Group Blog
 
All blogs
 
Twilight Stars6 ตอนที่ 36

เต้ยมาถึงห้องเรียนในเช้าวันนี้ก็ปรากฏว่า เปรมมี่และกันนั่งอยู่ตรงที่ประจำของทั้งสามแล้ว เต้ยมาถึงเป็นคนสุดท้ายจึงคิดว่าจะไปยกเก้าอี้เสริมมานั่ง ขณะที่เดินจากหน้าชั้นตรงไปที่ๆ กันนั่งอยู่ก็เห็นเขามองนิ่งมา สายตาเย็นชาไม่มีความเป็นมิตรเหมือนที่เจอเค้าวันแรกไม่มีผิด หญิงสาวใจสั่นเล็กน้อย เพราะคิดว่ากันคงโกรธมาก เต้ยก้าวเท้าเข้าใกล้ไปเรื่อยๆ จนถึงจุดที่กันนั่งอยู่ มือเค้าเอื้อมมาจับมือเต้ยไว้ทันที เต้ยสะดุ้งเล็กน้อย

"นั่งลง" กันลุกขึ้นยืน มือยังจับมือเต้ยไว้

"เออ เต้ยไปยกเก้าอี้มาเองก็ได้" เต้ยหลบสายตาเย็นชานั้นแล้วว่า

"กันบอกให้นั่งลงไง" กันว่าเสียงต่ำแล้วบีบมือเต้ยแน่นขึ้น

"ขอบคุณค่ะกัน" เต้ยยังหลบตาเขาอยู่พลางทำตามที่เขาบอก จังหวะที่จะนั่งลงไป ก็สบเข้ากับสายตาของเปรมมี่ซึ่งจ้องอยู่ราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ ทำให้เต้ยรู้สึกอึดอัดจนบอกไม่ถูก

"อยู่ให้ห่างกันไว้ เข้าใจใช่ไหม" เสียงเปรมมี่ดังแค่เสียงกระซิบ

"เต้ยรู้แล้ว" เต้ยตอบกลับไปแผ่วเบาเท่ากัน

กันยกเก้าอี้มาวางลงข้างเต้ยแล้วนั่งลงทันที เต้ยกับเปรมมี่รีบหันมามอง แต่ชายหนุ่มนั่งนิ่ง แล้วอาจารย์เพชรก็เข้าห้องมาพอดี จึงไม่มีใครพูดแย้งอะไรได้ เปรมมี่รู้สึกอารมณ์เสียขึ้นมาทันที ส่วนเต้ยกลับรู้สึกราวกับนั่งอยู่ระหว่างเสือกับจระเข้ เวลาชั่วโมงครึ่งในคลาสผ่านไปราวกับชั่วกัปชั่วกัลป์สำหรับเต้ย

"เอาล่ะก่อนจะจบคลาส ผมมีอะไรจะแจ้งสำหรับนักแสดง เย็นนี้เวลาเดิมให้ย้ายจากหอประชุม ไปซ้อมที่โรงละครในตึกใหม่ของคณะ เพราะขณะนี้พร้อมใช้งานแล้ว"

"กันไปกับเปรมมี่นะ ตึกใหม่เปรมมี่ไปไม่ถูกอะ" เปรมมี่ชะโงกหน้าข้ามเต้ยไปพูดกับกัน ราวกับเต้ยไม่ได้อยู่ตรงนั้นด้วย

"ได้สิ ซักสี่โมงสี่สิบห้าเปรมมี่มาคอยกันที่ม้าหินหน้าตึกนี้ละกัน" กันมองผ่านเต้ยแล้วตอบเปรมมี่ไป

เต้ยไม่อยากรู้ว่าทั้งสองจะไปไหนกัน แต่ก็เหมือนถูกบังคับให้ต้องรับรู้ พลางคิดไปว่าช่วงบ่ายสามถึงสี่โมงสี่สิบห้ากันจะอยู่ที่ไหน เพราะปกติแล้วเค้าพาเต้ยไปที่ทุ่งหญ้าที่ทั้งสองชอบไปนั่งเล่นด้วยกัน เต้ยรีบปัดความคิดนั้นออกไป

"เออ เต้ยขอตัวนะ" เต้ยรีบลุกขึ้น มองสบตาเย็นชาของกันสองสามวินาทีก่อนจะลุกผละไป




หลังเลิกเรียนเต้ยเดินไปเรื่อยเปื่อยไม่รู้จะไปไหนก่อนถึงเวลาซ้อมละครตอนเย็น ในมือถือนิยายเล่มนั้นไว้ จนไปหยุดอยู่ริมน้ำที่เคยมานั่งคนเดียว จึงตัดสินใจนั่งลงอ่านนิยายฆ่าเวลา พอเริ่มเปิดหนังสือใจก็คิดไปถึงคนที่เคยนั่งนอนอ่านด้วยกัน น้ำตาพลางซึมขึ้นมา ครั้นสายตาเลื่อนไปมองแหวนที่สวมอยู่บนนิ้ว หยดน้ำใสๆ ก็ร่วงลงบนหน้าหนังสือทันที


ทุ่งหญ้าสีชมพูวันนี้ดูเงียบเหงาไร้ชีวิตชีวาเหมือนใจของคนที่เหม่อมองมันอยู่ในตอนนี้ ภาพแห่งความทรงจำค่อยๆ ผุดขึ้นมาทีละภาพ หนุ่มสาวเต้นรำกันเริงร่าท่ามกลางสายลมบางเบา นอนหนุนตักหยอกเย้ากัน นั่งอ่านหนังสือร่วมกัน รอยยิ้มบางๆ ระบายขึ้นบนใบหน้าของคนที่นั่งอยู่โดดเดี่ยวกับหัวใจที่แห้งเหี่ยว พลางคิดว่าความรู้สึกดีๆ เหล่านั้นคงไม่หวนกลับมาอีกแล้วทำให้เค้าถึงกับน้ำตาซึมขึ้นมาเหมือนกัน




โรงละครแห่งใหม่ดูสวยงามใหญ่โตจนนักแสดงทุกคนตื่นตะลึง เวทียกพื้นสูงตกแต่งด้วยผ้าม่านสีแดงกลีบกุหลาบหนาหนักทอดยาวจากเพดานสูงทาบทับกันหลายชั้นด้านหลังเป็นห้องแต่งตัวขนาดใหญ่ มีเสื้อผ้าที่จะใช้ในการแสดงแขวนไว้เต็ม ราวกับเป็นสถานที่ของมืออาชีพ ส่วนของผู้ชมเป็นที่นั่งลดหลั่นกันเป็นชั้นด้วยเก้าอี้บุกำมะหยี่สีแดงสดใส ด้านบนเป็นที่นั่งวีไอพีคล้ายระเบียงนั่งสำหรับสองคนยื่นออกมาตามสไตล์ตะวันตก

อาจารย์คิมเรียกกันและเต้ยมาทำความเข้าใจถึงฉากที่จะซ้อมต่อไปว่าจะเป็นฉากเต้นรำระหว่างอลันกับแอนนี่ ซึ่งทั้งสองมีความรักต่อกันอย่างลึกซื้งดังนั้นสายตาที่สื่อถึงกันเป็นเรื่องสำคัญมากสำหรับฉากนี้ เพราะจะมีเพียงสองคนอยู่บนเวที สายตาของผู้ชมทั้งหมดจะจับจ้องการแสดงออกทุกอิริยาบทของทั้งคู่

ทั้งสองรับรู้สิ่งที่อาจารย์คิมอธิบายแต่กลับลำบากใจที่จะแสดงเพราะความรู้สึกภายในที่มีต่อกันถูกสกัดกั้นไว้หมดด้วยความไม่เข้าใจและความคลางแคลงใจของฝ่ายชาย และด้วยความพยายามของฝ่ายหญิงที่จะตัดอีกฝ่ายออกจากใจ

ใบหน้าของเต้ยเต็มไปด้วยความกังวล ส่วนกันนั้นไม่แสดงออกว่าคิดอะไรอยู่ในใจ สีหน้าเค้าเรียบเฉยจนเต้ยรู้สึกกลัว


"เอาล่ะเริ่มได้ มิวสิค" อาจารย์คิมให้สัญญาณแล้วเสียงเพลงก็เริ่มบรรเลง

เต้ยหลับตาทำสมาธิก่อนจะลืมตาขึ้นมองสบตาเยือกเย็นของกัน เขายื่นมือมาให้เต้ย หญิงสาวมองลังเลก่อนจะวางมือลงสัมผัสกับอีกฝ่าย ความหวั่นไหวแผ่ซ่านจากมือสู่มือไปสู่ทุกอณูของร่างกาย เขาโอบเอวเต้ยไว้แล้วเริ่มเคลื่อนไหวไปบนเวที เต้ยหลบสายตาของกันที่จ้องมองมาเป็นระยะๆ

"คัท! นี่เธอสองคนเข้าใจคอนเซ็ปที่เราคุยกันเมื่อกี้หรือเปล่า อารมณ์ที่เธอแสดงกันออกมามันไม่ใกล้เคียงกับที่มันควรจะเป็นเลยด้วยซ้ำ" อาจารย์คิมช็อก เพราะไม่คิดว่าทั้งคู่จะแสดงออกมาแบบนี้ เทียบกับการซ้อมครั้งแรกที่ทำได้ประทับใจมาก


เปรมมี่ซึ่งนั่งอยู่ในส่วนของผู้ชมยิ้มเยาะออกมาอย่างสะใจ ขณะที่อ๋อมเดินเข้ามานั่งลงข้างๆ

"อ้าวอ๋อม มาได้ไงเนี่ย" เปรมมี่ทักอารมณ์ดี

"ก็แค่คิดว่าคงมีอะไรสนุกๆ ให้ดู ก็เลยตามมา" อ๋อมว่าเสียงเรียบ


การปรากฏตัวขึ้นของอ๋อมยิ่งทำให้สถานการณ์ระหว่างกันและเต้ยตึงเครียดขึ้นทุกที ทั้งคู่แสดงแย่ลงเรื่อยๆ จนต้องเริ่มใหม่หลายรอบ อาจารย์คิมแทบจะหมดความอดทนกับทั้งคู่จึงสั่งให้ไปพักหลังฉากสิบนาที

เต้ยเดินผ่านม่านเพื่อจะเข้าไปพักหลังฉาก โดยมีกันตามเข้าไป เขาคว้าแขนเต้ยไว้ระหว่างม่านชั้นที่สองและสาม แล้วดึงตัวหญิงสาวเข้ามาประชิดอกด้วยแขนมั่นคง เต้ยตะลึงกับการกระทำของกันชั่วขณะโดยปราศจากคำพูดใดๆ เขาโน้มลงจูบเต้ยรุนแรงคล้ายการทำโทษ เต้ยพยายามผลักอกกันแต่ดูเหมือนจะไม่ได้ทำให้เขาสะทกสะท้าน แล้วจุมพิตนั้นก็ค่อยๆ ผ่อนคลายลงกลายเป็นความนุ่มนวลอ่อนหวาน อ้อมแขนคลายลงแต่ยังโอบกระชับ ทำให้เต้ยหยุดดิ้นรนไปด้วยความหวั่นไหวที่เกิดขึ้น แล้วเผลอเลื่อนมือขึ้นโอบรอบคอกัน ทั้งคู่ตกอยู่ในภวังค์ของความอ่อนโยนนั้น ก่อนที่กันจะค่อยๆ ถอนริมฝีปากออกมองสบตาเต้ยในระยะใกล้ แล้วกอดหญิงสาวไว้แนบแน่น เต้ยรู้สึกสับสนจนต้องร้องไห้ออกมา

"แสดงให้อาจารย์คิมเห็นนะ ว่าเรารักกัน" กันว่าแล้วขยับตัวออกเช็ดน้ำตาให้เต้ย

เต้ยยิ้มแล้วพยักหน้า กันโน้มใบหน้าลงแตะริมฝีปากบนเรียวปากเต้ยอีกครั้งก่อนที่ทั้งคู่จะพร้อมออกไปซ้อมการแสดงอีกรอบ

และครั้งนี้เหมือนกำแพงทั้งหมดได้ทะลายลง ทั้งคู่ล่องลอยไปในอ้อมแขนของกันและกัน เปล่งรัศมีของความรักออกมาจนผู้ชมสามารถสัมผัสได้อย่างไม่มีข้อกังขา ท่ามกลางเสียงดนตรีที่บรรเลงแว่วหวาน


Where do I begin to tell the story
Of how great a love can be
The sweet love story that is older than the sea
The simple truth about the love she brings to me
Where do I start

ฉันจะเริ่มเล่าตรงไหนดีว่ารักยิ่งใหญ่เพียงใด
เรื่องรักอ่อนหวานที่มีมาก่อนการก่อเกิดทะเล
ความจริงง่ายๆ ที่เกี่ยวกับรักของเธอที่มีให้ฉัน
จะเริ่มเล่าตรงไหนดี

With her first hello
She gave a meaning to this empty world of mine
There'd never be another love another time
She came into my life and made the living fine
She fills my heart

เพียงการกล่าวทัก "สวัสดี" เมื่อแรกพบ
เธอก็ทำให้โลกที่ว่างเปล่าของฉันมีความหมายขึ้นมา
คงไม่มีรักอื่นใดอีกแล้ว
เธอทำให้ชีวิตของฉันสวยงาม
เธอเติมเต็มหัวใจของฉัน

She fills my heart
with very special things
With angel songs, with wild imaginings
She fills my soul with so much love
That any where I go
I'm never lonely
With her along who could be lonely
I reach for her hand. It’s always there

เธอเติมเต็มดวงใจของฉัน
ด้วยสิ่งพิเศษ
ด้วยเพลงสวรรค์ ด้วยจินตนาการที่กว้างไกล
เธอเติมเต็มวิญญาณของฉันด้วยรักเต็มเปี่ยม
ไม่ว่าฉันจะไปที่ใด
ก็ไม่เคยเปล่าเปลี่ยว
เพียงมีเธอเคียงกายก็ไม่อ้างว้างอีกต่อไป
ฉันเอื้อมจับมือเธอได้ทุกเมื่อ

How long does it last
Can love be measured by the hours in a day
I have no answers now but this much I can say
I know I'll need her until the stars all burn away
And she'll be there

รักนี้จะสิ้นสุดเมื่อใด
สามารถนับเป็นชั่วโมงได้ไหม
ฉันก็ตอบไม่ได้ในตอนนี้ กล่าวได้เพียงว่า
ฉันต้องการจะอยู่กับเธอจนกระทั่งดวงดาวมอดไหม้ไปทั้งนภา
และเธอจะอยู่กับฉันจนถึงเวลานั้น

LOVE STORY ( by Andy William, Kim-Ha แปล)


"หึ หึ ความรักของสองคนนี้อานุภาพรุนแรงจริงๆ" อ๋อมว่าแล้วหันมองหน้าเปรมมี่

"มันก็แค่การแสดง" เปรมมี่ว่าหน้าตาไม่สบอารมณ์

"เปรมมี่อยากจะหลอกตัวเองก็ตามใจ" อ๋อมว่าแล้วยิ้มเยาะ ทำให้อารมณ์เปรมมี่ขุ่นขึ้นทันที

"นี่!" เปรมมี่เงื้อมือขึ้นตั้งท่าจะทำร้ายอ๋อม แต่เขาคว้ามือไว้ก่อน

"ถ้าไม่อยากแสดงเลิฟซีนสดกลางโรงละคร อย่าแม้แต่จะคิด" อ๋อมยื่นหน้าเข้าใกล้แล้วพูด ก่อนจะใช้ปลายจมูกแตะแก้มเปรมมี่เบาๆ อย่างรวดเร็ว แล้วยิ้มอย่างมีความหมาย

เปรมมี่รีบกระชากมือกลับ แล้วหน้าเรื่อขึ้นทันที ก่อนจะมองชายหนุ่มด้วยหน้าตาบูดบึ้งเป็นการกลบเกลื่อน







Create Date : 03 กันยายน 2553
Last Update : 12 ตุลาคม 2553 7:20:55 น. 8 comments
Counter : 318 Pageviews.
Share

 
เพลงที่ลงลิงค์ไว้มีแต่ดนตรีบรรเลง แต่ว่าภาพประกอบสุดยอด มีหลายภาพที่อยู่ในจินตนาการในเรื่องนี้ ทัศนากันเอาเองนะจ๊ะ แบบว่าช่วยให้การจิ้นได้ดีแท้


โดย: Kim-Ha วันที่: 4 กันยายน 2553 เวลา:12:34:11 น.  

 
น้องซินจ๊ะ ตกลงว่าพี่เคลียร์ให้แล้วนะจ๊ะ อิอิ ทุกอย่างลงตัว


โดย: Kim-Ha วันที่: 4 กันยายน 2553 เวลา:13:27:43 น.  

 
พี่คืมตื่นมาก็ได้อ่านตอนที่สามสิบหกเลย ดีใจมากๆๆๆๆค่ะ ตอนนี้ดูเศร้ามากๆๆ อีกแล้ว หมดทิชชู่ไปสามม้วนเหมือนเดิม แต่ก็ชอบค่ะ ชอบหมดทุกฉากเลยในตอนนี้ แม้กระทั่งฉากกุ๊กกิ๊กของตัวร้าย ทำได้น่ารักจริงๆๆ เหมือนกับว่าพระเอกกับนางเอก เลยทีเดียว เริ่มจะชอบคู่ของอ๋อม กะเปรมมี่ขึ้นมาแล้วสิ

ผู้กำกับอาจารย์คิม นี่ก็แอบโหดนิดนึงนะหนิ อิอิอิ


โดย: wujingxin IP: 180.183.60.233 วันที่: 4 กันยายน 2553 เวลา:13:38:46 น.  

 
กรีสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส
(ปรับโหมดก่อน....อะฮือๆๆๆ ไม่จริ๊งไม่จริง ชิมิๆ เปรมมี่ตาฝาด ที่อ่านเจอเลิฟซีนของพี่ผู้ใหญ่กันกะยัยเต้ย ชิมิๆ)


ฮึ่มมมมม....พี่คิม ทำให้เปรมมี่โกรธธธธธธธธธธธธธธธธธะ
เปรมมี่จะเอาคืน....เตรียมตัวเข้าพิธีกะอ.เอกกี้ ได้เล้ยยย...เหอๆๆ



รีบมาอัพเดท และอัพเกรด หัวใจก่อนใคร...แต่ก็โดนทำร้ายหัวใจ ก่อนใครด้วยเช่นกัน....แง๊ๆๆ
เปรมมี่อุตสาห์เตรียมตัวเข้าฉากเลิฟซีน(แซ่บๆ 555) กะพี่อ๋อมนะเนี่ย...แค่เนี๊ยะ ไม่หนำใจเล้ยยยย


กร๊าก กร๊าก ล้อเล่นน๊า พี่หญิงเล็ก....จิ้นเบาๆ พี่ เด๋วเปรมมี่จาใจแตกอ่ะ...วะฮ่าๆๆ
แวบไปส่องคลิปดีกว่า....เพลงดี ความหมายโดน...ต้องตบรางวัล ด้วยการนำไปแปะไว้ที่บุรีเจ้าคร๊า


โดย: Wonderfulmoon วันที่: 4 กันยายน 2553 เวลา:13:47:19 น.  

 
ตามมาอ่านนะคะคุณคิม (กว่าจะได้เริ่มอ่าน ปามาตอนที่36แล้ว555) แต่ยังไงก็จะย้อนกลับไปอ่านนะคะ

อ่านถึงตอน12แล้ว อยากบอกว่า
""คุณเปรมมี่ คุณเกิดมาเพื่อบทนี้จริงๆ""555


โดย: I'm always beside you^^Napat IP: 118.172.27.24 วันที่: 4 กันยายน 2553 เวลา:15:04:40 น.  

 
อิอิ น้องซินถ้าไม่โหดน้องกันกะน้องเต้ยก็ไม่อินกับบทบาทสิ

ตอนแรกพี่ว่าจะโปรโมทคู่ กันเต้ย โตโน่เอ้ก เขียนไปเขียนมาคู่เปรมมี่เบียดคู่ โตโน่ ไปได้ไงไม่รู้ 555 งงๆ อยู่เหมือนกัน



โดย: Kim-Ha วันที่: 4 กันยายน 2553 เวลา:16:44:45 น.  

 
เปรมมี่แสดงดีนะเนี้ยเรื่องนี้ เห็นป่ะเริ่มมีเสียงตอบรับจากแฟนๆ อิอิ

พี่กะว่าอีกซักตอนสองตอนเปรมมี่คงเจอแบบหนักอะ 555 เพราะพี่เริ่มหมดมุขละ

เพลงรุ่นนี้ก็มีวัยรุ่นอย่างเราเนี้ยแหละที่โดน คริคริ เอาเป็นว่ามันอมตะละกัน เผื่อลูกชายโตจาได้ไม่ว่าแม่มานเชย อิอิ


โดย: Kim-Ha วันที่: 4 กันยายน 2553 เวลา:16:48:30 น.  

 
เห็นด้วยคะคุณ I'm always beside you^^Napat

หามาทั้งเวปพันทิพย์ก็เห็นคนนี้แหละค่ะ เหมาะกะบทนี้ที่สุด

ค่อยๆ อ่านไปนะคะ ^^


โดย: Kim-Ha วันที่: 4 กันยายน 2553 เวลา:16:50:34 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Kim-Ha
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

จิ้นกระจาย ^^


Smileymissmynovel@gmail.com






Friends' blogs
[Add Kim-Ha's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend


 
 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.