Group Blog
 
All blogs
 
Twilight Stars6 ตอนที่ 15

แสงแดดอ่อนๆ ในยามเช้าส่องลงมาต้องร่างหนุ่มสาวที่กำลังหลับใหล เต้ยขยับตัวเล็กน้อย รู้สึกสบายกับความนุ่มนิ่มและกลิ่นละมุนที่คุ้นเคย พอลืมตาขึ้น และทบทวนถึงสิ่งที่เกิดขึ้น เต้ยเหลือบตาไปรอบๆ พลางขยับตัวออก ก็เห็นใบหน้ากันที่กำลังหลับสงบนิ่งศีรษะพิงกับต้นไม้ที่อยู่ด้านหลัง ดวงตาคมโตปิดสนิท ใบหน้าหล่อเข้มชวนมอง เต้ยเผลอจ้องมองจนเพลินละเรื่อยลงมาถึงคอที่ซุกซบอยู่เมื่อคืนนี้ คอเสื้อเชิ้ตที่ผ่าลึกลงมาเพราะกระดุมเม็ดแรกหลุดออกเผยให้เห็นแผ่นอกสีเข้มตัดกับเสื้อสีขาว เต้ยรีบหันหน้าไปทางอื่นพลางดุตัวเองในใจ 'คิดอะไรบ้าๆ เนี้ยเรา' แล้วหน้าก็ร้อนเรื่อขึ้นมาทันที เต้ยขยับตัวค่อยๆ ลุกออกจากตักกันเพราะไม่อยากทำให้เค้าตื่น พอยืนขึ้นได้

"เต้ยจะไปไหนอะ" คำถามกันทำให้เต้ยสะดุ้งเล็กน้อย

"กันตื่นแล้วเหรอ เออ..คือ..เต้ยกลัวกันจะเมื่อยนะ เต้ยไม่ง่วงแล้ว" เต้ยตอบพลางหลบตา

"กันไม่เมื่อยหรอก" กันยิ้มให้พลางลุกขึ้นยืนปัดฝุ่นออกจากกางเกง

"ไปกันเถอะเต้ย เราต้องหาทางออกจากที่นี่" กันหันมาสบตาเต้ยแล้วยื่นมือให้ เต้ยเอื้อมมือไปจับมือกันไว้แล้วรู้สึกอุ่นใจ

"ไปทางไหนดีล่ะกัน" เต้ยมองไปรอบๆ ซึ่งมีเพียงต้นไม้สูง ไม่มีทางใดบ่งบอกว่าเป็นทางเดิน

"ทางนี้ไงเต้ย" กันใช้อีกมือหนึ่งเกาะกุมเอวเต้ยไว้แล้วพุ่งทะยานไปในอากาศจนโผล่พ้นต้นไม้สูง ขึ้นสู่ระดับที่สามารถมองเห็นภูมิทัศน์ด้านล่างได้ชัดเจน จึงเข้าสู่การลอยตัวเพื่อสำรวจ ว่ามีบ้านเรือนหรือผู้คนอยู่หรือไม่

"กันบินได้จริงๆ เหรอนี่" เต้ยหันไปมองหน้ากันด้วยความรู้สึกตื่นเต้นปนประหลาดใจ

"กันทำได้ยังไง แสดงว่าคืนนั้นเต้ยไม่ได้ฝันไปใช่ไหม" เต้ยยังถามถึงสิ่งที่ค้างคาใจต่อ

"ไว้กันจะบอกนะ ตอนนี้เต้ยช่วยกันดูก่อนดีกว่าว่ามีคนหรือมีบ้านอยู่ตรงไหนหรือเปล่า" กันว่าแล้วยิ้มให้สายตางงๆ ของเต้ย

ทั้งคู่เงียบไปขณะที่กำลังใช้สมาธิในการมองหาสิ่งต่างๆ เบื้องล่าง หลังจากบินมาไกลพอสมควร

"นั่นไงกัน มีบ้านคนอยู่ตรงโน่น" เต้ยรีบชี้ไปทางซ้ายมือด้วยท่าทางตื่นเต้น

"จริงด้วย ไปดูกันดีกว่า" กันเบี่ยงทิศทางไปยังจุดหมาย แล้วค่อยๆ บินต่ำลงจนมาถึงหน้าบ้านทรงไทยหลังใหญ่

บ้านหลังนี้ถึงจะดูเก่า ต้นไม้ต้นหญ้าขึ้นรกรุงรังเพราะขาดการดูแลรักษา แต่ก็คงความงามด้วยสถาปัตยกรรมแบบโบราณไว้ได้อย่างดีเยี่ยม เรือนไม้ที่เห็นตรงหน้าเป็นแบบยกสูงมีใต้ถุน ประกอบไปด้วยตัวบ้านที่มีหลังคาหน้าจั่วสูงสองหลังปลูกขนานกัน และเชื่อมกันด้วยระเบียงกว้างตรงกลาง

ทั้งสองคนเดินขึ้นบันไดไปสู่ระเบียงที่เชื่อมตัวบ้านทั้งสองฝั่งไว้ ภายในเงียบสงัด บรรยากาศดูวังเวงแม้จะเป็นในยามเช้าเช่นนี้ เต้ยรีบคว้ามือกันไว้ กันสัมผัสได้ถึงความกลัวจากมือเต้ย เค้าจึงบีบกระชับมือนั้นไว้เบาๆ

"มีใครอยู่ไหมครับ" กันร้องถามออกไป ทุกอย่างเงียบปราศจากการเคลื่อนไหว

"มีใครอยู่ไหมคะ" ถึงจะกลัวแต่เต้ยก็ยังช่วยเรียก

ไม่มีเสียงตอบอีกเช่นเคย ทั้งคู่มองหน้ากัน แล้วหันไปมองที่ประตูห้องฝั่งซ้าย กันจูงมือเต้ยเดินไปที่ประตู แล้วค่อยๆ ผลักออก แอ๊ดดด เสียงประตูดังสยบทุกอย่างในความเงียบ พอประตูเปิดกว้างออกทั้งคู่ก็ตะลึงกับภาพที่เห็น

"กรี๊ดดด" เต้ยรีบหันหลังเอาหน้าซบไหล่กัน ขณะที่กันโอบเต้ยไว้ด้วยแขนข้างหนึ่ง

"ไม่ต้องกลัวนะเต้ย" กันมองภาพโครงกระดูกที่นอนอยู่บนเตียงโครงนั้นโดยปราศจากความกลัว พลางปิดประตูแล้วพาเต้ยเดินออกมา

"กันจะไปดูอีกฝั่งนึง เต้ยรออยู่ตรงนี้ก็ได้ถ้ากลัว" กันมองหน้าเต้ยซึ่งตอนนี้เริ่มซีด มือไม้เย็นไปหมด

"ไม่เอาอะ เต้ยไปด้วย" เต้ยระล่ำระลักบอก คราวนี้เต้ยเปลี่ยนจากจับมือมาเป็นเกาะแขนกันไว้แน่น ทั้งคู่เดินไปดูที่ห้องที่อยู่ฝั่งขวา ภาพที่เห็นก็ไม่ต่างจากห้องที่อยู่ฝั่งซ้าย หลังจากสำราจไปรอบตัวบ้านแล้วสรุปได้ว่าไม่มีใครอื่นนอกจากโครงกระดูกสองโครง

"เราคงต้องอยู่ที่นี่ไปก่อน เพราะเท่าที่เห็นไม่มีผู้คนหรือบ้านเรือนอื่นอีกแล้ว" กันพูดขึ้น

"ทำไมล่ะกัน ไหนว่าเราจะกลับบ้าน" เต้ยตกใจและไม่เข้าใจในคำพูดของกัน

"การจะออกจากที่นี่ไม่ใช่เรื่องง่าย ถ้าเราไม่มีที่อยู่ถาวร เราอาจจะต้องตายก่อนได้มีโอกาสออกไป" คำพูดของกันดูเคร่งเครียดและจริงจังจนเต้ยสับสนว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่

ทั้งคู่ช่วยกันเก็บกวาดทำความสะอาดบ้าน กันนำโครงกระดูกของคนทั้งสองไปฝังไว้รวมกัน เพราะดูแล้วทั้งคู่น่าจะเป็นสามีภรรยากัน และคงจะอยู่ที่นี่ด้วยกันจนถึงวาระสุดท้ายของชีวิต เขาและเต้ยกราบหลุมฝั่งศพนั้นเพื่อขอขมาและขอใช้บ้านหลังนี้เป็นที่อยู่อาศัย

เสร็จแล้วกันพาเต้ยไปอาบน้ำที่ธารน้ำตกซึ่งอยู่ไม่ไกลนัก และนำเสื้อผ้าที่พอจะหาได้จากในห้องทั้งสองออกมาซักไล่กลิ่นอับและฝุ่นสกปรก ขณะที่เต้ยนั่งซักผ้าอยู่ กันก็จัดการตัดไม้ไผ่ลำต้นสูงยาวที่อยู่บริเวณนั้น เพื่อต่อเป็นท่อน้ำไปยังบ้านที่พวกเขาอาศัยอยู่ กันทำงานอย่างรวดเร็วด้วยพละกำลังมหาศาลประกอบกับความเร็วในการเหาะเหินเดินอากาศที่เค้ามีอยู่ ทั้งคู่จึงทำงานเสร็จพร้อมกัน และกลับบ้านพร้อมปลาสองตัวกับใบปออีกหนึ่งกำใหญ่สำหรับอาหารกลางวัน และมื้อเย็น

หลังอาหารมื้อเย็น ราตรีก็มาเยือนอีกครั้ง ทั้งคู่รู้สึกผ่อนคลายจากงานบ้านที่ทำมาทั้งวัน บ้านเรือนดูสะอาดน่าอยู่ ต้นไม้ถูกจัดตกแต่งใหม่ไม่รกรุงรังอีกต่อไป กันถือหมอนออกมานอกระเบียงโล่งกลางบ้าน ขณะที่เต้ยถือกระเกียงที่มีแสงไฟริบหรี่ไว้ในมือ ทั้งคู่ตั้งใจว่าจะออกมานอนดูดาวที่นอกชานนี้ในคืนนี้

"เอ้านี่ เต้ยหมอน" กันวางหมอนลงตรงหน้าเต้ย แล้ววางอีกใบไว้ข้างๆ ทั้งคู่นอนลงมองท้องฟ้าซึ่งเต็มไปด้วยดวงดาวระยิบระยับเต็มไปหมด กันเริ่มเล่าความเป็นมาของเขตต้องห้าม และความสามารถพิเศษที่ตัวเค้าและพี่น้องคนอื่นๆ มีให้เต้ยฟัง ยกเว้นเรื่องทั้งหมดที่เกี่ยวกับชาติที่แล้วของเต้ย

เต้ยรู้สึกสะเทือนใจอยู่เหมือนกันกับความจริงที่ว่าอาจไม่มีโอกาสได้กลับออกไปอีก แต่ก็ยังรู้สึกดีใจที่มีกันอยู่ด้วย หาไม่เต้ยคงต้องตายอยู่กลางป่าไปแล้ว แล้วเต้ยก็เกิดคำถามขึ้นในใจ

"แล้วกันตามเต้ยเข้ามาทำไม ทั้งที่กันก็รู้ว่าจะไม่มีโอกาสได้ออกไปอีก" เต้ยสบตากันรอคอยคำตอบ

"กัน nothing to lose ถ้าไม่มีเต้ยกันก็..." กันหยุดคำพูดไว้เพียงแค่นั้นแต่สายตาที่มองเต้ยนั้นแทนคำตอบที่ว่างไว้ได้เป็นอย่างดี

"ทำไมต้องพูดภาษาอังกฤษด้วย" เต้ยเขินหลบตาแล้วเปลี่ยนเรื่อง

"ก็กันอยากเป็นมะกันกะเค้ามั่งน่ะสิ" กันพูดแล้วหัวเราะ







Create Date : 31 กรกฎาคม 2553
Last Update : 1 สิงหาคม 2553 11:47:53 น. 16 comments
Counter : 320 Pageviews.

 
ขอเขียนแบบสลับฉากสลับตอนก้บโตโน่นะจ๊ะ เขียนลงตอนเดียวกัน เดี๋ยวคนเขียนงง สลับคู่ซะเลย 555



โดย: Kim-Ha วันที่: 1 สิงหาคม 2553 เวลา:8:56:24 น.  

 
มารายงานตัวคนแรกค่ะ
กรี๊ดดดดด น้องกันแรกชื่อเราด้วยอ่ะ (เหรออออออออ)
ขอบคุณคุณคิมมากนะคะ
ที่ให้เกียรติเรา ร่วม (มีชื่อ) แสดงด้วย
เอาอีกๆๆๆๆๆ 555


โดย: nothing to lose IP: 1.46.80.203 วันที่: 1 สิงหาคม 2553 เวลา:11:40:07 น.  

 
ยินดีค่ะคุณ nothing to lose

อยากให้ทุกคนมีความสุขด้วยกัน


โดย: Kim-Ha วันที่: 1 สิงหาคม 2553 เวลา:11:51:15 น.  

 
หยอดมุขหวานอีกแล้วนะกัน^^
พี่คิมแต่งได้น่ารักอีกแล้วค่ะ เก็บสมาชิกที่อ่านมาแต่งได้อย่างน่ารักจริงๆ^^


โดย: เต้ยหมอน IP: 192.168.1.55, 119.42.84.83 วันที่: 1 สิงหาคม 2553 เวลา:21:32:30 น.  

 
กร๊ากกกก...เต้ยหมอน...แปลงร่างจากนกฮูกเป็นหมอนอ่ะง...น่าฉงฉานได้เล่นแต่บนเด่นๆ อ่ะ ขำจนน้ำตาไหลเป็นน้ำตกแสงจันทร์...วะฮ่าๆๆ


ยินดีกับคุณ nothing to lose ด้วยนะคะ...ถึงไม่ได้เอาตัวแสดง...เอาชื่อก็ได้อ่ะ...555


เปรมมี่เซ็งมารอเข้าฉาก 2 วันล่ะ...ไม่ได้เข้าพระเข้านางซะที (แก...เป็นนางเอกหรอ???)
ฮือๆๆๆ....ไม่ได้เจอฝาชี 2 วัน...คิดถึงจะขาดใจ สายใยรักจะสะบั้น
แต่ความผูกพันยังคงเดิมอยู่จร้า...อิอิ


โดย: Wonderfulmoon วันที่: 1 สิงหาคม 2553 เวลา:23:51:39 น.  

 
จ๊ากกก เต้ยหมอน!! อ่านรอบแรกยังไม่เอะใจจนเห็นเม้นเฮียเปรมนี่แหละ 555

เฮียเปรม จริงๆแล้วเค้าไม่ได้แสดงเป็นหมอนนะ
กันอ่ะเรียกชื่อจริงของเต้ยต่างหาก,,เต้ยสมร แต่เรียกย่อๆตามประสาคนรักว่าเต้ยหมอนไงเฮีย ฮิ้วๆๆ


โดย: เต้ยหมอน IP: 192.168.1.55, 119.42.121.254 วันที่: 2 สิงหาคม 2553 เวลา:0:44:02 น.  

 
อ้าวน้องเต้ยหมอน ทำไมความรู้สึกช้านักล่ะจ่ะ 555 ยังเหลืออีกสองคน ไม่รู้จะเห็นชื่อตัวเองหรือเปล่า

น้องเปรมมี่รออีกนิดสนึงนะ ให้เค้าออกจากดินแดนแห่งความรักกันก่อน



โดย: Kim-Ha วันที่: 2 สิงหาคม 2553 เวลา:9:24:48 น.  

 
ตอนที่ 16 ขอเลื่อนไปก่อนนะจ๊ะเพื่อนๆ เขียนเสร็จแล้วล่ะแต่ไม่ชอบใจ คิดว่าจะรื้อใหม่หมด

ภาพน้องโตโน่กับน้องเอ้กในจินตนาการมันไม่ชัดเจน ต้องขอไปดู mv นิยายอีกซัก 10 รอบ อิอิ

แล้วค่อยกลับมา กันต่อนะจ๊ะ

ประกอบกับช่วงนี้งานหลวงรุมเร้าเหลือเกิน ต้องขอกลับไปทำมาหากินก่อนคะ ระยะนี้อาจจะสโลว์นิดสนึง

ขอบคุณทุกคนมากๆ คะที่มาร่วมเป็นส่วนหนึ่งของจินตนาการนี้


โดย: Kim-Ha วันที่: 2 สิงหาคม 2553 เวลา:10:26:16 น.  

 
ไม่เป็นไรค่ะพี่คิม จี้รอได้ๆ ^^
ตอนแรกจี้เห็นแค่ชื่อพี่มะกันกับคุณnothing to lose ก้อกรี๊ดแล้วที่พี่คิมเก็บชื่อสมาชิกมาแต่งอย่างน่ารัก อิอิ เพิ่งรู้ว่ามีชื่อตัวเองก้อจากเม้นพี่เปรมมี่นี่หล่ะค่ะ อิอิ (หัวเราป้องปากอย่างอายๆ แอร๊ยยย)


โดย: เต้ยหมอน IP: 192.168.1.55, 119.42.84.169 วันที่: 2 สิงหาคม 2553 เวลา:12:42:18 น.  

 
มีอีกชื่อนึงน้องจึ้ อิอิ

ไม่รู้เจ้าของชื่อเค้าจาเห็นหรือเปล่า


โดย: Kim-Ha วันที่: 2 สิงหาคม 2553 เวลา:13:06:27 น.  

 
ใบปอ!! กร๊ากกก พี่ใบตอได้แสดงด้วยก๊าฟฟฟ 555
จัดเต็มเลยนะคะพี่คิม อิิอิ


โดย: เต้ยหมอน IP: 192.168.1.55, 119.42.84.169 วันที่: 2 สิงหาคม 2553 เวลา:17:32:19 น.  

 
แวะเข้ามาดูอีกรอบ
เพราะแอบหวังว่าคุณคิม จะลงตอนใหม่
แต่ไม่เป็นไรค่ะอ่าน Comment ไปก่อนก็ได้

ที่คุณคิมบอกว่ามีอีกคนเหรอคะ เราหาไม่เจออ่ะ
เราว่า เรารู้จักสมาชิกเรือนชมเช้าทุกคนแล้วน๊า
(บอกแล้วว่าเป็น ขาซุ่ม ตัวจริง^^)

เลยขอขึ้นไปอ่านอีกรอบ
ขอเดา (ล้วนๆ) ว่า คุณ ลูก............... รึป่าวคะ

อ้อ เกือบลืมชอบมุข "เต้ยหมอน" มาก (อย่างเนียน 555)


โดย: nothing to lose IP: 202.91.23.3 วันที่: 2 สิงหาคม 2553 เวลา:17:41:51 น.  

 
อ้าว น้องเต้ยหมอน (ขอเรียกน้องนะคะ)
มาเฉลยแล้ว เมื่อกี๊ก่อนส่งข้อความไม่ได้กด refresh
หน้าแตกเลยเรา 555

ตอนแรกเดาว่าเป็น คุณลูกปัดคลุกฝุ่น
เพราะเห็นมีปัดฝุ่นกันด้วยอ่ะ

นี่แหละผลของการซุ่มมากไป
ขอกลับไปซุ่มที่เรือนชมเช้าต่อนะคะ
แล้วจะแวะมาใหม่ค่า


โดย: nothing to lose IP: 202.91.23.3 วันที่: 2 สิงหาคม 2553 เวลา:17:55:40 น.  

 
,tdyo ก็มีส่วนร่วมในฉากด้วย วู้ววว


โดย: magun IP: 180.183.116.230 วันที่: 2 สิงหาคม 2553 เวลา:18:30:50 น.  

 
มะกัน ก็มีส่วนร่วมในฉากด้วย นะ วะฮาฮ่า


โดย: magun IP: 180.183.116.230 วันที่: 2 สิงหาคม 2553 เวลา:18:32:30 น.  

 
ฉากต่อไปเลิกกิ๊บกิ้วกันได้ ซีนของน้องโตโน่เค้าจ้า 555

หรือใครอยาก feat กะคู่ของน้องโตโน่ก็บอกได้นะจ๊ะเดี๋ยวเค้าจัดให้


โดย: Kim-Ha วันที่: 3 สิงหาคม 2553 เวลา:10:50:53 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Kim-Ha
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




จิ้นกระจาย ^^


Smileymissmynovel@gmail.com






Friends' blogs
[Add Kim-Ha's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend


 
 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.