Bloggang.com : weblog for you and your gang
Group Blog
Twilight Stars6 (นิยาย)
Love-Love เรื่องรัก-รัก (นิยาย)
My Love เงารักสลับใจ (นิยาย)
Deva & Dana เทพบุตรปิ๊งรักยัยซาตาน (นิยาย)
Wild Love พลังรักต่างพันธุ์ (นิยาย)
Music Room
All blogs
Twilight Stars6 ตอนที่ 100 (จบ)
Twilight Stars6 ตอนที่ 99
Twilight Stars6 ตอนที่ 98
Twilight Stars6 ตอนที่ 97
Twilight Stars6 ตอนที่ 96
Twilight Stars6 ตอนที่ 95
Twilight Stars6 ตอนที่ 94
Twilight Stars6 ตอนที่ 93
Twilight Stars6 ตอนที่ 92
Twilight Stars6 ตอนที่ 91
Twilight Stars6 ตอนที่ 90
Twilight Stars6 ตอนที่ 89
Twilight Stars6 ตอนที่ 88
Twilight Stars6 ตอนที่ 87
Twilight Stars6 ตอนที่ 86
Twilight Stars6 ตอนที่ 85
Twilight Stars6 ตอนที่ 84
Twilight Stars6 ตอนที่ 83
Twilight Stars6 ตอนที่ 82
Twilight Stars6 ตอนที่ 81
Twilight Stars6 ตอนที่ 80
Twilight Stars6 ตอนที่ 79
Twilight Stars6 ตอนที่ 78
Twilight Stars6 ตอนที่ 77
Twilight Stars6 ตอนที่ 76
Twilight Stars6 ตอนที่ 75
Twilight Stars6 ตอนที่ 74
Twilight Stars6 ตอนที่ 73
Twilight Stars6 ตอนที่ 72
Twilight Stars6 ตอนที่ 71
Twilight Stars6 ตอนที่ 70
Twilight Stars6 ตอนที่ 69
Twilight Stars6 ตอนที่ 68
Twilight Stars6 ตอนที่ 67
Twilight Stars6 ตอนที่ 66
Twilight Stars6 ตอนที่ 65
Twilight Stars6 ตอนที่ 64
Twilight Stars6 ตอนที่ 63
Twilight Stars6 ตอนที่ 62
Twilight Stars6 ตอนที่ 61
Twilight Stars6 ตอนที่ 60
Twilight Stars6 ตอนที่ 59
Twilight Stars6 ตอนที่ 58
Twilight Stars6 ตอนที่ 57
Twilight Stars6 ตอนที่ 56
Twilight Stars6 ตอนที่ 55
Twilight Stars6 ตอนที่ 54
Twilight Stars6 ตอนที่ 53
Twilight Stars6 ตอนที่ 52
Twilight Stars6 ตอนที่ 51
Twilight Stars6 ตอนที่ 50
Twilight Stars6 ตอนที่ 49
Twilight Stars6 ตอนที่ 48
Twilight Stars6 ตอนที่ 47
Twilight Stars6 ตอนที่ 46
Twilight Stars6 ตอนที่ 45
Twilight Stars6 ตอนที่ 44
Twilight Stars6 ตอนที่ 43
Twilight Stars6 ตอนที่ 42
Twilight Stars6 ตอนที่ 41
Twilight Stars6 ตอนที่ 40
Twilight Stars6 ตอนที่ 39
Twilight Stars6 ตอนที่ 38
Twilight Stars6 ตอนที่ 37
Twilight Stars6 ตอนที่ 36
Twilight Stars6 ตอนที่ 35
Twilight Stars6 ตอนที่ 34
Twilight Stars6 ตอนที่ 33
Twilight Stars6 ตอนที่ 32
Twilight Stars6 ตอนที่ 31
Twilight Stars6 ตอนที่ 30
Twilight Stars6 ตอนที่ 29
Twilight Stars6 ตอนที่ 28
Twilight Stars6 ตอนที่ 27
Twilight Stars6 ตอนที่ 26
Twilight Stars6 ตอนที่ 25
Twilight Stars6 ตอนที่ 24
Twilight Stars6 ตอนที่ 23
Twilight Stars6 ตอนที่ 22
Twilight Stars6 ตอนที่ 21
Twilight Stars6 ตอนที่ 20
Twilight Stars6 ตอนที่ 19
Twilight Stars6 ตอนที่ 18
Twilight Stars6 ตอนที่ 17
Twilight Stars6 ตอนที่ 16
Twilight Stars6 ตอนที่ 15
Twilight Stars6 ตอนที่ 14
Twilight Stars6 ตอนที่ 13
Twilight Stars6 ตอนที่ 12
Twilight Stars6 ตอนที่ 11
Twilight Stars6 ตอนที่ 10
Twilight Stars6 ตอนที่ 9
Twilight Stars6 ตอนที่ 8
Twilight Stars6 ตอนที่ 7
Twilight Stars6 ตอนที่ 6
Twilight Stars6 ตอนที่ 5
Twilight Stars6 ตอนที่ 4
Twilight Stars6 ตอนที่ 3
Twilight Stars6 ตอนที่ 2
Twilight Stars6 ตอนที่ 1
Twilight Stars6 ตอนที่ 15
แสงแดดอ่อนๆ ในยามเช้าส่องลงมาต้องร่างหนุ่มสาวที่กำลังหลับใหล เต้ยขยับตัวเล็กน้อย รู้สึกสบายกับความนุ่มนิ่มและกลิ่นละมุนที่คุ้นเคย พอลืมตาขึ้น และทบทวนถึงสิ่งที่เกิดขึ้น เต้ยเหลือบตาไปรอบๆ พลางขยับตัวออก ก็เห็นใบหน้ากันที่กำลังหลับสงบนิ่งศีรษะพิงกับต้นไม้ที่อยู่ด้านหลัง ดวงตาคมโตปิดสนิท ใบหน้าหล่อเข้มชวนมอง เต้ยเผลอจ้องมองจนเพลินละเรื่อยลงมาถึงคอที่ซุกซบอยู่เมื่อคืนนี้ คอเสื้อเชิ้ตที่ผ่าลึกลงมาเพราะกระดุมเม็ดแรกหลุดออกเผยให้เห็นแผ่นอกสีเข้มตัดกับเสื้อสีขาว เต้ยรีบหันหน้าไปทางอื่นพลางดุตัวเองในใจ 'คิดอะไรบ้าๆ เนี้ยเรา' แล้วหน้าก็ร้อนเรื่อขึ้นมาทันที เต้ยขยับตัวค่อยๆ ลุกออกจากตักกันเพราะไม่อยากทำให้เค้าตื่น พอยืนขึ้นได้
"เต้ยจะไปไหนอะ" คำถามกันทำให้เต้ยสะดุ้งเล็กน้อย
"กันตื่นแล้วเหรอ เออ..คือ..เต้ยกลัวกันจะเมื่อยนะ เต้ยไม่ง่วงแล้ว" เต้ยตอบพลางหลบตา
"กันไม่เมื่อยหรอก" กันยิ้มให้พลางลุกขึ้นยืนปัดฝุ่นออกจากกางเกง
"ไปกันเถอะเต้ย เราต้องหาทางออกจากที่นี่" กันหันมาสบตาเต้ยแล้วยื่นมือให้ เต้ยเอื้อมมือไปจับมือกันไว้แล้วรู้สึกอุ่นใจ
"ไปทางไหนดีล่ะกัน" เต้ยมองไปรอบๆ ซึ่งมีเพียงต้นไม้สูง ไม่มีทางใดบ่งบอกว่าเป็นทางเดิน
"ทางนี้ไงเต้ย" กันใช้อีกมือหนึ่งเกาะกุมเอวเต้ยไว้แล้วพุ่งทะยานไปในอากาศจนโผล่พ้นต้นไม้สูง ขึ้นสู่ระดับที่สามารถมองเห็นภูมิทัศน์ด้านล่างได้ชัดเจน จึงเข้าสู่การลอยตัวเพื่อสำรวจ ว่ามีบ้านเรือนหรือผู้คนอยู่หรือไม่
"กันบินได้จริงๆ เหรอนี่" เต้ยหันไปมองหน้ากันด้วยความรู้สึกตื่นเต้นปนประหลาดใจ
"กันทำได้ยังไง แสดงว่าคืนนั้นเต้ยไม่ได้ฝันไปใช่ไหม" เต้ยยังถามถึงสิ่งที่ค้างคาใจต่อ
"ไว้กันจะบอกนะ ตอนนี้เต้ยช่วยกันดูก่อนดีกว่าว่ามีคนหรือมีบ้านอยู่ตรงไหนหรือเปล่า" กันว่าแล้วยิ้มให้สายตางงๆ ของเต้ย
ทั้งคู่เงียบไปขณะที่กำลังใช้สมาธิในการมองหาสิ่งต่างๆ เบื้องล่าง หลังจากบินมาไกลพอสมควร
"นั่นไงกัน มีบ้านคนอยู่ตรงโน่น" เต้ยรีบชี้ไปทางซ้ายมือด้วยท่าทางตื่นเต้น
"จริงด้วย ไปดูกันดีกว่า" กันเบี่ยงทิศทางไปยังจุดหมาย แล้วค่อยๆ บินต่ำลงจนมาถึงหน้าบ้านทรงไทยหลังใหญ่
บ้านหลังนี้ถึงจะดูเก่า ต้นไม้ต้นหญ้าขึ้นรกรุงรังเพราะขาดการดูแลรักษา แต่ก็คงความงามด้วยสถาปัตยกรรมแบบโบราณไว้ได้อย่างดีเยี่ยม เรือนไม้ที่เห็นตรงหน้าเป็นแบบยกสูงมีใต้ถุน ประกอบไปด้วยตัวบ้านที่มีหลังคาหน้าจั่วสูงสองหลังปลูกขนานกัน และเชื่อมกันด้วยระเบียงกว้างตรงกลาง
ทั้งสองคนเดินขึ้นบันไดไปสู่ระเบียงที่เชื่อมตัวบ้านทั้งสองฝั่งไว้ ภายในเงียบสงัด บรรยากาศดูวังเวงแม้จะเป็นในยามเช้าเช่นนี้ เต้ยรีบคว้ามือกันไว้ กันสัมผัสได้ถึงความกลัวจากมือเต้ย เค้าจึงบีบกระชับมือนั้นไว้เบาๆ
"มีใครอยู่ไหมครับ" กันร้องถามออกไป ทุกอย่างเงียบปราศจากการเคลื่อนไหว
"มีใครอยู่ไหมคะ" ถึงจะกลัวแต่เต้ยก็ยังช่วยเรียก
ไม่มีเสียงตอบอีกเช่นเคย ทั้งคู่มองหน้ากัน แล้วหันไปมองที่ประตูห้องฝั่งซ้าย กันจูงมือเต้ยเดินไปที่ประตู แล้วค่อยๆ ผลักออก แอ๊ดดด เสียงประตูดังสยบทุกอย่างในความเงียบ พอประตูเปิดกว้างออกทั้งคู่ก็ตะลึงกับภาพที่เห็น
"กรี๊ดดด" เต้ยรีบหันหลังเอาหน้าซบไหล่กัน ขณะที่กันโอบเต้ยไว้ด้วยแขนข้างหนึ่ง
"ไม่ต้องกลัวนะเต้ย" กันมองภาพโครงกระดูกที่นอนอยู่บนเตียงโครงนั้นโดยปราศจากความกลัว พลางปิดประตูแล้วพาเต้ยเดินออกมา
"กันจะไปดูอีกฝั่งนึง เต้ยรออยู่ตรงนี้ก็ได้ถ้ากลัว" กันมองหน้าเต้ยซึ่งตอนนี้เริ่มซีด มือไม้เย็นไปหมด
"ไม่เอาอะ เต้ยไปด้วย" เต้ยระล่ำระลักบอก คราวนี้เต้ยเปลี่ยนจากจับมือมาเป็นเกาะแขนกันไว้แน่น ทั้งคู่เดินไปดูที่ห้องที่อยู่ฝั่งขวา ภาพที่เห็นก็ไม่ต่างจากห้องที่อยู่ฝั่งซ้าย หลังจากสำราจไปรอบตัวบ้านแล้วสรุปได้ว่าไม่มีใครอื่นนอกจากโครงกระดูกสองโครง
"เราคงต้องอยู่ที่นี่ไปก่อน เพราะเท่าที่เห็นไม่มีผู้คนหรือบ้านเรือนอื่นอีกแล้ว" กันพูดขึ้น
"ทำไมล่ะกัน ไหนว่าเราจะกลับบ้าน" เต้ยตกใจและไม่เข้าใจในคำพูดของกัน
"การจะออกจากที่นี่ไม่ใช่เรื่องง่าย ถ้าเราไม่มีที่อยู่ถาวร เราอาจจะต้องตายก่อนได้มีโอกาสออกไป" คำพูดของกันดูเคร่งเครียดและจริงจังจนเต้ยสับสนว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่
ทั้งคู่ช่วยกันเก็บกวาดทำความสะอาดบ้าน กันนำโครงกระดูกของคนทั้งสองไปฝังไว้รวมกัน เพราะดูแล้วทั้งคู่น่าจะเป็นสามีภรรยากัน และคงจะอยู่ที่นี่ด้วยกันจนถึงวาระสุดท้ายของชีวิต เขาและเต้ยกราบหลุมฝั่งศพนั้นเพื่อขอขมาและขอใช้บ้านหลังนี้เป็นที่อยู่อาศัย
เสร็จแล้วกันพาเต้ยไปอาบน้ำที่ธารน้ำตกซึ่งอยู่ไม่ไกลนัก และนำเสื้อผ้าที่พอจะหาได้จากในห้องทั้งสองออกมาซักไล่กลิ่นอับและฝุ่นสกปรก ขณะที่เต้ยนั่งซักผ้าอยู่ กันก็จัดการตัดไม้ไผ่ลำต้นสูงยาวที่อยู่บริเวณนั้น เพื่อต่อเป็นท่อน้ำไปยังบ้านที่พวกเขาอาศัยอยู่ กันทำงานอย่างรวดเร็วด้วยพละกำลังมหาศาลประกอบกับความเร็วในการเหาะเหินเดินอากาศที่เค้ามีอยู่ ทั้งคู่จึงทำงานเสร็จพร้อมกัน และกลับบ้านพร้อมปลาสองตัวกับใบปออีกหนึ่งกำใหญ่สำหรับอาหารกลางวัน และมื้อเย็น
หลังอาหารมื้อเย็น ราตรีก็มาเยือนอีกครั้ง ทั้งคู่รู้สึกผ่อนคลายจากงานบ้านที่ทำมาทั้งวัน บ้านเรือนดูสะอาดน่าอยู่ ต้นไม้ถูกจัดตกแต่งใหม่ไม่รกรุงรังอีกต่อไป กันถือหมอนออกมานอกระเบียงโล่งกลางบ้าน ขณะที่เต้ยถือกระเกียงที่มีแสงไฟริบหรี่ไว้ในมือ ทั้งคู่ตั้งใจว่าจะออกมานอนดูดาวที่นอกชานนี้ในคืนนี้
"เอ้านี่ เต้ยหมอน" กันวางหมอนลงตรงหน้าเต้ย แล้ววางอีกใบไว้ข้างๆ ทั้งคู่นอนลงมองท้องฟ้าซึ่งเต็มไปด้วยดวงดาวระยิบระยับเต็มไปหมด กันเริ่มเล่าความเป็นมาของเขตต้องห้าม และความสามารถพิเศษที่ตัวเค้าและพี่น้องคนอื่นๆ มีให้เต้ยฟัง ยกเว้นเรื่องทั้งหมดที่เกี่ยวกับชาติที่แล้วของเต้ย
เต้ยรู้สึกสะเทือนใจอยู่เหมือนกันกับความจริงที่ว่าอาจไม่มีโอกาสได้กลับออกไปอีก แต่ก็ยังรู้สึกดีใจที่มีกันอยู่ด้วย หาไม่เต้ยคงต้องตายอยู่กลางป่าไปแล้ว แล้วเต้ยก็เกิดคำถามขึ้นในใจ
"แล้วกันตามเต้ยเข้ามาทำไม ทั้งที่กันก็รู้ว่าจะไม่มีโอกาสได้ออกไปอีก" เต้ยสบตากันรอคอยคำตอบ
"กัน nothing to lose ถ้าไม่มีเต้ยกันก็..." กันหยุดคำพูดไว้เพียงแค่นั้นแต่สายตาที่มองเต้ยนั้นแทนคำตอบที่ว่างไว้ได้เป็นอย่างดี
"ทำไมต้องพูดภาษาอังกฤษด้วย" เต้ยเขินหลบตาแล้วเปลี่ยนเรื่อง
"ก็กันอยากเป็นมะกันกะเค้ามั่งน่ะสิ" กันพูดแล้วหัวเราะ
Create Date : 31 กรกฎาคม 2553
Last Update : 1 สิงหาคม 2553 11:47:53 น.
16 comments
Counter : 320 Pageviews.
Share
Tweet
ขอเขียนแบบสลับฉากสลับตอนก้บโตโน่นะจ๊ะ เขียนลงตอนเดียวกัน เดี๋ยวคนเขียนงง สลับคู่ซะเลย 555
โดย:
Kim-Ha
วันที่: 1 สิงหาคม 2553 เวลา:8:56:24 น.
มารายงานตัวคนแรกค่ะ
กรี๊ดดดดด น้องกันแรกชื่อเราด้วยอ่ะ (เหรออออออออ)
ขอบคุณคุณคิมมากนะคะ
ที่ให้เกียรติเรา ร่วม (มีชื่อ) แสดงด้วย
เอาอีกๆๆๆๆๆ 555
โดย: nothing to lose IP: 1.46.80.203 วันที่: 1 สิงหาคม 2553 เวลา:11:40:07 น.
ยินดีค่ะคุณ nothing to lose
อยากให้ทุกคนมีความสุขด้วยกัน
โดย:
Kim-Ha
วันที่: 1 สิงหาคม 2553 เวลา:11:51:15 น.
หยอดมุขหวานอีกแล้วนะกัน^^
พี่คิมแต่งได้น่ารักอีกแล้วค่ะ เก็บสมาชิกที่อ่านมาแต่งได้อย่างน่ารักจริงๆ^^
โดย: เต้ยหมอน IP: 192.168.1.55, 119.42.84.83 วันที่: 1 สิงหาคม 2553 เวลา:21:32:30 น.
กร๊ากกกก...เต้ยหมอน...แปลงร่างจากนกฮูกเป็นหมอนอ่ะง...น่าฉงฉานได้เล่นแต่บนเด่นๆ อ่ะ
ขำจนน้ำตาไหลเป็นน้ำตกแสงจันทร์...วะฮ่าๆๆ
ยินดีกับคุณ nothing to lose ด้วยนะคะ...ถึงไม่ได้เอาตัวแสดง...เอาชื่อก็ได้อ่ะ...555
เปรมมี่เซ็งมารอเข้าฉาก 2 วันล่ะ...ไม่ได้เข้าพระเข้านางซะที
(แก...เป็นนางเอกหรอ???)
ฮือๆๆๆ....ไม่ได้เจอฝาชี 2 วัน...คิดถึงจะขาดใจ สายใยรักจะสะบั้น
แต่ความผูกพันยังคงเดิมอยู่จร้า...อิอิ
โดย:
Wonderfulmoon
วันที่: 1 สิงหาคม 2553 เวลา:23:51:39 น.
จ๊ากกก เต้ยหมอน!! อ่านรอบแรกยังไม่เอะใจจนเห็นเม้นเฮียเปรมนี่แหละ 555
เฮียเปรม จริงๆแล้วเค้าไม่ได้แสดงเป็นหมอนนะ
กันอ่ะเรียกชื่อจริงของเต้ยต่างหาก,,เต้ยสมร แต่เรียกย่อๆตามประสาคนรักว่าเต้ยหมอนไงเฮีย ฮิ้วๆๆ
โดย: เต้ยหมอน IP: 192.168.1.55, 119.42.121.254 วันที่: 2 สิงหาคม 2553 เวลา:0:44:02 น.
อ้าวน้องเต้ยหมอน ทำไมความรู้สึกช้านักล่ะจ่ะ 555 ยังเหลืออีกสองคน ไม่รู้จะเห็นชื่อตัวเองหรือเปล่า
น้องเปรมมี่รออีกนิดสนึงนะ ให้เค้าออกจากดินแดนแห่งความรักกันก่อน
โดย:
Kim-Ha
วันที่: 2 สิงหาคม 2553 เวลา:9:24:48 น.
ตอนที่ 16 ขอเลื่อนไปก่อนนะจ๊ะเพื่อนๆ เขียนเสร็จแล้วล่ะแต่ไม่ชอบใจ คิดว่าจะรื้อใหม่หมด
ภาพน้องโตโน่กับน้องเอ้กในจินตนาการมันไม่ชัดเจน ต้องขอไปดู mv นิยายอีกซัก 10 รอบ อิอิ
แล้วค่อยกลับมา
กันต่อนะจ๊ะ
ประกอบกับช่วงนี้งานหลวงรุมเร้าเหลือเกิน ต้องขอกลับไปทำมาหากินก่อนคะ ระยะนี้อาจจะสโลว์นิดสนึง
ขอบคุณทุกคนมากๆ คะที่มาร่วมเป็นส่วนหนึ่งของจินตนาการนี้
โดย:
Kim-Ha
วันที่: 2 สิงหาคม 2553 เวลา:10:26:16 น.
ไม่เป็นไรค่ะพี่คิม จี้รอได้ๆ ^^
ตอนแรกจี้เห็นแค่ชื่อพี่มะกันกับคุณnothing to lose ก้อกรี๊ดแล้วที่พี่คิมเก็บชื่อสมาชิกมาแต่งอย่างน่ารัก อิอิ เพิ่งรู้ว่ามีชื่อตัวเองก้อจากเม้นพี่เปรมมี่นี่หล่ะค่ะ อิอิ (หัวเราป้องปากอย่างอายๆ แอร๊ยยย)
โดย: เต้ยหมอน IP: 192.168.1.55, 119.42.84.169 วันที่: 2 สิงหาคม 2553 เวลา:12:42:18 น.
มีอีกชื่อนึงน้องจึ้ อิอิ
ไม่รู้เจ้าของชื่อเค้าจาเห็นหรือเปล่า
โดย:
Kim-Ha
วันที่: 2 สิงหาคม 2553 เวลา:13:06:27 น.
ใบปอ!! กร๊ากกก พี่ใบตอได้แสดงด้วยก๊าฟฟฟ 555
จัดเต็มเลยนะคะพี่คิม อิิอิ
โดย: เต้ยหมอน IP: 192.168.1.55, 119.42.84.169 วันที่: 2 สิงหาคม 2553 เวลา:17:32:19 น.
แวะเข้ามาดูอีกรอบ
เพราะแอบหวังว่าคุณคิม จะลงตอนใหม่
แต่ไม่เป็นไรค่ะอ่าน Comment ไปก่อนก็ได้
ที่คุณคิมบอกว่ามีอีกคนเหรอคะ เราหาไม่เจออ่ะ
เราว่า เรารู้จักสมาชิกเรือนชมเช้าทุกคนแล้วน๊า
(บอกแล้วว่าเป็น ขาซุ่ม ตัวจริง^^)
เลยขอขึ้นไปอ่านอีกรอบ
ขอเดา (ล้วนๆ) ว่า คุณ ลูก............... รึป่าวคะ
อ้อ เกือบลืมชอบมุข "เต้ยหมอน" มาก (อย่างเนียน 555)
โดย: nothing to lose IP: 202.91.23.3 วันที่: 2 สิงหาคม 2553 เวลา:17:41:51 น.
อ้าว น้องเต้ยหมอน (ขอเรียกน้องนะคะ)
มาเฉลยแล้ว เมื่อกี๊ก่อนส่งข้อความไม่ได้กด refresh
หน้าแตกเลยเรา 555
ตอนแรกเดาว่าเป็น คุณลูกปัดคลุกฝุ่น
เพราะเห็นมีปัดฝุ่นกันด้วยอ่ะ
นี่แหละผลของการซุ่มมากไป
ขอกลับไปซุ่มที่เรือนชมเช้าต่อนะคะ
แล้วจะแวะมาใหม่ค่า
โดย: nothing to lose IP: 202.91.23.3 วันที่: 2 สิงหาคม 2553 เวลา:17:55:40 น.
,tdyo ก็มีส่วนร่วมในฉากด้วย วู้ววว
โดย: magun IP: 180.183.116.230 วันที่: 2 สิงหาคม 2553 เวลา:18:30:50 น.
มะกัน ก็มีส่วนร่วมในฉากด้วย นะ วะฮาฮ่า
โดย: magun IP: 180.183.116.230 วันที่: 2 สิงหาคม 2553 เวลา:18:32:30 น.
ฉากต่อไปเลิกกิ๊บกิ้วกันได้ ซีนของน้องโตโน่เค้าจ้า 555
หรือใครอยาก feat กะคู่ของน้องโตโน่ก็บอกได้นะจ๊ะเดี๋ยวเค้าจัดให้
โดย:
Kim-Ha
วันที่: 3 สิงหาคม 2553 เวลา:10:50:53 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Kim-Ha
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
จิ้นกระจาย ^^
missmynovel@gmail.com
Friends' blogs
Webmaster - BlogGang
[Add Kim-Ha's blog to your web]
Links
BlogGang.com
MY VIP Friend
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.