Ba by PART2 -




สร้าง Comment ง่ายๆ ด้วยตัวคุณเอง..คลิ๊กที่นี่

ขอบคุณมากนะคะที่แวะไปเที่ยวหาที่บล็อกอินชอนค๊าและต้องขอโทษเป็นอย่างมากเลยนะคะที่พาน้องอินชอนหายไปจากบล็อกแก็งค์หลายวันเลย เนื่องจากตอนนี้แม่ปูยังเคียร์คิวตัวเองและธุระที่ทำอยู่ไม่ลงตัวเสียทีแถมช่วงนี้ลูกชาย (พี่น้องหมาที่บ้านที่ชื่อลุงเคิล)ก็มาไม่สบายเสียอีกเพราะความชรา โรคก็เลยเย่อะเหมือนคนแก่คุณหมอต้องให้นอนโรคพยาบาลสามถึงสี่วันก็อาจต้องหายหน้าหายตากันไปอีกค่ะเพราะต้องไปให้กำลังใจกันที่โรงพยาบาลสัตว์เกษตรฯอินชอนก็ขอตามไปด้วยเพราะรักลุงเหมือนกัน แต่ก็จะอยู่ข้างนอกในรถค่ะเนื่องจากในโรงพยาบาลสัตว์มีแต่สัตว์ป่วยแถมขนเย่อะก็เลยให้รออยู่ด้านนอกแต่ก็ไม่มีปัญหาอะไรขอให้อินชอนอยู่ใกล้ๆแม่กับลุงเคิลอินชอนก็ดีใจแล้วละค่ะ แล้วได้ส่งใจให้ลุงเคิลด้วยลุงเคิลจะได้มีกำลังใจเพราะในรอบสิบปีที่ผ่านมา นี่ถือเป็นครั้งแรกของชีวิตที่เราต้องห่างกัน ลุงเคิลไม่เคยต้องนอนที่ไหนนอกจากบ้านของเรา เราคือครอบครัวเดียวกันและจะไม่มีวันทิ้งกันค่ะ อีกทั้งยังน้องอินชอนตอนนี้ก็ติดแม่มากๆเลยค่ะชนิดขยับตัวหรือแทบจะไม่มีโอกาศย่องออกมาเข้าบล็อกได้อีกเลยไม่ว่าจะช่วงเวลาไหนจะเรียกหาแม่ตลอดถ้าไม่ไปหาก็จะมาป่วนคอมฯซะเลยถ้าแม่พิมพิ์อินชอนก็จะช่วยพิมพิ์ด้วยเลยยุ่งกันไปใหญ่เลยค๊า แล้ววันนี้เพื่อนที่น่ารักของแม่ปูและน้องอินชอนเป็นยังไงบ้างคะสบายดีหรือปล่าว วันหยุดที่ผ่านมาไปเที่ยวสนุกไหมคะ หรืออยู่บ้านพักผ่อนค๊า อากาศที่นี่เป็นยังไงบ้างคะตอนนี้ ที่บ้านแม่ปูกับอินชอนร้อนมากๆเลยค่ะ ชนิดตับแล๊บเลย ฮูๆแฮกๆ ส่งอินชอนมาพร้อมกับรอยยิ้มและจูจุ๊บคนน่ารักด้วยค่ะ บอกว่าแม่ปูและอินชอนคิดถึงมากๆเลยนะคะ ขอให้มีความสุขในทุกๆวันนะคะ แล้วถ้ามีเวลาจะรีบเข้ามาทักทายทันทีเลยนะคะ ไปก่อนนะคะอินชอนเรียกอีกแล้วค่ะ บ๊ายบาย แล้วถ้าพอมีเวลาว่างอย่าลืมนะคะเหมือนเดิมค๊าแวะเข้าไปดูการ์ตูนอินชอนกับน้องหมิงหมิงและให้รักกำลังใจน้าโจน้องอินชอนและน้องหมิงหมิงน้องกันและเพื่อนๆร่วมแก็งค์ที่บล็อกพลังชีวิตด้วยนะคะ รักมากมายค่ะ จุ๊บบบบบบ
//powerup.bloggang.com

สร้าง Comment ง่ายๆ ด้วยตัวคุณเอง..คลิ๊กที่นี่



สร้าง Comment ง่ายๆ ด้วยตัวคุณเอง..คลิ๊กที่นี่



สร้าง Comment ง่ายๆ ด้วยตัวคุณเอง..คลิ๊กที่นี่



สร้าง Comment ง่ายๆ ด้วยตัวคุณเอง..คลิ๊กที่นี่



สร้าง Comment ง่ายๆ ด้วยตัวคุณเอง..คลิ๊กที่นี่

ขอบคุณมากนะคะสำหรับความห่วงใยที่มีให้กับครอบครัวของน้องอินชอนค่ะ วันนี้อินชอนพาลุงเคิลมาเที่ยวหาด้วยค่ะ ลุงเคิลอายุสิบปีแล้วค่ะตอนนี้ป่วยหนักอยู่ที่โรงพยาบาลสัตว์ที่ม.เกษตรและอยู่ในความดูแลของคุณหมอทศพล ลุงเคิลเป็นโรคของคนแก่มีโรคเบาหวานเป็นหลักและโรคโฮโมนบกพร่องทำให้หม่ำเก่งจนอ้วนทำให้หลายๆโรคตามมาทั้งค่าตับสูง ปอดอักเสบ และเนื้องอกซึ่งยังไม่ทราบว่าเป็นที่จุดใดสมองหรืออันทระ เพราะต้องรักษาโรคเบาหวานให้ดีขึ้นก่อนถึงจะหาสาเหตุของโรคอื่นอีกค่ะ อินชอนกับแม่ต้องเดินทางไปเยี่ยมลุงเคิลเพราะความห่วงใยและความคิดถึงทุกวันโดยใช้เวลาเดินทางไปกลับร่วมสามชั่วโมงทุกวัน แต่ครอบครัวเราก็ไม่เคยท้อเพราะลุงเคิลเป็นที่รักของครอบครัวเรา คุณหมอบอกว่าโรคเบาหวานต้องใช้ยาราคาสูงมากกับการใช้จ่ายในแต่ละวันเพราะยาต้องสั่งจากนอก ถึงแม้ราคาจะแพงแสนแพงหรือต้องกัดฟันซื้อพวกเราก็ไม่มีวันทิ้งลุงเคิลเป็นอันขาด คุณหมอบอกว่าลุงเคิลไม่ยอมหม่ำข้าว เศร้า แต่พอเราไปหาและป้อนลุงเคิลลุงเคิลจะมีกำลังใจและหม่ำได้หมด โถ!พวกเราไม่เคยจากกันเลยถึงแม้นว่าจะรู้ว่าใกล้ถึงช่วงวัยของลุงเคิลก็ตาม เวลาเราไปไหนเราจะไปด้วยกันเสมอแม้นแต่เวลาไปเที่ยวเราก็ไม่เคยทิ้งกันรวมถึงพี่หัวเทียนบอดและพี่กังฟูลูกของลุงเคิลด้วยค่ะ คุณหมอบอกว่าอีกสามวันจะให้ลุงเคิลกับมาเยี่ยมบ้านและให้แม่ฉีดยาโรคเบาหวานและให้ซื้อเครื่องวัดค่าน้ำตาลมาตรวจลุงเคิลที่บ้านของเรา เพราะลุงเคิลจะมีกำลังใจที่ดี และค่อยไปนอนโรงพยาบาลเจาะเลือดดูอาการอีกที แม่ปูและลูกอินชอนขอภาวนาต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ได้โปรดช่วยคุ้มครองให้ลุงเคิลอยู่กับครอบครัวเราไปนานๆด้วยเถ่อะค่ะ นี่คือภาพที่อินชอนไปหาลุงเคิลสองวันที่ผ่านมาค่ะหลังจากขออนุญาติคุณหมอถอดท่ออ็อกซิเจนและน้ำเกลือพาลุงเคิลเดินเล่นออกกำลังกายรับลมเย็นๆ พิมพิ์มาเสียยาวนี่ก็คืออีกสาเหตุนึงที่ทำให้แม่ของอินชอนไม่ค่อยว่างค่ะ แต่เพราะคิดถึงเพื่อนและแคร์มากๆเลยค่ะถึงส่งภาพอินชอนกับลุงเคิลมาให้ดูค่ะ รักมากมาย ขอให้นอนหลับฝันดี คิดถึงอินชอนบ้างนะคะ จุ๊บๆๆๆๆ