ถึงมันจะเจ็บ แต่สุดท้ายมันก็เป็นความทรงจำที่ดี
ที่ในครั้งหนึ่งในชีวิตที่เคยมีใครซักคนเดินผ่านเข้ามา

ความเจ็บปวดเป็นเรื่องทางกายภาพ
ความรู้สึกเป็นเรื่องของจิตใจ
แต่แปลก ความรู้สึกนี้แหละที่เจ็บปวดกว่า
ร่างกายถูกแทงด้วยมีดเสียอีก
แข้มแข็งนะครับ

ขอบคุณครับ ดีขึ้นแล้วครับผม

สวัสดีค่ะ ยินดีที่มาทักทายกันนะคะ
หวังว่าตอนนี้อาการใจคงดีขึ้นแล้วนะคะ

ปล. เราเป็นสาว'สารคามแหละ แหม! บ้านอยู่ใดล้กันเน้อ

อ่านแล้วซึ้งจับใจค่ะ เคยมีความรู้สึกนี้เหมือนกันแน่นานมาแล้ว ตอนนี้เข้มแข็งขึ้นมากมาย เป็นกำลังใจให้นะคะ

สวัสดีครับ
ขอโทษด้วยนะครับที่ห่างหายไปเสียนาน เนื่องจากเมามันส์ในการทำงานและกิจกรรมต่างๆ น่ะครับ

ขอบคุณมากนะครับที่แวะเข้าไปเยี่ยมเยือนและทักทายกัน

เป็นไงบ้างครับ สบายดีไหมครับ

ยิ๊นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน...ดีจั๊ดนักครับ

ความคืบหน้าของโครงการหนังสือทำมือ "ในท่วงทำนองเดียวกัน"
ขยายเวลารับต้นฉบับไปถึงวันที่ ๑๕ พฤศจิกายน ๒๕๕๒




ขอเชิญและชวน เพื่อนๆ เรื่องเล่าสั้นๆ ความยามไม่เกิน ๒ หน้ากระดาษเอสี่ ขนาด ๑๖พ้อยท์
โดยมีคอนเซป “ความสุขจากการแบ่งปันหรือการให้”
ขอให้เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับการ “ให้” หรือการ “แบ่งปัน”
เพื่อเป็นแรงบันดาลใจให้ผู้อื่น
และเป็นส่วนหนึ่งในการสร้างสังคมแห่งการแบ่งปัน
เพื่อจัดทำหนังสือทำมือ "ในท่วงทำนองเดียวกัน"

***ส่งต้นฉบับเป็นไฟล์เวิร์ด มาที่ windy_poo@hotmail.com ภายในวันที่ ๑๕ พฤศจิกายน ๒๕๕๒ นะคะ ***


*** หากใครต้องการจะช่วยออกแบบดีไซด์ปกหนังสือทำมือเล่มนี้ก็ยินดีค่ะ ***

ตอนนี้มีเพื่อนๆ ทยอยส่งต้นฉบับแล้วค่ะ ขอบคุณมากมายนะคะ

คลิกอ่านรายละเอียดที่รูปค่ะ



ปล. มีงานหนังสือที่ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม มีหนังสือทำมือด้วย ลองแวะไปดูที่บล็อกนะคะ