Group Blog
 
All blogs
 
Deva & Dana - แก้ที่ต้นเหตุ

"ผมจะให้ยานอนหลับไปทานนะครับ แต่จริงๆ แล้วคุณป้าน่าจะต้องแก้ที่ต้นเหตุ ออกกำลังกายบ้าง หากิจกรรมคลายเครียดบ้างนะครับ" หมอหนุ่มแนะนำคนไข้ที่คลินิก ก่อนจะให้ออกไปรอรับยาข้างนอก

"ยานั่นช่วยได้จริงๆ เหรอ" ดาน่าถามด้วยความสนใจ ขณะยืนเฝ้าสังเกตการณ์ เรียนรู้งาน และช่วยหยิบนั่นจับนี่

"ก็แค่ปลายเหตุ ถ้าพึ่งยามากๆ ก็จะกลายเป็นติดยานอนหลับแทน" เทวาอธิบาย

"แล้วถ้า เราไม่รู้ว่าต้นเหตุคืออะไร หรือว่ามันแก้ไขไม่ได้แล้วล่ะ"

"ไม่มีอะไรแก้ไขไม่ได้หรอกนะดาน่า เพียงแต่เจ้าต้องหามันให้พบ"

"คงงั้น" หญิงสาวยักไหล่ กำลังคิดถึงอาการนอนไม่หลับของตนเอง



แล้วคนไข้รายต่อไปก็ถูกส่งตัวเข้ามาในสภาพเลือดโชก พูดจาไม่รู้เรื่อง ร้องโอดโอยคร่ำครวญไม่หยุดปาก

"เป็นอะไรมาครับ" เทวาถามไปตามระเบียบ

"ก็เห็นอยู่...ยังจะถามอีก..เอิ้ก" ชายวัยกลางคน พูดจากอ้อแอ้กวนประสาท เคล้ากลิ่นแอลกอฮอล์คลุ้ง ทั้งที่เลือดกลบปากออกอย่างนั้น

"ก็เมาน่ะสิคะคุณหมอ ขับมอร์เตอร์ไซค์ล้มจนปากฉีกเลย" ภรรยาบอกด้วยน้ำเสียงเป็นห่วงระคนโมโห

"ออกไปรอข้างนอกก่อนนะครับ แผลแค่นี้ไม่เป็นไรมากหรอกครับ" เทวาหันไปบอกฝ่ายภรรยาผู้ป่วย

"ดาน่าช่วยทำความสะอาดที เดี๋ยวผมจะเย็บแผล" ชายหนุ่มว่าพร้อมกับสวมถุงมือ

"เบาๆ หน่อยนะ..น้อง" ตาแก่ขี้เมาว่า

"จัดไปค่ะ..ลุง" ดาน่าใช้คีมหนีบสำลีชุบแอลกอฮอล์ กดลงไปแรงๆ ที่บาดแผล จนคนไข้ร้องจ๊าก

"ดาน่า! แค่นั้น มันจะไปสะอาดอะไร"

"ได้ค่ะ คุณหมอ"

เสียงร้องของชายแก่ดังขึ้นเป็นระยะๆ ขณะถูกพยาบาลตรึงไว้ไม่ให้ดิ้น และถูกหมอหนุ่มเย็บแผลที่ปากแบบสดๆ

"อย่าร้องมากนะครับ แผลจะฉีกซะเปล่าๆ แล้วก็ต้องงดดื่มเหล้าจนกว่าแผลจะหายขาดนะครับ" หมอหนุ่มเตือน

"คุณหมออะ จำไว้เลย" ชายแก่ทำปากขมุบขมิบเจ็บชนิดต้องจำไปอีกนาน ก่อนจะหลุดออกจากห้องตรวจไปด้วยผ้าก็อตเป็นหย่อมๆ ทั้งที่ปาก ใบหน้า และแขนขา

"แบบนี้ใช่ไหม ที่เรียกว่ารักษาที่ต้นเหตุ?" ดาน่ามองตามแล้วเอ่ยถาม

"คงงั้นมั้ง" เทวาว่าแล้วยิ้มขำ




ดาน่านั่งเขย่ากระปุกยานอนหลับที่แอบนำมาจากคลินิกในความมืดสลัว แล้ววางไว้บนโต๊ะข้างหัวเตียง ร่างบางหายวับไปในอากาศก่อนจะมาโผล่อีกทีในห้องเทวา หญิงสาวนั่งกอดเข่าบนโซฟาติดกับหน้าต่างกระจกปิดสนิทไร้ม่านบัง มองคนที่กำลังหลับใหลอย่างมีความสุข จนเขาเริ่มขยับตัว และรับรู้ว่ามีผู้บุกรุก

"เจ้ามาทำอะไรที่นี่?" ชายหนุ่มรีบลุกนั่ง

"ข้านอนไม่หลับ"

"เฮ้อ.. ก็นับเลขในใจสิ นับเพลินๆ เดี๋ยวก็หลับไปเอง" เทวาว่าหงุดหงิดงัวเงีย

"นั่นเป็นการแก้ที่ปลายเหตุไม่ใช่เหรอ?" ดาน่าทักท้วง

"ดาน่า..นี่มันดึกดื่นค่อนคืนแล้ว เจ้าจะให้ข้ามาหาต้นเหตุอะไรกัน"

"ข้าก็แค่มานั่งเล่น ท่านง่วงก็นอนไปสิ ข้าเฝ้ายามให้ไม่ดีเหรอ"

"ข้าดูแลตัวเองได้ กลับห้องเจ้าไปซะ" เทวาออกคำสั่ง

หญิงสาวทำหน้างอก่อนจะหายตัวไปทันที ส่วนอีกฝ่ายถอนหายใจเฮือกใหญ่ ซุกหน้าลงกับหมอนแล้วนอนต่อ

ดาน่าปรากฏตัวขึ้นบนโซฟาตัวเดิมอีกครั้ง หลังจากหายไปไม่ถึงสิบนาที และได้ยินเพียงเสียงขุ่นๆ ของคนที่ยังกดหน้าลงกับหมอน

"ดาน่า! ข้าขอเตือนเป็นครั้งสุดท้าย" เสียงชายหนุ่มเข้มขึ้นกว่าเดิม พอเงยหน้าขึ้น ก็ไม่เห็นร่างบางในชุดดำนั่นแล้ว เทวาทิ้งศีรษะลงบนหมอนแรงๆ แต่คราวนี้กลับนอนไม่หลับ

"ทำไมเจ้าต้องทำให้ข้ารู้สึกผิดอยู่เรื่อยนะ" เทวาลุกออกจากที่นอนแล้วเดินไปที่ประตู ตั้งใจจะไปห้องข้างๆ

"ดาน่า" ชายหนุ่มเคาะเรียก แต่ไร้เสียงตอบรับ

"ดีนะ ปลุกข้าตื่น แล้วเจ้าก็หลับ"

เทวาเดินลงไปชั้นล่าง คิดว่าจะหากาแฟดื่มและอ่านหนังสือสักเล่ม ไหนๆ ก็นอนไม่หลับแล้ว พอเปิดไฟในห้องรับแขก กลับเห็นเงาตะคุ่มๆ อยู่ที่สนามหญ้าหน้าบ้าน



"ข้าไม่อยู่กวนใจ แล้วทำไมยังไม่นอน" ดาน่าเดินกลับเข้ามาในบ้านเห็นชายหนุ่มนั่งอยู่ที่โซฟา

"เจ้าอยากให้เป็นอย่างนี้ไม่ใช่เหรอ" เทวาเงยหน้าจากหนังสือที่กำลังอ่าน

"ข้าเปล่า" ดาน่านั่งลงข้างๆ

"เจ้าพูดเล่นใช่ไหม ที่บอกว่าไม่เคยนอนหลับตั้งแต่จำความได้" เทวาปิดหนังสือลงแล้วหันมาชวนคุย

"ข้าพูดจริง" ดาน่าเอนตัวลงนอนขดตัวหนุนตักชายหนุ่ม

"ถ้าเจ้าเล่าให้ข้าฟัง ข้าอาจมีวิธีรักษา"

ดาน่าสบสายตาที่กำลังก้มมองลงมา ชั่งใจอยู่ชั่วครู่ พลางคิดว่านางจะบอกเขาได้อย่างไร ในเมื่อสิ่งที่ปิดซ่อนไว้นั้นแม้แต่ตนเองก็ยังไม่อาจยอมรับได้ และแม้จะฝั่งมันลึกลงไปเท่าไร ก็ยังตามมาหลอกหลอนได้ทุกครั้งที่หลับตา

"ท่านปู่บอกว่า ตอนที่ข้าเกิด มีนางฟ้าใจร้ายสาปให้ข้าอับโชค และนอนไม่หลับไปตลอดชีวิต" ดาน่าหันกลับทอดสายตาไปยังผนังกระจก ซึ่งเห็นเพียงเงาสะท้อนของตนเองและชายหนุ่ม จากความมืดภายนอก เทวาเลิกคิ้วสนเท่ห์ แต่แล้วก็คล้อยตาม เพราะคิดว่าหญิงสาวคงยังไม่ไว้ใจเขา

"ถ้าเจ้าได้พบเจ้าชาย ก็จะหลุดจากคำสาปสินะ"

"เจ้าชายเหรอ" ดาน่ายิ้มกับตัวเอง เกาะกุมมือเทวาไว้แล้วหลับตา

"เจ้าจะนอนแล้วใช่ไหม"

"สัญญากับข้าว่าท่านจะนั่งอยู่ตรงนี้"

"ข้าสัญญา"

แล้วคำสนทนาก็สิ้นสุดลง เทวาเฝ้าดูจนแน่ใจว่าดาน่าหลับสนิท จึงอุ้มเธอขึ้นไปบนห้องนอน ห่มผ้าให้เรียบร้อย ก่อนจะกลับห้องตนเอง


"ดาน่า นี่เจ้ายังไม่หลับอีกเหรอ?" เทวาไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง ที่เห็นหญิงสาวกลับมานั่งในห้องนอนเขาอีกแล้ว

"ก็ท่านผิดสัญญา" ดาน่าว่าหน้างอ

"ข้านึกว่าเจ้าหลับแล้ว"

"ท่านก็ต้องนั่งอยู่ตรงนั้นจนกว่าข้าจะตื่น"

"ทำไม"

"ข้ารู้สึกไม่ปลอดภัย"

"เจ้าอยู่ในบ้านข้า ไม่มีใครทำร้ายเจ้าได้ เข้าใจไหมดาน่า"

"ท่านจะรู้ได้ยังไง มันมาในความฝัน!"

"ความฝันอะไร?"

"ก็ความฝันทุกครั้งที่ข้าหลับ"

"เจ้าพูดยังกับข้าจะห้ามความฝันเจ้าได้"

"ท่านทำได้ จริงๆ นะ"

"ดาน่า มันจะเป็นไปได้ยังไง"

"ถ้าท่านไม่ให้ข้าอยู่ที่นี่ด้วย ข้าจะไม่นอน"

"เจ้าชักจะมากไปแล้วนะ"

"ข้าแค่นึกว่าท่านหวังดี อยากจะช่วยข้าจริงๆ ก็เท่านั้น" ดาน่าหันหลังกลับ ตั้งใจจะจากไป

"คราวนี้ ถ้าเจ้าไม่นอนล่ะน่าดู" เทวากดทับร่างบางลงบนที่นอน รู้ว่าถ้าไล่ไปอีก เขาคงไม่ได้นอนทั้งคืน และเริ่มไม่แน่ใจว่าเขาจะรักษาเธอ หรือว่าเธอกำลังจะทำให้เขาเป็นบ้าไปด้วยกันแน่

"ข้าสัญญา" ดาน่ายิ้มดีใจ









(to be continuned) ^^















Create Date : 10 มีนาคม 2555
Last Update : 11 มีนาคม 2555 20:40:46 น. 27 comments
Counter : 625 Pageviews.

 
เกาะหน้าจอกันหรือยังค่ะ?? อยากเห็นน้องฮั่นเต้นค่ะ


โดย: Kim-Ha วันที่: 10 มีนาคม 2555 เวลา:21:36:36 น.  

 
ถ้าจะหาพระเอก เต้นทะลุจังหวะหัวใจ ต้องน้องฮั่นเลยนะจ๊ะหนูเปรม


โดย: Kim-Ha วันที่: 10 มีนาคม 2555 เวลา:22:04:46 น.  

 
สำลีชุบแอลกอฮอล์ เช็ดลงตรงแผลแสบแย่เลยเนอะ เอ่อแบบว่าถึงเธอจะมาว ตรงแผลนะเป็นพวกยาฆ่าเชื้อแต่แรงนะเพิ่มตามความมั่นไส้ อิอิ


น้องโดม ไม่ผิดหวังจริงๆ


โดย: Pa_Stang วันที่: 10 มีนาคม 2555 เวลา:22:11:23 น.  

 
เอาประสบการณ์พี่ตังค์มาเขียนค่ะ

น้องเฟรมเสียงมีเอกลักษณ์ ส่วนน้องแคนเห็นแล้วนึกถึงน้องกัน

ปล. วันนี้พี่ม้ากินรังแตนมาแน่นอน


โดย: Kim-Ha วันที่: 10 มีนาคม 2555 เวลา:22:22:10 น.  

 
วันนี้อัพนิยาย ต้อนรับเดอะดาววีคแห่งปวดตับ ใช่ไหมคะพี่หญิง

เพลียเนอะ...น้องๆ เกร็ง และเน้นเทคนิคกัน จนลืมใส่อารมณ์น่ะค่ะ
มีที่ร้องแล้วอินเนอร์ตามเพลง อยู่ 2 คน แกงส้ม กะเฟรม(วัดจากหูตัวเองนะคะ คนอื่นไม่เกี่ยว...อิอิ)

โดมเสียงดี ร้องมีพลัง แต่อารมณ์เพลงไม่ใช่อ่ะค่ะ...มันแลจะเครียดๆ ร้องแบบโกรธๆ ยังไงก็ม่ายรุ...แต่เก่งค่ะ ยอมรับ
ฮั่นเต้นเริ่ด นึกว่าซูเปอร์จูเนียร์ปลอมตัวมาประกวด แต่ลืมเรื่องร้องโชว์ไปเลย

น้องเห็นตามเจ๊ม้านะคะพี่หญิง...นางเวิ่นได้ตรงดี...ที่เห็นนางแลจะเหมือนกินรังแตนมาน่ะ
เข้าใจในอารมณ์ดีนะคะ...เพราะนางคงหวังว่าน้องๆ ทุกคน...คงจะโชว์ได้เต็มมากกว่านี้น่ะค่ะ...วัดจากวีคที่แล้ว ทุกคนทำได้...นางจึงผิดหวังไงคะ

พระเอกของน้องเป็นประเภทมีของซ่อนอยู่...แล้วยังไม่กล้าปล่อย พี่หญิงจำไม่ได้แล้วเหรอ
คู่แข่งภาคแรก พี่บี้ ณ บัดนาว...คู่แข่งภาคสอง คงเป็นใครไม่ได้นอกจาก ฮั่นน้อย

ยังไงต้องโหวตให้พระ-นาง เค้าอยู่ในบ้านด้วยกันนานๆ หน่อย...จะได้มีข้อมูลจิ้นเยอะๆ
หลังๆ เริ่มยืนใกล้กันมากขึ้นเนอะ...เดอะสตาร์ นอกจากลุ้นพัฒนาการของน้องๆ แล้ว...เรื่องจิ้น ก็ทำให้ติดงอมแงมเจ้าคร๊า...คริๆ

ปล.ซีนเย็บปากคนเมา น่ากลัวอ่ะค่ะ


โดย: Wonderfulmoon วันที่: 11 มีนาคม 2555 เวลา:14:43:36 น.  

 
วีคแรกก็งี้แหละ วีคต่อๆ ไปคงดีขึ้น แต่ไม่รู้คืนนี้ใครจะออกเน๊อะ ว่าจะไม่ดูอ่ะ ไม่ชอบอารมณ์เก็บข้าวเก็บของร้องห่มร้องไห้ น่าจะให้อยู่ครบแปดวีคทุกคน แล้วค่อยบอกคะแนนรวมทีเดียวไปเลย อิอิ

ซีนเย็บแผล จิ้นผ่านๆ ก็พอจ้า สามมิติมากจะน่ากลัว


โดย: Kim-Ha วันที่: 11 มีนาคม 2555 เวลา:15:57:37 น.  

 
เฮอะๆ เพิ่งรู้ว่าเทวาก็ขาโหดเหมือนกัน


ควันมากมายจริงๆ คะ ห้าโมงเย็นเหมือนจะมืด แดดมิมี แสบจมูกแสบคอไปหมดแล้ว น่าสงสารคนเชียงใหม่เจ้าจัง


โดย: Pa_Stang วันที่: 11 มีนาคม 2555 เวลา:20:34:40 น.  

 
สงสารตัวเองด้วยค่ะพี่ตังค์ จะอยู่ตั้งอาทิตย์ หาผ้าปิดดีๆ นะคะ

คืนนี้จะส่องไหมคะ ว่าใครจะออกจากเรือนเดอะดาว?? คิดว่าไม่ใช่หนุ่มโขทัยแน่นอน


โดย: Kim-Ha วันที่: 11 มีนาคม 2555 เวลา:20:42:24 น.  

 
งานส่งเสาร์หน้า สองชิ้นกะลังจิ้มมือเป็นละวิง คงได้ดูเป็นระยะๆ คะ


แหมก็เด็กโขทัยมันน่ารักนิคะ


โดย: Pa_Stang วันที่: 11 มีนาคม 2555 เวลา:20:54:09 น.  

 
่เด็กโขทัยน่ารัก แต่น้องรุจหล่อเน๊อะ อิอิ ว่าจะไม่ดูแล้วเชียว


โดย: Kim-Ha วันที่: 11 มีนาคม 2555 เวลา:22:11:41 น.  

 
เพิ่งได้ดูคะ หนุ่มๆ ยกทีมไม่ต้องลุ้นเลยเนอะ





โดย: Pa_Stang วันที่: 11 มีนาคม 2555 เวลา:22:38:00 น.  

 
เปรมมี่ลืมโหวตน้องเฟรมป่ะเนี่ย จิ้นชำรุดเลย ไม่เป็นไรเน๊อะ เดี๋ยวออกจากเรือนกันหมดแล้วค่อยจิ้นต่อ

ผู้หญิงน้อยแล้วยังออกก่อนอีก ฝ่าด่านลำบากค่ะ


โดย: Kim-Ha วันที่: 11 มีนาคม 2555 เวลา:22:43:25 น.  

 
อากาศเชียงใหม่ถึงขั้นวิกฤตจริงๆ คะ ทั้งอึดทั้งทนอย่างพี่ยังแสบคอแสบจมูก


สาวคงมิมีเหลือแหง่ๆ ละคะ น้องเปรมทุ่มทุนสร้าง "หนึ่งร้อย" ยังมิทันเลย


โดย: Pa_Stang วันที่: 12 มีนาคม 2555 เวลา:22:24:35 น.  

 
เมื่อเช้าได้ข่าวว่าเชียงรายสถานการณ์ดีขึ้นค่ะ เชียงใหม่ยังโอเคอยู่ไหมคะ?

ถ้าน้องแคนเป็นสองคนสุดท้าย น้องเปรมต้องเทหมดหน้าตักแน่นอนค่ะ

วันนี้ทำงานวันสุดท้าย แต่ยังไม่ท้ายสุดๆ จริงๆ คงเป็นต้นเดือนหน้า หลังจากนั้นก็เบิกบานไปได้ซักเดือนครึ่งค่ะ ช่วงนี้คงอัพนิยาย อัพเพลงได้เพลินๆ แบบไร้ความเครียด

ปลายเดือนหน้าอยากไปปฏิบัติธรรมที่สวนโมกข์ค่ะ พี่สาวบอกว่าจะไปด้วย ไม่รู้พอถึงเวลาจะเบี้ยวหรือเปล่า ไปคนเดียวก็ กลัวๆๆ...ที่ไหน


โดย: Kim-Ha วันที่: 13 มีนาคม 2555 เวลา:13:09:40 น.  

 
จะเก็บไว้ใช้กับเรื่องนี้นะคะ



โดย: Kim-Ha วันที่: 14 มีนาคม 2555 เวลา:11:52:20 น.  

 
แปะท่อเธอไว้ก่อนนะคะ เนทไม่มีความเร็ว


ฝนตกกระหน่ำเลยคะ ไฟดับค่อนเมืองแต่ไม่รู้ว่าราชพฤกษ์จะเป็นยังไงนะคะ ออกนอกสถานที่เจอฝนเต็มๆ ทั้งสองวัน กรมอุตุหลอกกันได้


ได้ดูเรื่องของเรื่องรึเปล่าคะ ท่าน ว ไปจำพรรษาที่สวนโมกเล่าเรื่องสวนโมกไว้สะอยากไปซ้ำเลย แต่ให้ไปนอนขอบายคะ


โดย: Pa_Stang วันที่: 14 มีนาคม 2555 เวลา:21:11:27 น.  

 
สงสัยกรมอุตุบอกว่า ฝนตก 10% ของพื้นที่ค่ะ

น้องก็คิดหนักอยู่ ต้องนอนตั้งแปดคืน ถึงจะครบครอส ถ้าที่ตังค์ว่าง ไปด้วยกันนะคะ

ดูเมื่อไหร่ก็ได้ค่ะ เดี๋ยวเอาคลิปไปแปะที่เรือนให้ อิอิ


โดย: Kim-Ha วันที่: 14 มีนาคม 2555 เวลา:21:26:02 น.  

 
เปลี่ยนกันแปะผลงานบ้าง...ขอน้องพากย์ไทย ไม่อินเทอร์เหมือนพี่หญิงหรอกนะคร๊า



น้องจิ้มให้สาวร็อคคิตตี้ไปแล้ว เกินร้อย(บาท) เลยนะคร๊า
แต่จัดหนักไปที่หนุ่มโขทัย คนนี้น่ะ 100 โหวตค่ะ
ยังเทไห มาโหวตให้พ่ออาหารใต้อีก และแอบไปจิ๊กโทรของรีสอร์ทอีกอ่ะคร๊า
อย่างนี้เค้าเรียกว่าเป็นแม่ยก หรือว่าแค่แฟนรายการคะ พี่หญิงพี่ตังค์ ช่วยบอกน้องที...เพราะค่าบิลมาน้องคงมีอาการแบบเนี๊ย


พี่หญิงอย่าลืมน๊า...กัน แกรนด์ ประกวดคนละปี...เปรมมี่ยังจับมาชนกัน เอ้ย! มาจิ้นกันได้เล้ย!!! ดูคลิปซะก่อน...จิ้นไม่จิ้น ก็มีคนจิ้นไปกับน้องตั้ง คนหนึ่งล่ะ อิอิ

พี่ตังค์ต้องใส่หน้ากากป้องกันควันด้วยนะคะ...อากาศแย่เนอะ ดีนะ น้องไม่ไปช่วงนี้อ่ะ แต่ พ.ค. จะไปหาญาติ ไม่รู้จะโอรึป่าว


โดย: Wonderfulmoon วันที่: 14 มีนาคม 2555 เวลา:21:58:47 น.  

 
ตั้งแต่วันที่อยู่บนเวทีแล้ว รู้สึกว่าสายตาน้องแกงส้มต้องมี something's wrong กะน้องเฟรมอ่ะ ไม่รู้สาวเจ้าจะรู้ป่ะเน๊อะ หรือปร้าจะคิดไปเองก็ไม่รู้

งั้นเปรมมี่ก็จิ้นล่วงหน้าไปได้เลยจ้า ไม่ต้องรอออกจากบ้านกันละ

ฟิคพี่อ่ะจิ้นค้างตั้งกะสตาร์ 7 ยังไม่จบเลยอ่ะ


โดย: Kim-Ha วันที่: 14 มีนาคม 2555 เวลา:22:25:08 น.  

 
เอ่อ คาดว่าจะงานยุ่ง แถมทำการบ้านส่งคุณครู เป็นแนวหน้ามาเล่าประสบการณ์สวนโมกให้พี่ฟังด้วยนะคะ




โดย: Pa_Stang วันที่: 14 มีนาคม 2555 เวลา:22:36:27 น.  

 
จะพยายามค่ะ

แต่ถ้าพี่สาวไม่ไปด้วย น้องเห็นต้องปฏิบัติที่บ้านไปก่อนนะคะ อิอิ


โดย: Kim-Ha วันที่: 14 มีนาคม 2555 เวลา:22:51:36 น.  

 
ถึงบ้านแล้วคะ เจอพายุฤดูร้อน เมื่อวันที่ 14 ไฟดับครึ่ง ค่อนเมือง ไปหาข้าวเย็นทานเจอไปดับตลอด แถมตรงไฟแดงระเบิดเหมือนผุกลางถนน ดีนะที่ไปงานราชพฤกษ์ก่อน ไม่งั้นได้วิ่งหนีฝนแทนนั่งดูม่านน้ำแน่ๆ คะ

นั่งอบรมแต่ในอาคารคะ วันแรกๆ ที่ออกที่โล่งแสบคอเหมือนกันคะน้องเปรมมี่ วันหลังๆ เลยเดินในที่ร่มกระเป๋าเบาไปเลย


โดย: Pa_Stang วันที่: 16 มีนาคม 2555 เวลา:21:58:56 น.  

 
รอบนี้ได้ผจญภัยคุ้มเลยนะคะ สงสัยวันสุดท้ายเบากระเป๋าตังค์ แต่หนักกระเป๋าเสื้อผ้าแน่เลยค่ะ

น้องอยู่เรือนกินทั้งวันค่ะ คิดอะไรไม่ออก สมองไม่ค่อยทำงาน


โดย: Kim-Ha วันที่: 16 มีนาคม 2555 เวลา:22:28:39 น.  

 
กำลังเดินทางไปส่องสี่แผ่นดินค่ะ รถติดจริงๆนานๆ เข้าเมืองทีอึดอัดเหมือนกันนะคะ เคยวิ่งแต่แบบโล่งๆ


โดย: Kim-Ha วันที่: 17 มีนาคม 2555 เวลา:12:11:20 น.  

 
ขับผ่านเอสปลานาดค่ะ ไปวนสยามเนรมิตมาสองรอบ เพราะน้องแอฟนำทางแท้ๆ สุดท้ายเลยต้องพึ่งพี่มอร์เตอร์ไซค์วิน ถึงจุดหมายสบายผิดกัน

โรงละครเล็กกว่าที่คิดไว้ค่ะ เพราะเห็นในทีวีนึกว่าใหญ่กว่านี้ แต่ก็ทำให้ได้เห็นนักแสดงเต็มตาจริงๆ ค่ะ โชคดีที่ได้นั่งกลางเวทีพอดี

ดูไปเรื่อยๆ ก็เพลินดีค่ะ ชอบที่สุดคือฉากที่น้องกันเต้นกระจาย น้องพินต้าเสียงใสจริงๆ ส่วนพี่นกสวมวิญญาณนักแสดงได้เริ่ดมากๆ ค่ะ ฉากต่างๆ ก็เปลี่ยนได้เนียนมาก

ดูจนจบแม่ลูกเดินเซไปเซมา ไม่รู้เป็นอะไรมึนหัวไปหมด คาดว่าอากาศหายใจคงน้อย บวกกับความหิว



โดย: Kim-Ha วันที่: 17 มีนาคม 2555 เวลา:21:27:09 น.  

 
เซพอกันคะ กลับจากเชียงใหม่ต่อพัทยา เพิ่งถึงบ้าน พรุ่งนี้จะฟื้นยามไหนยังไม่รู้เลยคะ


น้องเอฟนี่ละคะ จากแม่ริมจะเข้าเชียงใหม่ แทนที่จะพาออกคูเมืองดันพาขึ้นเขาเข้าแม่สะเมิง พอถึงในเมืองคนขับเมารถ ส่วนคนนั่งมาด้วยไม่ต้องพูดถึง ไม่ลืมตา ไม่พูดไม่จา ถือตะยาดมทาตะยาหม่อง สภาพดูไม่จืดหันมาเห็นเลยหายเมาแบบไม่ต้องพึงยา ไม่เปลือง


โดย: Pa_Stang วันที่: 19 มีนาคม 2555 เวลา:0:36:03 น.  

 
มิน่า ว่าอยู่ ท่านผู้ชมน้องหายไปไหนหมด

อารายจะเวิร์คฮาร์ดขนาดนั้นคะพี่ตังค์ วันนี้ว่างไปว่างมา ได้เรื่องใหม่มาอีกละ


โดย: Kim-Ha วันที่: 19 มีนาคม 2555 เวลา:1:08:47 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Kim-Ha
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




จิ้นกระจาย ^^


Smileymissmynovel@gmail.com






Friends' blogs
[Add Kim-Ha's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend


 
 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.