Group Blog
 
All blogs
 
Twilight Stars6 ตอนที่ 22

เปรมมี่นึกถึงจดหมายที่อ๋อมพูดถึงขึ้นมาได้ จึงไปหยิบกระเป๋าถือมาเปิดดูอย่างเนือยๆ เพราะไม่คิดว่าพีทจะมีอะไรนอกจาก คำสั่ง คำสั่ง และคำสั่ง ซึ่งเปรมมี่รู้สึกขัดใจทุกครั้งแต่ก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากทำตาม

สายตาของเปรมมี่เคลื่อนไหวไปตามตัวหนังสือบนจดหมายฉบับนั้น ซึ่งมีใจความว่า

"เปรมมี่น้องรัก (ชิส์ เปรมมี่คิดในใจ)

มีภาระกิจสำคัญให้แกทำอย่างเร่งด่วน และแกจะต้องทำให้สำเร็จโดยไม่จำกัดวิธี ฉันต้องการให้แกเอาชนะใจไอ้กัน หนึ่งในหลานเจ้าของมหาลัยที่แกเรียนอยู่ให้ได้ งานนี้คงทำให้แกพอใจ เพราะฉันรู้ว่าแกแอบชอบมันอยู่ ถ้าต้องการความช่วยเหลือให้บอกอ๋อม มันจะจัดการให้แกทุกอย่าง

รักน้องเสมอ"

'เชอะ!' เปรมมี่คลื่นไส้กับคำลงท้ายที่เหมือนรักน้องซะเต็มประดา

"ไม่เห็นต้องสั่งเลย เปรมมี่ต้องทำอยู่แล้ว" เปรมมี่พูดกับตัวเอง ขยำกระดาษแผ่นนั้นทิ้งพลางคิดแผนการในใจ



กันและเต้ยพูดคุยหยอกเย้ากันมาตลอดทั้งทางจนมาถึงห้องเรียนในเช้าวันจันทร์ แล้วทั้งคู่ก็ต้องชะงักด้วยความประหลาดใจที่ที่นั่งประจำถูกจับจองไปซะแล้ว และยิ่งประหลาดใจหนักขึ้นไปอีกเมื่อเห็นคนที่นั่งอยู่

"อ้าว กัน เต้ย ลงวิชานี้เหมือนกันเหรอ" เปรมมี่ทักทั้งสองคน

"จ่ะ แล้วเปรมมี่..." เต้ยว่า

"เปรมมี่เพิ่งลงเมื่ออาทิตย์ที่แล้วตอนที่เต้ยกับกันไม่อยู่น่ะ อาจารย์เพชรบอกว่าเปรมมี่ไม่มีคู่อยู่คนเดียว ให้ถามเพื่อนเองว่าใครจะให้อยู่กลุ่มด้วย โชคดีจริงๆ งั้นเปรมมี่ขออยู่กับเต้ยนะ" เปรมมี่ทำเสียงออดอ้อนอีกตามเคย

"เต้ยนั่งกับเปรมมี่เถอะ เดี๋ยวกันไปหาเก้าอี้เสริมเอง" กันว่าแล้วเดินไปยกเก้าอี้ที่หลังห้องมา

"กันมานั่งนี่สิ แหมเปรมมี่เกรงใจจริงๆ ที่มาแย่งที่กัน" เปรมมี่รีบบอกให้กันวางเก้าอี้ลงข้างฝั่งตน

กันจำใจต้องทำตาม เพื่อรักษาหน้าเปรมมี่ไว้ ทั้งที่จริงแล้วอยากจะนั่งอีกฝั่งมากกว่า กันแอบสบตาเต้ย ก็เห็นว่าเต้ยเริ่มหน้าตึงๆ ขึ้นนิดหน่อย กันจึงได้แต่ยิ้มเจื่อนๆ



"เอาล่ะนักศึกษา เนื่องจากทางคณะจะจัดละครเวทีการกุศลเพื่อฉลองครบรอบ 30 ปีของทางมหาวิทยาลัย วิชาการสื่อสารจะจับมือกับวิชาศิลปการแสดง ในการคัดเลือกตัวนักแสดง ทั้งนี้เพื่อให้เชื่อมโยงกับวิชานี้ ผมจะให้พวกคุณจับคู่แสดงบทบาทหน้าชั้น เน้นที่การสื่ออารมณ์ของตัวละคร คนที่ได้คะแนนสูงสุดจะได้รับคัดเลือกไปแสดงละครเวที และนี่จะเป็นเกียรติประวัติของตัวคุณเอง ผมจะให้พวกคุณเตรียมตัวหนึ่งอาทิตย์ ให้คิดบทบาทเอง ใช้เวลาไม่เกินกลุ่มละ 15 นาที รายละเอียดอยู่บนกระดานนี้แล้ว ขอให้ทุกคนจดบันทึกลงไปจะได้เข้าใจตรงกัน" อาจารย์เพชรว่า

"ขอลอกหน่อยนะ เปรมมี่สายตาไม่ค่อยดีน่ะ" เปรมมี่ว่าขณะที่พยายามยื่นหน้าเข้าไปใกล้ เพื่อลอกข้อมูลจากสมุดโน๊ตของกัน พลางเอามือซ้ายจับแขนกันที่วางอยู่บนโต๊ะไว้โดยเจตนา

เต้ยเหลือบมองมือของเปรมมี่ด้วยสีหน้าที่ตึงขึ้นเรื่อยๆ พลางเมินไปทางอื่น ส่วนกันรู้สึกอึดอัดอยู่ไม่น้อยกับความใกล้ชิดจนล้ำเส้นของเปรมมี่ แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไง จึงปล่อยให้เปรมมี่แทะไปแบบนิ่งๆ

"เอาล่ะ วันนี้พอแค่นี้ ขอให้ทุกคนไปเตรียมตัวสำหรับบทบาทสมมุติในอาทิตย์หน้า" อาจารย์เพชรว่าก่อนปิดคลาส

กันรู้สึกโล่งปอดขึ้นอย่างบอกไม่ถูก ก่อนจะขอแยกตัวกลับไปเรียนวิชาที่คณะของตนเพราะรู้ว่าไม่มีโอกาสได้คุยกับเต้ยแน่นอน หากเปรมมี่ยังเกาะติดอยู่อย่างนี้ และถึงจะพูดอะไรไปตอนนี้ เต้ยก็คงไม่ฟังเพราะเห็นแล้วว่าอารมณ์ยังกรุ่นอยู่ แต่หารู้ไม่ว่าการจากไปของกันโดยไม่พูดอะไรเลยกลับทำให้เต้ยหงุดหงิดมากยิ่งขึ้น เพราะเข้าใจว่าอาการนิ่งของกันคือความพึงพอใจที่ได้ใกล้ชิดเปรมมี่

กันไม่มีโอกาสได้พบเต้ยอีกเลยทั้งวันจนกระทั่งราตรีมาเยือนอีกครั้ง และเช่นเคยกันปรากฏตัวขึ้นในห้องเต้ย ขณะที่เต้ยนอนหันหลังให้ระเบียง กันนั่งลงตรงขอบเตียง เอื้อมมือไปจับแขนเต้ย ก็เห็นนิ่งจึงคิดว่าเต้ยคงหลับไปแล้ว กันรู้สึกผิดหวัง แต่ก็ตัดใจจากไป ส่วนคนที่นอนอยู่ยังคงนิ่ง มีน้ำใสๆ ไหลออกจากตา พลางข่มใจให้หลับอย่างไร้ผล




"เต้ย" กันเรียกขณะที่มาดักรอเพราะรู้ว่าเต้ยจะต้องมาทางนี้

"กัน มีอะไรเหรอ" เต้ยถามเสียงเย็น

"เมื่อคืนกันเห็นเต้ยหลับ กันก็เลย..."

"กันไม่ต้องไปหาเต้ยแล้วก็ได้ เต้ยนอนได้"

"แน่ใจเหรอ ทำไมหน้าตาเต้ยเหมือนคนไม่ได้นอนมาทั้งคืน"

"เต้ยไม่ได้เป็นอะไรซะหน่อย หลับสบายดีจะตาย ไม่ต้องมีคนมารบกวน"

"ใช่สิ เต้ยมีเสื้อแล้วคงไม่ต้องการตัวเป็นๆ" กันว่าล้อๆ แต่เต้ยไม่มีอารมณ์สนุกด้วย

"เต้ยซักเสื้อให้แล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้เต้ยเอามาคืนนะ เต้ยไปเรียนล่ะ" ว่าแล้วเต้ยก็เดินจากไป

"เดี๋ยวสิเต้ย...เต้ย" กันรู้สึกได้ถึงความเย็นชาของเต้ย แต่คิดว่าอีกซักพักก็คงหายโกรธ



คืนนี้กันไม่มีโอกาสได้ไปหาเต้ยเลยด้วยซ้ำเพราะลุงบอยเรียกประชุมทุกคนจนถึงเกือบตีสาม ส่วนคนที่นอนรอและแอบมีความหวังว่าจะได้เห็นเงาของใครบางคนก็ต้องผิดหวัง นอนไม่หลับเป็นคืนที่สอง


วันนี้กันออกมารอเต้ยอีกเช่นเคย

"กัน" หญิงสาวร้องเรียกมาแต่ไกล

"มารอเปรมมี่เหรอ" เจ้าของเสียงสดใสเอ่ยขึ้นเมื่อเดินมาถึงตัว

"เออ...กันบังเอิญผ่านมาน่ะ"

"วันนี้อากาศเย็นจังเลยเนอะ" เปรมมี่พูดพลางทำท่ากอดอก

"ครับ" กันพูดออกไปเพียงแค่นั้น

"กัน" เสียงเต้ยทักมาจากด้านหลัง กันและเปรมมี่หันไปมองหน้าเต้ยพร้อมกัน

"ต๊าย! เต้ยไปทำอะไรมา หน้าตาเหมือนหมีแพนด้าเลยอะ กันดูสิ" เปรมมี่ร้องออกมา พลางชี้ชวนให้กันดูหน้าเต้ยซึ่งขอบตาดำคล่ำจนเห็นได้ชัดเพราะไม่ได้นอนมาสองคืนติดต่อกัน

เต้ยกัดริมฝีปากข่มความเจ็บปวดน้อยใจไว้ มองสายตาของกันและเปรมมี่ที่มองมาเหมือนเต้ยเป็นตัวประหลาด

"เต้ยเอาเสื้อมาคืนน่ะ" เต้ยว่าพลางยื่นเสื้อให้กัน

"งั้นเปรมมี่ขอยืมต่อนะคะกัน เปรมมี่ลืมเอาเสื้อมา อากาศเย็นมากเลยอะ" เปรมมี่รีบคว้าเสื้อจากมือเต้ยก่อนจะถึงมือกัน ไปกอดไว้แล้วยิ้มระรื้น

เต้ยมองหน้ากันแล้วกัดริมฝีปากแน่นขึ้นไปอีก น้ำตาพลางจะไหลออกมา

"เต้ยไปก่อนนะ" เต้ยรีบเดินเลี่ยงไปเพราะไม่อยากให้เค้าเห็นน้ำตา

คราวนี้กันคิดว่าคงจะปล่อยเต้ยไปไม่ได้แล้ว เขารีบตามเต้ยไปทันที

"เอ้านี่ กันจะไปไหนรอเปรมมี่ด้วยสิ" เปรมมี่มองตาม


"เปรมมี่" ริทเห็นเหตุการณ์พอดี และคิดว่าเต้ยและกันคงต้องการความช่วยเหลือ จึงเรียกไว้เพื่อไม่ให้เปรมมี่ตามไป

"เปรมมี่เดี๋ยวสิ" ริทวิ่งมาถึงตัวแล้วจับแขนเปรมมี่ไว้

"มีอะไรอะริท" เปรมมี่ถามกระแทกเสียงหลังจากหันกลับไปอีกที กันกับเต้ยก็หายไปแล้ว

"ไม่มีอะไรหรอก คิดถึงเฉยๆ" ริทแกล้งแหย่เพราะรู้ว่าเปรมมี่ไม่คิดพิศวาสเค้าอยู่แล้ว

จู่ๆ เปรมมี่ก็เอื้อมมือขึ้นจับปกเสื้อริท แล้วยิ้มหวานพลางยื่นหน้าเข้าไปใกล้ กระซิบที่ข้างหูริทว่า

"มายด์กำลังเดินมา ริทตายแน่งานนี้ เปรมมี่ไปล่ะ" ว่าแล้วเอามือลูบแก้มริทก่อนจะเดินหัวเราะระรื้นจากไป

ริทรีบหันกลับก็เห็นมายด์เดินหน้างอมาแต่ไกล เพราะเห็นภาพริทใกล้ชิดสนิทสนมเกินเพื่อนกับเปรมมี่

"แม่เปรมมณีนี่ แสบได้ใจทุกชาติจริงๆ" ริทบ่นกับตัวเอง พลางคิดว่าจะพูดกับมายด์ยังไงดี

"เออ มายด์...มายด์" ริทวิ่งตามขณะที่มายด์เดินผ่านไปแบบไม่สนใจเสียงเรียก

"มายด์ฟังริทก่อน" ริทดึงแขนมายด์ไว้

"ฟังริทเหรอ... นี่แน่ะ" มายด์กระทืบเท้าลงไปบนเท้าริทอย่างแรง สะบัดแขนแล้วเดินจากไป

"อะไรเนี้ย ซวยจริงๆ เลย" ริทรู้สึกราวกับตัวเองเป็นแพะผู้หวังดีตัวเดียวในเหตุการณ์ทั้งหมด



"กัน ปล่อยเต้ยลงเดี๋ยวนี้" เต้ยว่าด้วยอารมณ์โกรธ ขณะที่ทั้งคู่มาถึงทุ่งดอกหญ้าสีชมพู

"ถ้ากันปล่อยแล้วเต้ยจะไปไหน" กันทำหน้าดุใส่เต้ย แล้วนั่งลงใต้ต้นไม้ใหญ่โดยมีเต้ยอยู่ในอ้อมแขน

"เต้ยก็จะไปเรียนนะสิ" เต้ยว่าพลางเมินหน้าไปทางอื่นพยายามจะลุกขึ้นแต่ถูกกันกอดรั้งไว้

"เต้ยเห็นสภาพตัวเองหรือยัง เดินก็จะไม่ตรงทางอยู่แล้ว" กันยังดุเต้ยต่อ

"ใช่สิ เต้ยมันไม่สวย เต้ยมันหน้าเหมือนหมีแพนด้า แถมยังเดินไม่ตรงทางอีก" เต้ยพูดประชดพลางกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่

"กันไม่ให้เต้ยไปไหนทั้งนั้น เต้ยต้องพักผ่อน ต้องนอนเดี๋ยวนี้เลย" กันออกคำสั่ง

"กันมีสิทธิ์อะไรมาสั่งเต้ย" เต้ยมองหน้ากันท้าทาย

"เต้ยก็รู้ว่ากันมีสิทธิ์อะไร เต้ยจะให้กันใช้สิทธิ์นั้นเดี๋ยวนี้เลยไหมล่ะ" กันจับเต้ยนอนลงบนพื้นที่ปูไปด้วยดอกหญ้า แล้วจับมือทั้งสองข้างของเต้ยกดลงข้างศีรษะ

"กันอย่าทำบ้าๆ นะ" สายตาหวาดหวั่นของเต้ยจับจ้องที่ตาคมวาวของกันที่อยู่ห่างกันเพียงคืบ

"แล้วเต้ยจะนอนดีๆ หรือจะให้กันทำบ้าๆ ดีล่ะ" กันมองเต้ยแววตาจริงจัง

"เต้ยนอนก็ได้" เต้ยสะบัดเสียง

"ก็แค่นั้นเอง" กันยิ้มออกมาพลางขยับให้เต้ยนอนหนุนตักเค้าแล้วถอดเสื้อแจคเก็ทที่สวมอยู่ออกห่มให้เต้ย

"กันบ้าที่สุดเลย" เต้ยว่าแล้วหลับตาพลันจมลงสู่ห้วงนิทราอย่างรวดเร็วด้วยความอ่อนเพลีย





Create Date : 11 สิงหาคม 2553
Last Update : 17 กันยายน 2553 16:03:06 น. 10 comments
Counter : 292 Pageviews.
Share

 
เปรมมี่ระวังเปลือกทุเรียน....ฟิ้วววว... คริคริ

ดีใจด้วยนะจ๊ะวันนี้ได้เข้าฉากแทะน้องกันซะที

วันนี้เขียนเยอะไปหน่อยนะจ๊ะเลยลงช้า

ฝันดีจ๊ะเพื่อนๆ


โดย: Kim-Ha วันที่: 11 สิงหาคม 2553 เวลา:20:55:46 น.  

 
เปรมมี่เอาเสื้อกันไปแล้วอ่ะ

แล้วอย่างนี้เต้ยก้อต้องนอนกอดตัวเป็นๆน่ะสิ (แอบคิดไปเอง)


โดย: wlrukgun IP: 192.168.182.15, 119.42.86.209 วันที่: 12 สิงหาคม 2553 เวลา:2:20:47 น.  

 
^
^

ถูกต้องแล้วคะ คิดได้เจิดมาก คริคริ


โดย: Kim-Ha วันที่: 12 สิงหาคม 2553 เวลา:5:53:20 น.  

 
กรีสสสสสสสสสสสสส.....มะช่ายเค้าอ่ะ....ม่ายยยยยยย

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก....เค้ามะได้แสบเหมือนเจ้าริทกล่าวหาน๊า...แง๊ๆๆ ทำน้องเสียพิกเจอร์หมดเลยอ่ะ


วะฮ่าๆๆๆ....สมนะหน้ายัยเต้ย(หมอน) หมาแพนดี้....ฮิฮฺๆๆ
โถๆๆ...นี่แค่เบาะๆ นะ...เด๋วจะจัดฉาก สร้างความร้าวฉานของฝาบ้านให้ดู๊

.....ได้แค่แทะแขนเนี่ยนะพี่คิมฮา....แล้วก็ได้แค่เสื้อเท่านั้นเหรอ
ก็บอกแล้วว่าเค้า...มะต้องการเสื้อ....เอาแค่ ต. กะ จ. ก็พอแล้ว...ฮิ้วววววว


คุณ wlrukgun เจ้าขา....เรื่องอะไรจะให้เอาไปกอดอยู่คนเดียวล่ะคร๊า....งานนี้คงต้องทุ่มทุนเล่นเพิ่ม เกินลิมิตแล้วล่ะ...เหอๆๆ


โดย: Wonderfulmoon วันที่: 12 สิงหาคม 2553 เวลา:12:38:11 น.  

 
โมโห & หึงน้องกัน...จนลืมตัว...ว่าจะเข้ามาสวัสดีวันแม่ทุกคนซะหน่อย

ปรับโหมดมาเรียบร้อย...ดั่งกุลสตรีไทย คุณนกยูงแล้วเจ้าค่ะ

รักคุณแม่ไปทุกวันนะคะ....รักทุกคนที่รัก "กัน"...มากมาย




โดย: Wonderfulmoon วันที่: 12 สิงหาคม 2553 เวลา:14:20:39 น.  

 
แหมมม ก็มันเพิ่งเริ่มต้นนะจ๊ะน้องเปรมมี่ น้องวู้วามไปน้องกันจะตกใจแย่ คริคริ

พี่รู้ว่าน้องเล่นบทนางร้ายได้ดีกว่านี้เยอะ มันต้องค่อยๆ งัดออกมาใช้จ๊ะ อิอิ

ว่าแต่วันนี้ไม่พาลูกๆ ไปเที่ยวไหนเหรอจ๊ะ


โดย: Kim-Ha วันที่: 12 สิงหาคม 2553 เวลา:16:09:27 น.  

 
คุณเปรมมี่ข๋า เค้าอยากเห็นบทเลิฟซีนของเต้ยกับกันอ่ะ อย่าเพิ่งไปขัดเค้าล่ะ

คุณคิม ให้เต้ยนอนกอดตัวเป็นๆคืนนี้เลยน่ะ คริคริ

เด๋วนี้แอบคิดว่าเป็นเต้ยซะเองไปแย้ววว...^+^


โดย: wlrukgun IP: 192.168.182.143, 119.42.120.43 วันที่: 12 สิงหาคม 2553 เวลา:16:35:06 น.  

 
ขอจิ้นดูก่อนคะคุณ wlrukgun คืนนี้มีฝนดาวตก น้องกันว่าจะพาน้องเต้ยไปดูซะหน่อย อาจจะได้หลับบนต้นไม้

ตัวเป็นๆ อยากกอดเมื่อไหร่ก็กอดได้ คริคริ ราตรีนี้ยังอีกยาวนานหลายคืนคะ ส่วนน้องเปรมมี่ให้กอดเสื้อกลิ่นผงซักฟอกของน้องเต้ยไปก่อนคะ (แบบว่าซักแล้วค่อยเอามาคืน)


โดย: Kim-Ha วันที่: 12 สิงหาคม 2553 เวลา:16:53:21 น.  

 
กร๊ากกกกก สงสารเฮียเปรมจริงจริ๊งงง รอแทะกันมาหลายวันได้แค่แขนกะเสื้อกลิ่นผงซักฟอกของเต้ย(หมอน) 555
ไม่เปงไรนะเฮีย วันหลังคงได้แทะมากก่านี้ 555

พระเอกง้อได้หวานขนาดนี้สงสัยนางเอกอย่างเต้ยหมอน(พิมถูกมั๊ยหว่า 55) คงต้อง งอน บ่อยๆแล้วหล่ะ แอร๊ยยย
ชอบโดนง้อจัง คริๆ

พี่คิมเจ้าขรา วันนี้ถูกใจมากเจ้าค่ะ งอนง้อพองาม น่ารักได้อีก หวานกำลังดีเลยค่ะ อิอิ

ส่วนเรื่องขนตาปลอม ตอนนี้ต้องสั่งมาจากนอกแล้วค่ะ เพราะเหล่ากินรีสีรุ้งเทอกวาดหมดแผงไปแร้ว สงสัยคงต้องหาไม้ขนไก่มาทำขนตาปลอมให้พี่เปรมมี่แก้ขัดไปก่อน 555

สวัสดีวันแม่นะคะทุกคน ^^


โดย: เต้ยหมอน IP: 118.173.153.31 วันที่: 12 สิงหาคม 2553 เวลา:22:58:38 น.  

 
มาซะดึกเลยนะจ๊ะน้องจี้ สงสัยจารอดูฝนดาวตกตอนใกล้รุ่ง อิอิ พี่ไม่ไหวแล้ว เมื่อกี้เพิ่งดูดาวตกกะน้องกันน้องเต้ยมา คริคริ

Good night นะจ๊ะ พรุ่งนี้ค่อยมาเม้าท์กันใหม่


โดย: Kim-Ha วันที่: 12 สิงหาคม 2553 เวลา:23:44:06 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Kim-Ha
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

จิ้นกระจาย ^^


Smileymissmynovel@gmail.com






Friends' blogs
[Add Kim-Ha's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend


 
 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.