Group Blog
 
All blogs
 
Wild Love ตอนที่ 5

เสียงนกร้องในยามเช้า กับกลิ่นกองไฟที่มอดดับไปแล้ว และแสงอรุณอบอุ่นของวันใหม่ ปลุกร่างที่กำลังหลับใหลในอ้อมกอดให้ตื่นขึ้นช้าๆ

เกเลมมองไปรอบตัว พลางขยับกายด้วยความรู้สึกสดชื่นจากการได้พักผ่อนอย่างเต็มอิ่ม ขณะที่อ้อมแขนที่โอบกอดมาจากด้านหลังก็เริ่มเคลื่อนไหวไปด้วยเช่นกัน

หญิงสาวชำเลืองมองดูลำแขนสีเข้มนั้น พลางรู้สึกราวตนเป็นหญิงที่ปราถนาการปกป้อง ทั้งที่ไม่เคยรู้สึกเช่นนี้มาก่อน เกเลมแอบขำตัวเอง และรู้สึกละอายขึ้นมาได้ในขณะเดียวกันที่หลงรู้สึกดีไปกับความใกล้ชิด ซึ่งอาจเป็นเพียงเพราะสถานการณ์พาไป แต่ก็ยังอดจินตนาการต่อไปไม่ได้ว่า หากนี่เป็นวงแขนของชายคนรัก จะดีเพียงใด

"ให้ข้ารับรู้ความคิดเจ้าบ้างได้ไหม" กานุสยิ้มว่าเสียงเนิบๆ

"ข้าเพียงรู้สึกว่า หากเจ้าเป็นชายที่ข้ารัก ข้าคงมีความสุขราวได้ขึ้นสวรรค์" เกเลมบอกเล่าความคิดที่อยู่ในใจ

"แล้วตอนนี้เจ้าอยู่บนสวรรค์หรือในนรกกันแน่ล่ะ" กานุสถามออกไปขำๆ พลางกระชับอ้อมแขนขึ้น

"อืม.. ข้าจะพูดอย่างไรดี ตอนนี้ข้าเหมือนอยู่กลางแสงอาทิตย์อบอุ่นในฤดูใบไม้ผลิ" เกเลมยิ้มกับความคิดของตัวเอง

"นั่นก็ใกล้สวรรค์มากกว่านรกสินะ" กานุสกระซิบที่ข้างหู

"แต่ก็ยังเป็นโลกมนุษย์อยู่ดี หาใช่สวรรค์ที่ข้าใฝ่ฝัน" เกเลมเอียงหน้ามองคนข้างหลัง

กานุสลืมตาคมลึกมองตอบดวงตาคมโตของหญิงสาว ทั้งสองยิ้มสบตากันเนิ่นนานสื่อถึงคำพูดที่เข้าใจกันเพียงสองคน



"ไปเล่นน้ำกันดีกว่า ข้าอยากแช่ให้สบายตัวก่อนออกเดินทาง" กานุสลุกขึ้นจูงมือหญิงสาวไปที่น้ำตก

"เจ้ากับข้า ใครจะหาอาหารเช้าได้ก่อนกัน" เกเลมเลิกคิ้วยิ้มซุกซน เมื่อทั้งสองมาถึงโขดหินก้อนใหญ่ยื่นเข้าไปในแอ่งน้ำ

"อยู่ในน้ำ ข้าไม่แพ้เจ้าแน่" กานุสยิ้มเจ้าเล่ห์ตั้งท่าจะกระโดดลงไปก่อน

"เจ้าจะโกงข้าอีกแล้วใช่ไหม" เกเลมรู้ทันกระโดดขึ้นเกาะหลังชายหนุ่ม

ทั้งสองจึงกระโจนลงไปในแอ่งน้ำพร้อมกัน แวกว่ายคล่องแคล่วใต้น้ำใส ตรงเข้าหาฝูงปลาเพื่อจับเป็นอาหาร

"ข้าจับได้ก่อน" กานุสโผล่ขึ้นพ้นน้ำ พร้อมปลาขนาดเท่าฝ่ามือ

"ข้าจับได้ตัวโตกว่า" เกเลมชูปลาตัวเท่าลำแขนด้วยสองมือ ยักคิ้วให้อีกฝ่ายด้วยความภาคภูมิใจ

กานุสปล่อยปลาของตนไปทันที

"เจ้าปล่อยมันไปทำไม" เกเลมยังกอดปลาในมือไว้แน่น

"ข้าจะจับตัวที่ใหญ่กว่าให้ดู" กานุสยิ้มกว้างแล้วดำหายไปในสายน้ำ

เกเลมมองตามเงาลางใต้น้ำ และรู้ตัวอีกทีเมื่อตกอยู่ในอ้อมแขนของชายหนุ่ม

"เย้ ข้าจับได้แม่เสือ" กานุสหัวเราะ

"นี่แนะ!" เกเลมชูปลาขึ้นเหนือน้ำอีกครั้ง มันดิ้นรนต่อสู้ใช้หางฟาดโดนหน้าชายหนุ่มเป็นพัลวัน เกเลมหัวเราะสะใจ

"โอ้ย! ข้าเจ็บนะ" กานุสเอียงหน้าหลบไปมา ก่อนที่ปลาจะหลุดจากมือหญิงสาวไปในที่สุด

"ช่วยไม่ได้ ก็ปลามันดิ้นแรงจริงๆ " เกเลมลอยหน้าว่า

"เจ้าต้องรับผิดชอบ เพราะมันเป็นปลาของเจ้า" กานุสปล่อยร่างหญิงสาวลง ด้วยอารมณ์ขุ่น

"จะให้ข้าตามไปจับมันกลับมาไหม แต่เสียใจนะ ข้าจำไม่ได้แล้วว่าเป็นตัวไหน" เกเลมว่าล้อกลั้นหัวเราะ และวินาทีนั้นกานุสก็ลืมไปเสียแล้วว่าหญิงตรงหน้าเป็นแม่เสือดุขนาดไหน

"แต่ข้าจำได้แม่นทีเดียวว่าเจ้าจับมันขึ้นมาทำร้ายข้า" กานุสรั้งรอบไหล่และเอวหญิงสาวเข้ามาจูบลงโทษอย่างลืมตัว ทำให้เกเลมอารมณ์ขุ่นขึ้นมาบ้าง

"เพี้ยะ!"

"เจ้ากล้ามากนะ ที่ทำกับข้าเช่นนี้" เกเลมกล่าวโทษชายหนุ่มด้วยใบหน้าแดงกล่ำ หากแต่ดวงตานางกลับเปลี่ยนเป็นสีฟ้า กานุสชะงักไปเล็กน้อยไม่แน่ใจว่าสีนั้นสื่อถึงอะไร และอารมณ์ขุ่นเคืองของชายหนุ่มในตอนนี้ก็ทะยานขึ้นเหนือความกลัวเสียแล้ว

"เจ้าชอบใช้กำลังนักใช่ไหม" กานุสดึงร่างหญิงสาวเข้ามาจูบอีกครั้ง คิดว่านางคงขัดขืนสุดชีวิต หากแต่แรงต้านนั้นกลับไม่มากอย่างที่คิด และดูจะอ่อนกำลังลงเรื่อยๆ เมื่อจุมพิตนั้นคลายความตึงเครียดลง และกลายเป็นความนุ่มนวลอ่อนโยน หลอมละลายอารมณ์ขุ่นมัวไปจนหมดสิ้น

ชายหนุ่มถอนริมฝีปากออกในที่สุด ทั้งสองมองสบตากันด้วยความงุนงงกับความรู้สึกแปลกใหม่ที่เพิ่งสัมผัสอย่างชัดเจนกว่าครั้งใดๆ ในชีวิต

"ดวงตาเจ้าช่างงามนัก" กานุสมองดวงตาสีฟ้าคมโตคู่นั้นด้วยความหลงใหล

"มันเป็นสีอะไร" เกเลมรู้ว่าดวงตาของนางจะเปลี่ยนสีไปตามอารมณ์ที่ปรากฏ หากแต่ต้องการให้แน่ใจว่านางรู้สึกอย่างไรแน่

"สีฟ้า" กานุสยิ้มพราวทั้งใบหน้าและดวงตา เกเลมก้มหน้าหลบสายตาอีกฝ่าย เพราะรู้ว่ามันเป็นสีที่ไม่เคยปรากฏให้ใครเห็นมาก่อน

"มันหมายถึงอะไร" กานุสถามสงสัย

"เวลาข้าเกลียดใครมากๆ ตาข้าก็จะเป็นสีนี้แหละ" เกเลมมองสบตาชายหนุ่มอีกครั้ง หลังจากปรับอารมณ์ได้ และนัยตานางก็ค่อยๆ เข้มขึ้นจนกลับเป็นสีปกติ

"ข้าว่าดวงตาเจ้า คงโกหกไม่เก่งเท่าปากเจ้ากระมัง" กานุสยิ้มขำโอบรอบเอวหญิงสาวเข้ามาแนบชิดอีกครั้ง

"เจ้าอยากคิดอย่างไรก็เชิญ" เกเลมทำหน้างอผลักอกชายหนุ่มออก แล้วเดินเข้าหาฝั่ง

"ยังเล่นน้ำไม่สะใจเลย เจ้าจะรีบไปไหน" กานุสร้องถามอารมณ์ดี

"เชิญเจ้าเล่นไปคนเดียวเถอะ" เกเลมหันมามองค้อน แล้วขึ้นไปนั่งพักบนฝั่งที่เต็มไปด้วยหินกรวดก้อนกลมมน



กานุสเดินตามขึ้นมาบนฝั่งแล้วทิ้งตัวลงนอนข้างหญิงสาว เกเลมหันมองชายหนุ่มแว๊บนึง ก่อนจะหันกลับไปขว้างหินก้อนเล็กๆ ลงน้ำเล่น ชายหนุ่มนึกสนุก หยิบหินขึ้นขว้างสลับกันก้อนแล้วก้อนเล่า โดยปราศจากคำสนทนาใดๆ จนกระทั่งกานุสคว้าได้หินมีลักษณะแบนคล้ายเหรียญ จึงนำขึ้นมาพินิจดู และเห็นว่ามันเป็นหินรูปหัวใจสีแดงสวยแปลกตา





เกเลมหันมองชายหนุ่มอีกครั้ง เมื่อจังหวะการขว้างหินขาดช่วงไป

"เจ้าดูนี่สิ" กานุสอวดหินในมือ

"สวยจังเลย" เกเลมทำตาโต ตั้งใจจะหยิบขึ้นมาดู แต่ชายหนุ่มกำฝ่ามือเข้าทันควัน

"ข้าแค่ขอดู เอามาเดี๋ยวนี้นะ" เกเลมพยายามจะแย่งออกจากมือชายหนุ่ม

"ข้าไม่ให้ดู เจ้าจะทำไม" กานุสชูมือขึ้นเหนือศีรษะ หญิงสาวเอี้ยวตัวตาม ยืดจนสุดแขนเพื่อจะแย่งของในมือ ชายหนุ่มเห็นจวนตัว จึงรีบคว้าหินโยนลงในน้ำ

"นี่เจ้ายอมโยนมันทิ้ง ดีกว่าให้ข้าดูงั้นเหรอ" เกเลมว่าด้วยอารมณ์ขุ่น ก่อนจะลุกขึ้นยืน หันหลังให้ชายหนุ่ม

"ใครว่าล่ะ ข้าตั้งใจจะให้เจ้าอยู่แล้ว" กานุสเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้า กุมมือหญิงสาวให้หงายขึ้นแล้ววางหินก้อนนั้นลงบนฝ่ามือ

เกเลมยิ้มแล้วรีบตีหน้าบึ้ง แกล้งปล่อยให้หินหลุดร่วงลงพื้น หญิงสาวก้มลงเก็บ แล้วลุกขึ้นมองชายหนุ่มด้วยท่าทีท้าทายยั่วโทสะ

"ถึงเจ้าอยากให้ ก็ใช่ว่าข้าจะอยากรับไว้ มันก็แค่หินธรรมดาๆ ก้อนหนึ่ง" เกเลมว่าแล้วขว้างหินลงกลางแอ่งน้ำ

"เจ้านี่ร้ายจริงๆ" กานุสมองตามหินก้อนนั้นแล้วหันกลับมามองหน้าหญิงสาว เกเลมกลับหลังหันเดินห่างออกไป แอบยิ้มขำเพราะซ่อนหินหัวใจนั้นไว้กลางอกเสื้อเรียบร้อยแล้ว





เปกัสลุกออกจากที่นอนในตอนเช้า มองหากีวี่ไปรอบห้อง และพบว่านางกำลังนั่งอยู่ที่ราวระเบียง หญิงสาวนั่งชันเข่าทั้งสองข้างขึ้น ในชุดกระโปรงสีชมพูพริ้วไหว งามน่ารักราวนางฟ้า

"ข้านึกว่าเจ้าหนีข้าไปซะแล้ว" เปกัสนั่งลงตรงขอบราวระเบียงใกล้ปลายเท้าหญิงสาว

"ข้ายังไม่ไปไหนหรอก จนกว่าเจ้าจะหายดี" กีวี่มองใบหน้าชายหนุ่ม สายลมอ่อนๆ ไล้ไปตามเส้นผมและใบหน้าหล่อเหลาอาบด้วยแสงอาทิตย์ ซึ่งส่งให้ดวงตาดำขลับเปล่งประกายน่ามอง

"เจ้าคิดจะไปจากข้าจริงๆ เหรอ" เปกัสเอื้อมไปจับมือเรียวเล็กไว้ในอุ้งมือ

"เจ้าก็รู้อยู่แก่ใจว่าเราไม่อาจอยู่ร่วมกันได้ ข้าไม่อยากมีชีวิตหลบซ่อนเช่นนี้ไปตลอดกาล เช่นเดียวกับที่เจ้าคงไม่อาจเลิกกิน..อาหารโปรดของเจ้าไปชั่วชีวิต" กีวีี่พยายามจะถอนมือออกจากการเกาะกุม แต่เปกัสกลับเหนี่ยวรั้งไว้แล้วขยับเข้าใกล้หญิงสาวมากกว่าเดิม

"เพียงเจ้าบอกคำเดียวว่ารักข้า ข้าจะพิสูจน์ให้เห็นว่า ที่เจ้าพูดมาทั้งหมดมันไม่ใช่ปัญหาเลยแม้แต่น้อย" เปกัสว่าด้วยแววตาจริงจัง

"ข้า..." กีวี่ลังเล ก่อนตอบออกไป

"ไม่รู้ว่า..ข้ารู้สึกกับเจ้าเช่นไร"

เปกัสรู้สึกเห็นใจหญิงสาวเหมือนกัน หากจะให้บอกรักตนตอนนี้ ก็ดูจะเป็นการเร่งรัดนางจนเกินไป

"ให้โอกาสข้าพิสูจน์ความจริงใจที่มีต่อเจ้านะกีวี่" ชายหนุ่มอ้อนวอนด้วยแววตาและน้ำเสียง

"แต่ข้าสัญญากับกาเรนไว้แล้วว่าเราจะไปจากที่นี่" กีวี่ยังคงลังเลบ่ายเบี่ยง

"นี่เป็นชีวิตของเจ้า จะให้กาเรนคิดแทนได้อย่างไร"

"แต่นางพูดถูกทุกอย่าง เราไม่มีวันอยู่ร่วมกันได้"

"นั่นก็เป็นบรรทัดฐานของนาง เจ้าจะเอามาตัดสินเรื่องของเราไม่ได้ หากเจ้าฟังเหตุผลจากนางเพียงฝ่ายเดียว แล้วเดินจากข้าไป มันไม่ยุติธรรมสำหรับข้าเลยซักนิด" เปกัสพยายามหว่านล้อม

"ข้า..สับสนไปหมดแล้ว" กีวี่มองสบตาชายหนุ่มน้ำตาซึม

"ยังไม่ต้องตอบข้าตอนนี้ก็ได้" เปกัสเลิกรุกเร้าหญิงสาว ขยับไปยืนตรงหน้านาง

"เจ้ายังมีเวลาจนกว่าข้าจะหายดี" ชายหนุ่มกอดปลอบ กีวี่ซุกหน้าลงกับอกกว้างร้องไห้ระบายความอึดอัดใจ

"เจ้านี่ขี้แยจริงๆ " เปกัสประคองใบหน้านวลใสออกห่าง ยิ้มให้นางแล้วโน้มลงจุมพิตริมฝีปากบางแผ่วเบา





"เจ้าแน่ใจเหรอว่าจะบอกเรื่องนี้กับท่านพ่อท่านแม่" โตนุสถามน้องชายขณะที่ทั้งสองนั่งอยู่เพียงลำพังที่โต๊ะอาหารเช้า

"หากข้าไม่ทำเช่นนี้ กีวี่ต้องไปจากข้าแน่ๆ ข้าต้องพิสูจน์ให้นางรู้ว่าข้าจริงใจกับนาง" เปกัสว่า

"กับท่านแม่ข้าไม่แน่ใจ แต่ถ้าเป็นท่านพ่อข้าว่าไม่มีทางสำเร็จ" โตนุสว่าจากประสบการณ์

"พี่ว่าข้าควรทำอย่างไรดี" เปกัสขอความเห็น

"ข้าว่าเจ้าลองคุยกับท่านแม่ก่อนดีกว่า"

"เอางั้นก็ได้"

"บางที ข้าน่าจะบอกเรื่องของข้าบ้าง อย่างไรเสีย ข้าก็ภาษีดีกว่าเจ้าตรงที่กาเรนเป็นนางพญาอินทรีย์ ไม่ใช่กระต่าย" โตนุสยิ้มกว้างยักคิ้วใส่น้องชาย เปกัสมองพี่ชายอึ้งๆ ก่อนจะหัวเราะออกมาจนเจ็บระบมไปทั้งทรวงอก

"เจ้าหัวเราะอะไร" โตนุสมองน้องชายงงๆ

"ข้าว่านางเป็นได้อย่างมากก็แค่นกมีหูหนูมีปีกเท่านั้นแหละ" เปกัสหัวเราะจนตัวงอ ที่พี่ชายโดนหลอกได้ง่ายๆ

"เจ้าหมายความว่าไง" โตนุสรีบถามต่อ หากแต่มีเรียและโอตุสมาถึงโต๊ะอาหารพอดี อีกฝ่ายจึงไม่ทันตอบ

"หายดีแล้วหรือเปกัส เจ้าทำให้แม่เป็นห่วงเสียแทบแย่" มีเรียเอ่ยทักลูกชาย ก่อนเข้านั่งประจำที่

"ข้าดีขึ้นมากแล้วล่ะท่านแม่" เปกัสตอบด้วยยิ้มสดชื่น แม้จะยังดูอิดโรยและซีดเซียวไปบ้าง

"เจ้าไปทำท่าไหน ถึงให้มันกัดเอาได้ล่ะ" โอตุสตักอาหารใส่จานแล้วถาม ไม่ใส่ใจเท่าใดนัก เพราะสำหรับนักรบอย่างเขา แผลแค่นี้ยังไกลหัวใจอีกมาก

"ข้าไม่ทันระวังเองล่ะท่านพ่อ คราวหน้าข้าจะไม่ให้เกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้นอีก" เปกัสให้คำมั่น

"ไม่มีคราวหน้าแล้วล่ะ ข้าเพิ่งกินมันไปเมื่อวานนี้" โตนุสตบไหล่น้องชายแล้วหัวเราะ

"ข้าเลยอดร่วมวงด้วยเลย" เปกัสแกล้งทำท่าเสียดาย



"นี่กานุสกับเกเลมหายไปสามวันแล้วนะ" มีเรียว่าด้วยสีหน้ากังวล

"ให้ข้าสองคนออกตามหาดีไหมท่านพ่อ" โตนุสเสนอความคิดเห็น

โอตุสเงียบไปซักพัก ก่อนจะเอ่ยออกมาด้วยเสียงราบเรียบ

"ไม่ต้อง"

"ทำไมล่ะท่านพ่อ" เปกัสถามสงสัย

"ข้าเชื่อในคำทำนายของลีเมอร์ สองคนนั้นจะต้องปลอดภัย"

"ข้าก็ยังห่วงลูกอยู่ดี" มีเรียว่า

"หากภายในหนึ่งอาทิตย์ สองคนนั้นไม่กลับมา ค่อยออกตามหา" โอตุสยังคงยืนยันในความคิดตน และสมาชิกทุกคนรู้ว่าไม่มีประโยชน์ที่จะต่อรองใดๆ อีก




"ท่านแม่ ข้ามีเรื่องจะปรึกษา พอมีเวลาให้ข้าบ้างไหม" เปกัสบอกกล่าวหลังอาหารเช้า

"แม่มีเวลาให้เจ้าเสมอแหละ เจ้าต่างหากที่ไม่ค่อยมีเวลาให้แม่" มีเรียว่ากระเซ้าลูกชาย

"ข้าไม่อยากแย่งตำแหน่งลูกแหง่เจ้ากานุสต่างหากล่ะท่านแม่" เปกัสว่าอ้อนแล้วสวมกอดมารดา

"เจ้าอย่าแขวะน้องดีกว่า มีอะไรจะปรึกษาแม่ก็ว่ามา" มีเรียหยิกแขนลูุกชาย

"คุยตรงนี้คงไม่สะดวก ข้าขอกลับห้องพักสักครู่ แล้วจะตามท่านแม่ไปที่ห้องสมุด"

"ตามใจเจ้าเถอะ" มีเรียมองตามลูกชาย นึกเดาเรื่องได้ว่าเปกัสจะปรึกษาตนเรื่องใด หากแต่ต้องให้ลูกเอ่ยปากก่อน



เปกัสกลับมาถึงห้องพัก เห็นกีวี่กำลังนั่งคุยอยู่กับกาเรน และรู้ได้ทันทีจากสีหน้าแม่กระต่ายน้อยว่าทั้งสองกำลังสนทนาเรื่องอะไรกัน

"ข้าขออยู่กับกีวี่ตามลำพังได้ไหม" เปกัสว่า กาเรนลุกจากโซฟาเดินมาหาชายหนุ่ม

"เจ้าหลอกอะไรเพื่อนข้าอีก" กาเรนถามเสียงต่ำ เพราะดูกีวี่เริ่มจะลังเลเปลี่ยนความตั้งใจ

"แล้วเจ้าล่ะ หลอกอะไรพี่ชายข้า แม่นางพญาอินทรีย์" เปกัสหัวเราะเยาะอย่างรู้ทัน ด้วยระดับเสียงเท่ากัน

"ข้าไม่ได้หลอกอะไรใครทั้งนั้น" กาเรนรีบแก้

"จะให้ข้าพิสูจน์ไหมล่ะ" เปกัสเลิกคิ้วถาม

"อย่ายุ่งเรื่องของข้า" กาเรนว่าขู่

"งั้นเจ้าก็ควรหยุดยุ่งเรื่องของข้าเช่นกัน" เปกัสเตือน

"แล้วข้าจะมาคุยด้วยใหม่นะกีวี่" กาเรนบอกเพื่อน แล้วหันกลับมามองชายหนุ่มตาขวาง ก่อนจะกระแทกเท้าจากไป




"อาหารของเจ้า" เปกัสยื่นผลสาลี่ให้ แล้วนั่งลงข้างๆ

"ขอบคุณ" กีวี่มองผลไม้หวานช่ำด้วยรอยยิ้ม

"ข้าจะบอกท่านแม่เรื่องของเรา" เปกัสพูดขึ้นมาแบบไม่มีปีมีขลุ่ย ทำเอากีวี่งับผลสาลี่ค้าง ต้องรีบเอาออกจากปาก

"ท่านแม่เจ้าไม่มีทางยอมรับข้าอยู่แล้วล่ะ"

"เจ้าไปรู้จักท่านแม่ข้าตั้งแต่เมื่อไหร่ ข้าเป็นลูกยังไม่รู้เลยว่าคำตอบจะเป็นอย่างไร"

"แม่จิ้งจอกที่ไหน จะยอมให้ลูกครองรักกับกระต่าย"

"เผอิญว่าแม่ข้าเป็นเสือดาวเสียด้วยสิ"

"ส..เสือ เจ้าล้อเล่นใช่ไหม" กีวี่ตาค้างเข้าไปอีก จิ้งจอกก็ว่าน่ากลัวแล้ว นี่เป็นถึงแม่เสือ

"ใช่ แม่ข้าก็ยังใช่ชีวิตอยู่กับพ่อข้าได้ ไม่เห็นจะมีปัญหาอะไร"

"แต่ข้าเป็นกระต่าย..."

"เจ้าไม่รู้วิธีที่จะทำให้ตัวเองกลายร่างเป็นกระต่ายด้วยซ้ำ ดูเจ้ากับข้าตอนนี้สิ เราก็เหมือนมนุษย์ทั่วๆ ไป"

"ถ้าท่านแม่เจ้าไม่เห็นด้วย เจ้าสัญญาไหมว่าจะปล่อยข้าไป"

"ข้าสัญญา แต่ข้าจะไปกับเจ้าด้วย" เปกัสยิ้มกว้าง

"เจ้าพูดจริงเหรอ" กีวี่ยิ้มตอบ

"ทำสัญญากันไว้ก่อนก็ได้นะ" เปกัสรวบเอวหญิงสาวแล้วโน้มใบหน้าเข้าใกล้ หมายจะประทับจูบแทนคำสัญญา กีวี่รีบเอาผลสาลี่ขวางไว้ทัน แล้วหัวเราะ ชายหนุ่มกัดผลสาลี่คำโต รับรู้ได้ถึงรสหวานของผลไม้ที่ไม่เคยใส่ใจมาก่อน

"หวานจริงๆ ให้ข้าป้อนเจ้าบ้างนะ" เปกัสคว้าผลสาลี่จากมือแล้วยื่นไปใกล้ปาก กีวี่ตั้งท่าจะงับเนื้อผลไม้ แต่เขากลับขยับมือออก โน้มริมฝีปากเข้าแทนที่

กีวี่ตกใจไม่น้อยกับการจู่โจมของชายหนุ่ม หากแต่จุมพิตหวานละมุมเคล้ากลิ่นสาลี่นั้น ทำให้เคลิบเคลิ้มได้มากกว่า ผลไม้ร่วงกระดอนออกจากนิ้วเรียวยาวซึ่งเปลี่ยนมาแนบอยู่ข้างแก้มนวลใส พร้อมกับไล้ปลายนิ้วหยอกล้อที่บริเวณใบหู หญิงสาวรู้สึกสะท้านไปกับสัมผัสแนบชิดจากริมฝีปากและปลายนิ้ว หลงใหลในมนต์เสน่ห์ที่จิ้งจอกหนุ่มกำลังร่ายจนทำให้ลืมหมดสิ้นซึ่งตัวตนของคนทั้งสอง

เปกัสถอนริมฝีปากออก มองหญิงสาวด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยไฟเสน่หาที่พยายามยับยั้งไว้สุดความสามารถ

"รอข้าอยู่นี่นะ ท่านแม่จะต้องเห็นด้วยกับเรา" เปกัสปัดปอยผมออกแผ่วเบา โน้มลงจูบหน้าผากหญิงสาวอีกครั้งด้วยความรักใคร่ และเพียงมองสบแววตาสั่นไหวนั้น เขารู้ได้ทันทีว่าคำตอบของนางคืออะไร

ชายหนุ่มออกจากห้องไปแล้ว ส่วนกีวี่ยังคงงุนงงสงสัยกับความรู้สึกของตนอยู่ที่เดิม หญิงสาวลุกนั่งแตะปลายนิ้วไปที่ริมฝีปากอบอุ่นแล้วยิ้มเขินระคนกังวลใจกับตัวเอง




เปกัสเล่าความเป็นมาทั้งหมดให้มีเรียรับรู้ และยืนยันว่าตนคิดจะจริงจังกับกีวี่ นางเสือดาวไม่ได้มีท่าทีประหลาดใจ หรือคัดค้านใดๆ ขณะนั่งฟังลูกชายว่าจนจบ

"ท่านพ่อมุ่งหวังเป็นอย่างยิ่งที่จะสร้างอาณาจักรของเราให้แข็งแกร่ง ข้าก็เลยคิดว่า..." เปกัสมองมารดาด้วยสายตาอ้อนวอน

"เรื่องพ่อของเจ้า แม่จะยกไว้ก่อน ที่แม่ยังกังขาอยู่ก็คือ เจ้าเพิ่งพบนางได้เพียงไม่กี่วัน เจ้าแน่ใจได้อย่างไรว่าเจ้ารักนางจริงๆ การตัดสินใจครั้งนี้จะผูกมัดชีวิตเจ้าไปตลอด แม่อยากให้เจ้าคิดให้ถ้วนทีกว่านี้"

"แต่ว่าท่านแม่..."

"หญิงงามที่จะทำให้เจ้าหลงใหลมีอยู่ทั่วปฐพี หากความรู้สึกของเจ้าที่มีต่อนางมีเพียงแค่นั้น มันจะสิ้นสุดลงเพียงไม่กี่ราตรีหลังจากที่เจ้าได้เชยชมนาง เจ้าเข้าใจใช่ไหม"

"ข้าว่าข้ารู้สึกกับนางมากกว่านั้น แต่ข้าไม่รู้ว่าจะพิสูจน์ให้ท่านแม่เห็นได้อย่างไร"

"เอาเป็นว่าแม่จะให้นางพำนักที่นี่ในฐานะแขกของเรา เจ้าจะได้ใช้เวลาดูใจนางไปอีกซักระยะ หากเจ้าแน่ใจเมื่อใด แม่ก็พร้อมจะช่วยพูดกับพ่อของเจ้า อีกอย่างนางคงไม่ปราถนาจะอยู่อย่างหลบซ่อนเช่นที่เจ้าปฏิบัติต่อนางอยู่ขณะนี้"

"ขอบคุณท่านแม่" เปกัสยิ้มจนแก้มปริ คิดว่านี่คงเป็นทางออกที่ดีที่สุดสำหรับทุกฝ่าย และกีวี่จะต้องไม่ปฏิเสธ



เปกัสลามารดาเพื่อไปแจ้งข่าวดีและจัดเตรียมห้องพักใหม่ให้กีวี่ หากแต่ระหว่างทางได้พบกับโตนุสเสียก่อน จึงบอกเล่าเรื่องราวกับพี่ชาย

"เออ ท่านแแม่ พอมีเวลาให้ข้าบ้างไหม" โตนุสรีบดิ่งมาที่ห้องสมุด แล้วว่าเสียงอ่อมแอ่ม ด้วยอาการเขิน

"ถึงเจ้าจะบอกอะไรตอนนี้ แม่คงไม่ประหลาดใจแล้วล่ะ" มีเรียมองหน้าลูกชายรู้ทัน

"งั้นข้าคงไม่ต้องพูดอะไรแล้วใช่ไหมท่านแม่" โตนุสยิ้มกว้าง

"แล้วแม่จะรู้ได้อย่างไรว่าเจ้าต้องการอะไร" มีเรียเลิกคิ้วถาม

"เอ้า! ข้านึกว่าท่านแม่รู้แล้วเสียอีก คือว่า..."



มีเรียจัดให้กีวี่และกาเรนพักอยู่ด้วยกัน เพื่อป้องกันลูกชายตนทำการเสื่อมเสียก่อนเวลาอันควร เพราะระหว่างหนุ่มสาวทั้งสองคู่นี้ ยังเป็นเรื่องของโชคชะตาฟ้าลิขิต เส้นทางรักนั้นคงมิได้โรยด้วยกลีบกุหลาบเป็นแน่

"เย็นนี้เจ้าทั้งสองต้องไปร่วมมื้อค่ำ ข้ารู้ว่าคงทำให้พวกเจ้าลำบากใจ แต่ยังไงเจ้าก็ต้องไปแนะนำตัวกับเจ้าบ้าน หลังจากคืนนี้ข้าอนุญาติให้พวกเจ้าแยกโต๊ะอาหารได้" มีเรียบอกกล่าวหญิงสาวทั้งสอง

"ขอบคุณท่านป้าที่อนุญาติให้พวกข้าพักอยู่ที่นี่ หากกีวี่ฟื้นความจำเมื่อไหร่ พวกข้าสองคนคงไม่รบกวน" กาเรนว่า

"เจ้ามิได้รักใคร่ชอบพอกับลูกชายข้าหรอกรึ" มีเรียถามสงสัย

"ข้า.. คิดว่าคงยังไม่ถึงขั้นนั้น" กาเรนพูดตรงไปตรงมา

"เอาเถอะ พวกเจ้าเพียงไม่คิดร้ายกับลูกชายข้าก็พอ เรื่องอื่นให้เวลาเป็นเครื่องตัดสินก็แล้วกัน พวกเจ้าพักอยู่ที่นี่ได้จนกว่าจะพอใจ"

"ขอบคุณท่านป้า" กีวี่ยิ้มใจชื้นขึ้น เพราะมีเรียไม่ได้ดูดุร้ายอย่างที่หญิงสาวนึกกลัว ตรงกันข้ามนางดูเป็นผู้ใหญ่น่านับถือทีเดียว

"เอาล่ะ พวกเจ้าพักผ่อนกันตามสบาย ถึงเวลาอาหาร โตนุสกับเปกัสคงมาตามพวกเจ้าเอง" มีเรียว่าแล้วออกจากห้องไป



"ท่านป้าใจดีกว่าที่ข้าคิดไว้เสียอีก" กีวี่ทิ้งตัวลงบนที่นอน รู้สึกโล่งอก

"นางดูท่าทางหวงลูกน่าดู ถ้าเราคิดร้ายเจ้าสองคนนั่น นางคงฉีกเราเป็นชิ้นแน่" กาเรนนอนลงข้างๆ ตามองเพดาน

"เจ้าคิดยังไงกับโตนุส ห้ามโกหกข้า" กีวี่หันมองหน้าเพื่อนสาว

"เจ้าคงจำไม่ได้ ว่าข้าไม่เคยโกหกเจ้า" กาเรนหันมาสบตาแล้วยิ้มขำ

"อืม.. ข้าแค่ชอบ คงยังไม่ถึงขั้นรัก ความรักที่ข้าวาดฝันไว้มันสวยงามกว่านี้มากมาย หน้าตาคนรักข้าก็ควรจะเป็นแบบนี้" กาเรนหยิบภาพวาดที่นางเหน็บซ่อนไว้ที่เอวออกมาให้กีวี่ดู

"นี่ใคร?" กีวี่มองภาพชายหน้าตาดีมิได้ยิ่งหย่อนไปกว่าโตนุสหรือเปกัส สักเท่าใด

"เจ้าจำไม่ได้เหรอ กีวี่?? อืม.. ข้าลืมไป ข้าเก็บรูปนี้ได้ หากชายในรูปมีตัวตนจริง คงจะเป็นเนื้อคู่ของข้า ข้าคิดเช่นนั้นมาตลอด ถึงได้เก็บภาพนี้ไว้ไม่ห่างกาย" กาเรนว่าด้วยท่าทางเพ้อฝัน

"เพ้อเจ้อจริงๆ" กีวี่ยิ้มขำ

"นี่! เมื่อก่อนเจ้าก็ว่าข้าแบบนี้ เจ้าน่าจะลืมคำพูดนี้ไปซะด้วยนะ" กาเรนทำหน้างอน แล้วรีบพับรูปเก็บไว้ที่เดิม

"ข้าขอโทษ แต่ถ้าโตนุสมาได้ยินคำพูดของเจ้า คงคอตกไปเลยล่ะ" กีวี่ว่ากระเซ้า

"ว่าแต่เจ้าเถอะ คิดยังไงกับเปกัส อันที่จริงข้าไม่ควรถามเลยใช่ไหม" กาเรนล้อกลับ

"ดี งั้นข้าก็ไม่มีอะไรจะต้องตอบเจ้า" กีวี่ยิ้มยักคิ้ว

"ขี้โกงนี่!"...

"ก็เจ้าไม่อยากรู้เองนี่นา"...





โอตุสประหลาดใจไม่น้อยที่เห็นกาเรนและกีวี่มาร่วมโต๊ะอาหารด้วย เขามองหน้าสมาชิกในครอบครัว เป็นเชิงว่าใครจะอธิบายเรื่องนี้

"นี่กาเรนและกีวี่ เป็นเพื่อนของลูกเรา นางทั้งสองจะมาพำนักที่ปราสาทนี้ซักระยะหนึ่ง" มีเรียเอ่ยแนะนำ หญิงสาวทั้งสองซึ่งนั่งอยู่ฝั่งเดียวกัน ลุกขึ้นทำความเคารพเจ้าบ้านที่นั่งอยู่ตรงหัวโต๊ะ

"ตามสบายเถอะ" โอตุสดูจะมิได้ใส่ใจนัก หากลูกชายเพียงแค่จะจีบเล่นไม่จริงจัง เพราะดูจะเป็นเรื่องไร้สาระ ถ้าจะคิดเกี่ยวดองกับพวกสัตว์เล็กที่ไม่มีพิษสงอะไรเลย

ชายสูงวัยรับรู้ได้ด้วยสัญชาตญาณและประสบการณ์ โดยไม่ต้องไถ่ถามให้เสียเวลาว่ามาจากตระกูลใด

"ข้าได้รับสารมาว่า ลูกสาวอสรพิษและพญาอินทรีย์ จะมาเยือนเราในอีกเจ็ดราตรี และคงจะอยู่ที่นี่อีกซักระยะ คงทำให้ที่นี่คึกคักไม่เบา" โอตุสเปรยขึ้น

"พญาอินทรีย์เหรอ?" โตนุสมองหน้ากาเรน หากแต่เปกัสสะกิดพี่ชายไว้ทัน และนั่นทำให้โตนุสเริ่มรู้ว่ามีอะไรไม่ชอบมาพากล เพราะหากกาเรนเป็นอินทรีย์จริง นางต้องออกตัวกับท่านพ่อแล้ว แต่นางกลับนิ่งไม่ยอมสบตาเขาเสียด้วยซ้ำ

"ทานอาหารกันดีกว่า ข้าหิวแล้ว" เปกัสรีบว่าตัดบท ขณะที่ชามเนื้อสดๆ เริ่มลำเลียงผ่านหน้า

"ลองนี่ดูหน่อยสิกาเรน ของโปรดข้าเชียวนะ" โตนุสแกล้งยื่นชามไปตรงหน้าหญิงสาว

"ข้า..ไม่" กาเรนมองด้วยความรู้สึกพะอืดพะอม รู้ว่ามันต้องเป็นเนื้อหนูนาแน่นอน

"เออ ท่านลุงท่านป้า ข้าขอตัวก่อน" กาเรนรู้ว่าเสียมารยาท หากแต่ทนไม่ไหวแล้วจริงๆ หญิงสาวรีบถลันลุกออกจากที่นั่งไปทันที

"ท่านลุง ท่านป้า ข้าขอโทษ" กีวี่รีบตามเพื่อนสาวไป

"ทีนี้ เจ้าสองคนจะว่ายังไง" โอตุสมองหน้าลูกชายทั้งสอง

"ข้าคิดว่า...ปัญหาทุกอย่างมีทางแก้ ท่านพ่อ" โตนุสว่าด้วยน้ำเสียงมั่นใจ

"แล้วเจ้าล่ะเปกัส"

"ข้าเป็นลูกไม้หล่นใต้ต้น ยังไงเสียก็จะขอเจริญรอยตามท่านแม่" ชายหนุ่มยิ้มแล้วทานอาหารต่อ

"มันหมายความว่าอย่างไร" โอตุสหันไปถามภรรยา ซึ่งได้แต่นั่งอมยิ้ม
























Create Date : 23 มิถุนายน 2554
Last Update : 29 มกราคม 2555 15:28:05 น. 86 comments
Counter : 428 Pageviews.

 
"หาใช่สวรรค์ที่ข้าใฝ่ฝัน" ถ้าเติมอีกนิดเป็น

"หาใช่สวรรค์ที่ข้าใฝ่ฝันไม่" ออกแนวน้องโปรเบ้าตาดำเป๊ะ

เข้ามาอีกที ตอนใหม่มาละ
ตอนนี้อยู่ในจัดการกะเห็ดที่ผุดไม่ยอมหมดเชื้อสักกะที ดีกว่าไม่มีงานทำนิ ว่าไหม๊คะ

มัวแต่เดินทาง เพิ่งได้ดู "ริน" สงสัยต้องกลับไปดูตอนก่อนหน้าที่ท่อเธอแล้วละ ก็เพลงมันเพราะนิคะ


โดย: Pa_Stang วันที่: 23 มิถุนายน 2554 เวลา:21:26:36 น.  

 
สงสัยจะติดมาจากโปจริงๆ ด้วยค่ะ เพิ่งไปดูมาเมื่อสองอาทิตย์ที่แล้ว

จริงค่ะ ช่วงนี้ก็หายใจหายคอไม่ค่อยทันเหมือนกัน ถ้าผ่านไปถึงกลางเดือนหน้าไปได้คงโล่งขึ้นค่ะ

น้องยังไม่พลาดซักตอนเลยค่ะ เพลงเพราะทุกเพลงจริงๆ น่าจะเบ่งออกมาให้ครบชุด จบเรื่องนี้ก็คลอดได้อีกหนึ่งอัลบั้ม


โดย: Kim-Ha วันที่: 23 มิถุนายน 2554 เวลา:21:45:24 น.  

 
ชม กานุส + เกเลม level 5 ไปก่อนนะจ๊ะน้องหญิง พี่ตังค์ เปกัส + กีวี่ level 18 กำลังจะตามมา


โดย: Kim-Ha วันที่: 24 มิถุนายน 2554 เวลา:13:32:46 น.  

 
ลำเอียงเห็นๆ level ไมมานต่างกันขนานหน๊านนนนน


ยามเย็นๆ ญาติมิตรสงสัยกลัวฝน มาแบบขาดระยะ เลยได้ดู "ริน" ย้อนหลัง ดีไปหมด มีอย่างเดียวขัดใจป้าจริงๆ สีมีตั้งเยอะ ดันทาสีชามพูให้น้องริน ขัดใจชิส์


โดย: Pa_Stang วันที่: 24 มิถุนายน 2554 เวลา:18:44:11 น.  

 
ยังไม่รู้เลยค่ะว่าเรือนนี้ level มานจะเอียงขึ้นหรือเอียงลง

เห็นด้วยค่ะ ปากแดงแข่งกะนางเอกอ่ะ 5555 แต่คนมานชอบ ดูยังไงก็หล่อค่ะ


โดย: Kim-Ha วันที่: 24 มิถุนายน 2554 เวลา:19:32:12 น.  

 
ยังต่อฉากจับมือ เปกัส & กีวี่ (ตามคำขอ) ไม่เสร็จเลยค่ะ ต้องระเห็ดออกจากบ้านแล้ว คีย์บอร์ดก็มาเจ้งอีก เย็นนี้มาต่อค่ะ เสาร์นี้ยังไม่รู้จะไปตะลอนที่ไหนอีก


โดย: Kim-Ha วันที่: 25 มิถุนายน 2554 เวลา:9:02:54 น.  

 
วันอาทิตย์แล้ว ตะวานไม่แอ๋วไหนรึเปล่าคะน้องคิม

เจ็ดวันทำการอีกแล้วคร๊าบท่าน ไม่ว่างดีคะ ^-^

รอ level 18 อยู่น๊า


โดย: Pa_Stang IP: 115.67.121.22 วันที่: 26 มิถุนายน 2554 เวลา:19:17:35 น.  

 
เมนูเดิมๆ ค่ะพี่ตังค์ ไปแอ่วอยุธยามาค่ะ ส่วนวันนี้ก็ไปเดินเล่นที่คลองถม งานการไม่ทำค่ะ สงสัยคืนนี้จะมิต้องหลับนอน

level 18 ยังไม่ถึงค่ะ แต่จับมือไปแล้วเรียบร้อย

กลับถึงบ้านหรือยังคะ หรือยังอยู่ที่ทำงาน ??


โดย: Kim-Ha วันที่: 26 มิถุนายน 2554 เวลา:20:00:39 น.  

 
อยู่บ้านคะ แอบงีบไปเรียบร้อยแล้น

ช่วงนี้งานก็ต้องส่ง เสาร์-อาทิตย์เรียน ได้ของแถมเป็นรายงานกลับมาเพียบ เป็นไรไม่รู้อยากเป็นนินจา จาแยกร่างซัก 2-3 เผื่อทำงานทัน ออกนอกโลกความเป็นจริงซะงั้น


เอ คู่ไหนจับมือ กันตอนไหนหว่า


โดย: Pa_Stang วันที่: 26 มิถุนายน 2554 เวลา:20:43:53 น.  

 
โห...งานหนักจริงๆ ค่ะพี่ตังค์ สู้ๆ จ้า

คืนนี้น้อง ก็กะว่าไม่ดูเรือนแพ เดี๋ยวค่อยไปตามใน youtube ค่ะ นั่งทำงานไปเรื่อยๆ ถ้าเสร็จแล้วไม่ง่วง ค่อยอัพอีกนิดแล้วค่อยนอนค่ะ

คู่เปกัส + กีวี่ ไงค่ะ "จับมือ" เห็นๆ


โดย: Kim-Ha วันที่: 26 มิถุนายน 2554 เวลา:21:08:07 น.  

 
^
^

ก๊ากกกก นึกว่าเป็นวันจันทร์ซะแล้ว


โดย: Kim-Ha วันที่: 26 มิถุนายน 2554 เวลา:21:15:28 น.  

 
เฮอะๆ ลืมวันลืมคืน สงสัยงานหนักนิ รึไงคะน้องคิม


โดย: Pa_Stang วันที่: 26 มิถุนายน 2554 เวลา:22:08:03 น.  

 
ประเภทงานไม่เสร็จแต่คิดล่วงหน้าไปแล้วค่ะ

ใช้หลักดึงดูดพลังจักรวาลค่ะพี่ตังค์


โดย: Kim-Ha วันที่: 26 มิถุนายน 2554 เวลา:22:17:57 น.  

 
up แล้วก็ต้อง down ไปนอนก่อนนะคะพี่ตังค์

Gooood night ฝันดีค่ะ


โดย: Kim-Ha วันที่: 26 มิถุนายน 2554 เวลา:23:13:14 น.  

 
ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆ ร้องไห้ขี้มูกเป็นบอลลูน!!!
นานๆ มาที...เค้าก็ ฮือๆๆ เค้าก็ feat กันในน้ำซะแล้ว

จะมีอะไรช้ำใจมากกว่านี้ได้อีก...ฮือๆๆๆ แค่ level 5 ก็ช้ำชอกหัวใจจะ X Y Z แล้วอ่ะ

พี่หญิงใจร้ายยยยยยยย (ฮือๆๆๆ วิ่งปิดหน้าด้วยน้ำตานองหน้า กลับไปซบอกพี่รินต่อดีก่า คืนนี้)


ฮ่าๆๆ หัวเราะทั้งน้ำตาเลยอ่ะ...อย่าให้ feat กันบ่อยนะคะพี่หญิง น้องหวง!!!
น้องยังไม่ได้ขยับจิ้นตัวเองซักกะตัวหนึ่งเลยค่ะ...วุ่นวายมากมายกะชีวิต
แถมก็ยังต้องมาเพ้อพร่ำหาพี่รินอีก...ทั้งละคร ทั้งงานโชว์ เยอะเกิ๊น!!!

ตามดู ตามดูด(คลิป) ยังไม่หมดเลยอ่ะ...พี่หญิง พี่ตังค์ เป็นเหมือนกันป่าวเอ่ย
นานๆ แวบมาที แต่ไม่หายศรีษะไปไหนไกลหรอกค่ะ อยู่ข้างๆ หัวใจพี่กันนั่นแหละ...คริๆ

เน็ตก็เน่า...คนก็เริ่มจะเน่าแล้วเหมือนกัน...กว่าจะเข้าบล็อกได้ ทำเอาเพลียเลยค่ะ
วันนี้มีเวลา ก็เลยมานั่งอ่านย้อนหลัง...เพื่อบิ้วให้จิ้น ได้พลิ้วขึ้นค่ะ...ตันค่ะ ช่วงนี้ จิ้นมะค่อยออก เพราะพี่รินแหละ!!! (โยนแพะเลย...อิอิ)

ปล. เข้ามาหาอีกที หวังว่า เปกัส+กีวี่ ของจับมือกันดม level 18 นะคร๊า...ห้ามขี้โม้เหมือนใครบางคนน๊าพี่หญิง...เอิ๊กๆๆ






โดย: Wonderfulmoon วันที่: 27 มิถุนายน 2554 เวลา:14:03:52 น.  

 
มาที มาเต็มตลอดนะหนูเปรม

แค่ตามดู "ริน" ใน ทีวี ก็แทบจะลืมแล้วหนู ไม่รู้งานอะไรมั่งพันกันนุง ต้องค่อยๆ ลากทีละเส้น แก้ทีละเปาะ กว่าจะสาวหมดสงสัยอีกเป็นเดือน เฮอะ เฮอะ ชีวิต สู้ว้อย

เมื่อคืน ตั้งกะเมื่อไหร่ไม่รู้คะน้องคิม รู้ตัวอีกที ตีสี่ ปิดไฟนอน


โดย: Pa_Stang วันที่: 27 มิถุนายน 2554 เวลา:18:55:14 น.  

 
เหมือนกันค่ะ ช่วงนี้งานตอมน่าดู ก็อาศัยทำงานไป จิ้นไป แก้ง่วงดีค่ะ

พี่หญิงก็ตามดูบ้าง แต่ไม่เคยตามดูดอ่ะ

พี่ตังค์ล่ะว่าไงค่ะ คำถามเดียวกัน

วันนี้ก็เหมือนเดิมค่ะ ต้องทำงานไปด้วย ดึกๆ ก็จิ้นอีกหน่อย แล้วก็นอนค่ะ


โดย: Kim-Ha วันที่: 27 มิถุนายน 2554 เวลา:19:39:54 น.  

 
ดูอย่างเดียว อย่างอื่นไม่เกี่ยวค้า


ถ้าไม่แล้วตอนตีสี่ จะเวะมาทักทายยามดึกๆ นะคะน้องคิม


โดย: Pa_Stang วันที่: 27 มิถุนายน 2554 เวลา:20:23:16 น.  

 
เจ้าค่ะ แต่คืนนี้คงมิดึกมาก เพราะพรุ่งนี้ต้องยะงานแต่เช้า ถ้าเป็นคืนพรุ่งนี้ ถึงไหนถึงกันค่ะ ถ้าไม่หลับซะก่อน


โดย: Kim-Ha วันที่: 27 มิถุนายน 2554 เวลา:20:36:41 น.  

 
เมื่อคืนเพลินไปนิดนึงคะ ดูนาฬิกา ตีสองก่าๆ เลยไม่ได้เปิดเรือนมาทักทาย

ส่วนคืนนี้ไม่รู้จะอยู่รอดถึงตอนไหนคะ สู้แค่หลับ 555


โดย: Pa_Stang วันที่: 28 มิถุนายน 2554 เวลา:18:12:28 น.  

 
สู้แค่หลับเหมือนกันค่ะ

เพิ่งตื่นค่ะ 555 ไปอาบน้ำ แล้วหาไรเย็นๆ ดื่มก่อนนะคะ คืนนี้ไม่งานราษฏ์ก็งานหลวง คงได้เรื่องซักงานค่ะ


โดย: Kim-Ha วันที่: 28 มิถุนายน 2554 เวลา:19:22:01 น.  

 
เก็บสมบัติ ไปตั้งหลักก่อนนะคะ หวังเป็นอย่างยิ่งว่าคืนนี้งานจะคืบ แทนกระดึ๊บสักกะที

ดึกๆ มาส่อง level 5-18


โดย: Pa_Stang วันที่: 28 มิถุนายน 2554 เวลา:19:45:58 น.  

 
ไม่รู้ฟีลขึ้นนี้จะอยู่ level 5 หรือ 18 ค่ะ


โดย: Kim-Ha วันที่: 28 มิถุนายน 2554 เวลา:20:06:55 น.  

 
น้องหนู งอนตุ๊บป๋องไปสะแล้น



โดย: Pa_Stang วันที่: 28 มิถุนายน 2554 เวลา:22:39:07 น.  

 
สู้แค่หลับ หลับแต่หัววันเลยค่ะพี่ัตังค์


โดย: Kim-Ha วันที่: 29 มิถุนายน 2554 เวลา:10:53:40 น.  

 
เหนื่อยนัก หลับพักเอาแรงดีที่สู๊ด

ส่วนคืนนี้เหมือนเดิม สู้แค่หลับ

วันนี้ไปธุระในเมือง น้ำท่วม รถติดเป็นที่เรียบร้อย ตอนเช้าน้ำยังไม่มากเท่าไหร่ พอบ่ายๆ ล้นไปแล้ว ทางเลี่ยงเมืองปิด รถไปใด้ทางเดียว คุณตำมะหนวด ยืนหัวสะพาน กลางถนน กลางสี่แยก งานหนักเลยนะนั่น เป็นไฟจราจรปล่อยรถ ทางเริ่มขาดคะ ถามว่าช่วงไหน พวกบอกขาดนิดหน่อย กว้างเท่าแม่น้ำยม นั่น นิดหน่อยของเขา ขำขันยามขับขัน


โดย: Pa_Stang วันที่: 29 มิถุนายน 2554 เวลา:20:15:47 น.  

 
งั้นเวลาขับรถอย่าลืมชูชีพด้วยนะคะพี่ตังค์ นึกซะว่าขับเรือ

เห็นข่าวว่าสุโขทัย ท่วมหนักไม่นึกว่าพี่ตังค์จะโดนหางเลขด้วย ขอให้น้ำลดเร็วๆ นะคะ

ช่วงนี้ที่กรุงเทพฯ ก็ครึ้มๆ ค่ะ ส่วนใหญ่จะตกเช้าตกเย็น สงสัยอู้งานกลางวัน

เพิ่งไปดูทรานฟอร์มเมอร์มาค่ะ สนุกหลอกเด็ก หลอกผู้ใหญ่ได้เหมือนเดิมค่ะ ออกจากโรงปุ๊บเด็กก็ร้องจะดูอีก


โดย: Kim-Ha วันที่: 29 มิถุนายน 2554 เวลา:20:48:01 น.  

 
ทรานฟอร์มเมอร์ต้องรอ CD คะ คุ้มสุดเพราะดูทั้งบ้าน วันละหลายๆรอบ เด็กมันส์ ผู้ใหม่มึน



โดย: Pa_Stang วันที่: 29 มิถุนายน 2554 เวลา:21:26:35 น.  

 
มึนจริงๆ ค่ะ แปลงร่างที ดูจนงงๆ ไหนผู้ดี ไหนผู้ร้าย ชักหลายตัวจัด ภาคนี้งงน้อยลงนิดหน่อยค่ะ

กลับมาทันดูเรือนแพอีก เดินเรื่องเร็วดีค่ะ แต่ดูพี่ริน ยังไงก็แห้ว เฮ้อ เรื่องนี้ซ้อมไปก่อนน้า เรื่องหน้าต้องได้เป็นพระเอกเต็มตัวแน่นอน


โดย: Kim-Ha วันที่: 29 มิถุนายน 2554 เวลา:21:36:08 น.  

 
เวลาพูดรัวฟังแทบไม่ทัน ตอนร้องเพลงไหง๊ชัดสะ ฟังเพลินไปเลย

เพราะมึนกะตอนแปลงร่าง ต้องไปหาภาคการ์ตูนมาคั่น แก้เวียนหัว หลอกเด็กมั่งคะไม่งั้นผู้ใหญ่จะมึนตึ๊บ เซโลงังสะก่อนนะคะ


โดย: Pa_Stang วันที่: 29 มิถุนายน 2554 เวลา:22:03:15 น.  

 
เวลาพูดสงสัยต้องเคาะจังหวะไปด้วยค่ะ แต่ก็ถือว่าพูดดีขึ้นมาเลยนะคะ สังเกตุจากช่วงให้สัมภาษณ์ สงสัยได้ครูดีอย่างน้องแก้ม คริคริ แอบคิดเองเออเอง

ตอนเข้าไปนั่งในโรง เห็นฝรั่งมาคนเดียวมานั่งข้างๆ คิดในใจว่ามานเทพขนาดนั้นเลยเหรอ ดูหนังภาคไทย ที่ไหนได้ฉายไม่ถึง 3 นาที วิ่งออกจากโรงแทบไม่ทัน


โดย: Kim-Ha วันที่: 29 มิถุนายน 2554 เวลา:22:25:57 น.  

 
ตอนซื้อตั๋วฝรั่งรึคนขายจิ่มพลาดหว่ากร๊าก น่าฉงฉาน


โดย: Pa_Stang วันที่: 29 มิถุนายน 2554 เวลา:22:45:56 น.  

 
คืนนี้คงไม่ได้จิ้นค่ะพี่ตังค์ ปั่นงานหลวงยิกๆ อยู่เลยค่ะ แต่มีเวลาโม้อ่ะ


โดย: Kim-Ha วันที่: 29 มิถุนายน 2554 เวลา:22:55:59 น.  

 
แวะมาโม้ แล้วก็ก้มหน้าก้มตาปั่นยิกๆ เงยหน้าอีกทีเข้าวันใหม่ คงเป็นเช่นนี้ไปอีก 1-2-3 ปี ว่าไปโน่น

น้ำในแม่น้ำขึ้นเร็วมากคะ บ้านพี่เป็นเขตท่วมซ้ำซาก ที่อื่นนานๆท่วม ปรับตัวกันไม่ค่อยได้ ถ้าเป็นที่นี้ น้ำมาเมื่อไหร่ เครื่องมือทำมาหากินพร้อม แห เบ็ด รี่ อวน เรือลอยบนนาใครนามัน(นาอยู่ใต้น้ำ)


โดย: Pa_Stang วันที่: 30 มิถุนายน 2554 เวลา:15:01:27 น.  

 
งั้นรถพี่ตังค์คงต้องใช้แบบไฮบริด ผสมทรานสฟอร์มเมอร์ แบบเปลี่ยนเป็นรถได้เป็นเรือได้ค่ะ

ทำไปค่ะพี่ตังค์ 2-3 ปี เผลอแป๊บเดียวก็ถึงแล้วค่ะ


โดย: Kim-Ha วันที่: 30 มิถุนายน 2554 เวลา:19:46:06 น.  

 
ตอนทำ IS ปีนึงพอดี วิทยานิพนธ์ สองปีเต็มๆ แล้วไอ้เมกโปรเจกอันท้ายนี่ ฉามปีจะจารอดรึเปล่าหนอ อยู่ดีไม่ว่าดี หางานใส่ตัวสะงั้น เฮ้อ


ยังไม่เข้าไตรมาศสุดท้าย งานไมมารุมขนาดนี้ก็ไม่รู้นิ สงสัยงานมาพร้อมน้ำคะไหลมาเทมา


หนูน้อยหายงอนละยังหน๊า


โดย: Pa_Stang วันที่: 30 มิถุนายน 2554 เวลา:22:06:54 น.  

 
พี่ตังค์สู้ๆ ค่ะ น้องเป็นพวกมือไม่พาย เชียร์อย่างเดียวค่ะ

กำลังคิดอยู่ค่ะว่าน้องหนูน้องต่ายจะไปต่อไงดี รู้สึกเดินเรื่องอืดๆ ต้องเร่งสปีดขึ้นนิดนึงค่ะ

ว่าแล้วก็ง่วงนอน พรุ่งนี้ค่อยมาต่อนะคะ Good night ค่ะพี่ตังค์


โดย: Kim-Ha วันที่: 30 มิถุนายน 2554 เวลา:22:19:31 น.  

 
Good night คะ น้องคิม

ส่วนพี่ สู้แค่หลับต่อไป


โดย: Pa_Stang วันที่: 30 มิถุนายน 2554 เวลา:22:34:56 น.  

 
น้องหลับก่อนจะได้สู้ค่ะ

ตื่นมาแม่สบายอีก ก็เลยได้อู้งานอยู่โยงเป็นวันลีค่ะ

ตอนนี้ไอระงมกันทั้งบ้าน โชคดีที่น้องรอดตลอดๆ ใครจะพ่นใส่ก็ไม่รับ


โดย: Kim-Ha วันที่: 1 กรกฎาคม 2554 เวลา:12:09:10 น.  

 
ตอนนี้ทั้งเด็ก ทั้งผู้ใหญ่ ไอ น้ำมูกไหล จับง้างปาก ถ้าคอไม่แดง ต่อมทอนซิลก็โต มาแต่ละคน ตาเชื่อมเชียว(ไข้ขึ้น)

ฝนตก แต่ร้อนระเบิดเลยไม่ฉบายกันเป็นแถบ รักษาสุขภาพด้วยนะคะน้องคิม


โดย: Pa_Stang วันที่: 1 กรกฎาคม 2554 เวลา:20:11:13 น.  

 
กรอกน้ำเข้าไปเยอะมากค่ะพี่ตังค์ พอเริ่มเจ็บคอก็กรอกเข้าไปเยอะๆ ก็หาย กลัวมากค่ะ เมื่อก่อนเป็นที ไอเป็นเดือน กว่าจะหาย แต่เดี๋ยวนี้แข็งแรงราวกับ Family เลยค่ะ

พี่ตังค์ก็รักษาสุขภาพด้วยนะคะ นอนดึก แล้วเจอญาติเยอะๆ ทุกวัน ใครให้ของฝาก ห้ามรับเด็ดขาดค่ะ


โดย: Kim-Ha วันที่: 1 กรกฎาคม 2554 เวลา:20:17:29 น.  

 
สงสัยต้องปิดป้าย เยี่ยมได้อย่างเดียวงดรับของฝาก 555 mask ใส่ทั้งวัน กลับบ้านผื่นขึ้นตลอดๆ


น้องต่ายใจแตก กร๊ากกก


โดย: Pa_Stang วันที่: 1 กรกฎาคม 2554 เวลา:21:37:39 น.  

 
นางเอกช่องนี้ใจแตกทุกคนเลยค่ะ โชคดีที่ไม่มีลูกสาว


โดย: Kim-Ha วันที่: 1 กรกฎาคม 2554 เวลา:21:51:39 น.  

 
ลูกบ่าวใจแตกก็น่าหวาดเสียวเหมียนกันนะคะ (ยังอีกนาน) ตอนนี้มีตะละอ่อนยังไม่โตเป็นลูกบ่าว รอดตัว

พรุ่งนี้ไปเที่ยวไหนไหมคะน้องคิม อาทิตย์นี้คุณครูให้หยุดเลือกตั้งหนึ่งวัน พี่จานอน


โดย: Pa_Stang วันที่: 1 กรกฎาคม 2554 เวลา:22:47:06 น.  

 
หนีไป ก่อนนะคะ

good night นะคะน้องคิม


โดย: Pa_Stang วันที่: 1 กรกฎาคม 2554 เวลา:23:08:50 น.  

 
อยู่บ้านค่ะพี่ตังค์ ฝนก็ตก แม่ก็ไม่ค่อยสบาย อาทิตย์นี้ก็เลยพักยกค่ะ

พรุ่งนี้อย่าลืมไปเลือกตั้งก่อนกลับมานอนนะคะ


โดย: Kim-Ha วันที่: 2 กรกฎาคม 2554 เวลา:7:40:09 น.  

 
พี่ตังค์ เข้าไปอ่าน เวรุต + โรส รีเทิร์นด้วยนะคะ พล็อตเรื่องใหม่อ่ะ เน่าน้อยกว่าเก่านิดนึง


โดย: Kim-Ha วันที่: 2 กรกฎาคม 2554 เวลา:19:24:54 น.  

 
อ่านแว๋วคะ งงเล็กน้อยเพราะเปลี๋ยนไป๋ เม้นท์แล้ว พวกบอกให้ระบะ blog เลยเข้าเรือนใหม่ มาส่องน้องต่าย กะลูกจิ้งจอกดีก๋า


หน่วยเลือกตั้งอยู่หน้าบ้านคะ ไม่ไปก็.....นิ


โดย: Pa_Stang วันที่: 2 กรกฎาคม 2554 เวลา:21:25:15 น.  

 
ต้องล้างเมมเก่าค่ะพี่ตังค์ อันเก่าน้องลบทิ้งละ อันนี้ก็ดราม่าสุดๆ น้องนั่งจิ้นไปน้ำตาไหลพรากๆ (เริ่มได้ที่แล้วค่ะ)

หน่วยเลือกตั้งอยู่ห่างไปประมาณ 150 เมตรค่ะ ส่งใบมาแล้วดูแล้วทำหายแล้วจำไม่ได้แล้วด้วยค่ะ ต้องไปงมหาอีกคะ เพราะที่เดียวมีประมาณ 3 หน่วย แต่หาไม่ยากค่ะ


โดย: Kim-Ha วันที่: 2 กรกฎาคม 2554 เวลา:21:55:13 น.  

 
หวังว่าหนูโรส คงไม่..... ถ้าเป็นเช่นนั้น แถวๆบ้านพี่เค้าเรียกว่า สวยซับสวยซ้อน แถมส่อนเงื่อนอีกตั่งหาก

ห้องโรส เม้นท์มิได้คะน้องคิม คิดว่าคงเป็นที่ เน็ทไม่มีความเร็วของพี่นี่แหละ เลยต้องลาม มาถึง แม่เสือกะลูกจิ้งจอก


ปล.เห็นโพลแล้วเพลีย


โดย: Pa_Stang วันที่: 3 กรกฎาคม 2554 เวลา:15:26:12 น.  

 
เมื่อกี้ตรวจรอบแล้ว ไม่มียันต์ติดนะคะ สงสัยยังใหม่อยู่ค่ะ เลยเม้นท์ไม่ค่อยติด

หนูโรสคงไม่....เหลือค่ะ


เห็นโพลแล้วตาลายเลยเหรอคะพี่ตังค์ น้องรอฟังผลเป็นทางการไปเลยค่ะ



โดย: Kim-Ha วันที่: 3 กรกฎาคม 2554 เวลา:15:40:07 น.  

 
ฟังเพลงนั้น แล้วคิดถึงพี่ปุ้ย

เป็นไงบ้างหนอ


โดย: Pa_Stang วันที่: 3 กรกฎาคม 2554 เวลา:16:53:25 น.  

 
นั่นน่ะสิคะ อยากให้พี่ปุ้ยกลับมาจัดเพลงต่อ ทำไมพี่เค้าเบื่อนานจัง

ช่วงนี้พี่ตังค์ก็เรียนหนัก มีทริปในใจบ้างหรือยังคะ ใกล้เข้าพรรษาแล้ว


โดย: Kim-Ha วันที่: 3 กรกฎาคม 2554 เวลา:17:00:57 น.  

 
เมื่อวาน เห็นว่าประกาศหยุดวันเข้าพรรษาคะ ไม่กล้าดีใจออกนอกหน้า เกรงใจคุณครู ว่าจะจัดทริป ไหว้พระไม่ระบุจำนวนวัดนะคะ ประมาณ ได้เท่าไหร่รับเท่านั้น

จริงๆ เจ้าลูกนกมานี่แหละตัวแปรสำคัญ ผู้เฒ่าทั้งสองโดนอ้อนแปะเดียว ชวนแวะซื้อของเล่นสะงั้น คิดดูใครใหญ่ กร๊ากกกก


โดย: Pa_Stang วันที่: 3 กรกฎาคม 2554 เวลา:17:36:48 น.  

 
งั้นถ้าอยากไปเที่ยวไหน รู้แล้วใช่ไหมคะว่าจะต้องบอกใคร อิอิ

มัวแต่ไปเขียนเรื่องนั้น เรื่องนี้เลยจอดป้ายเลยค่ะ

เดี๋ยวขอดูหน้าน้องกันพรุ่งนี้แล้วค่อยปั่นต่อค่ะ


โดย: Kim-Ha วันที่: 3 กรกฎาคม 2554 เวลา:19:48:36 น.  

 
คะ ผู้ทรงอิทธิพลของแท้ มีกองหนุนเป็นผู้เฒ่า ผู้ใหญ่ตาดำๆ 3-4 คน ทำได้แค่ ทำตาปริบๆ กะพยักหน้างึกๆ สู๊ก สุข

สงสัยได้พักมากไปหน่อยคะ ตาจะปิด
หนีไปก่อนนะคะ

good night นะคะน้องคิม


โดย: Pa_Stang วันที่: 3 กรกฎาคม 2554 เวลา:20:46:13 น.  

 
Good night ค่ะพี่ตังค์ พักผ่อนให้เต็มที่ พรุ่งนี้วันจันทร์อีกละ


โดย: Kim-Ha วันที่: 3 กรกฎาคม 2554 เวลา:20:54:45 น.  

 
ย้อนรอยกลับมาส่องน้องต่ายเหมือนเดิม

อยู่เวรจ้า


โดย: Pa_Stang วันที่: 5 กรกฎาคม 2554 เวลา:18:19:24 น.  

 
คืนนี้มาต่อค่ะพี่ตังค์ จะไปอยู่เวรเฝ้าแม่ที่ รพ เหมือนกันค่ะ ปอดอักเสบค่ะเมื่อวานหมอเลยไม่ให้กลับ

แต่ยังไม่รู้จะต่อน้องต่ายหรือน้องโรส


โดย: Kim-Ha วันที่: 5 กรกฎาคม 2554 เวลา:18:56:36 น.  

 
คุณแม่ดีขึ้นรึยังคะน้องคิม ผู้สูงวัยและเด็กน่าห่วงมากๆ คะช่วงนี้ หมอให้นอนให้ยากี่วันคะ
คนอยู่เวรเฝ้าไข้ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ ^-^


โดย: Pa_Stang IP: 1.47.243.176 วันที่: 6 กรกฎาคม 2554 เวลา:19:20:53 น.  

 
โอ แล้วค่ะพี่ตังค์ นอนสามคืน พรุ่งนี้กลับบ้านได้แล้วค่ะ น้องเฝ้าสองคืน เดี้ยงไปเลย ไม่ได้หลับไม่ได้นอน คืนนี้พอดีพี่สาวมาเปลี่ยนเลยได้กลับไปนอนที่บ้าน ยังอยู่ รพ ค่ะ เดี๋ยวดูฉากเด็ดเรือนแพจบแล้วค่อยกลับค่ะ


โดย: Kim-Ha วันที่: 6 กรกฎาคม 2554 เวลา:19:47:37 น.  

 
คุณแม่กลับบ้านละยังคะน้องคิม ขอให้คุณแม่แข็งแรงๆ สุขภาพดีนะคะ


เมื่อคืนมัวแต่ก้มหน้าก้มตา หันมาอีกทีสี่ทุ่ม เป็นอันสลบ แฮะ แฮะ


โดย: Pa_Stang IP: 115.67.212.90 วันที่: 8 กรกฎาคม 2554 เวลา:19:37:57 น.  

 
แม่กลับบ้านแล้วค่ะ หมอนัดตรวจอีกวันอาทิตย์กับวันพฤหัส ขอบคุณนะคะที่เป็นห่วง

สลบเหมือนกันค่ะพี่ตังค์ วันนี้ว่าจะจิ้นต่อซะหน่อยพี่สาวสองคนมารวมตัวกัน เม้าท์แตกกันใหญ่ หัวเราะน้ำตาไหล เพิ่งสลายตัวเมื่อนี้ค่ะ

พรุ่งนี้จะไปดูคอนฯ พี่บี้กันค่ะ พอดีพี่สาวเป็นแม่ยกอยู่ น้องๆเลยได้รับดูฟรีกันถ้วนหน้า


โดย: Kim-Ha วันที่: 8 กรกฎาคม 2554 เวลา:21:21:37 น.  

 
คอนฯ พี่บี้ สนุกไหมคะ นู๋แกรนด์โอโม่งามมะ (ถามแทนนู๋เปรมนะคะ)


ส่วนพี่หน้าจารย์ กะหน้าจอ มึน ^-^


โดย: Pa_Stang IP: 1.46.196.225 วันที่: 9 กรกฎาคม 2554 เวลา:20:40:06 น.  

 
เพิ่งกลับมาจากคอนฯ ค่ะพี่ตังค์ เห็นไกลๆ ก็โอโม่อยู่ ได้บัตร 500 ค่ะ เลยเห็นไซส์ประมาณ 20 เซน

สนุกดีค่ะ ได้ไปดูงานมหกรรมลดราคาด้วยค่ะ ซื้อแต่ของกิน อิอิ แล้วก็งานของเวิร์คพ้อยท์ด้วยค่ะ

งานนี้ชาร์ลีสนุกสุดค่ะ เต้นร้องตลอดคอนฯ ส่วนวัยทองทั้งหลายก็พอประมาณค่ะ


โดย: Kim-Ha วันที่: 9 กรกฎาคม 2554 เวลา:23:41:42 น.  

 
พอประมาณนี่ ประมาณไหนน๊า

โอ้ยอิจฉาชาร์ลีน้อย แบบว่าอยากสนุกสุดสุด


โดย: Pa_Stang วันที่: 10 กรกฎาคม 2554 เวลา:20:28:41 น.  

 
ก็ประมาณว่า โยกตัวไปมา ร้องตามบ้าง เป่านกหวีดบ้าง แบบว่ากรี๊ดไม่เป็นค่ะ

ตอนพี่บี้ยังไม่ออก ชาร์ลีบอกตื่นเต้น เด็กๆ ก็งี้ค่ะ มีเรื่องให้ตื่นเต้นอีกเยอะ ส่วนวัยทองก็ตื่นเต้นน้อยลงทุกที

วันนี้พาแม่กลับไปตรวจที่ รพ อีกที คนเยอะมากค่ะ เพราะลำพังบ้านน้อง ก็คนป่วย1 ลูก 5 หลาน 1 ขนกันไปหมดค่ะ

คุณหมอบอกว่าปอดดีขึ้นค่ะ อีกซักอาทิตย์คงหายขาด ตอนไปรับยาค่ะ คุณพยาบาลบอกว่าเป็นหวัด 2009 ก็เลยงงๆ เพราะคุณหมอไม่เห็นบอกอะไร นอกจากปอดอักเสบ

ช่วงนี้คงงดจิ้นค่ะพี่ตังค์ เพราะต้องตื่นแต่เช้ามาทำงานบ้าน บวกกับงานราษฎ์ที่หลวงสั่งให้ทำตอนสิ้นเดือนอีก

น้องเองเรื่อง Twilight เข้าโหมด private ตั้งใจจะเริ่มแก้ใหม่ทั้งหมด รวมทั้งพล็อตเรื่องบางส่วนด้วย แต่ยากกว่าที่คิดไว้ค่ะ แค่ตอนแรก ก็ปาเข้าไปสองวัน ขนาดแก้มานับครั้งไม่ถ้วนแล้ว ..เฮ้อ.. ถ้าเสร็จบางส่วนแล้ว จะขอให้ช่วยอ่านซ้ำนะคะ ว่ามานรื่นขึ้นไหม (เห็นพี่ตังค์ยังงานหนักไม่พอค่ะ)


โดย: Kim-Ha วันที่: 10 กรกฎาคม 2554 เวลา:22:17:30 น.  

 
แบบว่าซุกนานจนลืม ถ้ามีตรงไหนหลุดเตือนน้องด้วยนะคะพี่ตังค์

ตอนเขียน twilight จะจำปมแม่นมากค่ะ เพราะเขียนทุกวันจะเข้าเส้น เรื่องนี้บางทีก็มีลืมชื่อบ้าง ลืมปมบ้าง

ตามวัยคนเขียนอะค่ะ


โดย: Kim-Ha วันที่: 19 กรกฎาคม 2554 เวลา:20:56:41 น.  

 
ฟังเพลงไปก่อนนะคะ ซีนสุดท้ายของตอนนี้จะตามมาค่ะ level 17.5


โดย: Kim-Ha วันที่: 19 กรกฎาคม 2554 เวลา:22:16:52 น.  

 
^
^
ขอไปตีลังกาคิดซักคืนนะคะ

จะกลับไปฝ่าด้านตอนที่ 3 โรส-เวรุต ค่ะ


โดย: Kim-Ha วันที่: 19 กรกฎาคม 2554 เวลา:22:21:02 น.  

 
ถึงกะตีลังกาเลยเหรอคะน้องคิม

เมื่อคืนหลับแบบไม่รู้ตัว ข้อเสียของ สว.มันแยอะเนอะ เหนื่อยง่าย ลืมง่าย หลงง่าย จำไม่ได้ เฮ้อ ไม่น่าเกิดมานานเลยเรา

ตอนสาม ตามไปอ่านนะคะ(ถ้าไม่ร่วงเหมือนเมื่อคนนะคะ)


โดย: Pa_Stang วันที่: 20 กรกฎาคม 2554 เวลา:18:27:41 น.  

 
อัพแล้วค่ะตอนที่ 3 เดี๋ยวจะกลับมาเวิร์ค level 17.5 ต่อค่ะ


โดย: Kim-Ha วันที่: 20 กรกฎาคม 2554 เวลา:18:39:55 น.  

 
ผ่านตอนที่สาม ท่าจะไปโหลดนะคะน้องคิม คู่เล็กไปโหลดสะแล้ว

level 17.5 เหรอคะ
รู้สึกเหมือนเวอร์ชั่น โปรมแกรมประมวณผลข้อมูลไงไม่รู้นิ


โดย: Pa_Stang วันที่: 20 กรกฎาคม 2554 เวลา:19:34:35 น.  

 
ขอฟังเพลงปลุกใจก่อนนะคะ ยังคิดไม่ออกเลยค่ะ


โดย: Kim-Ha วันที่: 20 กรกฎาคม 2554 เวลา:20:36:09 น.  

 
เพลงปลุกใจนี่ เพลงเราสู้ละเปล่าคะ"เราสู้ไม่ถอยจนเก้าเดียว"


โดย: Pa_Stang วันที่: 20 กรกฎาคม 2554 เวลา:21:34:39 น.  

 
ฟังเสร็จลูกจิ้งจอกกับแม่เสือก็หันมาสู้กันเอง

คืนนี้สงสัยคิดไม่ออกอีกแล้ว แปะไว้ก่อนนะคะพี่ตังค์


โดย: Kim-Ha วันที่: 20 กรกฎาคม 2554 เวลา:21:47:43 น.  

 
แม่เสือ+ลูกจิ้งจอก น่ารัก



โดย: Kim-Ha วันที่: 23 กรกฎาคม 2554 เวลา:19:16:51 น.  

 
กลับมาต่อให้จบค่ะ แต่ต้องขอกลับไปอ่านของเก่าก่อนนะคะ จำไม่ได้แล้ว


โดย: Kim-Ha วันที่: 29 มกราคม 2555 เวลา:8:19:16 น.  

 
กานุส!!!
เกแลม!!!



ปรับโหมดก่อนเน้อเจ้าค่ะ...จะพยายามค่ะพี่หญิง น้องจะพยายามจิ้น!!!



โดย: Wonderfulmoon วันที่: 29 มกราคม 2555 เวลา:18:22:06 น.  

 
ถ้าจิ้นคู่นี้ได้ ต่อไปจะไม่มีปัญหาเรื่องจินตนาการแล้วล่ะ

พี่ยังไม่รู้จะต่อยังไงเลย ขึ้นตอนใหม่เลยละกัน ยังไงก็จะดันไปให้ถึงดวงดาว


โดย: Kim-Ha วันที่: 29 มกราคม 2555 เวลา:18:33:38 น.  

 
เปิดประตูเรือนไม่ถูกห้องสักทีคะ ตามมาหลายห้อง รอบเรือนแล้วคาดว่าน่าจะตามถูกแล้วนะคะห้องนี้

วันนี้ขึ้นไปส่องโครงการหลวงที่แม่ริมมาคะ ผักสลัดงามโพดเลยคะ


โดย: Pa_Stang วันที่: 29 มกราคม 2555 เวลา:23:25:55 น.  

 
เล่นซ่อนหากันค่ะพี่ตังค์ อิอิ คิดว่าจะปักหลักอยู่นี่จนจบค่ะ เมื่อคืนกลับไปอ่านยังไม่จบตอนที่ 3 เลยค่ะ เขียนจนจำไม่ได้ แต่ก็สนุกดีนะคะ รู้สึกว่าตอนนึงทำไมเขียนซะยืดยาวขนาดนี้ สงสัยอีกซัก 5 ตอนก็จบได้แล้วค่ะ


โดย: Kim-Ha วันที่: 30 มกราคม 2555 เวลา:9:23:10 น.  

 
ชักรูปมาให้ดูด้วยป่ะคะ ผักที่ว่า ไม่งั้นไม่เชื่ออ่ะ


โดย: Kim-Ha วันที่: 30 มกราคม 2555 เวลา:9:24:29 น.  

 
จิ้นยังไงก็ได้...น้องรับได้ทุกอย่างแล้ว
แต่ขอไม่จิ้นแบบนี้อย่างเดียวก็พอค่ะพี่หญิง...รับม่ายล้ายยยย
v
v
v
v
v
v
v
v








พี่ตังค์เอาผักสวยๆ สดๆ กรอบๆ มาฝากด้วยนะคะ...หุ่นจะได้ เชฟบ๊ะ(เลิ้มเทิ้ม) น่ะค่ะ


โดย: Wonderfulmoon วันที่: 30 มกราคม 2555 เวลา:20:14:59 น.  

 
กรี๊ดดดดดด ไม่จริงใช่ไหม ??


โดย: Kim-Ha วันที่: 30 มกราคม 2555 เวลา:21:23:31 น.  

 
เอ่อ รับม่ายล่าย




โดย: Pa_Stang วันที่: 30 มกราคม 2555 เวลา:23:41:59 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Kim-Ha
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




จิ้นกระจาย ^^


Smileymissmynovel@gmail.com






Friends' blogs
[Add Kim-Ha's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend


 
 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.