"มิ้นต์" เล่าประสบการณ์ขนหัวลุกจากวิญญาณพเนจร

ดิฉันอยู่อพาร์ตเมนต์แห่งหนึ่งแถวลาดพร้าว เสาร์อาทิตย์มักจะมีเพื่อนๆ จากบริษัทเดียวกันแวะมาหาเสมอ ส่วนมากจะเป็นบ่ายวันเสาร์ค่ะ ซื้ออาหารสำเร็จรูปมากินกัน คุยเรื่องจิปาถะกันสนุกสนานตามประสาผู้หญิง

เพื่อนที่ยังโสดก็มักมีปัญหาเรื่องแฟน...แน่ลˆะค่ะ ถ้าความรักยังสดชื่นหวานแหววเธอก็คงไปหาแฟนหรือไปเที่ยวด้วยกันแล้วละ จริงมั้ย?

เพื่อนที่แต่งงานแล้วก็มาปรับทุกข์เรื่องสามี ส่วนมากมักลงเอยกับดิฉันว่า...อยู่เป็นโสดอย่างเธอดีกว่า ไม่ต้องเจอะเจอปัญหาน่าปวดหัว...มีผัวผิดคิดจนตัวตาย! เพื่อนๆ เคยแซวว่าสมัยนี้มีคติใหม่แล้ว...มีผัวผิดคิดหาผัวใหม่เจ๋งที่สุด!

จนกระทั่งวันหนึ่งเกิดเรื่องขนหัวลุกขึ้นตอนกลางวันแสกๆ

บ่ายวันเสาร์นั้น ดิฉันกำลังปอกมะม่วงจิ้มน้ำปลาหวานอยู่ในห้องรับแขกกับแอ้มและจุ๋มที่นั่งรถมาหาด้วยกัน ไม่ช้าเพื่อนชื่อเก๋อยู่ถึงรามคำแหง 150 ก็โทร.มาหา บอกกลุ้มใจเรื่องแฟนที่อ้างว่านัดเพื่อนไว้ตอนเที่ยงแล้วรีบผลุนผลันออกจากบ้าน...สงสัยจะนัดกิ๊กไว้มากกว่า

จุ๋มได้ยินแว่วๆ ก็ร้องแซวว่า อยากมีโผเร็วก็ต้องกลุ้มใจยังงี้แหละ ว่าแต่สนมะม่วงน้ำดอกไม้จิ้มน้ำปลาหวานไหมล่ะ? แหม! เปรี้ยวกำลังดีเชียว ถ้าแพ้ท้องก็รีบบึ่งรถมาเลยนะ...หรือจะแวะซื้อมะม่วงมาเพิ่มก็ดี จะทำน้ำปลาหวานเผื่อไว้

เก๋ตอบตกลงทันที!

แอ้มอดนินทาไม่ได้ว่าอยากได้แฟนรูปหล่อก็ยังงี้แหละ ไม่รู้จักเสน่ห์ผัวหลง เดี๋ยวก็โดนคนอื่นงาบไปจนได้! จุ๋มเลยพยักหน้า...เธอรู้ดีทำไมไม่หาโผมาหลงซะคนล่ะ? แซวกันเองดื้อๆ ซะงั้น

ราวชั่วโมงเก๋ก็มากดออดประตู แอ้มลุกไปเปิดแล้วร้องถามว่า...พาแฟนใหม่มาด้วยเหรอ? เข้ามาซี่! เสียงเก๋ร้องวี้ดว้าย หยิกตีกันประสาเพื่อนฝูง...ดิฉันเห็นหน้าเก๋แล้วนึกเอะใจว่าทำไมดูหน้าซีดเซียวผิดปกติ...นั่นปะไรคะ!

เก๋ออกจากบ้านมาราว 5 นาทีก็มีมอเตอร์ไซค์สีแดงแล่นลิ่วราวลมพัด แซงวูบเดียวหายไปเลย...แต่พอไปอีกไม่ไกลก็เห็นคนมุงกันอยู่ข้างทาง ตำรวจกับรถมูลนิธิทำให้รู้ว่าเกิดอุบัติเหตุร้ายแรง รถติดจนเก๋ต้องเปิดประตูลงไปดู เห็นเลือดสดๆ แดงฉานแทบจะไหลนอง...

ได้ยินเสียงพูดกันว่า มอเตอร์ไซค์สีแดงเสยท้ายรถตู้จนแหลกยับ

คนขี่จักรยานยนต์มรณะไม่ได้สวมหมวกนิรภัย นอกจากคอหักแล้วร่างกายยังแหลกเหลวยับเยิน...มองเห็นแวบเดียวก็ติดตาจนขนลุกขนพองไปหมด

พวกเราช่วยกันพูดปลอบใจจนเก๋หน้าชื่น...ไม่ช้าก็มาล้อมวงกันกินมะม่วงน้ำปลาหวานกันอย่างเอร็ดอร่อย จู่ๆ จุ๋มก็ถามแอ้มว่า...ทำไมทักเก๋ว่าพาแฟนใหม่มาด้วยเหรอ? แอ้มทำหน้าเหลอหลาก่อนจะนึกขึ้นได้

"อ๋อ! ตอนเปิดประตูฉันเห็นผู้ชายเดินตามหลังเก๋มานี่นา นุ่งยีนส์สวมแจ๊กเกตดำหุ่นเท่เชียว หน้าตาก็แหม...หล่อซะ! แต่เอ...ดูเหมือนหน้าผากจะมีเลือดติดอยู่นะ ไม่รู้ว่าไปโดนอะไรมา? หรือว่า..."

เสียงวี้ดว้ายดังระงมไปทั้งห้อง ดิฉันมองหน้าเก๋ก็เห็นขาวซีดลงตามเดิม ปากสั่นระริก หน้าตาใกล้จะร้องไห้เต็มที พึมพำว่า...เหมือนคนตายที่เก๋เห็น...

ก๊อกๆ ๆ ก๊อก ๆ ๆ

เสียงเคาะประตูดังขึ้นกะทันหัน เสียงร้องว้าย! ดังขึ้นพร้อมๆ กัน จุ๋มบอกให้แอ้มไปเปิดประตูดูซิว่าใครมา? แอ้มห่อไหล่ทำหน้าสยอง บอกว่าจะให้ฉันเจออีตาสุดหล่อคนนั้นอีกเรอะ? ไม่เอาแล้ว! ดิฉันเลยบอกให้เก๋เป็นคนไปเปิด โดยมีเหตุผลง่ายๆ ว่า...กลัวอะไรไม่เข้าเรื่อง กลางวันแสกๆ ไม่มีผีสางที่ไหนหรอก

เก๋กระเดือกน้ำลาย จำใจเดินช้าๆ ไปที่ประตู พวกเรามองตามพลางยักคิ้วหลิ่วตากันอย่างสนุก จนกระทั่งเห็นมือสั่นๆ เอื้อมไปจับลูกบิดดึงบานประตูเข้ามา...

เสียงหวีดร้องโหยหวนดังแสบแก้วหู...กรี๊ดๆ ๆ ไม่หยุดหย่อนจนพวกเราตกตะลึงไปตามๆ กัน ทำอะไรไม่ถูกได้แต่ร้องเรียกชื่อเพื่อน...เก๋ๆ ๆ เป็นไร? เป็นอะไรไป? แต่เก๋ไม่ตอบนอกจากร้องกรี๊ดๆ เหมือนคนสติแตก จนพวกเราต้องเผ่นเข้าไปหาแต่ก็ไม่เห็นอะไรเลย

ปิดประตูลงกลอน เก๋ร้องไห้โฮลั่น น้ำตาไหลพราก ไม่ยอมพูดยอมจานอกจากร้องไห้อย่างเดียว...กว่าจะสงบสติอารมณ์ได้ก็เกือบสิบนาที

...คงไม่ต้องบอกก็ได้นะคะว่าเก๋เล่าว่าเปิดประตูไปพบอะไรเข้าน่ะ ขนหัวลุกค่ะ!

หน้า 31


//www.matichon.co.th/khaosod/vi...MHhNUzB5T0E9PQ==

Create Date : 30 พฤศจิกายน 2551
Last Update : 30 พฤศจิกายน 2551 16:47:00 น.		0 comments
Counter : 270 Pageviews.
Share Tweet