Group Blog
 
All blogs
 
Love-Love ตอนที่ 25

"ว่าไงคะคุณวันเพ็ญ เราก็คบหากันมานาน คุณคงไม่ใจร้ายยกลูกสาวให้ทางโน้นหมดนะคะ" คุณแสงรวีพูดทีเล่นทีจริงด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม หากแต่การมาเยือนถึงเรือนชานในวันนี้ ทำให้อีกฝ่ายรู้แน่ว่าคำพูดนั้นจริงจัง

"เรื่องอย่างนี้ก็ต้องแล้วแต่เด็กๆ เขาล่ะค่ะ ดิฉันคงไปบังคับลูกไม่ได้" คุณวันเพ็ญออกตัวด้วยความรู้สึกลำบากใจ เพราะสถานการณ์ที่กำลังเผชิญอยู่ในขณะนี้ ทำให้พูดได้ไม่เต็มปากนัก

"แค่คุณวันเพ็ญยอมเปิดโอกาสให้หนูโรสได้คบกับตาเทวินทร์ก็พอค่ะ ลูกชายดิฉันไปงานแต่งแล้วกลับมาบ่นเสียดายหนูลี่ใหญ่เลยค่ะ"

"แต่ยัยโรส..."

"ยังอยู่เมืองนอกใช่ไหมคะ?"

"เออ.. ค่ะ"

"ไม่เป็นไรค่ะ ดิฉันแค่มาทาบทามไว้ก่อน ว่าแต่หนูโรสจะกลับมาเมื่อไหร่คะเนี่ย"

"คงอีกพักใหญ่น่ะค่ะ แกคงกำลังเที่ยวเพลิน"

"แหมก็เรียนหนักมาหลายปีนี่คะ ก็ต้องให้แกได้พักสมองบ้าง"

"สวัสดีค่ะ คุณวันเพ็ญ อ้าวคุณแสงรวีอยู่นี่ด้วยเหรอค่ะ" เสียงเอ่ยทักทายดังมาจากทางประตูห้องรับแขก ทั้งสองจึงหันไปมองพร้อมๆ กัน พลางคิดว่าเป็นวันอะไรกันน่ะ ถึงได้มาเจอกันโดยมิได้นัดหมายเช่นนี้

"สวัสดีค่ะคุณรัศมี เชิญนั่งก่อนค่ะ" คุณวันเพ็ญว่า

"ดิฉันมาปรึกษาคุณวันเพ็ญค่ะ ว่าอยากจะให้หนูโรสได้คบหาดูใจกับเทวินทร์ลูกชายดิฉันน่ะค่ะ" คุณแสงรวีรีบออกตัว เพื่อให้ผู้มาใหม่ได้รับรู้ความตั้งใจไปเต็มๆ

คุณรัศมีรีบหันไปสบตากับคุณวันเพ็ญ เพราะรู้อยู่เต็มอกว่าหญิงสาวทั้งสองอยู่ที่ไหน หากแต่ความสัมพันธ์ที่ไม่ชัดเจนทำให้เธอไม่กล้าพูดอะไรไป ส่วนคุณวันเพ็ญนั้นไม่ขัดข้องเลยซักนิด ไม่ว่าจะเป็นลูกชายของฝ่ายใด ขอเพียงลิลลี่ยอมกลับบ้านและทำทุกอย่างให้ชัดเจน

"ไม่อยากเชื่อเลยนะคะ ทำไมเราถึงได้ใจตรงกันขนาดนี้ ดิฉันก็กำลังจะมาคุยเรื่องหนูโรสกับตาวินระวีพอดีเลยค่ะ" คุณรัศมีคิดแผนกีดกันขึ้นมาได้กะทันหัน

"แต่ดิฉันมาถึงก่อนนะคะ" คุณแสงรวีรีบออกตัว

"ดิฉันเคยคุยเรื่องนี้กับคุณวันเพ็ญไว้ตั้งแต่ก่อนงานแต่งของตาเวกับหนูลี่ซะอีกค่ะ" คุณรัศมีว่า

"เอาเถอะค่ะ รอให้ยัยโรสกลับมาก่อนดีไหมคะ เด็กๆ จะได้มีโอกาสศึกษากันเอง ดิฉันเชื่อเรื่องพรหมลิขิตนะคะ ถ้าคู่กันแล้วก็คงไม่แคล้วกัน" คุณวันเพ็ญรีบไกล่เกลี่ยก่อนจะบานปลาย

"ดิฉันเห็นด้วยค่ะ" คุณรัศมียิ้มรับ หากแต่ยังไม่รู้ว่าพรหมลิขิตจะเล่นตลกกับลูกๆ เธอหรือไม่ จึงได้แต่ภาวนาให้เรื่องราววุ่นวายคลี่คลายไปในทางที่ดี

"อย่างนั้นก็ได้ค่ะ แต่ถ้าหนูโรสกลับมา คุณต้องรีบบอกดิฉันนะคะ" คุณแสงรวีจำต้องยอมรับ แม้จะคิดว่าตนเสียเปรียบเห็นๆ

"ค่ะ ไปทานของว่างกันดีกว่านะคะ" คุณวันเพ็ญรับคำ แล้วเอ่ยชวนทั้งสองไปที่โต๊ะอาหาร เพื่อให้บรรยากาศดีขึ้น






"แม่ให้เวลาแกหนึ่งเดือน จัดการเคลียร์เรื่องแม่ดารานั่นให้จบ" คุณแสงรวียื่นคำขาดกับลูกชาย ขณะทั้งสองนั่งสนทนากันอยู่ในห้องรับแขกภายในบ้าน

"ทำไมผมต้องทำอย่างนั้นด้วย" เทวินทร์ถามพลางทิ้งตัวลงนอนบนโซฟายาว

"แม่ทาบทามลูกสาวคุณวันเพ็ญไว้แล้ว อีกเดือนก็คงกลับมาจากอเมริกา"

"ใครครับ ลูกสาวคุณวันเพ็ญ"

"ก็พี่สาวของหนูลิลลี่ ที่เพิ่งแต่งงานกับเวรุตเพื่อนสมัยเรียนของแกน่ะ จำได้ไหม"

"อ้อ น้องสาวก็สวยดีนะครับ แต่พี่สาวอาจจะขี้เหร่ก็ได้" เทวินทร์ว่าขำๆ

"จะขี้เหร่ได้ยังไง หนูโรสกับหนูลี่เขาเป็นฝาแฝดกัน หน้าตาก็พิมพ์เดียวกันนั่นแหละ"

"หนูโรสเหรอ...อย่างนี้นี่เอง..." เทวินทร์รำพึงราวกับนึกอะไรขึ้นมาได้

"งั้นถ้าคนที่แต่งงานกับเว ไม่ใช่หนูลี่แต่เป็นหนูโรสล่ะครับ"

"พูดอะไรบ้าๆ มันจะเป็นไปได้ยังไง"

"ผมก็แค่ถามเล่นๆ" เทวินทร์ยิ้มเจ้าเล่ห์

"ตกลงเรื่องแม่พัดชา แกจะทำตามที่แม่ขอไหม"

"ถ้าผมตอบว่าไม่ล่ะ"

"ฉันจะตัดแม่ตัดลูก สมบัติซักชิ้นฉันก็จะไม่ยกให้"

"แล้วถ้า... ผู้หญิงที่คุณแม่หาให้มีสามีแล้วล่ะ"

"หึ ถ้าเป็นอย่างนั้น ฉันจะเลิกบังคับ แล้วตามใจแกทุกอย่าง" คุณแสงรวีถอนหายใจ เริ่มหงุดหงิดความไร้สาระของลูกชาย

"งั้นก็ตกลงครับ เกมนี้เล่นกันแฟร์ๆ ห้ามคืนคำนะครับ"

"แม่จะให้เลขาร่างสัญญามาให้แกเซ็นเลยดีไหม"

"คุณแม่นี่รอบคอบดีจัง เสร็จเมื่อไหร่ส่งมาได้เลยครับ" เทวินทร์นอนยิ้มด้วยอารมณ์ดี จนคุณแสงรวีรู้สึกขัดตา ต้องเป็นฝ่ายลุกออกจากห้องรับแขกไป







"สวัสดีครับ คุณ 'โรส'" เทวินทร์เอ่ยเน้นชื่อชัดเจน ขณะยืนต่อหน้าหญิงสาวภายในห้องทำงานของเธอ

"สวัสดีค่ะ" โรสมองคนตรงหน้าด้วยท่าทีประหลาดใจ

"..เฮ้อ.. ค่อยยังชั่ว ผมนึกว่าจำชื่อคุณผิดซะแล้ว" เทวินทร์ขยับลงนั่งด้วยท่าทางสบาย

"เวมีงานข้างนอกค่ะ อาจจะกลับมาเย็นๆ"

"ก็ดีครับ เพราะผมมีธุระกับคุณ"

"ธุระกับฉัน? เรื่องอะไรคะ"

"ให้เกียรติทานมื้อเที่ยงกับผมนะครับ ผมไม่ชอบบรรยากาศเครียดๆ"

"ถ้าคุณไม่บอกว่าเป็นเรื่องอะไร ฉันเห็นจะต้องปฏิเสธค่ะ"

"เรื่องระหว่างเรา..."

"คุณล้อเล่นใช่ไหม ฉันไม่คิดว่าเรามีอะไรเกี่ยวข้องกันซักนิด" โรสยิ้มขำราวกับกำลังฟังเรื่องไร้สาระ

"ถ้าเปลี่ยนเป็นเรื่องของคุณ เวรุต กับลิลลี่ล่ะ จะน่าสนใจขึ้นไหม?" เทวินทร์ยิ้มมองด้วยสายตาจริงจัง

"ฉันไม่รู้ว่าคุณมีจุดประสงค์อะไร แต่เรื่องนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ"

"ถ้าไม่เกี่ยว ผมก็คงไม่มาที่นี่ เอาเป็นว่าผมไม่ได้ประสงค์ร้ายกับคุณ แค่ออกไปทานข้าวกันซักมื้อ คงไม่ทำให้คุณเสียเวลามากหรอกจริงไหม" ชายหนุ่มพูดด้วยท่าทีเปิดเผย และแววตาจริงใจ

"ก็ได้ค่ะ ฉันอยากรู้เหมือนกันว่าคุณจะพูดอะไร" โรสลุกยืนคว้ากระเป๋าถือ แล้วเดินนำไปที่ประตู

"ต้องอย่างนี้สิ" เทวินทร์ยิ้มกว้างแล้วลุกตามไป



"จะเริ่มพูดเรื่องของคุณได้หรือยังคะ" โรสถามหลังจากอาหารเสริฟขึ้นโต๊ะเรียบร้อยแล้ว

"ทานไป ฟังไปก็แล้วกันนะ" เทวินทร์ตักอาหารให้หญิงสาวตามมารยาท แล้วเข้าเรื่องทันที

"แม่ผมกับแม่คุณตกลงกันว่าจะให้เราทั้งคู่คบหาดูใจกัน หลังจากที่คุณกลับมาจากอเมริกาแล้ว"

"ว่าไงนะ!" โรสเกือบสำลักอาหารที่ทานเข้าไป

"ไม่ต้องตื่นเต้นขนาดนั้นหรอกน่า แม่ผมยังไม่รู้หรอกว่าคุณอยู่นี่แล้ว" เทวินทร์ยื่นทิชชูให้แล้วยิ้มขัน

"คุณก็ปฏิเสธไปสิ ไม่เห็นจะมีอะไรยุ่งยาก" โรสออกความเห็น

"ถ้าผมทำอย่างนั้น ผมต้องถูกตัดออกจากกองมรดก"

"งั้นฉันจะเป็นฝ่ายปฏิเสธเอง"

"แม่ผมก็ต้องหาผู้หญิงอื่นมาอีก นอกเสียจากว่า ผมจะพิสูจน์ให้ท่านเห็นว่าคุณกับเวเป็นสามีภรรยากันจริงๆ"

"นี่จะบ้าเหรอ คุณไม่มีสิทธิ์เอาเรื่องของฉันไปป่าวประกาศแบบนั้นนะ"

"ผมถึงต้องมาพบคุณในวันนี้ไงล่ะ คุณตั้งใจจะปิดเรื่องนี้ไปอีกนานแค่ไหน"

"เวบอกว่าจะเคลียร์เรื่องนี้ให้เร็วที่สุด"

"ก็ดี ผมมีเวลาจนกว่าคุณจะกลับมาจากอเมริกา ว่าแต่บอกได้ไหมว่าทำไมคุณถึงมาอยู่กับเว แล้วน้องสาวคุณไปไหน"

"ฉันขอไม่เล่านะคะ แต่รับปากว่าจะเคลียร์ปัญหาทั้งหมดเอง และหวังว่าจะไม่มีใครรู้เรื่องนี้ก่อนเวลาอันควร"

"ผมรับปาก เพราะถ้าคุณแก้ปัญหานี้ไม่ได้ คุณก็คงต้องอยู่เมืองนอกไปเรื่อยๆ จริงไหม" เทวินทร์ว่าล้ออย่างรู้ทัน

"ก็ทำนองนั้นค่ะ" โรสยิ้มรับ


"ตอนนี้เรื่องคุณกับพัดชาก็เป็นทอล์คออฟเดอะทาวน์เลยนี่ คิดจะแต่งกันเมื่อไหร่คะ"

"คงต้องรอปัญหาระหว่างคุณกับผมเรียบร้อยเสียก่อน"

"หวังว่าคุณคงไม่ต้องรอนานจนเกินไป"

"........."

"........."

ทั้งสองพูดคุยกันด้วยบรรยากาศสบายขึ้น และเริ่มชื่นชอบอัธยาศัยของอีกฝ่าย เมื่อมื้ออาหารสิ้นสุดลง เทวินทร์จึงพาหญิงสาวกลับส่งยังที่ที่เขารับเธอมา






โรสตัดสินใจไปหาคุณวันเพ็ญที่บ้านหลังจากกลับมาถึงออฟฟิสได้ไม่นาน เพราะอยากไขข้อข้องใจเรื่องที่เธอคุยกับเทวินทร์

"ลมอะไรหอบลูกแม่มาได้ล่ะวันนี้" คุณวันเพ็ญเอ่ยทัก ประหลาดใจที่จู่ๆ โรสก็โผล่มา

"สบายดีไหมคะแม่" โรสวางของฝากลงบนโต๊ะ แล้วเข้าสวมกอดคุณวันเพ็ญ

"สบายกายจ่ะ แต่ไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่" ทั้งสองสบตากันต่างก็รู้ถึงสาเหตุ

"เห็นยัยลี่บอกว่าจะกลับมาแล้วนี่คะ"

"แม่ก็หวังว่าน้องเราจะเลิกดื้อเสียที"

"เออ แม่คะ ได้ข่าวว่าแม่ไปรับปากจะให้โรสคบหากับเทวินทร์เหรอคะ"

"โรสรู้จักลูกชายคุณแสงรวีด้วยเหรอลูก"

"เขาเป็นเพื่อนเวค่ะ"

"คุณแสงรวีมาทาบทามไว้ แม่ก็ไม่รู้จะพูดยังไง อีกอย่างแม่ก็ไม่อยากปิดโอกาสที่ลูกจะได้พบคนดีๆ เทวินทร์อาจจะดูเจ้าชู้ไปซักหน่อย แต่โดยรวมแล้วนิสัยใจคอเขาก็ดีนะลูก"

"โรสว่าเขาเหมาะจะเป็นเพื่อนมากกว่าเป็นอย่างอื่นค่ะ"

"โรสชอบใครบ้างหรือยังล่ะลูก"

คำถามนี้ ทำเอาหญิงสาวอึ้งไม่ชั่วครู่ไม่รู้จะตอบอย่างไร

"แล้วแบบเวล่ะ ลูกคิดว่าเป็นยังไง" คุณวันเพ็ญถามนำ

"หมายความว่าไงคะแม่?" หญิงสาวใจเต้นรัว คิดว่ามารดาอาจระแคะระคายเรื่องที่เธอกับเวรุต...

"ก็วันนั้นคุณรัศมีเขามาที่บ้านเราเหมือนกัน บอกว่าจะมาพูดเรื่องของลูกกับน้องชายเว พี่น้องหน้าตาเหมือนกัน นิสัยใจคอคงไม่ต่างกันมาก" คุณวันเพ็ญอธิบาย

"แล้วแม่ตอบไปว่าไงคะ"

"แม่ก็แบ่งรับทั้งสองฝ่ายนั่นแหละ เรื่องอย่างนี้ก็ต้องให้หนูตัดสินใจเอง รอแค่ยัยลี่กับมาเคลียร์ปัญหายุ่งๆ ซะ โรสก็จะได้เป็นอิสระเสียทีนะลูก"

"ค่ะ..." โรสรับคำ แล้วหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋าถือขึ้นรับ เพราะมีเสียงเรียกเข้ามาพอดี

คุณวันเพ็ญลุกไปจัดการให้เด็กนำขนมที่ลูกสาวซื้อมาไปจัดใส่จาน แล้วจึงกลับมาที่ห้องรับแขกอีกครั้ง

"ใครโทรมาล่ะลูก"

"เวค่ะ บอกว่าจะมารับเย็นนี้ เขาจะมาเยี่ยมพ่อกับแม่ด้วยค่ะ เพราะไม่ได้มานานแล้ว"

"เป็นคนดีจริงๆ เลยพ่อคุณ ไม่รู้ยัยลี่คิดอะไรอยู่นะ ทิ้งคนดีๆ แบบนี้ไปได้ยังไง" คุณวันเพ็ญเปรยขึ้น

"เดี๋ยวลี่กลับมาก็รู้เองแหละค่ะแม่ ทานขนมกันดีกว่า"

โรสคิดว่าจะไม่พูดเรื่องของเธอกับเวรุตจนกว่าปัญหาระหว่างเขาและลิลลี่จะชัดเจนลงไป มิฉะนั้นคนที่ต้องเจ็บปวดและเป็นกังวลกับเรื่องนี้มากที่สุดคงเป็นพ่อแม่ของเธอ





"เห็นเลขาผมบอกว่าโรสออกไปทานข้าวกับเทวินทร์" เวรุตเอ่ยขึ้นเมื่อทั้งสองอยู่กันเพียงลำพังในรถ ระหว่างทางมุ่งหน้ากลับบ้าน

"ค่ะ พอดีเขามาแล้วไม่พบคุณ"

"โรสแอบนินทาผมกับหมอนั่นหรือเปล่า"

"เยอะเลยล่ะ เขาเป็นคนคุยสนุกเหมือนกันนะคะ"

"งั้นคราวหน้า ผมไม่อนุญาติให้ไปกันสองต่อสอง โดยไม่มีผมไปด้วย"

"เสียใจค่ะ ตอนนี้โรสยังโสดอยู่นะคะ ผู้ใหญ่ตกลงกันเรียบร้อยแล้วค่ะว่าถ้าโรสกลับจากเมืองนอกเมื่อไหร่ จะให้เดทกับหนุ่มสองคน"

"ถ้าโรสกลับมาจากเมืองนอก แล้วควงสามีกลับมาด้วย เจ้าสองหนุ่มนั่นคงร้องไห้โฮเลยทีเดียว"

"ว่าแต่หนุ่มโชคร้ายสองคนนั้นเป็นใคร"

"คนหนึ่งรู้สึกจะชื่อเทวินทร์ ส่วนอีกคนก็วินระวี"

"เฮ้อ..ค่อยยังชั่ว"

"ทำไมคะ"

"เจ้าสองคนนั้น ไม่มีวันแย่งโรสไปจากผมได้น่ะสิ"

"มั่นใจเหลือเกินนะคะ"

"ไม่เชื่อก็คอยดู เรื่องเพื่อนรักหักเหลี่ยมโหด กับศึกสายเลือดน่ะตัดทิ้งไปได้เลย"

"ไหนว่าไม่ชอบดูละครไงคะ"

"ตอนเด็กๆ พี่เลี้ยงบังคับน่ะ"

"สองคนนั้นเป็นไงคะ คุณน่าจะรู้ดีที่สุด"

"รวมๆ แล้วเทวินทร์น่าจะได้ไปซักแปดสิบคะแนน ส่วนวินระวีให้แปดสิบห้าเพราะหน้าตาหล่อกว่า"

"หึๆ แล้วคุณให้คะแนนตัวเองเท่าไหร่"

"อืม..โรสคิดว่าผมน่าจะได้ซักเท่าไหร่"

"ยังตอบไม่ได้ค่ะ แต่เตรียมข้อสอบไว้แล้ว"

"ถ้าสอบผ่านแล้ว บอกคะแนนผมด้วยละกัน แต่บอกไว้ก่อนว่าสมัยเรียนผมไม่เคยได้ต่ำกว่าเก้าสิบห้า"

"จริงอ่ะ โรสจะคอยดู"

"......."

"......."



















Create Date : 30 พฤศจิกายน 2554
Last Update : 5 ธันวาคม 2554 21:29:36 น. 20 comments
Counter : 731 Pageviews.
Share

 
ได้ฤกษ์ดราม่ากันแล้วนะคะ


โดย: Kim-Ha วันที่: 30 พฤศจิกายน 2554 เวลา:20:36:53 น.  

 
ดราม่า แล้วหน้าออกไปทางอีโรอย่างนั้น555


ศึกชิงนางโดยมารดานาย กร๊ากกกกก


โดย: Pa_Stang IP: 115.67.2.56 วันที่: 30 พฤศจิกายน 2554 เวลา:21:46:00 น.  

 
ก็มานเป็นดราม่าแบบ นี้อ่ะค่ะ ที่คิดเอาไว้

ใกล้อาวสานม้วนเสื่อกันแล้วนะคะ


โดย: Kim-Ha วันที่: 30 พฤศจิกายน 2554 เวลา:21:55:13 น.  

 
ม้วนเสื่อแล้ว โครงการหน้าปูฟูกรอเลยนะคะ


โดย: Pa_Stang วันที่: 30 พฤศจิกายน 2554 เวลา:22:45:21 น.  

 
สงสัยว่าเป็นเตียงจะดีกว่านะคะพี่ตังค์ เอาแบบมีมุ้งในตัวด้วย เพราะคงต้องชมกันนานนนนนนน ต้องหาอะไรที่มานดูแข็งแรงและถาวรหน่อยค่ะ


โดย: Kim-Ha วันที่: 30 พฤศจิกายน 2554 เวลา:22:55:22 น.  

 
มุ้งหายากแล้วคะ ถ้าเป็นเตียงสีเสามีมุ้ง แค่เห็นก็เสียวสันหลังแว้ววว ขนลุกกลัวแขกไม่ได้รับเชิญยามวิกาล บรึ๊ย เปลี่ยเป็นมุ้งลวดแล้วกันนะคะ กว้าง โปร่ง โล่ง สบาย


โดย: Pa_Stang วันที่: 1 ธันวาคม 2554 เวลา:21:52:04 น.  

 
ได้ค่ะ เพราะรู้สึกว่ายากันยุงจะหมดโปรโมชั่นแล้ว

ช่วงนี้จะทิ้งนานนนนนหน่อยนะคะ เพราะภาระกิจเยอะค่ะ พล็อตเรื่องคิดไว้หมดแล้ว แต่ติดที่ไม่รู้จะเดินไปยังไง ฟีลไม่งอกเลยค่ะ คงไปจบเอาปีหน้า ถือว่าได้ปีละเรื่องก็โอนะคะ


โดย: Kim-Ha วันที่: 1 ธันวาคม 2554 เวลา:22:41:06 น.  

 
เหว่ย คุณแม่กะคุณลูกถึงกะต้องทำสัญญากันเลย

เมกกะโปรเจคปีละเรื่อง ถ้าเกินนั้นตอนสองตอน สามตอนถือว่าเป็นกำไร(คนอ่าน) นะคะ


โดย: Pa_Stang วันที่: 2 ธันวาคม 2554 เวลา:23:06:16 น.  

 
อยู่บนรถไปอุบลอีกแล้วค่ะพี่ตังค์ กลับพรุ่งนี้ค่ะ


โดย: Kim-Ha วันที่: 3 ธันวาคม 2554 เวลา:3:01:22 น.  

 
เดินทางตั้งแต่ต้นเดือน แววดีนะคะเดือนนี้


แอบเข้าเรือนเวลาเรียน


โดย: Pa_Stang วันที่: 3 ธันวาคม 2554 เวลา:13:44:50 น.  

 
ถึงจุดหมายแล้วค่ะ

หวังว่าจะเป็นเช่นนั้นค่ะพี่ตังค์ แต่ดูคิวแล้ว เต็มๆ เลยค่ะ ปกติจะได้หยุดทีละราวครึ่งเดือนช่วงปีใหม่ ปีนี้เหลือแค่ไม่กี่วันค่ะ

อุบลฯ อากาศเย็นดีนะคะ ความจริงเย็นตั้งแต่หลุดออกจากกรุงเทพแล้วค่ะ


โดย: Kim-Ha วันที่: 3 ธันวาคม 2554 เวลา:14:07:34 น.  

 
อากาศช่วงนี้ตอนเช้าเย็นๆ พอบ่ายเริ่มร้อน เด็กน้อย เด็กยักษ์ไม่สบายกันเป็นแถวๆ รักษาสุขภาพกันด้วยนะคะ ^-^


กลับ กทม.เมื่อไหร่คะน้องคิม


เปรมมี่หายไป สงสัยคนเต็มเกาะ 555


โดย: Pa_Stang (Pa_Stang ) วันที่: 4 ธันวาคม 2554 เวลา:20:21:29 น.  

 
ถึง กทม แล้วค่ะ

กระซิบๆ เห็นน้องเปรมว่อนอยู่ใน youtube ค่ะ


โดย: Kim-Ha วันที่: 4 ธันวาคม 2554 เวลา:21:00:19 น.  

 
หลงในท่อเธอ ออกยากนิ

กทม. อุบลฯ มีทางด่วนเหรอคะเมื่อยแทน


มีวันกะเค้าหนึ่งวัน ใช้อย่างมีค่าโดยการหิ้วเครื่องไปทำงานหลวง..... ชีวิต


โดย: Pa_Stang วันที่: 5 ธันวาคม 2554 เวลา:22:32:55 น.  

 
ไปมาบ่อยๆ ชินแล้วค่ะ

คนของประชาชนก็งี้แหละค่ะพี่ตังค์


โดย: Kim-Ha วันที่: 5 ธันวาคม 2554 เวลา:22:46:39 น.  

 
คนของประชาชน อ๊ากกกก ขนลุก สยอง


ปีใหม่หยุดยาว จะออกจากบ้านก็กลัวคน จะอยู่บ้านเฉยๆ ก็เสียดายวันหยุด เฮ้อ หาความสมดุลได้ตรงไหนดี


โดย: Pa_Stang วันที่: 5 ธันวาคม 2554 เวลา:23:50:55 น.  

 
เอาเป็นออกไปใกล้ๆ บ้านดีไหมคะ

เที่ยวช่วงเทศกาลคึกคักดีค่ะ เบื่อแต่ตอนที่ต้องต่อคิวตลอดๆ ค่ะ


โดย: Kim-Ha วันที่: 6 ธันวาคม 2554 เวลา:11:54:12 น.  

 
กำลังเล็งภูเรือคะ ใกล้หน่อย อากาศเย็น ดอกไม้เยอะ ที่สำคัญรถถึงที่จอดเพียบ(หน้าร้านขายต้นไม้)




โดย: Pa_Stang วันที่: 6 ธันวาคม 2554 เวลา:18:21:16 น.  

 
น่าสนเหมือนกันนะคะภูเรือ ยังไม่เคยไปเลยค่ะ ต้องรอยื่นมติเข้าที่ประชุมก่อนค่ะ อาจได้ไปกันสองคน เพราะเด็กและคนชราจะไปอุบลกันอีกแล้วค่ะ


โดย: Kim-Ha วันที่: 6 ธันวาคม 2554 เวลา:21:37:41 น.  

 
กร๊ากกกกกก แอบเม้าท์น้อง

ที่เห็นว่อนในยูทูป เพราะเข้าทาง iPhone ค่ะ...มันเร็วดี อย่างที่เคยบอกพี่หญิงไว้นั่นแหละ
แล้วก็มีหลาย ID ด้วยนะ...สลับกันเข้า-ออก บางทีก็งง ก๊งก่ง! ว่าฉันอยู่ในโหมดไหนอ่ะ

เข้าไปท่อทางคอมฯ แล้วอยากจะเอาน้องน้ำล้างท่อให้หายตันไปเล้ย!!! หอยทากยังอายอ่ะค่ะ



โดย: Wonderfulmoon วันที่: 12 ธันวาคม 2554 เวลา:13:31:45 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Kim-Ha
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

จิ้นกระจาย ^^


Smileymissmynovel@gmail.com






Friends' blogs
[Add Kim-Ha's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend


 
 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.