ที่มาที่ไป
 ณ วันนี้ ผ่านร้อนผ่านหนาวผ่านฝน กับการทำเกสเฮาส์มา 11 ปีแล้วค่ะ นานมากกกก
เกสเฮาส์ของเราก็เป็นเกสเฮาส์เล็ก ๆ ลูกค้าส่วนใหญ่เป็นชาวต่างชาติ คนไทยไม่ค่อยมีเพราะคนไทยเลือกที่จะพักห้องที่มีห้องน้ำในตัวมากกว่า (ตัวเราเองก็ชอบน่ะฮ่ะ)  มี 10 ห้อง เป็นห้องคู่ ห้องน้ำอยู่ด้านนอก นอนได้ห้องละ 2 คน ตัวบ้านเป็นบ้านครึ่งปูน ครึ่งไม้ สองชั้น เป็นบ้านแบบโบร๊าน โบราน ถ้าใครชอบบ้านเก่า ๆ ละก้อ รับรองว่าต้องชอบบ้านเราแน่ ๆ (ไม่ได้บอกว่าสวยนะ แต่แบบมันเป็นสไตล์น่ะค่ะ) เรารักบ้านเราฝุด ๆ ขอบอก

  เมื่อก่อนเป็นบ้านให้เ่ช่า แต่ว่าไม่ไหว บ้านของเราดูจะชำรุดทรุดโทรมเหลือเกิน ถ้าให้เช่าต่อไปมีหวังมันต้องถล่มลงมาทับคนที่เช่าอยู่แน่ ๆ ก็เลยได้เวลาปรับสภาพผิวและโบทอกซ์ อุย ไม่ใช่หนังหน้า ก้เลยได้เวลาปรับปรุง ซ่อมแซม ต่อเติม คิดไปคิดมาจะกลับมาให้เช่าต่อก็กระไรอยู่ กับค่าเช่าอันน้อยนิด คนเช่าที่รู้หน้า แต่ไม่เีคยจะรู้ใจ ด้วยไฟที่ยังแรงอยู่ ก็เิพิ่มจบการโรงแรมมาใหม่ ๆ นี่ค้า ก็เลยไอเดียบรรเจิด ชั้นทำเกสเฮาส์รับแขกฝรั่งดีก่าาา ดูท่าจะดีกว่าเป็นไหน ๆ ได้ฝึกภาษาที่ร่ำเรียนมายาวนานไปด้วย บ้านเช่าก็เลยกลายเป็นเกสเฮาส์มาตั้งแต่ ณ บัดนั้น ด้วยราคาเริ่มต้นที่
100 บาท ใช่ละ มันถูกม๊ากกกก
ด้วยกลยุทธ์การตลาด โดยการไปสืบราคามา ได้มาแค่เีนี้ยะ

อาจจะหนักกว่าเดิมอีกนะเนีี่ย แต่ก็เอาเถอะ ถอยหลังกลับไปไม่ได้แล้ว ก็ต้องเดินต่อ  100 ก็ 100 วะ
ทุกอย่างทำเองหมด สากกะเบือยันเรือรบ ขอเน้นว่าทู้กกอย่าง ดีนะที่พอจะเรียนรู้การช่วยเหลือตัวเองมาบ้างตอนอยู่โรงเรียนประจำ แล้วก็ต้องไปเรียนมหาลัยที่ต่างจังหวัดทางภาคอีสาน อิชั้นก็เลยพร้อมลุยค่าาา

นึกภาพตาม
ในห้องเป็นห้องสี่เหลี่ยวประมาณ 3.5 * 3.5 เมตร มีเตียง 5 ฟุต 1 เตียง โต๊เขียนหนังสือ 1 โต๊ะ เบาะรองนั่งกับพื้น ผ้าปูที่นอนและปลอกหมอนสีขาว เน้นว่าสะอาดมั่ก มั่ก เปลี่ยนทุกครั้งที่แขกย้ายออกด้วยความเต็มใจนะคร้าาา ผ้าห่มสีน้ำตาลสองผืน
การตกแต่งก็เป็นบ้านโล่ง ๆ มีต้นไม้วางเป็นหย่อม ๆ ด้านล่างทำเป็นห้องโถง มีโต๊ะไม้เหมือนที่นั่งในสวนสองสามชุด มีเปลจากแม๊กซิโกสีฟ้าแขวนอยู่หนึ่งอัน มีตู้โชว์ไม้โบราณ 1 บาน เคาน์เตอร์ทำจากไม้ ไว้สำหรับแขกเช็คอิน

โดยรวมแล้วน่าจะพร้อมสำหรับรับแขกแล้ว

แถ่น แท๊นนนน และแล้วแขกคนแรกก็มาจากการแนะนำของเพื่อน เค้าเป็นฝรั่ง โอว์มายก้อด ภาษาอังกฤษ ณ ตอนนี้ ก็แค่
-  เฮ้ลโลว์ กูด อี๊ฟนิ่ง
- รู๊มม
- วัน ฮั๊น เรด บาท
- โอเค
- แต๊ง กิ้วว
- ยิ้มหวานนน
จบป่ะ ได้แค่นี้แหละ
เค้ามา อาบน้ำนอน แล้วเค้าก็ปาย
คนที่สอง ที่สาม ก็วนเวียนกันกันอยู่อย่างนี้แหละ
อาทิตย์ เดือน ผ่านไป ภาษาอังกฤษก้เริ่มพัฒนามากขึ้น ประโยคยาว ๆ เริ่มเข้ามา
- แวร์ อา ยู โก๊ อิ้ง ทูม๊อโร่ว์
- แฮฟ อะ กู๊ด ทาม
- โอ้ว์ ไน๊ซ์ ทู มี๊ท ยู อะเกน
แบบว่าเริ่มจะสนุกกับการพูดภาษาอังกฤษแล้ว แขกเก่าก็เริ่มแวะเวียนกลับมา พร้อมกับคำชมที่ทำให้ต้องยิ้มแก้มปริทุกครั้ง
-  โอว์ ยัวเกสเฮาส์ อีส เวรี่ บิ๊วตี้ฟูล
-  โอว์ ยัวรูม อีส เวรี่คลีน
-  โอว์ ยูอาร์ เวรี่ ไน๊ซ์
- โอว์ ไอ แฮฟ ทู คัม แบ๊ค อะเกน

โอ๊ย ณ เวลานั้น โลกช่างสวยงาม

ปอ ลิง : ความจริง การเขียนบล๊อกนี้มันก็รู้สึกดีนะ ที่ได้นึกถึงความรู้สึกเก่าๆ และทำ้ให้เรายังมีความทรงจำที่ดี ก่อนที่มันจะเลือนลางจางหายไปอย่างช้า ๆ กับวันเวลาที่ผ่านไป ยิ้มกว้าง ๆ ก่อนนอน

จากวันนั้นถึงวันนี้ว่าจะมาเขียนต่อก็เลยไม่ได้มาเขียนซะนานเลย ช่วงนี้ว่างแล้ว ก็จะพยายามมา
เขียนไว้นะคะ ไม่รู่้่ว่าจะมีคนอ่านรึเปล่า แฮร่ 12แต่ ณ ตอนนี้เกสเฮาสก็มีอายุอานามก็ 17 ปี แล้วน้า แล้วตอนนี้เราก็ ไม่ได้ทำเองแล้วด้วย ด้วยความที่อยากเปลี่ยนอะไรใหม่ ๆ บ้าง ก็เลยไปทำงานที่เกาะกูด แล้วตอนนี้ก็มีสามีมาอยู่ที่นอร์เวย์ เรียบร้อยแล้วจ้า

ตอนทำเกสเฮาส์แรก ๆ เนี่ย ไฟแรงมาก ถึงมากที่สุด แรงขนาดไหน ก็ถึงกับไฟไหม้บ้านจ้า
คือที่ไฟไหม้เนี่ย เป็นบ้านของเพื่อนบ้าน แต่บ้านแถวนั้นเนี่ยเป็นบ้านไม้ สายไฟก็เป้นสายที่เดินไว้ไม่รู้กี่สิบปีแล้ว พอมันลัดวงจรเนี่ย ไม่เหลือ

โชคดีที่บ้านที่ติดกันเนี่ยเค้าเป็นตึก ไฟก็เลยไม่ลามาบ้านเรา แต่ ณ เวลานั้น ด้วยความตื่นเต้น อะไรที่ขนได้ก็ขน นึกภาพเออกเลยที่เค้าว่า เวลาไฟไหม้ เนี่ย ตู้เย็น ก็แบกคนเดียวได้ แต่เรายังไม่ถึงขนาดนั้น 297


จำได้ว่าของที่เอาไป คือกระบอกไม้ไผ่ ที่ทำเป็นกระปุกออมสิน แล้วมีหอยหนามประดับอยู่รอบ ๆ เคลือบแล็กเกอร์อย่างดี แต่จริง ๆ คือ อีผี ตำมือซะพรุนเลย รู้ตัวอีกทีตอนไฟดับแล้ว เลือดอาบจ้าาาาาา
 



Create Date : 27 มิถุนายน 2556
Last Update : 19 กันยายน 2562 23:41:37 น.
Counter : 351 Pageviews.

0 comment

kohkoodlover
Location :
Bergen   Norway

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



I was born in Trat. Now I've been living on Koh Kood where I was fallen in love since first time I came 6 years ago. I spend my life here doing a small guesthouse for backpakers and cheap budget tourists. I'm happy with what I'm doing here and see how people enjoy their holidays on Koh Kood.
New Comments