กว่าจะคิดได้ ว่าสังขารที่ร่วงโรย
จะไม่อำนวยให้เดินขึ้น-ลง วันละ 4 ชั้น
แบก หิ้ว ข้าวของวันละไม่ต่ำกว่า 4 กิโล

แล้วยังนึกสงสารบรรดาเจ้านาย
ที่ไม่ได้ออกไปดูโลกภายนอก.... ที่อาจจะไม่สดใสเหมือนที่ใจเจ้าคิด
โดยเฉพาะไอ่ 2 ผีทะเล ที่เติบโตภายในห้อง กล่องสี่เหลี่ยม
.......... ไม่เคยสัมผัสดินทราย ไม่เคยเห็นชีวิตอื่นนอกบ้านที่แท้จริง
.......... พบเห็นแต่เพียงเจ้าจิ้งจก นกน้อยและแมลง ที่เผอิญหลุดเข้ามาในวงจรชีวิต

โลกของพวกเจ้าช่างแคบนัก ได้แต่นั่งมองนก มองไม้ อยู่หลังมุ้งลวดตาถี่
อย่างดี ก็ได้นั่งขอบหน้าต่าง ผึ่งแดดยามเช้า
หรือโดดลงไป กลิ้งเกลือกในกล่องกันสาด

ยัง.......ยังไม่สาย แต่ก็ใกล้วัยเกษียณ
เมื่อคิดจะมีบ้านหลังน้อย
มีพื้นดินให้เหยียบย่ำ
มีสนามหญ้าชุ่มฉ่ำให้เหยาะย่าง
มีต้นไม้ใหญ่ให้ปีนป่าย มีใบหญ้าให้ถกทึ้ง
และแล้ว.......วันนี้ที่รอคอยก็มาถึง  

Create Date : 20 มิถุนายน 2552
Last Update : 20 มิถุนายน 2552 23:05:49 น.		12 comments
Counter : 578 Pageviews.
Share Tweet