Group Blog
 
All blogs
 
Twilight Stars6 ตอนที่ 30

เต้ยตื่นขึ้นในตอนเช้ารู้สึกได้ถึงแผ่นหลังที่เบียดชิดอยู่กับอกแข็งแรงของคนข้างหลัง อ้อมแขนสีเข้มที่โอบกอดอยู่ดูแข็งแรง เต้ยวางมือลงบนลำแขนนั้นทำให้เห็นสีผิวที่ตัดกันอย่างชัดเจน พลางไล้ปลายนิ้วไปบนผิวสีเข้มอย่างลืมตัว และเหมือนคนที่หลับอยู่จะเริ่มรู้สึกตัวเขาขยับรัดอ้อมแขนเข้า

"เต้ยทำอะไรอะ กันจักจี้นะ" กันกระซิบที่ข้างหู

"เปล่าซะหน่อย" เต้ยรีบตอบ

"เปล่าเหรอ" กันว่าแล้วไซ้จมูกลงไปที่ซอกคอเต้ย

"กันทำอะไรอะ หยุดเดี๋ยวนี้นะ" เต้ยหัวเราะจักจี้

"เปล่าซะหน่อย" กันหัวเราะขึ้นมาบ้าง

"เต้ยไปอาบน้ำนะ เดี๋ยวกันมารับไปเรียนด้วยกัน" กันหอมแก้มเต้ยฟอดใหญ่แล้วก็หายตัวไปทันที



หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ เต้ยยืนหวีผมอยู่หน้ากระจกด้วยอารมณ์สดใสเป็นครั้งแรกตลอดหนึ่งอาทิตย์ที่ผ่านมา หลังจากเหตุการณ์เมื่อคืนทำให้ความโกรธที่มีต่อกันหายไปจนหมดสิ้น แต่ที่ติดใจอยู่เรื่องเดียว... ขณะที่กำลังอยู่กับความคิดของตัวเองเพลินๆ ก็ปรากฏเงาของใครอีกคนยืนอยู่ข้างหลัง

"อืม หอมจัง" กันกดจมูกลงบนผมเต้ยพร้อมกับโอบแขนไปรอบเอว

"กับเปรมมี่ กันก็คงทำอย่างนี้ใช่ไหม" เต้ยเบี่ยงตัวหันมาเผชิญหน้าแล้วว่าหน้าเศร้า

"เต้ยเอาอะไรมาพูด" กันทำหน้างงที่จู่ๆ เต้ยก็พูดขึ้นมาแบบนี้

"เต้ยเห็นกับตาว่ากันกอดเปรมมี่ หรือกันจะปฏิเสธล่ะ" เต้ยมองสบตากัน

"กันบอกเต้ยได้เลยว่า สิ่งที่เต้ยเห็นมันไม่ได้เป็นอย่างที่เต้ยคิด" กันมองตอบด้วยแววตาเปิดเผยและจริงใจ

"แล้วมันเป็นยังไงล่ะ กันก็พูดมาสิ" เต้ยคาดคั้นให้กันอธิบาย

"ครั้งนี้ครั้งเดียวนะเต้ย เพื่อพิสูจน์ความจริงใจของกัน กันหวังว่าเต้ยจะเชื่อมั่นในตัวกันมากกว่านี้ ไม่งั้นเราคงต้องทะเลาะกันร่ำไป"

กันว่าพลางสัมผัสปลายนิ้วไปที่หน้าผากเต้ย แล้วใช้อำนาจจิตที่เขามีเหนือพี่น้องคนอื่นๆ ทำให้เต้ยเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดในวันนั้น ตั้งแต่ที่เปรมมี่เรียกเค้าไว้ จนกระทั่งเต้ยผ่านมาพบว่าเขาและเปรมมี่ยืนกอดกัน

เต้ยรู้สึกละอายใจขึ้นมาทันทีที่ไม่เชื่อใจกัน และหลงโกรธเขาเป็นอาทิตย์ทั้งที่เขาไม่ได้ทำอะไรผิดต่อเต้ยซักนิดเกี่ยวกับเรื่องของเปรมมี่ซึ่งนำไปสู่การทะเลาะกันรุนแรงกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา

"เต้ยขอโทษ...ที่ไม่ไว้ใจกัน" เต้ยว่าพลางหลบตากัน

"ชั่งเถอะเต้ย ถ้าเต้ยไม่รักกันมาก เต้ยก็คงไม่โกรธกันมาก จริงไหม" กันโอบกอดหญิงสาวไว้ในอ้อมแขน

"บ้า ใครรักกันมากอะ" เต้ยยิ้มเขิน

"ก็เราสองคนนี่ไงรักกันมากกก" กันพูดลากเสียงแล้วทั้งคู่ก็หัวเราะ



กันและเต้ยมาถึงแคนทีนเพื่อรับประทานอาหารเช้า เห็นริทและมายด์นั่งอยู่ก่อนแล้ว กันไปสั่งอาหารและเครื่องดื่มขณะที่เต้ยนั่งลงคุยกับมายด์และริท

"เต้ยดูหน้าตาสดใสจังเลยนะวันนี้" มายด์เอ่ยทัก

"อืม เมื่อคืนหลับสนิทอ่ะ"

"เออ แล้วทำไมวันนี้มายด์มาแต่เช้าล่ะ มายด์มีเรียนบ่ายไม่ใช่เหรอ"

"ก็ริทนะสิ โทรตามมายด์ให้พามาเรียน นี่ถ้าไม่เห็นว่าเจ็บเพราะมายด์ จ้างให้มายด์ก็ไม่มาหรอก"

"อ้าวมายด์ทำให้ริทเจ็บอ่ะ ก็ต้องรับผิดชอบสิ นี่ถ้าไม่หายนะ มายด์ต้องดูแลริทตลอดชีวิตเลยด้วย จริงไหมเต้ย" ริทว่าแล้วหันไปยิ้มกับเต้ย

"เต้ยขอไม่ออกความเห็นจ่ะ" เต้ยยิ้มขำเพราะรู้จากกันว่าริทแกล้งเจ็บ

"ริท มายด์ เย็นนี้ว่างไหม" กันยกถาดอาหารมาวางที่โต๊ะแล้วถาม

"ว่าง มีอะไรล่ะ" ริทว่า

"จะชวนไปดูกันกับเต้ย คัดตัวเล่นละครมหาลัย" กันพูดพลางยกอาหารเครื่องดื่มออกวางสำหรับเต้ยและตัวเอง

"เรื่องอะไร โรมีโอ จูเลียตเหรอ" ริทถาม

"นั่นมันของปีที่แล้ว ปีนี้เค้าเล่นเรื่อง Unspoken Love ชื่อภาษาไทยว่าอะไรนะเต้ย" กันหันไปถามเต้ย

"อืม รู้สึกจะชื่อ รักนี้...มิอาจเอื้อนเอ่ย" เต้ยว่า

"แล้วทำไมมิอาจเอื้อนเอ่ยวะกัน รักใครชอบใครก็บอกเขาไปเลยสิ" ริทว่าขำๆ

"เก็บไว้บอกตัวเองเถอะริท" กันว่าแล้วยิ้มมองหน้าริท

"เออ รู้แล้วน่า" ริทว่าแล้วยิ้มชำเลืองไปทางมายด์




กันและเต้ยเลิกเรียนตั้งแต่บ่ายสามและเหลือเวลาอีกสองชั่วโมงก่อนจะถึงเวลานัดที่หอประชุม กันจึงพาเต้ยไปนั่งเล่นที่ทุ่งหญ้า

ท่ามกลางสีชมพูสวยสดของดอกหญ้า หญิงสาวในชุดกระโปรงสีขาวนั่งอยู่บนพื้น และชายหนุ่มในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวและกางเกงขายาวรัดรูปสีเข้ม กำลังนอนหนุนตักหญิงสาวหยอกเย้ากันอยู่อย่างมีความสุข

"เต้ยจำได้ไหมว่าติดค้างอะไรกันอยู่" กันแหงนหน้าขึ้นสบตาเต้ย

"ติดอะไรอ่ะ เต้ยจำไม่ได้" เต้ยทำหน้างง

"เต้นรำกันซักเพลงนะ" กันลุกขึ้นแล้วยื่นมือให้

"ตรงนี้เลยเหรอ แล้วไหนล่ะคะเพลง" เต้ยจับมือกันไว้แล้วลุกขึ้นยืน

กันยิ้มสบตาแล้วดีดนิ้วในอากาศ พลันเสียงดนตรีแว่วหวานก็บรรเลงขึ้น กันจับมือและโอบเอวเต้ยไว้ แล้วหนุ่มสาวก็ล่องลอยไปด้วยกันตามจังหวะที่กำลังขับกล่อมให้ทั้งคู่เหมือนตกอยู่ในภวังค์ ท่ามกลางสายลมอ่อนๆ ที่พัดดอกหญ้าสีชมพูให้ไหวเอนไปตามแรงลม สร้างบรรยากาศร่มรื่นงดงามราวความฝัน







Speak softly love, and hold me warm against your heart
I feel your words, the tender trembling moments start
We’re in a world, our very own
Sharing a love that only few have ever known

Wine-colored days warmed by the sun
Deep velvet nights when we are one

Speak softly love, so no one hears us but the sky
The vows of love we make will live until we die
My life is yours and all because...
You came into my world with love so softly love

SPEAK SOFTLY LOVE (Andy Williams)

เอ่ยรักแผ่วเบา และกอดฉันไว้ แนบใจของเธอ
คำรักเธอนั้น ทำให้หัวใจ ฉันเริ่มสั่นไหว
อยู่ในโลก ที่มี เพียงเราสอง
แบ่งปันความรัก ที่น้อยคนนัก จักได้สัมผัส

กลางวันเจิดจ้า อบอุ่นได้ ด้วยแสงตะวัน
ราตรีมืดมิด ในยามเรา พรอดรักเคียงกัน ^^ (ซะงั้น)

เอ่ยรักแผ่วเบา ให้เพียงท้องฟ้า ที่จักได้ยิน
สัญญารักเรา จะอยู่จนจวบ วันชีพมลาย
ชีวิตฉัน เป็นของเธอ ก็เพียงเพราะว่า....
เธอก้าวเข้ามา ในโลกของฉัน ด้วยรักอ่อนโยน

(Kim-Ha : แปล)










Create Date : 26 สิงหาคม 2553
Last Update : 22 ตุลาคม 2554 13:46:01 น. 14 comments
Counter : 548 Pageviews.

 
ชอบเพลงนี้เป็นพิเศษ รู้สึกว่ามันโรแมนติกดี อยากจะแปลแต่ตอนนี้ไม่ไหวแล้ว เก็บไว้อัพเดทตอนเช้า

ลงไว้แล้วก็ make a wish ว่าน้องกันจะเก็บเพลงนี้ไปร้อง (ในฝันก็ยังดี อิอิ) ^^


โดย: Kim-Ha วันที่: 27 สิงหาคม 2553 เวลา:1:30:47 น.  

 
เมือไหร่จะได่อ่านตอนจบละค่ะสนุกดี


โดย: pom pom IP: 125.26.12.49 วันที่: 27 สิงหาคม 2553 เวลา:10:24:53 น.  

 
เหลืออีกประมาณ 70 ตอนคะ อิอิ (ล้อเล่น) อาจจะเกิน


โดย: Kim-Ha วันที่: 27 สิงหาคม 2553 เวลา:10:32:26 น.  

 
ส่งเนื้อเรื่องไปให้คุณบอยสิค่ะพี่จะได้เอามาสร้างเป็นละครรับรองพี่กันดังแน่ๆๆๆ100% ชอบค่ะชอบมากๆๆๆๆอย่าลืมส่งบทต่อๆๆมาด้วยนะหนูติดมากๆๆๆตอนจบขอเป็นให้พี่กันสมหวังนะค่ะ....


โดย: Nongaeiy IP: 125.26.12.49 วันที่: 27 สิงหาคม 2553 เวลา:10:32:38 น.  

 
แปลกอะ ทำไมท่านผู้ชมอยากให้จบเร็วจัง ^^

คนเขียนยังไม่เห็นแววเลยอะเพราะศึกมหากาพย์มหาภาระตะยังมิได้เริ่มแม้แต่ตอนเดียว อิอิ

ใจเย็นๆ คะท่านผู้ชม ยังสนุกอยู่เลยอย่าให้เค้ารีบจบนะ

น้องกันจบสมหวังแน่คะ เพราะพี่ไม่ชอบดราม่า ขอสวีทวี๊ทวิ้วอย่างเดียว


โดย: Kim-Ha วันที่: 27 สิงหาคม 2553 เวลา:11:58:47 น.  

 
โรแมนติกมากเลยพี่คิม แอร๊ยยย เต้ยหมอนเขิลลล อิอิ
คุ้มค่ากะการรอคอยจ้าาาา จร๊วบๆๆๆ


โดย: เต้ยหมอน IP: 192.168.1.55, 119.42.87.225 วันที่: 27 สิงหาคม 2553 เวลา:16:56:38 น.  

 
รวดเร็วทันใจดีค่ะ เพิ่งขอไปเมื่อวานวันนี้ก็มีให้อ่านแล้ว ขอบคุณพี่คิมมากๆๆๆๆ เลยนะคะ วันนี้หลังจากเรียนเสร็จกลับมาถึงห้อง ร้อนแค่ไหน เหนื่อยแค่ไหน ก็ยังไม่ยอมพักเลย ต้องเข้ามาดูก่อนว่า เอ้ วันนี้มีตอนใหม่มารึยังน้า............ และก็ไม่ผิดหวังจริงๆๆๆ พอเห็นปุ๊ปร้องกรี๊ดดดดดดดดด เย้ สามสิบมาแล้ว มาแล้วๆๆๆๆๆ จนรูมเมทพูดว่าอินี่ ชักจะบ้าแล้ว เลยตอบเขาไปว่าบ้าก็บ้า รัก กัน อิอิ

ไม่อยากให้จบเลยค่ะ อยากอ่านไปอย่างนี้เรื่อยๆๆๆๆ เจ็ดสิบตอนยังน้อยไป อยากให้เหลือซัก เก้าพันเก้าร้อยเก้าสิบเก้าตอนเลยจ้า แบบว่าอ่านให้ตายกันไปข้างหนึ่งเลย หรืออ่านไปจนแก่ เลยค้า ชอบบบบบบบบมาก อิอิ


โดย: wujingxin IP: 180.183.52.100 วันที่: 27 สิงหาคม 2553 เวลา:17:58:39 น.  

 
แว๊ก นึกว่าจะมีแต่ สว อ่าน

น้องๆ นักเรียนโปรดใช้วิจารญาณในการอ่านด้วยนะจ๊ะ เดี๋ยวจาอินเกิ๊น



โดย: Kim-Ha วันที่: 27 สิงหาคม 2553 เวลา:18:35:20 น.  

 
กำลังปั่นตอนที่ 31 อยู่นะจ๊ะ ไม่รู้คืนนี้จาลงสำเร็จหรือเปล่า ^^

อ้อ น้อง wujingxin จ๊ะ 9,999 ตอนอะถ้าตีไปซะวันละตอน ก็ต้องใช้เวลาราวๆ 30 ปี น้องอ่านไหว พี่ก็พิมพ์ไม่ไหวแล้วล่ะจ๊ะ 5555

น้องจี้จ๊ะ วันนี้จะพยายามให้เขิลลลได้อีก ^^


โดย: Kim-Ha วันที่: 27 สิงหาคม 2553 เวลา:19:35:19 น.  

 
อร๊ายยยยยยยยยยยยยคุณคิม จิกหมอนได้อีก
อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

คุณคิมในความรู้สึกปอนะ ปออยากรู้ตอนเจ็บแต่ยังไม่อยากให้จบอะ เอ๊ะยังไง
ยังไงคุณคิมก็รักษาสุขภาพด้วยนะ ถ้าไม่ไหวจริงๆ
ก็ดื่มวีต้าแล้วไปนอนซะนะจ๊ะ คนอ่านรอได้ซำเหมือ

ป.กัน พรุ่งนี้ไปสุพรรณ จะเอาน้องกันมาฝากนะจ๊ะ


โดย: น้องปอของพี่กัน IP: 115.67.33.98 วันที่: 27 สิงหาคม 2553 เวลา:22:28:56 น.  

 
เผลอหลับไปอะ สงสัยจาไม่ไหวจริงๆ คงต้องไปนิทราแล้วล่ะ ง่วงมากๆ แล้วโรแมนติกไม่ออกแล้วตอนนี้ อิอิ

ตอนจบของเรื่องนี้จะมีทั้งหมด 6 คู่ ที่สมหวังในความรัก คิดไว้อย่างนั้น ^^ 5คู่น่ะชัวร์แล้ว แต่อีกคู่ให้เก็บไปคิดเป็นการบ้านนะจ๊ะ ห้ามตอบว่าอาจารย์คิม กะ อาจารย์เพชร กร๊ากกกก รับมะได้

อย่าลืมเอาน้องกันมาฝากจริงๆ นะจ๊ะคุณปอ จะรอแทะอยู่แถวนี้ คริคริ

ปล. พิมพ์ไปพิมพ์มาหายง่วงเลย

ไปนอนดีกว่า Good night จ๊ะเพื่อนๆ ^^




โดย: Kim-Ha วันที่: 27 สิงหาคม 2553 เวลา:23:02:03 น.  

 
ชิส์....ไม่เห็นจะแคร์เลย....เป็นแค่การแสดงเฉยๆ พี่ผู้ใหญ่กัน แสดงได้สมบทบาทก็งี้แระเจ้าค่ะ


กรีสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส
(เอาอีกแระ...บอกให้มาในโหมดคุณนกยูง เด๋วกิ๊กแถวนี้จะไปฟ้องพี่ผู้ใหญ่กันได้นะแก๊ )


พี่คิมฮา....สุดยอดในการแปลเพลงอ่ะ...ว่างๆ แปลเต็มเพลงมาให้ด้วยน๊า
(เค้าจะมีเวลาจิ้นกระจายไหมนั้นน่ะ มะไหวก็ต้องไหว 555 อ่ะล้อเล่นจร้า)
ค่อยๆ กระดึ๊บๆๆ ก็ได้เจ้าค่ะ...ยังไงเมียขาซุ่ม ขาแทะหลังบ้าน
ต้องเก็บออมแรงไว้บ้าง จะได้ไม่เปื่อยก่อนเวลาเน้อเจ้า


ปล. คู่ที่ 5 เนี๊ยะ....ต้องเป็นคู่จี้หมึน กะพญานกฮูกแน่ๆ เลยเจ้าค่ะ...กร๊ากกก


โดย: Wonderfulmoon วันที่: 27 สิงหาคม 2553 เวลา:23:17:07 น.  

 
ไม่ต้องอิจฉาเต้ยนะเปรมมี่ ตอนที่ 31 พี่จัดให้น้องแร๊งกว่าเต้ยเยอะ คริคริ

เนื้อเพลงมีแค่นี้แหละแต่ร้องสองรอบ ^^ พี่ก็แถแล้วแถอีกจาให้มันเข้าทำนองเสนาะซะหน่อย อิอิ

ปล. ตกลงคืนนี้จะนอนไหมเนี้ย (ถามตัวเอง)


โดย: Kim-Ha วันที่: 27 สิงหาคม 2553 เวลา:23:33:15 น.  

 
เพลง Speak softly love ^^



โดย: Kim-Ha วันที่: 14 ตุลาคม 2553 เวลา:9:48:01 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Kim-Ha
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




จิ้นกระจาย ^^


Smileymissmynovel@gmail.com






Friends' blogs
[Add Kim-Ha's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend


 
 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.