|
|
เด็กชายตัวน้อย
ณ ที่ใดที่หนึ่ง บนโลกนี้
มีเด็กชายตัวน้อย ที่ อยู๋คน เดียวมาตามลำพัง เขา ไม่เคยมี เพือนเลย เวลาอยู่บ้าน เขามีเพียง คอม
ที่เขา สนใจ และมีมันเป็นเพื่อน จนวันหนึ่ง เขาได้ สอบ เขาที่ ร.ร พ.น เขาได้เริ่มรุ้ จักผู้คน รุ้จักเพื่อน สิ่งต่างๆ
เขามีพ่อ มีแม่ แต่ เขาไม่เคยได้ รับ ความรัก ความดูแล เอาใจใส่เลย ดังนั้น
คำว่า บิดา มารดา ไม่มีคำสำหรับเขา เขาถูกทอดทิ้งให้อยู่คนเดียวมาตลอด ไม่มีใครมาสนใจดูแล เขาจึงต้องตัดสายสัมพันธ์ พ่อ ลูกออก จึงไม่มีคำว่าพ่อและแม่สำหรับเขา เขาเลี้ยงตัวเองอยู่มาคนเดียวตั้งแต่เด็ก แต่ในเมื่อเดือนที่เล้ว พี่สาวของเขาได้ย้ายมาอยู่ด้วยเพื่อมาดูแลเขา เขาจึงรักพี่มากรักในฐานะพี่น้องกัน แต่วันนี้พ่อไม่รู้เป็นอะไร อยู่ๆ ก็ยกสมบัติให้โดยที่เขาไม่ต้องการ เขาพยายามปฏิเสธไปหลายครั้ง ในที่สุดพ่อก็อ้างว่า ถ้าไม่รับ พ่อจะพาพี่สาวกลับไปอยู่กับพ่อที่สิงคโปร์ แล้วปล่อยให้เขาใช้ชีวิตตามลำพังคนเดียว เขาจึงไม่สามารถปฏิเสธคำของพ่อได้ พ่อเป็นคนที่ชอบเอาแต่ใจตนเอง เขาไม่อยากรับไว้เลย แต่เขา ต้องรับไว้เพื่อไม่ให้พี่สาวของเขาไป
ทำไมพ่อถึงต้องทำอย่างนี้ ทุกครั้งในวันเกิดเขาจะอยู่คนเดียวมาตลอด เพื่อนก็ไม่มีในปีนี้ เขาหวังอย่างมาก ที่จะให้พี่สาวเขามาร่วมงานด้วย แต่ถ้าพ่อพาพี่เขากลับไป เขาคงต้องเศร้าและต้องอยู่อย่างเดียวดายเช่นเดิม เขาเป็นคนเรียบง่าย อยู่บ้านก็ไม่ได้ทำอะไร อยู่กับคอมพิวเตอร์ไปวันๆ เขาไม่เคยทำอาหารกินเอง เคยกินแต่มาม่า พูดแล้วเขา ยังทอดไข่ไม่เป็นเลย มาม่าบางครั้งเขายังเคยทำด้วยน้ำเย็นเลย แล้วนี่พี่เขาไป แล้ว เขาจะกินอะไร อยู่ยังไง ดังนั้นเพื่อให้พี่อยู่กับเขา พ่อจะให้เขาทำอะไร เขาก็ยอม
คำว่าเพื่อนแถวบ้านเขาไม่เคยมี เขามีเพื่อนที่เดียวคือที่โรงเรียน ขอบใจพวกนายมาก เราไม่ค่อยมีเพื่อนเลย ดีใจจังที่ทุกคนยอมรับเขาเป็นเพื่อน แม้เขาจะไม่ดีจะไม่เก่ง อย่างที่เห็น แต่เพื่อนๆ ก็รับได้
ผมกลัว ผมกลัวจังที่พ่อจะไม่รักษาคำพูด พ่อจะพาพี่ไปรึเปล่า ปวดหัวจัง
แล้ว เหตุการณ์ที่ ไม่คาดคิด ก้อ เกิดขึ้น
ณ วันที่ 13 วันพฤหัส วันแห่งความโชคร้าย เวลา 15.48 น.
มีโทรศัพท์มา พี่นั้นเอง พี่โทรมาบอกว่า พี่จะไปแล้ว ไปสิงคโปร์ เพื่อไปเรียนต่อ
เครื่องบินออกเวลา 22.00 น. พี่ จะไป แบบไม่มี กำหนด แล้วี่ ก้อ กล่าว คำลา กับ เขา
เขาเสียใจมาก เขาอยากจะร้องไห้ แต่ เขา เป็น คนที่ร้องไห้ ไม่เป็น และ ไม่อยากให้ ใครเห็น
เขาจึง เก็บความรุ้สึกไว้ เขาบ่นกับตัวเอง เราจะอยู่กับใคร จะอยู่ยังไง จะกินอะไร ใครจะดูแลเรา
ใครจะปลุกเรา พี่ไป แล้ว จริงๆๆ เหรอ เสียใจจริงๆ พี่จะทิ้งเราไปแล้ว เขาร้องไห้เป็นครั้งแรก และ เขา
ก็ยังรอ ให้พี่ กลับมา
ใจหนึ่งของเขา ก้อ ยินดี ดีใจ กับพี่ ที่ ได้เลือก ทาง ของ ตนเอง ถ้าพี่เลือกไป เอง เขาก้อไม่ควรเสียใจ
แต่ ควร ยินดี ด้วย ต่างหาก
| Create Date : 23 สิงหาคม 2549 |
| Last Update : 23 สิงหาคม 2549 11:04:45 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 250 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [