดเวลา ซึ่งนั่นมันไม่ได้ร้ายแรง เท่ากับการที่ลูกจะต้องกินนมตอนเที่ยงคืน เที่ยงคืน : น้องเนี๊ยบตื่นมาร้องไห้ แม่ให้กินน้ำแล้วโทรตามพ่อ พ่อบอกเดี๋ยว แป๊บนึง แม่ตัดสินใจป้อนข้าว ลูกกินไป ร้องไห้ไป ใจแม่ก็ร้องไห้เหมือนกัน ตีหนึ่ง : พ่อยังไม่กลับ ลูกก็ยังไม่หลับ แม่ตัดสินใจพาลูกเดินออกไปรอเรียกแท็กซี่ หรือวินมอ' ไซด์ รอนานมากไม่มีรถซักคัน ตีสอง : พ่อก็บอกเดี๋ยวๆ อีก แต่แม่เดี๋ยวไม่ได้แล้ว เพราะใกล้ถึงเวลาที่ลูกต้องกินนมอีกรอบแล้ว แม่อุ้มลูกฝ่าความมืดเดินออกไปตามถนนเรื่อยๆ ยังไม่มีวินฯ หรือแท็กซี่แม้แต่คันเดียว เดินไป 10 เมตรได้ มีหมาตัวใหญ่นั่งมองเราอยู่ แม่ไม่ได้คิดอะไร พาลูกเดินผ่านมันไป ยังไม่ทันพ้นมัน หมามันเห่าเราเสียงดังมาก ดังพอๆ กับขนาดตัวที่ใหญ่มากของมัน ลูกตกใจร้องไห้จ้า แม่ตกใจกว่าไม่คิดว่าลูกจะกลัวเสียงหมาเห่า ก็คงไม่แปลกอะเนาะ เพราะบ้านเราไม่เคยเลี้ยงหมา ลูกไม่เคยเจอก็เลยร้อง แม่ได้แต่กอดลูกแล้วบอกว่า "โอ๋ๆ เนี๊ยบอยู่กับแม่ เนี๊ยบไม่ต้องกลัวนะลูก" แล้วก็แอบร้องไห้ไปกับลูกด้วย ระหว่างทางที่เราเดินกันมาเกือบๆ กิโล มีแต่หมาคอยเห่า ลูกก็ร้องไห้บ้าง มองอย่างกลัวๆ บ้าง เดินมาโลกว่าเห็นจะได้ ก็มีวินมอเตอร์ไซด์คันนึงผ่านมา เราเรียก ทันทีที่ลูกเห็นรถจอด ยังไม่ทันก้าวขึ้นรถมอเตอร์ไซด์ ลูกร้องไห้ลั่นเลย เรารู้อยู่แล้ว ว่าลูกกลัวการขี่มอเตอร์ไซด์ แต่มันไม่มีทางเลือก ตลอดทางที่นั่งรถไป เนี๊ยบได้แต่ร้องฮื่อๆ ซบไหล่แม่ ไปตลอดทาง สังเกตุตอนที่เนี๊ยบหันหน้ามาโต้ลม เนี๊ยบก็จะร้องไห้เสียงดังมาก แม่ต้องกดหัวเนี๊ยบให้ซบไหล่ไว้ แล้วปลอบไปตลอดทาง ลงรถ กะจะให้วินฯ รอ แต่เห็นเนี๊ยบร้องไห้ ไม่กล้ามองหน้าคนขับวินฯ แม่ตัดสินใจว่าจะไม่กลับวินฯ ตอนจ่ายตังส์พอแม่เข้าไปใกล้พี่วินฯ เนี๊ยบร้องลั่นเลย คงกลัวว่าแม่จะไปขึ้นรถวินฯ อีก ซื้อนมเสร็จ รอแท็กซี่ก็ไม่มี ตัดสินใจโทรให้พ่อมารับ พ่อก็เดี๋ยวๆ อยู่นั่นหละ นี่มันตีสามแล้วนะ แม่โมโหมากแต่ต้องเก็บอารมณ์ไว้ เพราะต้องปลอบเนี๊ยบที่ยังไม่หยุดกลัว เกือบครึ่งชั่วโมง ที่เราต้องอุ้มลูกรอพ่อหน้าโลตัส ทั้งโมโห ทั้งสงสารลูก ก็ยังไม่กล้าร้องไห้ให้ลูกเห็น พ่อมาถึง เราอุ้มลูกขึ้นรถ สุดท้ายก็เก็บอารมณ์ไว้ไม่อยู่อีกต่อไป นี่เป็นครั้งแรก ตั้งแต่เนี๊ยบเกิดมา ครั้งแรกที่เนี๊ยบเห็นพ่อแม่ทะเลาะกัน เนี๊ยบอยู่ในอ้อมอกแม่ พร้อมๆ กับหวาดกลัว เสียงตวาดดังๆ ของพ่อ แม่พยามยามไม่ขึ้นเสียง เพราะรู้ว่าลูกกลัว เนี๊ยบร้องไห้ มองหน้าพ่ออย่างกลัวๆ เหมือนตอนที่มองหน้าหมาข้างทางพวกนั้นมันเห่า คืนนี้แม่ทำให้เนี๊ยบกลัว จนร้องไห้ 3 ครั้งแล้ว แม่ไม่เคยเห็นเนี๊ยบกลัวขนาดนี้มาก่อน เพราะปกติเนี๊ยบจะไม่ค่อยกลัวอะไร หรือว่าใคร ขนาดคนมีหนวดเครา หน้าตาดุๆ เนี๊ยบยังดึงหนวดเล่นเลย แต่คราวนี้เนี๊ยบกลัวจนตัวสั่น จนแม่ไม่รู้ว่าจะกอดลูกยังไงดีให้ลูกรู้สึกปลอดภัย เนี๊ยบจ๋า...แม่ขอโทษนะลูก แม่ผิดเองที่ทำให้มันเกิดเรื่องแบบนี้ แม่ผิดเองที่ไม่แวะซื้อนมก่อนเข้าบ้าน แม่ผิดเองที่ไว้ใจพ่อมากเกินไป แม่ผิดเองที่พาลูกออกไปมืดๆ ค่ำๆ แบบนั้น แม่ผิดเองที่ไม่อยู่รอจนพ่อกลับมา แม่ผิดเองที่ระงับอารมณ์ไว้ไม่ได้ จนต้องทะเลาะกับพ่อเสียงดัง แม่ผิดเองที่ทำให้เนี๊ยบกลัวหมา กลัววินฯ และกลัวพ่อ ตั้งแต่กลับมาเนี๊ยบกินนมไป 2 ขวด แล้วหลับสนิท คงเพราะความอ่อนเพลีย แม่ยังไม่ได้ไปนอนกอดเนี๊ยบเลย เพราะแม่กลัวว่าจะร้องไห้เสียงดังจนเนี๊ยบตื่น แม่ขอโทษๆๆๆๆๆๆๆ แม่ขอโทษจริงๆ แม่รักเนี๊ยบมากนะลูก เห็นเนี๊ยบร้องไห้ครั้งนี้ใจแม่จะขาด มันเจ็บกว่าตอนที่เนี๊ยบร้องไห้ตอนไม่สบายซะอีก   Create Date : 21 พฤศจิกายน 2553     Last Update : 21 พฤศจิกายน 2553 7:59:39 น. Counter : 481 Pageviews.   6 comment Share Tweet

สุขสันต์วันคล้ายวันเกิด Birthday สามีสุดที่รัก +++++20 ตุลา..... แก่ไปอีกปีแล้วซินะคุณสามี และก็เป็นอีกปีที่เราคิดกันไม่ออกว่าจะไปฉลองกันที่ไหนดี อีกปี ที่ไม่มีของขวัญจะให้ จะมีก็แต่รอยยิ้ม และอ้อมกอด อ๊ะ...ไม่ใช่ดิ มีของขวัญอันล้ำค่า ให้ 2 ปีซ้อนแล้วนี่ คิดออกไหม??? ก็เจ้าตัวน้อยที่นอนอยู่นี่ไง ของขวัญสำหรับปีที่แล้ว ส่วนปีนี้ก็เจ้าตัวน้อยที่ลอยอยู่ในท้องนี่ไง เป็นของขวัญที่พี่รักที่สุดไม่ใช่หรอ คนที่ทำให้พี่กลับบ้านเร็ว คนที่ทำให้พี่มีรอยยิ้ม แม้ว่าจะมีเรื่องทุกข์ใจแค่ไหน เค้าเป็นสิ่งมีค่าที่สุดในชีวิตหนู หนูมอบเค้าให้พี่ดูแล และหนูรู้ว่าพี่ทำได้ดี +++++ตลอดเวลาที่เราอยู่ด้วยกันมา หน้าที่สามี พี่อาจจะบกพร่องไปบ้าง แต่หน้าที่พ่อ พี่ไม่เคยขาดตกบกพร่องเลย แม่ หรือใครๆ อาจจะมองว่าพี่อาจจะพาครอบครัวเราไปไม่ถึงไหน แต่หนูมั่นใจว่าเราต้องฝ่าฟันทุกอย่างไปด้วยกันได้ เพราะพี่มีความตั้งใจ และเรามีความรัก +++++สุขสันต์วันเกิดนะจ๊ะคนดีของหนู ขอให้สิ่งดี-ดี จงมีเข้ามาในชีวิตบ้าง เจออะไรร้ายๆ กันมาเยอะแล้วนี่เนาะ รักพี่นะ ถึงแม้วันนี้พี่จะแก่ อ้วน ตัวดำ พุงใหญ่ แต่มันก็ไม่ได้ทำให้หนูรักพี่น้อยลงเลย   Create Date : 20 ตุลาคม 2553     Last Update : 4 พฤศจิกายน 2553 23:42:56 น. Counter : 14343 Pageviews.   20 comment Share Tweet

• ปันฝัน
• lookmoodeaw
• ในความอ่อนไหว
• LoveTurJang
• ตาโตแก้มบุ๋มจัง
• baby_shogun
• iamnerisa
• แม่บ้านครอว์ฟอร์ด
• monarm
• Oujang
• Great_opal
• Pibhu
• Jub_ka_Jib
• แม่จ๋ากะฟ้าใส
• MomTaWan
• jeeranun.jun
• n..cream
• Webmaster - BlogGang

• Facebook.com
• BlogGang.com