• ยกมือแนะนำตัว
• แบ่งปันประสบการณ์

@ ภาพรวมตลาดยา สวัสดีครับ วันนี้ก็จะมาเล่าให้ฟังเกี่ยวกับ ภาพรวมตลาดยา ครับ หวังว่าคงมีประโยชน์กับทุกท่านครับ @ แบ่งปันประสบการณ์ @ ภาพรวมตลาดยา ภาพรวมของตลาดยาทั่วโลกมีตลาดที่สำคัญอยู่ 3 ตลาด คือ อเมริกา ยุโรป และญี่ปุ่น ซึ่งเป็นตลาดที่มีอำนาจทางเศรษฐกิจสูง ซึ่งตลาดอเมริกาถือว่าเป็นตลาดอันดับ 1 ทั่วโลก สำหรับในส่วนของยุโรปนั้น เนื่องจากปัจจุบันเป็นเขตการค้าเสรี ซึ่งการที่เข้าไปแถบ EU ได้ นั้นก็เท่ากับเข้าไปได้ในทุกประเทศในยุโรป ด้านประเทศญี่ปุ่นแม้จะเป็นประเทศที่ไม่ใหญ่มากนัก แต่พบว่าเป็นประเทศที่มีอำนาจการซื้อสูงมากทีเดียว ตลาดที่รองลงมา คือ ตลาดแถบแปซิฟิค ออสเตรเลีย และนิวซีแลนด์ ในขณะที่ในเอเชีย ตลาดที่น่าสนใจและน่าจับตามองคือ จีน และอินเดีย รวมไปถึงรัสเซีย ทำให้ขณะนี้กลุ่มอาเซียนมีการคุยกันถึงเรื่องที่จะมีการทำกฎระเบียบเหมือนกับ ประเทศ EU ในการนำยาเข้ามารักษาผู้ป่วย ให้สามารถนำเข้ามาใช้ได้เร็วขึ้น เป็นการขึ้นทะเบียนครั้งเดียวสามารถที่จะใช้ได้ทุกประเทศในแถบนี้ สำหรับในประเทศไทยนั้น ตลาดยามีมูลค่าตลาดรวม 100,000 ล้านบาท มีอัตราการเติบโตเฉลี่ย 15% ต่อปี แบ่งเป็นตลาดโรงพยาบาล 79,000 ล้านบาท หรือ 79 % ตลาดร้านขายยาประมาณ 21,000 ล้านบาท หรือ 21 % จะเห็นได้ว่าตลาดยานั้นใหญ่ทีเดียวนะครับ โดยที่ตลาดโรงพยาบาลนั้นแบ่งเป็น ตลาดโรงพยาบาลรัฐบาล 80% ตลาดโรงพยาบาลเอกชน 20% ซึ่งสะท้อนให้เห็นว่า ตลาดยานั้นยังคงเน้นในโรงพยาบาลรัฐเป็นส่วนใหญ่ นอกจากนี้ยังแบ่งเป็นตลาดในกรุงเทพฯ 41% ตลาดต่างจังหวัด 59% สำหรับบริษัทผลิตยานั้นปัจจุบันมี 2 กลุ่ม คือ 1. กลุ่มผลิตยาข้ามชาติ (MNCs = Multinational Companies ) เป็นบริษัทยาข้ามชาติจากต่างประเทศ อาทิ ยุโรป อเมริกา และญี่ปุ่น 2. บริษัทยาที่ผลิตในประเทศ ซึ่งส่วนมากจะเป็นยาสามัญทั่วไป ที่ผ่านมาพบว่ายอดขาย 70% ของตลาดยามาจากบริษัทข้ามชาติเพราะมักจะเป็นยาที่เป็นนวัตกรรมใหม่ ๆ มีพื้นฐานมาจากการวิจัยพัฒนา ซึ่งการนำเข้าก็มี 2 แบบคือ การให้ license และ การเข้ามาเปิดบริษัทตัวเองในแต่ละประเทศ ซึ่งการเข้ามาเปิดบริษัทเองนั้นก็มีทั้งแบบที่เข้ามาบริหารการตลาดเอง และที่ผ่านดิสทริบิวเตอร์ ซึ่งในประเทศไทยมีบริษัทที่เป็นดิสทริบิวเตอร์หลัก ๆ 3 แห่ง คือ 1. ดีทแฮล์ม ( Diethelm) 2. ซิวลิค ( Zuellig) 3. โอลิค ( Olic ) ที่เหลือก็เป็นรายขนาดกลางและเล็ก หรือบางรายก็กระจายสินค้าเอง   Create Date : 29 มิถุนายน 2552     Last Update : 5 กรกฎาคม 2552 21:32:05 น. Counter : 2931 Pageviews.   12 comment Share Tweet

@ เส้นทางสู่ดวงดาว การที่เราจะเติบโตในธุรกิจหรือองค์กรได้นั้นไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะ ทุกคนที่เข้ามาทำงานก็คิดเหมือนกับเรา ดังนั้น ความตั้งใจจริง ขยัน และพยายามเรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ เสมอ นั้นจะเป็นคำตอบว่าเราจะไปถึงดวงดาวได้หรือไม่ อย่างที่ผมเกริ่นไว้ในบทที่แล้ว ว่าจะเล่าถึงเส้นทางไปถึงดวงดาวให้กับผู้อ่านทราบ อ้อ! ย้ำว่าไม่ได้มาโดยการโรยด้วยกลีบกุหลาบอย่างแน่นอน แต่เรียกว่าเหยียบหนามกุหลาบเลยทีเดียว เพราะไม่ใช่แค่เก่งเท่านั้น แต่ต้องมีอดทนในระดับสูงพอสมควรทีเดียว ผมต้องถือว่าตัวเองโชคดี ที่เติบโตเร็ว เพียงอายุ 25 ปี ผมก็มีโอกาสได้ขยับตำหน่งจากผู้แทนยาไปเป็นผู้จัดการผลิตภัณฑ์ ( Product Manager)   ปล.  แหม! เครียดใช้ได้เลยครับ เพราะผู้แทนยาที่อยู่ในความรับผิดชอบของผมมีถึง 15 คน และส่วนใหญ่ก็จะเป็นรุ่นพี่ และผู้ที่มากด้วยประสบการณ์ทั้งนั้น   และยังมีผู้จัดการขายที่ต้องทำงานร่วมกับผมอีกสองท่าน ท่านหนึ่งดูแลในส่วนของกรุงเทพ ในขณะที่อีกท่านหนึ่งดูแลในส่วนของต่างจังหวัด ทำให้การบ้านของผมในวันนั้นคือ การพยายามคิดว่าจะวางตัวยังไงดีให้สามารถอยู่ได้อย่างเหมาะสม ที่หนักกว่านั้นคือสมัยนั้นเขาไม่รีรอให้ผมศึกษางานอะไรนานหรือมากมายนัก แต่ให้ผมลงมือทำเลย ซึ่งหน้าที่ของ Product Manager นอกเหนือจาก การวางแผนการตลาดและการจัดกิจกรรมทางการตลาดแล้ว ก็คือ การอบรมและให้ความรู้ทางด้านผลิตภัณฑ์ให้แก่พนักงานขายหรือหาข้อมูลผลิตภัณฑ์นั้น ๆ   มาสอนผู้แทนยา   ปล. เวลานั้นผมคิดว่าแหม! ทำไมขอบข่ายงานมันแคบจัง แค่อบรมพนักงานขาย ตอนนั้นจำได้ว่าต้องรับผิดชอบผลิตภัณฑ์ยาโรคกระเพาะ ซึ่งไม่เคยขายมาก่อน   และแถมยังต้องไปอบรมพนักงานขายที่มีประสบการณ์  ซึ่งเรียกว่ารู้ดีกว่าผมแน่นอน ก็ต้องมีการพยายามหาความรู้รอบตัวแบบสุด ๆ ทั้งจากข้อมูลของ Product Manager คนก่อน ว่ามีอะไรบ้าง มานั่งดูว่า โรคกระเพาะต้องรักษายังไง  ?  วินิจฉัยยังไง ? ต้องให้ยาขนาดไหน เท่าไหร่ ?   พยายามอ่านตำราเยอะมาก แปลจากอังกฤษเป็นไทย แต่ก็ไม่ทัน ปรากฎว่างานแรกนั้นก็ล่มไม่เป็นท่า  เพราะแทบจะตอบไม่ได้เลยเวลาถูกถาม ทำให้ผมรู้ว่าการอบรมคนอื่นนั้นไม่ใช่เรื่อง่าย และแคบอย่างที่คิด เพราะบางครั้งการเตรียมเรื่องใส่กระดาษไปเพียง 4 หน้า แต่เวลาที่พูดจริง ๆ อาจลึกถึงหนังสือ 1 เล่มเลยทีเดียว อ่านเรื่องของผมพอหอมปากหอมคอ เรามาต่อกันถึงโครงสร้างขององค์กรในสายงานนี้กันต่อเลยดีกว่า หลังจากที่ความสามารถของคุณเข้าตากรรมการแล้ว  จากตำแหน่งผู้แทนยาก็จะได้เลื่อนขั้นเป็นระดับผู้จัดการ ทีนี้ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเพราะมีถึง 2 สายพานให้คุณเลือกเดิน Product Manager ซึ่งก่อนจะเขยิบฐานะไปถึงขั้นนั้นได้ก็ต้องมีการทดลองงานในตำแหน่ง Associate Product Manager เสียก่อน Sales Manager  ซึ่งก็จะต้องทดลองงาน 6เดือนถึง 2 ปีในตำแหน่ง Sales Supervisor หรือ Associate Sales Manager ก่อนเช่นกัน         ซึ่งเป็นงานที่เน้นเรื่องของการบริหารงานขายล้วน ๆ จากนั้นก็จะเลื่อนขึ้นไปเป็นระดับ Senior  และถ้าใครมีความสามารถก็อาจที่จะก้าวขึ้นสูงไปได้อีกในตำแหน่ง Group Product Manager  หรือ Group Sales Manager จากนั้นก็เป็นตำแหน่ง Marketing Director หรือ Sales Director หรือ Business Unit Director ตามเส้นทางที่เดินมา และสุดท้ายก็จบด้วย ตำแหน่ง President หรือ  General Manager (GM ) หรือ Managing Director แล้วแต่บริษัทนั้น ๆ ว่าจะเรียกอะไร  ผู้บริหารบางคนก็ก้าวหน้าโดยการออกไปทำงานยังประเทศอื่นๆ นอกจากสานป่านที่ผมมองว่ายาวนานเสียเหลือเกินกว่าจะถึงดวงดาวนั้น ผมจะเล่าถึง โครงสร้างขององค์กรของบริษัทยาส่วนใหญ่ ให้ฟังเพิ่มเติมว่า ส่วนใหญ่จะมีอยู่ 2 รูปแบบ คือ แบบ Functional           ซึ่งเป็นรูปแบบที่งานขายกับงานการตลาดแยกกันชัดเจนในเรื่องของขอบข่ายงานและความรับผิดชอบ แบบ Business Unit           ซึ่งเป็นแบบที่ผู้แทนยา , Product Manager และ Sale Manager จะรีพอตกับ Business Unit Director           ซึ่งจะดูแลทั้งการตลาดและงานขาย แต่ทั้งนี้จะเป็นแบบไหนก็ขึ้นอยู่กับนโยบายของแต่ละบริษัทครับ           เพราะบางบริษัทมองว่าการที่งานขายกับการตลาดถ้าแยกกันจะทำให้การทำงานมีประสิทธิภาพ           และเต็มเม็ดเต็มหน่วย ขณะที่บางบริษัทก็มองว่าการทำงานเบบ Business Unit จะทำให้การตัดสินใจง่ายและรวดเร็วขึ้น เนื่องจากคนตัดสินใจหลักเป็นคนเดียวกัน คือ Business Unit Manager ซึ่งแบบไหนจะเวิร์คนั้นผมว่าก็ต้องขึ้นอยู่กับคนด้วยว่าเป็นยังไง ถ้าคนจะทะเลาะกันจะทำงานร่วมกันหรือแยกกันก็มีปัญหากันอยู่ดี แต่ผมถือว่าตัวเองโชคดีเพราะผ่านการทำงานมาทั้ง 2 แบบ ทำให้ผมรู้ถึงปัญหาของแต่ละแบบเป็นอย่างดี เช่น รูปแบบ  Functional  จะเป็นรูปแบบที่มีปัญหากันระหว่างฝ่ายขายกับการตลาดให้เห็นเรื่อย ๆ   เพราะบางครั้งฝ่ายขายก็จะบอกว่าฝ่ายการตลาด อยู่แต่บนหอคอยงาช้าง วางแต่ทิศทาง ไม่เคยลงมาสัมผัสทำให้ไม่รู้ความเป็นจริงในชีวิต  ขณะที่ฝ่ายการตลาดก็บอกว่าตัวเองวางแผนในระยะยาว   และมองว่าฝ่ายขายมักมองระยะสั้น ฉาบฉวย นอกจากนี้หากยอดขายหล่นไม่เป็นท่าเมื่อไหร่จะเห็นเทศกาลสาดโคลนกันสนุกสนานไปเลย ต่างก็พยายามที่จะโยนไปให้อีกฝ่าย เช่น ฝ่ายการตลาดอาจบอกว่าแผนที่วางไว้ดีแล้วแต่ฝ่ายขายไม่ทำตาม หรือฝ่ายขายอาจบอกว่าฝ่ายการตลาดไม่ค่อยให้เครื่องมือในการทำการขายอย่างเพียงพอ   ซึ่งอาจเป็นสาเหตุให้หลาย ๆ บริษัทไม่ประสบความสำเร็จเพราะต่างไปคนละทิศละทาง   ส่วนรูปแบบ Business Unit ก็ใช่ว่าจะดีที่สุด ก็มีปัญหาเหมือนกัน เนื่องจากเหมือนมีบริษัทย่อย ๆ ก็จะทำให้มีปัญหากันระหว่างหน่วยธุรกิจ เช่น การไม่ช่วยกัน ไมยุ่งกัน ทั้ง ๆ ที่มีลูกค้ากลุ่มเดียวกัน ก็เป็นหน้าที่ของ GM เขาละว่าจะพยายามหลอมรวมกันได้หรือเปล่า แต่ส่วนตัวผู้ขียนเองมองว่าไม่คิดว่าระหว่าง Functional กับ Business Unit   อันไหนดีกว่ากันขึ้นอยู่กับสถานการณ์และนโยบายของแต่ละบริษัทมากกว่า   อย่างไรเสียส่วนตัวผมเองก็ยังคงมองว่าธุรกิจยา การขายกับการตลาดแยกกันไม่ออก ไม่เหมือนธุรกิจอื่น ๆ ที่เขาจะมีการแยกกันชัดเจนไปเลยระหว่างการตลาด กับงานขาย ทำให้การทำงานของเป็นลักษณะหน้าที่ใครหน้าที่มันชัดเจน คือ การตลาดเน้นการทำ Pull Strategy ในขณะที่การขายเน้นการทำ Push Strategy ถึงตรงนี้ผมอยากจะเล่าต่อถึงความมันของหน้าที่ระหว่าง งานขาย กับการตลาด ที่บางครั้งก็กลายเป็นคลื่นใต้น้ำในองค์กรเหมือนกัน   Create Date : 24 มิถุนายน 2552     Last Update : 29 มิถุนายน 2552 21:51:49 น. Counter : 3729 Pageviews.   1 comment Share Tweet

@ สมัครงานให้ได้งาน เนื่องด้วยเห็นมีคนถามเกี่ยวกับเรื่องสมัครงาน  ก็เลยขอแทรกเรื่องที่จะเขียนต่อจากคราวที่แล้ว โดยคราวนี้ก็เลยจะเขียน 2 เรื่อง คือ สมัครงานให้ได้งาน เส้นทางสู่ดวงดาว ซึ่งจะเป็นตอนต่อกันครับ  ( กว่าจะนึกชื่อออก เล่นเอาปวดหัว  ) หวังว่าคงเป็นแนวทางให้กับหลายๆคน ได้นะครับ ปล.  ส่วนคนที่ถามเกี่ยวกับตลาดยา เขียนแน่ครับ รอคิวนิดนะครับ    ซึ่งคิดว่าจะเขียนเกี่ยวกับ   การตลาดยา และ ภาพรวมตลาดยา @ แบ่งบันประสบการณ์ @ สมัครงานให้ได้งาน จากที่มีคนถามถึง ผมคงต้องขอย้อนกลับไปเรื่องสำคัญเรื่องหนึ่งก่อน คือ กว่าจะเข้ามาเป็นผู้แทนยาได้นั้น ต้องผ่านกระบวนการที่เรียกว่า การคัดสรร หรือ ภาษาชาวบ้านก็สมัครงานนั่นแหละครับ สมัยผมการสมัครงานยังไม่ยุ่งยาก และ ขั้นตอนมโหฬารเท่าสมัยนี้หรอกครับ แต่ก็ถือว่าหินพอสมควร แต่สมัยนี้คนเก่งเยอะ และจบมาก็มีมาก ดังนั้นขั้นตอนการกลั่นกรองจึงมากตามไปด้วยเพื่อให้ได้คนที่ตรงกับงานจริง ๆ แหล่งหางานของการเป็นผู้แทนยาเดี๋ยวนี้ก็มีหลายแหล่งครับ ไม่ว่าจะเป็น ทางหนังสือพิมพ์ อินเตอร์เน็ต ซึ่งสมัยนี้ก็มีเว็บไซด์หางานเพียบ หรือสำหรับคนที่อยู่ในแวดวงยา  บางทีอยู่ในแวดวงอยู่แล้วและอยากเปลี่ยนงานก็ตามโรงพยาบาลก็มี หรือตามมหาวิทยาลัยต่าง ๆ บางที่ HR ขยันเขาก็จะเดินไปติดประกาศให้อันนี้ก็สบายหน่อย แต่สำหรับคนที่มีรุ่นพี่รุ่นน้องยิ่งสบายเลยครับใช้โทรศัพท์นี่แหละ กริ๊งกร้างหากันหน่อย รับรองมีงานให้ทำแน่ครับ สิ่งสำคัญ  ที่ผมอยากเน้นในขั้นแรกหลังจากที่เราคัดเลือกหรือได้องค์กรที่อยากสมัครงานมาแล้วนั้น คือ การเขียน Resume และ Application letter นั่นเอง ซึ่งเดี๋ยวนี้ผมว่าสะดวกสบายกว่าอดีตมาก เพราะ มีตัวอย่างสามารถที่จะนำมาปรับ หรือลอกแบบมาตราฐานมาเลยก็ได้ หรือจะเข้าไปดาวน์โหลดจากเว็บไซด์ต่าง ๆ ก็ได้มีให้เลือกเยอะ แต่ขอเตือนนะครับว่าอย่าลอกทั้งดุ้น ให้เอามาปรับให้เข้ากับลักษณะงาน และประวัติขของแต่ละคนจริง ๆ ไม่งั้นจะหนาวตอนไปสัมภาษณ์แน่นอนครับ การจะเขียนใบสมัครให้สะดุดตา และได้รับการเรียนไปสัมภาษณ์นั้น นอกจากจะต้องเขียนให้ดูมีมาตราฐาน มีความตั้งใจแล้ว ยังต้องพยายามใส่ทุกอย่างที่น่าสนใจในตัวเราเข้าไปให้หมด  เช่นมีข้อดียังไง  มีเกียรติคุณยังไงบ้าง เพราะฝ่าย HR เขาไม่มานั่งหาเพชรในตมหรอกครับ Resume และ Application letter นี่แหละที่จะทำให้เขาสนใจคุณ และพยายามบอกตำแหน่งที่อยากจะสมัครด้วย อย่าให้เขาเดาเอง ถ้าเขาไม่เดาให้จะแย่ครับ   จากนั้นเมื่อผ่านเข้ามาในรอบสัมภาษณ์ได้ ก็ต้องทำให้ดีที่สุด  อ้อ! การแต่งตัวมาสัมภาษณ์ก็ควรให้ดูเรียบร้อยแต่ไม่ควรเชยเกินไป          เพราะอาชีพเซลล์นั้นต้องเป็นอาชีพที่ต้องพบปะคนเยอะ ส่วนเรื่องของเวลานั้น ผมขอร้องว่าควรตรงเวลามาก ๆ หรือมาก่อนได้ยิ่งดี เพราะบางที่เขาจะอำนวยความสะดวกด้านความรู้ให้คุณด้วย การหาเอกสารมาไว้ให้อ่านก่อน ซึ่งใครมาก่อนก็ได้ประโยชน์ไป ใครมาช้าละก็นั่งทำใจได้เลย เพราะ ไม่มีใครมองคนมาสาย ว่ามีความตั้งใจ หรืออยากทำงานแน่นอนครับ ผมเคยเจอคนที่มีการเตรียมตัวที่ดีมาก ก่อนมาสัมภาษณ์เขาจะเข้าเว็บไซด์เพื่อไปดูข้อมมูลของบริษัทที่เขาต้องมาสัมภาษณ์ก่อนว่า มีความเป็นไปเป็นมายังไง มียาอะไรบ้าง ซึ่งนั่นผมว่าเป็นตัวอย่างที่ดีทีเดียวครับ เพราะแสดงถึงความตั้งใจที่อยากจะเข้ามาทำงาน มากกว่าการมาทำงานเพราะกลัวว่างงาน วิธีการสัมภาษณ์ที่ดีนั้น ผมจะห้ามไม่ให้ตื้นเต้นก็คงไม่ได้   เอาเป็นว่า ให้ควบคุมอารมณ์ตื่นเต้นหน่อยก็แล้วกัน อาจจะนั่งทำสมาธิหรือหายใจลึก ๆ ก่อนเข้าไปสัมภาษณ์ก็ได้ จากนั้นก็พยายามฟังคำถามให้จบก่อนค่อยชิงตอบ เขาไม่มองว่าคุณตอบช้าหรอกครับ เพราะสมองจะได้กลั่นกรองคำถามและคำตอบ   จากนั้นก็พยายามตอบให้ตรงคำถาม และอย่าพูดเร็วหรือช้าจนเกินไป เพราะบางคนเขาไม่อดทนฟังคุณตอบนานนัก ที่สำคัญพยายามที่จะพูดความจริงให้มากที่สุด เรียกว่าอย่าโม้มากเกินไป เพราะถ้าเข้าไปได้แล้วและทำได้ไม่เหมือนที่โม้ละก็จะแย่ สำหรับคำถามยอดฮิตในการสัมภาษณ์ก็มีไม่มากหรอกครับ เช่น อาจจะถามว่าทำไมถึงสนใจงานขาย  หรือทำไมถึงอยากเป็นผู้แทนยา บางทีก็ถามว่าคิดว่าตัวเองมีคุณสมบัติอะไร ถึงมาสมัครอาชีพนี้ คำตอบที่ดีนั้น ก็อาจจะตอบว่า เป็นคนมีมนุษยสัมพันธ์ที่ดี ชอบพบปะคน เข้ากับคนอื่นได้ง่าย หรืออย่างคำถามที่ให้วิเคราะห์ตัวเองถึงจุดแข็งจุดอ่อน ก็ให้พูดข้อดีของตัวเอง และ พยายามให้มีข้อเสียบ้างเพราะไม่มีใครมีแต่ข้อดี เหรอกครับ แต่ข้อเสียที่บอกออกไปนั้นอย่าให้ขัดกับตำแหน่งงานที่เราสมัครเด็ดขาด เช่น มาสมัครเป็นเซลล์ไม่ใช่บอกว่าข้อเสียคือมีความอดทนต่ำยุ่งเลยครับ เขาคงไม่ให้คุณอยู่ฝึกความอดทนแน่นอน คำถามว่าวางแผนอนาคตไว้อย่างไร   คำตอบที่ดีก็เช่นว่า อยากเติบโตในองค์กรอะไรประมาณนี้   เพราะทุกที่เขาก็อยากได้คนที่จะเติบโตไปในตำแหน่งอื่น ๆ ไม่ใช่เสียเวลาอบรมพอถึงเวลาไม่ทำ หรือลาออกไปที่อื่น หลังจากผ่านการสัมภาษณ์เรียบร้อย ถึงจุดสำคัญคือ การทำ Psychometric Test นั่นเอง ซึ่งเดี๋ยวนี้เป็นที่นิยมแพร่หลาย และไม่ได้ใช้วัดเฉพาะในระดับผู้บริหารเท่านั้น รวมไปถึง การวัดความรู้ด้านภาษาอังกฤษ คอมพิวเตอร์ ซึ่งถ้ามีการเตรียมความพร้อมในทุกด้านก็จะดีที่สุด เมื่อผ่านการทดสอบเรียบร้อยก็รอฟังผลได้เลยครับ ผมเชื่อว่าถ้าเราพยายามที่จะทำให้ดีที่สุด ก็ไม่มีอะไรที่จะยากจนเกินไปแน่นอน เห็นไหมครับว่าการจะสมัครเข้าทำงานที่หนึ่ง ไม่ใช่เรื่องง่าย การเตรียมตัวและความตั้งใจจริง ถือเป็นเรื่องสำคัญ เพราะการที่เราจะได้งานดีๆหรือไม่นั้น ขึ้นอยู่ที่เราทำเองทั้งนั้นแหละครับ ผมเชื่อว่าเมื่อหลายคนก้าวเข้ามาทำงานสักอย่างหนึ่ง สิ่งที่สำคัญคือการเติบโตในองค์กร หรือต่างองค์กร แต่ก็ยังวนเวียนอยู่ในสายอาชีพเดิม   สิ่งที่น่าสนใจคือ เส้นทางของการเดินทางสู่ดวงดาว ผมจะนำเสนอต่อจากนี้   Create Date : 24 มิถุนายน 2552     Last Update : 29 มิถุนายน 2552 21:51:40 น. Counter : 2828 Pageviews.   5 comment Share Tweet

@ นี่แหละผู้แทนยา( Medical Representative ) สวัสดีครับ เพื่อนๆพี่ๆน้องๆทุกท่าน จากคราวทีแล้วที่ผมนำเสนอเรื่อง @กว่าจะเป็นผู้แทนยา หวังว่าทุกท่านคงจะชอบนะครับ  จากคราวก่อนก็ก็เป็นเรื่องที่เกรินๆเพื่อเข้าเนื้อหาหลักต่อๆไป วันนี้ก็ได้เอาเรื่องต่อของเรื่อง  กว่าจะเป็นผู้แทนยา  มาให้ทุกๆท่านได้อ่านต่อชื่อว่า @นี้แหละผู้แทนยา หวังว่าทุกท่านคงจะชอบเหมือนเรื่องที่ผ่านมานะครับ ขอบคุณครับ @ นี่แหละผู้แทนยา( Medical Representative ) คำว่า .."ผู้แทนยา"  หลายคนอาจจะเพิ่งเคยได้ยินด้วยซ้ำไป แต่สำหรับคนที่อยู่ในวงการแพทย์คงจะรู้ว่า คืออะไร แน่นอนถ้าภาษาคนทั่วไปเรียกว่าเซลล์ แต่เชื่อผมสิ การทำงานมันต่างและยากกว่าเซลล์อื่นเป็นไหนๆแน่นอน ในอดีตคนมักจะเรียกผู้แทนยาว่า ดีเทลเลอร์ Detailer คือผู้ให้รายละเอียดของยา ในปัจจุบันจะเรียกว่า medical representative หรือ ผู้แทนยา ซึ่งน่าจะถูกต้องกว่า สำหรับผมคำว่า ผู้แทนยานั้น บทบาทมันกว้างมาก เหมือนกับการเป็นฑูต (Brand Ambassador) เพราะไม่ใช่แค่ให้รายละเอียด แต่ต้องมีความรู้ทั้งด้านการตลาดและเวชภัณฑ์ด้านยาพอตัว ทำให้บุคลากรด้านนี้ส่วนมากมักจะจบทางด้านเภสัชกร หรือวิทยาศาสตร์  ซึ่งมีหน้าที่รับผิดชอบทุกด้าน ตั้งแต่การนำเสนอเข้าโรงพยาบาล การสั่งซื้อ การเปลี่ยนยา การขจัดข้อโต้แย้งสงสัย การปิดการขาย และอื่นๆอีกมากมาย ซึ่งผมว่าคนที่จะทำงานนี้ได้ความรู้อย่างเดียวก็ไม่ช่วยให้สำเร็จได้ ต้องบวกความพยายามความอดทน และความเป็นมืออาชีพด้วยครับ เพราะเรื่องของมนุษยสัมพันธ์เป็นอะไรที่สำคัญมากพอ ๆ กับความรู้ด้านวิทยาศาสตร์เหมือนกัน  อีกอย่างประเทศไทยมีกฎหมายควบคุมเรื่องของการส่งเสริมการขายของยาอยู่มหาศาลพอสมควร ก็เพราะมันเกี่ยวพันกับสุขภาพและความเป็นความตาย ทำให้การส่งเสริมการขายของยาในปัจจุบันของประเทศไทยโดยเฉพาะ ยาที่ต้องใช้ใบสั่งแพทย์ (Prescription Drug) ยังเป็นการส่งเสริมการขายหรือโฆษณากับบุคลากรทางการแพทย์ (Healthcare Provider) เป็นหลัก เช่น แพทย์ เภสัขกร และพยาบาล เป็นต้น ขณะที่ประเทศอื่น ๆ อย่างอเมริกา บริษัทสามารถที่จะสื่อสารกับคนไข้ได้โดยตรง หรือที่เรียกว่า DTC (Direct to Consumer) สำหรับขั้นตอนกว่าจะออกมาเป็นผู้แทนยาแบบสำเร็จรูปได้ผมบอกได้เลยว่าไม่ใช่เรื่องง่าย ต้องผ่านการอบรมทุกขั้นตอนเพื่อให้มีความรู้แบบลึกซึ้ง  ซึ่งหลัก ๆ แล้วบริษัทที่มีมาตรฐาน จะมีการอบรมเรื่องหลักๆอยู่ 5 เรื่อง 1. Disease & Product Knowledge เรื่องของความรู้เกี่ยวกับการรักษาโรคนั้น ๆ คือโรคที่เราต้องเข้าไปขายยา โดยจะมีการอบรมทบทวนตั้งแต่เรื่อง เภสัชวิทยา Pharmacokinetics Pharmacodynamics Anatomy Physiology การทำงานของอวัยวะต่าง ๆ  เช่นยาโรคกระเพาะ หรือยาโรคมะเร็งก็ต้องรู้ว่าเกิดจากอะไร มีวิธีการรักษายังไง  แล้วจึงเข้าสู่เรื่องผลิตภัณฑ์ ที่ต้องแสดงให้เห็นถึงความแตกต่างจากคู่แข่ง  ซึ่งคนที่มีหน้าที่มาให้ความรู้ก็ไม่ใช่ใครที่ไหน ก็คือ Product Manager และ Medical Director 2. Selling Skills คือ เรื่องของทักษะการขาย ก็จะมีการสอนตั้งแต่การวางแผนการขาย  การสร้างบรรยากาศในการสนทนา การควบคุมการสนทนา การเสนอขาย  การถามความต้องการ การขจัดข้อโต้แย้ง การปิดการขาย และการสร้างความสัมพันธ์  3. Personality คือการพัฒนาบุคลิกภาพเสริมด้วย เพราะบางครั้งจะเห็นว่าการมีบุคลิกภาพที่ดีก็สร้างความประทับใจไปได้ส่วนหนึ่งแล้ว 4. Territory Management การวางแผนการทำงานและการเดินทาง การบริหารข้อมูลเขตการขาย การจัดลำดับความสำคัญของลูกค้า และความถึ่ในการเข้าพบ 5. เรื่องของ Laws & Regulations รวมไปถึง Guideline Code of Conduct และ Compliance ซึ่งเป็นเรื่องที่สำคัญมากๆ เนื่องจากบุคลากรในวงการยาจำเป็นที่จะต้องมีจริยธรรมในการทำการขายและการตลาดยา เช่นเดียวกับบุคลากรทางการแพทย์ที่ต้องมีจริยธรรมในการรักษาผู้ป่วย เนื่องจากเกี่ยวข้องกับชีวิตและความเป็นความตาย นอกเหนือจากกฎระเบียบที่สำคัญที่ของบริษัทเองแล้ว ที่ควรมีการอบรมคือ PReMA Code of Sales & Marketing Practices, IFPMA, ระเบียบการโฆษณาของสำนักงานคณะกรรมการอาหารและยา พอนักขายฝึกหัดผ่านขั้นตอนการอบรมและพร้อมกับการทำงานแล้ว ต่อไปคือการออกไปสังเกตการณ์นั่นเอง ก็จะมีการออกไปกับตัวแทนที่มีประสบการณ์เพื่อดูตัวอย่างการปฏิบัติจริง จำได้ว่าครั้งแรกในชีวิตของผมที่ต้องออกไปทำเองนั้น ตื่นเต้นสุด ๆ เลยครับ เพราะยุคนั้นยังมีการเทรนไม่มากต้องลุยเอง  แต่ก็ผ่านไปได้ด้วยดี สิ่งที่ผู้แทนยาต้องคำนึงถึงนอกเหนือจากการเข้าไปขายยานั้นคือ ต้องเข้าใจในวิชาชีพแพทย์ ว่าเป็นอาชีพที่มีบุคลากรน้อย ดังนั้นแพทย์ 1 คนจึงมีงานหลายด้าน เวลาที่มีจึงน้อยมาก ดังนั้นผู้แทนยาที่ดีจึงต้องใช้เวลาทุกโอกาสที่มีให้คุ้มค่ามากที่สุด เริ่มต้นด้วยต้องศึกษาว่าโรงพยาบาลที่เรารับผิดชอบ รวมถึงแผนกที่เรารับผิดชอบนั้นมีแพทย์กี่ท่าน แต่ละท่านมีตารางการทำงานยังไงบ้าง เราควรที่จะไปพบได้เวลาไหน ถือเป็นเรื่องสำคัญไม่เบาเลยนะครับ เพราะถ้าพลาดละก็กว่าจะได้คุยอีกก็ยาวทีเดียว ซึ่งส่วนมากเวลาที่ผู้แทนยามักจะไปดักรอแพทย์ก็จะเป็นเวลาช่วงก่อนเข้าตรวจ เพราะบางคนจะคิดว่าถ้าพูดก่อนหมอตรวจจะทำให้จำชื่อยาได้  แล้วก็หลังเวลาตรวจเสร็จ แต่บางครั้งก็พบว่าแพทย์จะเหนื่อยแล้วไม่มีเวลาคุย หรือไม่อยากคุยกับเราต่อ  โดยเฉพาะถ้าเป็นหน้าใหม่ยังไม่เคยคุยกัน หรือเจอกันมาก่อนละก็ต้องอดทนรอไปก่อน ในขณะที่ในต่างประเทศอย่างอเมริกาจะมีการทำเป็นตารางนัดหมาย แต่ในประเทศไทยก็มีแพทย์บางท่านที่เริ่มทำแล้ว ซึ่งก็ทำให้เราทำงานกันง่ายขึ้นมาบ้าง และถึงแม้โชคจะช่วยให้ได้เข้าไปคุยกับแพทย์ แต่ผมบอกเลยเวลาที่แต่ละคนมีรับรองไม่เกิน 5-10 นาทีแน่นอน เว้นแต่จะบังเอิญแพทย์อยากรู้หรืออยากได้ข้อมูลจากเราพอดีนั่นแหละครับถึงจะนั่งสาธยายได้มันเลย แต่ถ้าโชคอำนวยเวลาเพียงน้อยนิด และเหลียวหลังแลหน้าแล้วยังมีคิวบริษัทคู่แข่งจ่ออยู่หลังอีกเพียบละก็  ต้องใช้เวลาที่มีให้คุ้มค่าหน่อย เริ่มต้นด้วยการแนะนำตัวเองว่าชื่ออะไร มาจากที่ไหน และอาจโยนคำถามที่เป็นทั้งปลายปิด และปลายเปิดเข้าไป เพื่อให้รู้หลักการทำงานของแพทย์แต่ละท่านว่ามีการทำงานยังไง เพราะบางครั้งแพทย์บางท่านก็จะเน้นเรื่องความสะดวกสบาย ขณะที่บางท่านก็จะเน้นเรื่องของผลข้างเคียง จากนั้นก็ ตามด้วยประสิทธิภาพของยา ความแตกต่างกับคู่แข่ง และความคุ้มค่า ถ้าจับจุดได้ในครั้งแรกการมาพบครั้งต่อไปก็จะสบายมากขึ้น และจะทำให้แพทย์สนใจและอยากคุยกับเรามากขึ้น ปัญหาที่สำคัญอีกอย่างคือ เรื่องของความสัมพันธ์ ที่ผมบอกมาตั้งแต่แรกและเน้นมาตลอด  ต้องมีการสร้างความสัมพันธ์ระยะยาว แต่ที่พบบ่อย ๆคือ การสร้างความสัมพันธ์ที่เป็นเพียงระยะสั้น ๆ พอเปลี่ยนไปดูแลยาแผนกอื่น ๆ ก็ไม่ได้มีการติดต่อกับแพทย์กลุ่มเดิม   แต่คนที่ทำงานได้ดีจะพบว่าถึงไม่ได้ดิวซ์งานกันก็ยังมีการแวะเวียนไปเยี่ยมเยียนเสมอ ที่สำคัญการที่จะเป็นผู้แทนยาที่ดีนั้นต้องพยายามหาประสบการณ์และอัตเดตตัวเอง เสมอเพื่อให้สามารถรู้ทันเหตุการณ์ต่าง ๆ  และสามารถที่จะคุยกับแพทย์ได้ แต่การจะเป็นผู้แทนยาที่ดีได้นั้น ไม่ใช่แค่การขายยาไปวัน ๆ แต่สิ่งที่ถือเป็นวิทยายุทธ์ขั้นสูงในการที่จะเลื่อนตำแหน่ง หรือสร้างผลงานให้เป็นที่ประจักษ์คือการ "ทำยาเข้าโรงพยาบาล" . .. วันนี้ ก็หมดแค่นี้กับเรื่อง @ นี้แหละผู้แทนยา  แล้วครับ หวังว่าทุกท่านคงชอบ เรื่องต่อไปที่อยากจะเขียนคือ การทำยาเข้าโรงพยาบาลนั้นสำคัญไฉน หวังว่าทุกๆท่านคงยังติดตามเช่นเดิมกันนะครับ   Create Date : 21 มิถุนายน 2552     Last Update : 21 มิถุนายน 2552 23:33:33 น. Counter : 8884 Pageviews.   13 comment Share Tweet

@ กว่าจะเป็นผู้แทนยา จบ และยาอีกตัวที่ผมต้องรับผิดชอบเวลานั้นคือยา  Penglobe  เป็นยารักษาโรคเจ็บคอ ติดเชื้อทางเดินหายใจ การทำงานของผมต้องบอกว่าผมมีการวัดผลงานตัวเองตลอดเวลา ตั้งแต่เริ่มเข้าไปทำงาน ผมเรียกว่าการทำ Baseline  ซึ่งดูว่าก่อนที่ผมจะเข้าไปทำงานมียอดขายเท่าไหร่  ทำอะไรไว้บ้าง ซึ่งเมื่อผมเข้าไปทำแล้วมีอะไรที่ดีขึ้นกว่าเดิมบ้าง เป็นเรื่องที่ผมคอยบอกกับน้อง ๆ ของผมเสมอเช่นกัน และพยายามตั้งเป้าให้สูงเพื่อให้เรามีความพยายามมากขึ้น   ผมอยู่ในตำแหน่ง  Product Manager มาได้ 4 ปีครึ่ง ก็มีความรู้สึกว่าอยากจะทำทางด้าน Line Management หรือการบริหารคนดูบ้าง เพราะการเป็น Product manager จะเป็นงานทางด้านสนับสนุนหรือ Staff management คือ คอยวางแผนการตลาดและจัดกิจกรรมส่งเสริมการขาย เลยคิดที่อยากจะเข้าไปคุมคนดูบ้าง (บางคนเปรียบ Product Manager เหมือนเสนาธิการทหาร ขณะที่ Sales Manager เหมือนผู้บัญชาการกองรบ) เลยตัดสินใจขอย้ายไปเป็นผู้จัดการฝ่ายขาย  ซึ่งเป็นช่วงว่างพอดี เพราะเวลานั้นบริษัทอยู่ระหว่างการ Merger กันของบริษัท Astra และบริษัท Zeneca  ซึ่งปัจจุบันก็คือบริษัท บริษัท AstraZeneca ทำให้มีคนลาออกไปพอสมควร และแล้วงานกุมบังเหียนคนของผมก็เริ่มขึ้นในฝ่ายยารักษาโรคมะเร็ง และยารักษาโรคจิตเภท การทำงานของผมก็ยังเหมือนเดิม คือเริ่มต้นต้องทำ Baseline ก่อน และพยายามหาความแตกต่างในการทำงาน จากนั้น 1 ปี ผมก็ได้เลื่อนขั้นเป็น National Sales Manager  มีหน้าที่รับผิดชอบ Sales manager 9 คนและผู้แทน 72 คน  ( ลองทำดูแล้วจะรู้ว่ามันลุ้นดีจริงๆครับ ) แม้จะดูว่าเป็นงานหนักแต่ผมก็ชอบและมีความสุขกับการทำงาน เมื่อมาอยู่ในตำแหน่งที่ต้องรับผิดชอบมากขึ้น ทำให้ผมรู้ว่าเรื่องของ Relationships มีความสำคัญมาก การจะนำทีมคนให้ได้ใจทีมงานนั้น เราต้องทำให้เขารู้สึกว่าเขามีความสำคัญ ผมพยายามจำชื่อ จำประวัติลูกน้องของผมให้ได้ทุกคน  เพราะยังได้ประโยชน์ในเรื่องของการใช้คนให้เหมาะกับงานด้วย ผมทุ่มเทให้กับตำแหน่ง National Sale Manager อยู่นาน 2 ปี ก็มีคนมาชวนไปร่วมงานด้วยหลายแห่ง ขณะนั้นผมทำงานอยู่ที่ AstraZeneca เกือบ 8 ปีแล้ว ทำให้รู้สึกผูกพันมาก จำได้ว่า ถึงกับร้องไห้เมื่อต้องไปลาออกกับประธานบริษัท แต่ที่ทำให้ผมตัดสินใจไปคือที่ บริษัท บริสตอล-ไมเยอร์ส สคิวบบ์ ไทย ในตำแหน่งผู้จัดการหน่วยธุรกิจ หรือ Business unit Manager มีหน้าที่ดูแลทั้งงานขายและงานการตลาดทำให้ผมสนใจ เนื่องจากเคยแต่ดูการตลาดหรือการขายเพียงอย่างเดียว ไม่เคยดูไปพร้อมๆกัน จึงตัดสินใจมาร่วมงานกับที่นี่   สิ่งที่ต้องรับผิดชอบคือดูแลด้านยารักษาโรคมะเร็ง ซึ่งแต่เดิมเคยเป็นบริษัทอันดับ 1 ในเรื่องของการรักษาโรคมะเร็ง แต่เมื่อเกิดมียา Generics ที่มาจากประเทศอินเดียและออสเตรเลีย ก็เลยทำให้ยอดขายตกฮวบฮาบเลยทีเดียว และที่ร้ายกว่านั้นเมื่อดู baseline แล้วพบว่ายอดขายตกไปจากปีที่ผ่านมาในช่วงเวลาเดียวกันถึง 35% และแถมยังมีโรงพยาบาลที่กำลังร่อแร่ใกล้หลุดอีก 2-3 โรง เลยทำให้ผมรู้ว่างานนี้เป็นงานช้างทีเดียวสำหรับผม เรียกว่าเครียดชนิดที่เข้าใจคำว่าเครียดจนคอเคล็ดเป็นยังไง ตอนนั้นจำได้ว่าผมวิ่งดับไฟแหลกมาก หมายถึงมีปัญหาให้วิ่งแก้เยอะมาก และก็มีหลายแห่งที่เคลียร์ไม่ได้ ทำให้ผมรู้ว่าปัญหาที่ผมเจอตอนนี้ไม่ใช่แค่ยาเลียนแบบ แต่เป็นเรื่องของความสัมพันธ์กับลูกค้าของบริษัททำไว้ไม่ค่อยดีในอดีตตอนขายดี ไม่มีคู่แข่ง ไม่มีการง้อลูกค้า และไม่สามารถที่จะทำให้เห็นความแตกต่างกับยาเลียนแบบที่ราคาถูกกว่ามากได้ ผมใช้เวลาในการศึกษาปัญหาอยู่ 3 เดือน จากนั้นก็วางกลยุทธ์จัดการใหม่ทุกอย่างตั้งแต่ การจัดเขตการขายใหม่ การจัดกลุ่มลูกค้า การอบรมพนักงาน   การแยกการให้รางวัลตอบแทนตามกิจกรรม (Activities linked incentive) และคอยให้การสนับสนุนลูกน้องทุกด้าน และบอกทุกคนว่าเราจะขายเพิ่มให้ได้มากกว่าปีก่อน   ตอนนั้นผมว่าลูกน้องเขาไม่ค่อยเชื่อน้ำมนต์ผมแน่นอน   หลังจากนั้นผ่านไป 5-6 เดือนปรากฎว่ากราฟยอดขายเริ่มที่จะผงกหัวขึ้นเป็นรูปตัว U ทำให้ผลงานผมไปเข้าตาผู้หลักผู้ใหญ่ จนสามารถเลื่อนตำแหน่งได้เป็น Business Unit Director  หลังจากทำงานไปได้เพียง 6 เดือน และในปี 2003 ทีมงานของผมได้รับรางวัล Asia Pacific Award ในเรื่องของ Customer Impact Strategy และ GM Award ด้วยผลงานการเติบโต 65% จากปีที่แล้ว หลังจากนั้นประมาณปีครึ่ง ผมก็ได้มีโอกาสไปดูแลงานกลุ่มเวชภัณฑ์ร้านขายยา แทนผู้บริหารเดิมที่เสียชีวิตด้วยโรคลูคีเมีย หรือมะเร็งเม็ดเลือดขาว  ถือเป็นประสบการณ์ใหม่เลยก็ว่าได้ เพราะตั้งแต่ทำงานมานั้นผมยังไม่เคยมีโอกาสทำงานกลุ่ม OTC หรือกลุ่มร้านขายยาเลย ต้องขอบคุณ GM ในสมัยนั้นที่ให้โอกาส  หลายๆคนในวงการบอกว่า แปลก ที่บริษัทยอมให้ผมดูแล Onco ควบ OTC เพราะ Onco เป็น Niche Market สินค้าราคาต่อหน่วยแพง ลูกค้าน้อยราย ในขณะที่ OTC เป็น Mass market สินค้าราคาต่อหน่วยถูก ลูกค้ามีจำนวนมาก ผมได้พูดในกลางที่ประชุมประจำปีว่า ผมกลับคิดว่า เราสามารถปรับเอากลยุทธ์ของ Mass มาใช้กับ Niche ในขณะที่เอากลยุทธ์ Niche มาใช้กับสินค้า Mass ผมพูดว่า ยา Onco ราคาต่อหน่วยแพง อยากจะขายเอา Volume คือทำให้มันถูกลง และจะทำให้คนไข้เข้าถึงยามากขึ้น ในขณะที่ OTC ราคา ต่อหน่วยถูก ผมจึงเกิดความคิดทำเป็น แพ็คคู่ แพ็คหก แพ็คโหล ผูกโบว์ให้สวยๆ ขายในราคามีส่วนลด เพื่อให้ราคาต่อหน่วยสูงขึ้น ซึ่งได้รับความนิยมมากโดยเฉพาะนักท่องเที่ยว   ผลิตภัณฑ์ที่ต้องรับผิดชอบเวลานั้นคือ Counterpain ถือเป็นผลิตภัณฑ์ที่เป็นตำนานยาเลยทีเดียว และเป็นผลิตภัณฑ์ที่ถือว่าเป็น 1 ในตลาดร้านขายยา จากนั้น 1 ปีครึ่งก็ได้รับการปรับมาเป็น ผู้อำนวยการดูแลเวชภัณฑ์โรงพยาบาลทั้งหมด (Director of Ethical Business) มีหน้าที่ดูแลเวชภัณฑ์ 4 กลุ่ม คือ โรคมะเร็ง  โรคติดเชื้อ โรคเอดส์  และโรคตับอักเสบ   ในปีที่ 5 ซึ่งเป็นปีสุดท้ายที่ผมทำงานกับ บริษัท บริสตอล-ไมเยอร์ส สคิวบบ์ ไทย  ก็ เกิดเหตุการณ์ต่างๆมากมาย  มีหลายเรื่องทำให้ผมเกิดความหดหู่มาก อย่างเช่น การที่ผู้บริหารฝรั่งที่เข้ามาใหม่ ได้มีนโยบายลดพนักงานขายจำนวนมาก ทั้งๆที่ยอดขายก็กำลังไปได้ดี อย่าง เช่น ประเทศไทยและเวียดนาม ทำใหลูกน้องของผมทั้งที่เป็นผู้แทนโรงพยาบาลและผู้แทนร้านขายยา ถูกเลิกจ้างจำนวนมาก ซึ่งมาจากสมมติฐานของผู้บริหารท่านนั้นว่า จะทำให้บริษัทมีผลกำไรมากขึ้น เพราะว่าค่าใช้จ่ายลดลง ( ซึ่งผมจะเล่ารายละเอียดให้ฟังในตอนหลังๆ อย่าลืมทวงหละครับ แหะๆ  ) ผมจึงได้ขอลาออกจากบริษัท และออกนอกวงการยา ไปทำวงการ consumer โดยได้มีโอกาสไปร่วมงานกับ บริษัท สมูทอี หรือ บริษัท สยามเฮลล์กรุ๊ป จำกัด ผู้ผลิตและจำหน่าย ผลิตภัณฑ์ Smooth-E และ Dentiste .ในตำแหน่ง Marketing Director                     ผมสาธยาย มานานเชื่อว่าผู้อ่านคงจะอยากรู้ว่า จริง ๆ แล้ว ผู้แทนยา เป็นใคร มีหน้าที่อะไร และเป็นเซลล์เหมือนเซลล์ขายรถ ขายบัตรเครดิตหรือเปล่า ลองอ่านในบทถัดไปแล้วจะกระจ่างครับ   Create Date : 20 มิถุนายน 2552     Last Update : 20 มิถุนายน 2552 23:13:54 น. Counter : 6809 Pageviews.   0 comment Share Tweet

• Webmaster - BlogGang