คุณชายรีวิวสายวิเคราะห์สเก็ตหัวใจไปหยุดที่เธอ - 2 เล่มจบ [ถ้าไม่เอาเรื่องย่อให้เลื่อนไปตรงรีวิว] คุณชายรีวิวสายวิเคราะห์สเก็ตหัวใจไปหยุดที่เธอ - 2 เล่มจบ แนวหนังสือ : จีนแปลปัจจุบัน รักวัยเยาว์ นางร้ายวัยเด็กที่รักนาย หลัวในกำมือ นักกีฬาสเก็ต ครอบครัว คอมเมดี้ สุขนิยม __________________________________________________________ [คุณชายสายย่อเรื่อง] นางเอก [ถังเสวี่ย] เกิดมาพร้อมกับความแก่นเซี้ยวระดับพระกาฬ ความสดใสสุดแสบมีเกินจะเอ่ยถึง ตัวเป็นลูกครูใหญ่ แม่เป็นหมอ เธอจึงแต่งตั้งตัวเองให้เป็นฮ่องเต้ถังคุมห้องตั้งแต่ ป.2 แล้วจับบรรดาเพื่อนร่วมห้องมาเป็นนางสนม ก่อนมอบตำแหน่งสูงสุดให้กับสนมเอกหนึ่งเดียวของเธอนั่นก็คือ... พระเอก [หลีอวี่ปิง] เด็กหนุ่มผู้มีชะตา(กรรม)มากกว่าดี รับบทเป็นเพื่อนรุ่นเดียวกัน ทว่าเกิดมาเพื่อถูกนางเอกข่ม—แกล้ง---แย่ง---ชิง แม้กระทั่งค่าขนมมามากว่า 6 ปี ไม่กล้าฟ้องใคร เพราะอับอายที่โดนเด็กผู้หญิงอย่างถังเสวี่ยรังแก เมื่ออยู่ต่อหน้าอีกฝ่ายก็เหมือนอยู่หน้าฮ่องเต้ ทำอะไรไม่ได้นอกจากยอม เขาจึงเริ่มวางแผนหาทางดีดถังเสวี่ยออกไปจากชีวิตให้ได้ และเวลานั้นก็มาถึงจริง ๆ เป็นวันที่หลังจากจบการศึกษาระดับต้น ก้าวเข้าสู่อีกก้าวหนึ่งของชีวิต พบสังคมใหม่ เพื่อนร่วมโต๊ะคนใหม่ ทิ้งภาพลักษณ์คุณชายนุ่มนิ่มในวัยเด็ก กลายร่างเป็นนักกีฬาตัวท็อปที่มีพรสวรรค์ เปี่ยมด้วยเสน่ห์ของหนุ่มในเครื่องแบบนักกีฬา ความหล่อเหลายิ่งไม่ต้องพูดถึง กล่าวได้ว่าทุกอย่างล้วนไปในครรลองที่ดีเมื่อไม่มีถังเสวี่ยอยู่ร่วมด้วย พ้นจากนั้นหลายปี เขาก็มีความคิดอยากแก้แค้นอดีตบอสใหญ่ประจำห้องอย่างถังเสวี่ย อวดให้รู้ว่าเขาหล่อเหลา เป็นนักกีฬามหาลัย และสูงเกินกว่าเธอจะเตะก้นถึง แต่เมื่อได้เจอกันอีกครั้ง ความตั้งใจทั้งหมดก็กลายเป็นอีกความรู้สึกอื่นเพิ่มเข้ามา จากเดิมที่เคยนั่งอยู่ในตำแหน่งสนมเอก ชักเริ่มอยากใส่ตัวเองให้เป็นฮองเฮา ทว่าเขาก็ต้องผ่านด่านนางสนมหลายด่าน โดยเฉพาะสนมเมิ่งกับเด็กหนุ่มในฐานะพระรองที่มีลักษณะคล้ายเขาในอดีต และหนึ่งด่านใหญ่ที่ยากจะเลี่ยง การเผชิญหน้ากับ ‘พ่อตา’ ผู้นั่งตำแหน่งแม่ทัพใหญ่ประจำบ้าน ทั้งหมดนี้คือเนื้อเรื่อง ซึ่งชายบอกได้เลยว่า...มีทั้งรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ และน้ำตาแห่งความซาบซึ้ง [คุณชายสายวิเคราะห์] __________________________________________________________ นิยายเรื่องนี้อยู่ในหมวดอารมณ์นิยายรักของวัยรุ่น พระนางเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่สมัยเด็ก ๆ แต่ไม่ใช่แนวเขียนที่ขายความรักเพียงมิติเดียว มีบรรยากาศครอบครัวปู่ย่าตายายที่รักหลานสาวยิ่งกว่าสิ่งอื่นใด กลุ่มเพื่อนนางเอกที่นักเขียนสร้างตัวละครไว้ช่วยเสริมความสนุก บรรยากาศในวัยเรียน ยาวไปจนถึงช่วงเวลาที่จากเด็กซ่าซนแสบสันกลุ่มหนึ่งโตเต็มวัย ได้สัมผัสกับความรัก ความเสียใจ นานาปัญหา ไม่อย่างนั้นชายคงไม่ยกเรื่องนี้ให้เป็น อันดับ 1 ประจำปีของปีนี้ เขาจะเริ่มเล่าตั้งแต่วัยเด็กของตัวละคร 'วัยประถม' ใช้นางเอกถังเสวี่ยเป็นสายเอนเตอร์เทน ตั้งตัวเป็นฮ่องเต้เจ้าถิ่นปั่นป่วนผู้คน ซึ่งวีรกรรมของถังเสวี่ยนั้นเป็นความสนุกของคนอ่าน แต่มันเป็นกรรมของพระเอกหลีอวี่ปิง 📍ใช้พระเอกเลี้ยงไก่ นางเอกถือไข่ นางตั้งตัวเองเป็นแม่ พระเอกเป็นพ่อเจ้าไข่ อิบทพ่อไก่แม่ไก่เนี่ยฮาสุด อยากให้อ่านกันเอง 📍บังคับให้พระเอกทำข้อสอบผิด ไม่งั้นฉันจะเล่นงานนาย ตรงนี้มีประเด็น ปกตินางเอกก็ไม่อะไรมาก แต่ครอบครัวดันตั้งรางวัลไว้ว่าถ้าเธอสอบได้ที่หนึ่งเธอจะได้ของบางอย่าง นางก็พยายามทำของนาง แต่พระเอกมันเก่งเกินมนุษย์ จะกี่ปีกี่เทอมนางก็สอบได้ที่สอง ขนาดไปบังคับเขาให้ทำข้อสอบผิดก็ยังได้ที่สอง 📍นางเอกจะมีท่าไม้ตายอยู่อย่างหนึ่ง รู้ว่าพระเอกกลัวสัตว์อะไร ก็จะเอาไอ้เจ้าตัวน้อยตัวนี้ไว้ขู่พระเอก 📍หรือเหตุการณ์สุดน่ารักอย่างตอนนางเอกงอนพ่อกับแม่ แต่...ไปบังคับพระเอกให้หนีออกจากบ้านด้วยกัน แล้วเผอิญว่าลืมกระเป๋าเสบียงบนรถเมล์ สุดท้ายทริปหนีออกจากบ้านมีอันต้องล่มลง เพราะหิว นางเลยจูงมือพระเอกไปหาตำรวจจราตรแล้วบอก ‘คุณตำรวจคะ พวกหนูมามอบตัว’ อันนี้เป็นเพียงตัวอย่างที่ชายยกมาให้กับคนที่อยากรู้แนวของนิยาย ซึ่งต้องบอกก่อนว่า...การแกล้งของนางเอกอยู่ในขอบเขตของเด็ก ไม่ใช่การแกล้งที่ทำให้อีกฝ่ายเกิดปมชีวิตในวัยเด็กหรือกลายเป็นแผลฝังใจ นางรักพวกพ้องรักพระเอก ผิดแค่แสดงออกมาในมุมของ ‘นางมารประจำรุ่น’ อย่างเหตุการณ์หนึ่ง มีคนไถเงินพระเอก นางเอกเห็นเข้าก็ออกโรงฟาด!! ประกาศราชโอการ ‘เงินของเขามีฉันเท่านั้นที่สามารถใช้ได้’ แล้วนักเขียนวางรายละเอียดกับอารมณ์ไว้ดีจริง ๆ เขาเก่งตรงที่ให้ภาพจำแบบนี้กับพระเอกว่าถูกแกล้ง วันนึงจะต้องหลุดพ้น วันนึงจะกลับมาหานางเอกเพื่อแกล้งคืน แต่พอโตเป็นหนุ่มแล้ว ความคิด มุมมอง โตขึ้นตามระยะทางของเวลา ยิ่งมองย้อนกลับไปในอดีตก็พบว่า เขาได้พลาดอะไรไปหลาย ๆ อย่าง จากที่คิดว่าดีแล้วกลายเป็นเสียดายระคนเสียใจ โดยเฉพาะช่วงเวลาที่ควรมีเขาอยู่ตรงนั้นกับถังเสวี่ย บทตรงนี้เขียนไว้ดีมาก จากนั้นเขาจะสลับภาพมาดูเรื่องราวของนางเอกในฐานะคนที่ถูกเพื่อนทิ้งไป ชายบอกเลยมีน้ำตาซึมตาม ภาพถังเสวี่ยเขียนจดหมาย หาทางติดต่อสหายวัยเด็กที่หายไป เขาเรียนที่ไหน เป็นอยู่อย่างไร ทำไมถึงทิ้งเธอไปโดยไม่บอกลากันสักคำ และด้วยความโหดร้ายของโชคชะตาที่เกิดจาก ‘ผู้ใหญ่’ยื่นมือมาขวาง เลยทำให้ทุกความรู้สึกนึกคิดของนางเอกที่เขียนส่งไป ไม่เคยถึงมือพระเอกเลย เท่ากับขาดการติดต่อกัน แล้ว effect หลังจากนั้นหนักมากสำหรับเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง นางไม่แตะสเก็ตที่เคยเล่น เกิดความกลัวบางอย่างที่เกี่ยวกับเพื่อน คล้ายกับว่ากลายเป็นพระเอกที่ได้สร้างรอยแผลไว้โดยไม่ตั้งใจ แต่ไม่ห่วงเรื่องความดราม่าขมคอ เพราะยังเป็นนิยายรักที่มีต้นเหตุ ปลายเหตุ พอเข้าพาร์ทมหาลัยแล้วนางเอกโตขึ้นแล้ว นางก็กลับมาขายความแสบต่อ ด้านพระเอกหลังจากรู้ความต้องการของตัวเอง เขาเองก็ค่อย ๆ ฝ่าด่านหลายด่าน ยอมฝากตัวเป็นฮองเฮาเข้าคิวรอ ตรงส่วนนี้จะมีตัวประกอบอย่าง ‘สนมเมิ่ง’เพื่อนนางเอกเข้ามาเสริม จับตามองนางไว้ให้ดี ๆ ออกฉากไหนขำจนปอดเคลื่อน [ทิ้งท้ายกับคุณชาย] __________________________________________________________ ในภาพรวม ชายชอบมาก มีแต่ความสุข ระหว่างอ่านมันจะมีความรู้สึกชวนให้คิดถึงสมัยเรายังเด็ก ๆ อย่างนางเอกในเรื่องชอบเล่นบทฮ่องเต้ จับเพื่อนในห้องเป็นนางสนม มีลูกกระจ๊อกคอยรับใช้ พ่อไม่กล้าให้เรียนเทคควันโด เพราะกลัวแกล้งเพื่อนหนักกว่าเดิม เลยเลือกเรียนสเก็ตเพื่อจะไม่มีเวลาว่างไปก่อเรื่องให้ชาวบ้านเดือดร้อน จนเกิดเป็นเรื่องราวความรักของนักสเก็ตขึ้นมา ส่วนชายสมัยนั้นหรอ มั่นว่าชายก็ไม่แพ้นางเอก ดาบเจ็ดสีมณีเจ็ดแสง ตำนานสั่งให้ทุกคนเอาเข็ดขัดย่ามาโรงเรียน พาดไหล่ผ่านอกเก๋ ๆ ทำเป็นสร้อยมณีชูขึ้นฟ้าปล่อยพลังน้ำลายฟู่ฟ่า แล้วยิ่งมีเยอะยิ่งดูเก่ง ซึ่งในแต่ละห้องมันก็จะมีหัวโจกแบบนางเอกหรืออย่างชายอยู่ พาเพื่อนหญิงเอาถ่านทาหนวดสร้างตำนานให้ครูปวดหัว และมันจะต้องมีตัวเอกในห้องที่ลักษณะคล้ายพระเอกของเรื่องนี้ เป็นพวกผู้ชายสายเรียน วางตัวเรียบร้อยเหมือนลูกคุณชาย แซวอะไรก็ยิ้มอาย เนี่ยแหละเหยื่อของพวกร้าย ๆ แบบเรา แต่พอโตแล้วก็อารมณ์วัยทองก่อนกำหนด เพื่อนคนแรกที่กอดหัวจมท้าย เพื่อนที่เราถูกมันแกล้ง-เราแกล้งมัน ทั้งเบื่อทั้งเกลียดเขียนแปะใส่เสื้อ แต่ก็ยังเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวที่เราย้อนนึกกลับไปยังแล้วคิดถึงอยู่ตลอด เช่นเดียวกับพระเอกที่ถูกนางเอกฟาดไว้ในวัยเด็ก สิ่งที่ทำให้นิยายเรื่องนี้สมบูรณ์แบบได้โดยไม่หักสักคะแนนเลยก็คืองานแปล-งานบรรณาธิการ ชายเคยชมนามปากกาจิ้งจอกธาราไว้ตั้งแต่ได้อ่านงานเขาครั้งแรก จนรู้สึกว่าถ้าในหมวด(เฉพาะ)แปลจีนปัจจุบันต้องให้คนนี้อยู่อันดับหนึ่งในมือวางทั้งหมดที่เคยอ่านมา เป็นคนที่มีคลังคำเยอะ ทำให้ภาษาไทยมันดิ้นได้ มีความเข้าใจตัวละคร แล้วดึงแครักเตอร์ตัวละครได้ออกมาตรงบริบทเรื่อง อย่างเรื่องนี้น้ำหนักเทไปทางแนวคอมเมดี้ ไม่ง่ายนะสำหรับชาย จั่วมุกกันเยอะ งานแปลก็ยิ่งยากขึ้น คำสรรพนามเอยอะไรเอย บ่อยไปที่เราอ่านนิยายตลกจ๋าแต่ดันกลายเป็นตลกเฝื่อน ซึ่งถ้าแปลเกินแปลขาด นางเอกก็จะดูเป็นเด็กผีฟันน้ำนม มัดผมจุกสองข้างด้วยยางวงรัดแกงถุง ผูกโบว์รุ่นราเขอะ เดินจุ้มเป๊ะขาเตะลมปล่อยกลิ่นส้มเหงื่อพร้อมแก๊งของเธอ แต่พอเป็นเวอร์ชันคนที่แปลดี เข้าใจสิ่งที่นักเขียนวางไว้ ถอดมุกนักเขียนได้ กล้าใช้คำเจิด ๆ ที่เหมาะกับตัวละคร มันจะดูเอ๊ะ...นางเอกคนนี้ร้ายแต่น่าเอ็นดู ตอนแปลเนื้อเพลงในเรื่อง หรือตอนกล่าวถึงลูกคู่อย่างสนมเมิ่งออกแต่ละฉาก ฮาคือฮา บททะลึ่ง ๆ ยิ่งสำคัญสำหรับงานแปล ช่วงนางเอกคัมแบคสู่วงการคนชอบแกล้ง เจอกับพระเอกที่เป็นหนุ่มแล้ว เริ่มคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้ ตอนนางแกล้งเอานิ้วไล้ไปตามร่างกายพระเอก อารมณ์ประมาณว่าใจฉันน่ะไม่คิดอะไร แต่จู่ ๆ มันมีบางอย่างตื่นทิ่มตานาง ชายก็ลุ้น....อะดูสิ เธอจะใช้คำแทนเจ้าอหังการนั้นว่าอะไร แล้วนางเอกจะทักด้วยคำแบบไหนเมื่อเจ๊อะสิ่งนั้น พออ่านเจอปุ๊บขำจริง ๆ กับคำที่เขาใช้ พอเขาเลือกใช้คำได้ตลกไม่ขัดกับแนวเรื่องที่ไม่ใช่ NC แต่ทิ้งจินตนาการให้เรานิดหน่อย ทุกอย่างมันเลยลงตัว อวยเหนื่อย พอ... สนุก ไม่รู้จะเขียนอะไรต่อ ไม่หักสักตรง บทการแข่งขันสเก็ต เขียนออกมาได้สนุก เนื้อหาพอดี ๆ ไม่มากไม่น้อยเกินไป ไม่งั้นมันจะดูวิชาการ แต่กับบทการเรียนสัตวแพทย์ของนางเอกที่หากเรียนจบ จะต้องไปดูแลแม่หมูนี่ก็ม่ายยยมี ดังนั้น ควรมีในชั้นโปรด อย่าขัดใจชาย  #สเก็ตหัวใจไปหยุดที่เธอ #นิยายแปล #รีวิวหนังสือ #คุณชายรีวิวหนังสือ   Create Date : 10 พฤศจิกายน 2565     0 comment Last Update : 10 พฤศจิกายน 2565 21:43:13 น.     Counter : 2920 Pageviews.   Share Tweet

คุณชายรีวิวให้รักนี้มีแต่ความหวาน : 3 เล่มจบ คุณชายรีวิวให้รักนี้มีแต่ความหวาน : 3 เล่มจบ แนวหนังสือ : นิยายแปลจีน อดีต-ปัจจุบัน เกิดใหม่ในยุคปัจจุบัน พี่เป็นนักเลง น้องเป็นนักเรียน แม่ทัพ-อนุ ความรักหวานละมุน นิยายรักแห่งปี สุขนิยม ชายเคยรีวิวเรื่องนี้ไว้แล้วในฉบับดำอ่านก่อนแจ่มใสซื้อลิขสิทธิ์มาทำเล่ม เรื่องนี้เล่าเรื่องราวของแม่ทัพ-อนุในชาติแรก ตายแล้วมาอยู่ในปัจจุบัน ❤️พระเอก[จี้รั่ว] สลับบทมาเป็นนักเลงโตวัยมัธยม นิสัยเกเร แบดบอยขั้นสุด สืบเนื่องมาจากปัญหาครอบครัว จึงทำให้เขามีบุคลิกเป็นแบบนั้น ไม่มีความทรงจำของชาติก่อน ❤️นางเอก[ชีอิ้ง] จากอนุที่จบชะตากรรมด้วยผ้าขาว ย้อนมาอยู่ในร่างของเด็กหญิงอาภัพเสียพ่อแม่ หูไม่ได้ยิน พูดไม่ได้ (หายในตอนหลัง) และ...คงความจำเดิมของชาติที่แล้ว ความสนุกของนิยายเรื่องนี้ : การเจอกันอีกครั้งในรูปแบบของคนนึงจำได้ อีกคนจำไม่ได้ นางเอกจึงไม่ปล่อยโอกาสนี้ให้หลุดมือ แม้เธอจะบกพร่องทางการได้ยิน-การพูด แต่ก็เดินหน้าลุยเข้าหาพ่อนักเลงสุดโหด มันเป็นอารมณ์แบบทั้งขำทั้งซึ้งใจ ขำในแง่ฉันพยายามอ่อยเขา ไม่อยากให้เขาตกเป็นของคนอื่น เพราะเขาคือท่านแม่ทัพของฉัน ฝ่ายพระเอกนี่พี่ว่าพี่ก็โหดในระดับหนึ่ง นิสัยก็ชั่ว เธอบ้าหรือเปล่าวะที่มาชอบเรา 😂 กับเรื่องนี้มีบทประทับใจเยอะมาก แทบจะทุกบทเลย อย่างนางเอก นางจะคิดเพียงว่า เขาจะเป็นคนยังไง ฉันก็รับได้ เขาไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนอะไรเลย ฉันก็ยังรักเขา แต่.. เป็นพระเอกเองที่ค่อย ๆ เปลี่ยนไปทีละนิด ทั้งการเรียน นิสัย การคิดถึงอนาคต และทำยังไงให้เขาสามารถปกป้องคนที่เขารักได้ (ด้วยความที่ตอนเรียนแกมีอริเยอะ พอไม่ใช่ตัวคนเดียวปุ๊บ เขาก็ต้องคิดเผื่อคนที่เขารัก) ❤️นิยายเรื่องนี้ดีแบบลากร.เรือยาว ๆ ว่าดรี ฉบับคุณชาย แบ่งอารมณ์ไว้หลากหลาย ขำ น่ารัก ละมุน เศร้า ซึ้งใจ หึงหวง ชายไม่อยากให้ทุกคนพลาด สำหรับชาย ชายมองว่าเรื่องนี้เป็นอีกเรื่องที่สามารถหยิบมาอ่านได้ไม่เบื่อ ตั้งแต่ต้นจนจบไม่มีบทไหนแผ่วเลย ยิ่งบทไฮไลท์อย่างตอนนางเอกเลือกเรียนหมอเพื่อพระเอก ทำไมล่ะต้องเป็นหมอ? ส่วนพระเอกจากที่เกลียดราชการ กลายเป็นต้องไปสายราชการเพื่อนางเอก ตรงนี้มีคำตอบหมด งานดีจริง ๆ รับประกันน้ำตา และเป็นน้ำตาที่เราร่วมยินดีไปกับความรักของเขา #ให้รักนี้มีแต่ความหวาน #แจ่มใส #นิยายแปล #รีวิวหนังสือ #คุณชายรีวิวหนังสือ   Create Date : 25 สิงหาคม 2565     1 comment Last Update : 25 สิงหาคม 2565 14:28:35 น.     Counter : 3643 Pageviews.   Share Tweet

คุณชายรีวิวแฟนที่ฉันตกหลุมรักไม่ได้ - 1 เล่มจบ คุณชายรีวิวแฟนที่ฉันตกหลุมรักไม่ได้ - 1 เล่มจบ (Ebook) แนวหนังสือ : แปลจีนปัจจุบัน สาวต้องคำสาป หนุ่มนักข่าว ความรัก ไดอารี่ชีวิต คอมเมดี้-มินิดราม่า สุขนิยม ถูกทำเป็นซีรีส์แล้ว ____________________________ ว่าด้วยนางเอกของเรื่อง 'ติงเสี่ยวโหรว' เธอเกิดมาพร้อมกับรูปร่างหน้าตาไม่เป็นรองใคร พื้นฐานครอบครัวดี มีหน้าที่การงานอยู่ในระดับเชิดอกได้ ทุกอย่างกำลังมาดีหมดถ้าหากเธอไม่ถูกคำสาป 'ตลอดชีวิตขอให้ไม่พบรักแท้' จากสาวท้องแก่ที่กำลังไล่ฉะสามีกับชู้นัดตับสดในห้องลองเสื้อ เผอิญว่า... ฉันอยู่ห้องแรก ชู้กับสาวฉ่ำอยู่ห้องถัดไป เผอิญว่า... สาปผิดห้องผิดคน เผอิญว่า... ฉันสวยแต่ซวยขั้นสุด เพราะแบบนี้เองไม่ว่าใครเข้ามาในชีวิตเธอ ล้วนต้องจบด้วยการเลิกรา มิหนำซ้ำเธอยังกลายเป็นดาวนำวาสนาของอดีตแฟนทุกคนให้ได้พบเนื้อคู่ที่แท้จริง ส่วนฉันก็ได้แต่มองเขารักกัน ผ่านไปวันแล้ววันเล่า เหตุการณ์เดิมก็ยังเกิดขึ้นกับเธอซ้ำ ๆ คำสาปนี้มีจริงหรือลวง ใครจะเป็นผู้ขี่ม้าขาวปลดคำสาปนี้ได้ สนุกมากน้อยแค่ไหน ชายจะเล่าให้ฟัง ____________________________ [คุณชายสายละมอยพันแปดบรรทัดหลังอ่านจบ] แฟนที่ฉันตกหลุมรักไม่ได้เป็นนิยายรักฉบับสาวธรรมดาอยากมีรักแท้ แต่ดันถูกคำสาปให้พบแต่ความผิดหวัง ทั้งที่เธอไม่ได้เป็นคนก่อเรื่อง แล้วทำไมต้องเป็นฉัน ซึ่งความน่าสนใจอยู่ตรงนี้เอง ใช้ปมของนางเอกยิงยาวจนจบเรื่อง 'คำสาปที่ว่าจะสิ้นสุดลงเมื่อไหร่กัน' นางเอกเรื่องนี้รับบทเป็นสาวออฟฟิศในบริษัทแห่งหนึ่ง เธอมีหน้าที่จัดหน้าร้านสร้างภาพลักษณ์เพื่อดึงดูดลูกค้า เช้าทำงาน เย็นกลับบ้าน สำคัญคือเธอไม่ใช่นางเอกสไตล์รักลูกนักเขียน เพราะเขาไม่ได้ใส่ความสามารถพิเศษให้นางเอกแบบคอนิยายนิยม อันนี้เป็นความแปลกอย่างแรกที่ชายอ่านแล้วลุ้นเหมือนกัน นิยายมันจะสนุกไหมนะถ้านางเอกดูเป็นคนธรรมดา ความน่าสนใจอย่างแรก ติงเสี่ยวผ่านความรักมาถึง 31 ครั้ง ค่ะคุณฟังไม่ผิดตัวเลขคือ 31!!! และไม่เคยสมหวังสักครั้ง และจุดที่นักเขียนจับมาเป็นประเด็นของเรื่องคือความรักครั้งที่ 31 เกิดขึ้นกับเพื่อนร่วมงานในบริษัท และเขาก็ได้ทิ้งเธอไปคบกับหัวหน้าของเธอ คนอ่านอย่างชายก็กัดฟันแทนนางเอกละหนึ่งกรอด หากเราต้องเจอแฟนเก่าในทุกเช้า ทั้งยังต้องเจอแฟนใหม่ของเขายิ้มให้อย่างผู้ชนะ ไหนจะเพื่อนร่วมงานที่ถนัดทับถม ติงเสี่ยวโหรวผู้ไม่มีความสามารถพิเศษของนางเอกเลย จะวางตัวยังไงข้อนี้ก็ยังเป็นความสนุกของคนอ่าน และไอ้เจ้าคำสาปเนี่ยก็กวนประสาทเอาเรื่อง บรรดาแฟนหนุ่มที่เลิกกับเธอไปต่างได้พบเนื้อคู่ที่แท้จริงทุกราย ประหนึ่งว่าฉันคือทางผ่านเพื่อให้เขาสมหวัง หลัง ๆ จึงมีเรื่องราวให้ปวดหัว เพราะชื่อเสียงติงเสี่ยวโหรวเริ่มแผ่ออกไปในวงการคานระทม ขอเพียงผู้ชายคนนั้นได้คบกับเธอแล้วเป็นฝ่ายบอกเลิกกับเธอ เขาก็จะได้พบเนื้อคู่ คนที่รู้เรื่องก็เหกันมาขอเป็นแฟนเพื่อหวังพึ่งปาฏิหาริย์ ซึ่งบทเขียนตรงนี้จะเป็นบทเขียนที่มีหลายอารมณ์รวมกัน สงสารนางเอกที่ไม่เคยสมหวัง ถูกหักหลังบ้าง หลอกใช้บ้าง แต่ไม่ต้องกลัวดราม่านะ มันมีอะไรดี ๆ อยู่ตรงนี้ด้วย อย่างตอนที่เธอยอมเป็นฝ่ายช่วยเพื่อนของพระเอกหาแฟน เธอก็ใช้ผลของคำสาปเนี่ยแหละเข้าช่วย ฝั่งพระเอก 'ฉือซิ่น' รับบทเป็นนักข่าวหนุ่มภาคสนาม มีกรรมคล้ายนางเอกที่เรียกว่ากรรมจากความรัก ชายไม่รู้จะรีวิวถึงตัวละครนี้ยังไงดี เพราะเป็นตัวละครแนวจิ๊กซอว์ที่เราต้องเก็บมาประกอบเป็นรูปร่าง เขาเป็นคนที่นางเอกเคยแอบรักในวัยเรียน(แต่เจ้าตัวไม่รู้) พอโตมาก็ห่างกันไปตามกาลเวลา จนมีเหตุให้กลับมาพบกัน และเป็นตัวละครอีกตัวที่ไม่ใช่ลูกรักของนักเขียน จึงคล้ายนางเอกในหลาย ๆ อย่าง นัยหนึ่งเหมือนว่านักเขียนเองไม่ต้องการให้ตัวละครพระนางยึดติดกับความ Perfect คงอยู่ในบริบทของมนุษย์อย่างเรา ๆ รัก เลิก ผิดหวัง สมหวัง ไม่ใช่คนดีทุกกระเบียดนิ้ว ความรักของเรื่องนี้จึงดูแปลกเหมือนแครักเตอร์ของตัวละคร เริ่มจากการเป็นเจ้าหนี้-ลูกหนี้ซ่อมรถ ก่อนมาเจอกันในงานปราตี้ 'เหตุผลของคนไม่กล้ารัก' เป็นงานปราตี้แนวรวมพลคนอกหัก นั่งล้อมวงเปิดใจพูดประสบการณ์ชีวิตของตัวเอง ฯ มีเรื่องราวให้ข้องเกี่ยวกันทุกบท แต่ไม่มีเค้าลางว่าจะจีบหรือรักกันได้ เพราะเวลาสองคนนี้อยู่ด้วยกัน นางเอกจะออกแนว...ฉันสามารถตีกับผู้ชายคนนี้ได้ พูดได้ เล่าเรื่องแฟนเก่า คุยสัพเพเหระ ปล่อยตัวเองสบาย ๆ ไปกับเขาแบบไม่ห่วงสวย ทางพระเอกเองก็ไม่กั๊กไม่มีเก๊ก เป็นตัวของตัวเองสุด ชายนึกขำตอนพี่แกร้องเพลง ร้องอย่างไรให้เสี่ยงเจอพระบาทตราช้างดาวจากคนในร้าน แล้ววีรกรรมแต่ละอย่างทำให้เราขำได้เหมือนกัน มันดูไกลจากพระนางที่ฉันเคยอ่านนิยายมา  ถ้าลองคิดตามที่เขาเขียนโปรยทางไว้ มันอาจจะไม่ใช่ความรักฉบับหวาน ๆ แต่เป็นรักอีกรูปแบบหนึ่ง ชายชอบคำพูดระหว่างพระนาง อย่างตอนพระเอกพูดถึงเรื่องปลาปอดในแอฟริกา ในฤดูฝนมันจะใช้ครีบในการหายใจ แต่เมื่อถึงฤดูแล้งมันจะเข้าไปอยู่ในรูดินเหนียวใช้กระเพาะหายใจแทนปอด เพราะแบบนั้นพวกมันถึงสามารถใช้ชีวิตในพื้นที่แห้งแล้งไปได้จนถึงฤดูฝนรอบหน้า ถึงเวลานั้นพวกมันก็จะพังรังดินเหนียวออกมาแหวกว่ายในกระแสน้ำเฉกเช่นเดิมอีกครั้ง และนั่นคือติงเสี่ยวโหรวที่เขาเห็น จะผิดหวังร้องไห้เสียใจ ไม่ว่าจะเจอสภาพแวดล้อมแบบไหนก็สามารถปรับตัวได้เสมอ ดูเป็นคำชมที่สมบุคลิกของพระเอก ไม่ใช่คำพูดสวยหรู ไม่พูดเพื่อเอาอกเอาใจ แต่ฟังแล้วรู้สึกดี ในภาพรวมสำหรับชาย นิยายเรื่องนี้อาจไม่ใช่เรื่องที่อ่านแล้วสนุกมากที่สุด มีทั้งส่วนที่ชายชอบกับเปิดหน้าต่อไปได้เรื่อย ๆ โดยปกติชายจะอ่านแต่แนว พระเอกนางเอกต้องเว่อร์วัง เก่ง รวย สยบทุกคน จึงไม่ค่อยชินกับพระนางที่ไม่ใช่ลูกรักนักเขียน อย่างพระเอกในบางบทแทบจะเหมือนตัวประกอบเรื่องด้วยซ้ำ นางเอกเองก็ดูไม่ไฟว์กับตัวร้าย แต่มันก็ช่วยเปลี่ยนบรรยากาศจากแนวที่เราเคยอ่านประจำ เอาเป็นว่าถ้าใครอยากลองแนวนิยายรักที่จัดอารมณ์ไว้ในแบบผู้ใหญ่หน่อย ได้ความแปลกใหม่ พล็อตเรื่องดี ตัวละครสมจริง(แต่ไม่ดราม่า) เราหยิบได้ ถ้าใครไม่ชอบนิยายแนวแล้งรัก ดำเนินเรื่องชีวิตประจำวัน พระนางเป็นคนธรรมดา ๆ อาจจะต้องปล่อยผ่านไป #เชื่อชายแล้วไตจะเบา ปล. ชายชอบงานของค่ายนี้นะ สำนวนคนแปลดีจริง ขอชม เรื่องนี้มีซีรีส์ใน Wetv ชื่อเรื่องสะกดใจให้เจอเธอ ตัวนักแสดงนำก็ไม่ธรรมดา 'สวี่เว่ยโจว' เล่นคู่กับ 'เฉียวซิน' บทในซีรีส์จะปรับจากนิยายพอสมควร   Create Date : 23 สิงหาคม 2565     0 comment Last Update : 23 สิงหาคม 2565 16:27:16 น.     Counter : 911 Pageviews.   Share Tweet

คุณชายรีวิวเทียบท้าปฐพี – 3 เล่มจบ คำเตือน : รีวิวยาว 3-4 หน้า A4 มีสปอยล์ __________________________________ คุณชายรีวิวเทียบท้าปฐพี – 3 เล่มจบ แนวหนังสือ : แปลจีนโบราณ ดราม่า เนื้อหา ศึกสงคราม รวมแคว้น ยุทธภพ หนังสือสายสำนวน __________________________________ ในที่สุดก็ลุยจนจบ... เรื่องนี้เขาเขียนให้อยู่ในช่วงกลียุค โยนโจทย์ให้ตัวละคร 4 ตัวละครหลัก จับคู่เป็น 2 กลุ่ม ลงสนามศึกชิงแผ่นดินเพื่อรวมเป็นหนึ่งเดียว ตัวนักเขียนวางต้นเรื่องเป็นแนวคอมเมดี้ชาวยุทธ์ แต่พอเข้าสู่เล่ม 2 จะเปลี่ยนเป็นอารมณ์เทา ๆ ไปกับบทเนื้อหาดราม่า สงคราม ชิงไหวชิงพริบ ซึ่งมีเนื้อหาบางส่วนกดอารมณ์คนอ่านให้จมน้ำตาได้ โดยเฉพาะกับฉากสูญเสียของตัวละคร ชายจึงขอคัดเฉพาะตัวละครหลักที่มีบทบาทกับเรื่องมารีวิวให้อ่าน กลุ่มแรก : นางเอก 'ไป๋เฟิงซี' (เฟิงซีอวิ๋น) แห่งแคว้นชิงโจว มีสองแครักเตอร์ จอมยุทธ์กับอ๋องหญิง ช่วงต้นเรื่องนางจะสวมร่างเป็นไป๋เฟิงซี นิสัยน่ารักแก่นแก้ว กิน-นอน-ท่องยุทธภพไม่สนกฎเกณฑ์ เด่นด้านวรยุทธ์ มีภูษาขาวเป็นอาวุธ(ผ้าฟิ้วฟ้าวที่พุ่งออกมาจากชายแขนเสื้อ) แต่ถ้าวันไหนสวมร่างเฟิงซีอวิ๋น ความแกร่งกล้าของนางก็ไม่เคยเป็นรองบุรุษในใต้หล้า ถนัดทั้งบุ๋นบู้ จุดเด่นของไป๋เฟิงซี : ไม่ชอบฆ่าคน รักพวกพ้อง และเป็นนางเอกที่เก่งแบบมีองค์ประกอบให้เห็น เก่งถึงขั้นสามารถกุมแผ่นดินไว้ในมือได้ ถ้า...นางต้องการ นอกจากมีไม้ตายอย่าง ‘ขุนพลวายุเมฆา’ 5 หมื่นนาย ในนิยายนางยังมีหมากลับอยู่คนนึงชื่อ 'จิ่วเวย' บทเด่นมากในช่วงเล่ม 2 ไปเล่ม 3 แต่ไม่รู้ซีรีส์จะมีไหม กลุ่มสอง : พระเอก เขามีถึง 4-5 ชื่อเรียกด้วยกัน จิ้งจอกดำ เฟิงหลันซี เฮยเฟิงซี เฟิงกงจื่อ หรือหลันซีกงจื่อแห่งแคว้นยงโจว นอกจากนี้ยังมีสองแครักเตอร์คล้ายนางเอก จอมยุทธ์หนุ่มรูปงามกับท่านอ๋อง ร่างที่น่ากลัวที่สุดคือหลันซีกงจื่อ เติบโตมาท่ามกลางการสูญเสียมารดา-กองเลือด-การแย่งชิงอำนาจระหว่างพี่น้องตั้งแต่ 4 ขวบ บิดา(ยงอ๋อง)เพิกเฉยต่อความเป็นตายของแม่กับตัวเขา จึงเป็นเหตุให้ความสัมพันธ์กับพ่อ พี่น้อง แม่เลี้ยงถูกทดไว้เป็นหนี้เลือด แผลตรงจุดนี้ของพระเอกหล่อหลอมให้เขาแข็งแกร่ง และไม่เคยไว้ใจใคร จุดเด่นของเฮยเฟิงซี : มีใจดุจราชันย์ยากหยั่งถึง ทั้งเหี้ยมโหด ทั้งเด็ดขาด แผนการซับซ้อน นิสัยคาดเดายาก แม้มือจะเปื้อนเลือดมากเท่าไหร่ เขาก็ไม่สน สำหรับชายตัวละครนี้ดาร์กสุดในเรื่อง มีไม้ตายอย่าง ‘คล้ายกลอสูร’ กับ... ‘กองทัพปีกกาฬ’ แฝดจงหลี-จงหยวนข้างกายพระเอกนี่ก็ไม่ธรรมดา ไม่ขายความน่ารักแบบในซีรีส์ กลุ่มสามกับกลุ่มสี่ : เป็นการจับคู่ของหวงเฉากับ...อวี๋อู๋หยวน(อวี้กงจื่อ)แห่งจี้โจว บททั้งสองคนนี้ดูก้ำกึ่ง เอ๊ะจะเป็นพระรองหรือพระร้าย มีให้เราเลือกฝั่งเอาเอง ซึ่งพระรองตัวจริงนั้นเป็นลูกน้องของหวงเฉา(เยียนอิ๋งโจว) ด้านความสามารถของหวงเฉา-อวี๋อู๋หยวน บทในนิยายสมกับการเป็นคู่ปรับพระเอก-นางเอก เป้าหมายคือตำแหน่งราชันย์ ซึ่งในนิยายจำกัดความไว้ว่า หากแคว้นไหนได้ตัวอวี๋อู๋หยวนก็เหมือนได้แผ่นดิน จุดเด่นของคู่นี้ : ชายยกให้บทบาท 'กุนซือ' ของอวี๋อู๋หยวน ในนิยายอวี๋อู่หยวนเป็นชาวฟ้า ไม่ใช่ตัวโกงหลุดกรอบแบบในซีรีส์ รู้มิติสวรรค์ คาดเดาทุกอย่างได้ดุจเทพยดา ตำราวิชาเกือบทุกแขนงในจักรวรรดิต้าตง(แผ่นดินใหญ่) ล้วนถูกสร้างโดยตระกูลอวี๋ อวี๋อู๋หยวนจะมีคติประจำตัว 'จะไม่ยอมให้มือเปื้อนเลือด' แต่ยืมมือคนอื่นฆ่า ขณะที่ฝ่ายพระนางมีค่ายกลเผด็จศึก อวี๋อู๋หยวนกลับมีวิธีแก้การแก้ค่ายกล บวกกับ ‘กองทัพชิงฟ้า’ ของหวงเฉา สำหรับชายแล้วการจับคู่พระนาง Vs หวงเฉา-อวี๋อู๋หยวน ชายยกให้เป็นคู่ประชันศึกที่ทำให้หนังสือเรื่องนี้เป็นนิยายแนวเนื้อหาที่เข้มข้นเรื่องนึง __________________________________ [คุณชายขยายความหลังอ่านจบ] __________________________________ เรื่องนี้ยังเป็นนิยายแนวเนื้อหา ถ้าหลายคนตามเพจชายมานานจะเข้าใจทันทีว่านิยายเนื้อหาคืออะไร? ไม่ใช่แนวอ่านเล่นมโนอารมณ์ ไม่มีความหวานของพระนาง แต่เป็นนิยายที่ใช้สมาธิจับใจความ ไล่ลำดับเหตุการณ์ จับกลุ่มตัวละครเกิน 10 ตัวละครให้เป็นแผนผัง ซึ่งกลุ่มตัวละครฝั่งนางเอกไป๋เฟิงซีเด่นมาก เด่นกว่ากลุ่มพระเอกหลายเท่าตัว จับคู่ฟาดศึกกับหวงเฉา-อวี๋อู๋หยวน วัดกันหมัดต่อหมัด แผนศึกของใครดีกว่า ใครเสียกำลังพลน้อยกว่า บรรยากาศการรบถอดแบบมาจากสมก๊ก แค่ไม่ลงละเอียดยิบ เพราะจุดขายของนิยายเรื่องนี้ ไม่ใช่การออกท่ากำลังภายใน ฉากการรบ หรือการวัดเหลี่ยมของเหล่าตัวละครหลัก แต่เป็นบทอารมณ์ของพระนางในโจทย์ ‘ความรักที่อยู่บนความหวาดระแวง’ ทำให้ชายนึกถึงเรื่องจอมนางจารชนหน่วย 11 ยังไง? จอมนางจารชน ฯ เนื้อหาศึกสงคราม ทวงแค้น ชิงแผ่นดิน ฯ ไป๋เฟิงซีมีบทบาทคล้ายฉู่เฉียว เกิดอยู่ในกลียุค รับภาระหนัก แบกชีวิตผู้คนไว้นับหมื่น แบ่งแยกศัตรู แต่ไม่แยกแบ่งชาวบ้านตาดำ ๆ ที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ด้วย นางนำทัพออกศึกเพื่อหยุดกลียุค หยุดการนองเลือด หยุดการสูญเสีย หวังให้แผ่นดินกลับมาสงบสุข จุดแข็งที่อาจทำให้หลายคนประทับใจตัวละครนางเอกคือ นางให้ความสำคัญกับพวกพ้องของนางมากกว่าสิ่งอื่น ทหารอยู่นางอยู่ ทหารไปนางไป ทุกคนจะเกิดมาต่ำสูงล้วนมีค่าเท่าเทียมกัน ขณะที่พระเอกมีความคล้าย ๆ เยียนสวิน ตัวละครออกโทนเทา ๆ ปนดาร์ก ไม่ใช่พ่อหนุ่มละมุนรักแบบในซีรีส์ บาดแผลชีวิตเยอะ คิดการใหญ่ จิตใจจึงบ่มเพาะไว้ซึ่งความโหดเหี้ยมเด็ดขาด ถอดแบบฮ่องเต้ในนิยายจีนมาทุกกระเบียดนิ้ว มุมความรักยิ่งชัดเลย มันเป็นความรักที่มีความหวาดระแวงอยู่ร่วมด้วย หลายครั้งที่พระเอกมักใช้แผนใส่ลงไปในหลายเหตุการณ์ คอยวัดใจนางเอกพร้อมกับชั่งใจตัวเอง ไหนจะมีขุนนางข้างกายยุแยงตลอดว่าตำแหน่งอ๋องไม่ควรมีสองคน สื่อความหมายไปในทาง เจ้านายของเหล่าขุนนาง-ทหารไม่ควรมีสองคน ซึ่งในอดีตเคยมีสองอ๋องพี่น้องเป็นกรณีศึกษา แรกก็เชื่อใจ นานไปก็แตกร้าว ผิดกันแค่...คนอย่างไป๋เฟิงซีจัดการได้ไม่ง่าย ด้วยความสามารถของไป๋เฟิงซีในนิยาย นางเด่นมาก เก่งฉลาด แทบจะแบกเรื่องไว้ทั้งเรื่อง และนางยังเป็นคนเดียวที่สามารถล้มพระเอกได้ พระเอกแกจึงวะแวง-ใช้แผนลองใจสลับไปมา จนสุดท้ายก็เกิดจุดหักดิบครั้งใหญ่ระหว่างกัน (ศึกบนภูเขาลั่วอิง) ศึกนี้ เปรียบเสมือนไฮไลท์ใหญ่ของเรื่องก็ว่าได้ นางเอกเป็นทัพหน้าคุมพล พระเอกอยู่รอในเมืองกับพรรคพวกช่างยุ พอนางเห็นท่าไม่ดี ฝ่ายศัตรูมีกำลังพลเหนือกว่า นางจึงขอความช่วยเหลือให้พระเอกส่งกองหนุนมา แต่...ไร้วี่แวว ศึกชิงเหลี่ยม ณ เขาลั่วอิง ทำให้นางเอกสูญเสียสองขุนพลที่เปรียบได้ดั่งพี่น้องของนาง(หลินจี-จิ่วหรง) ตรงนี้เองที่มันทำให้คนอ่านอย่างชายเปิดอ่านหน้าต่อไปไม่ได้เลย ใจมันดิ่งไปกับคำบรรยายความรู้สึกนางเอกตอนเห็นศพจิ่วหรง-หลินจี และ........จังหวะมันได้ เขาตายกันหมดแล้ว ศึกจบแล้ว พระเอกกับลูกสมุนเพิ่งเคลื่อนทัพมาช่วย มันยิ่งทำให้เกิดความรู้สึกเกลียดพระเอกแบบที่ไม่เคยรู้สึกเกลียดอะไรเท่านี้มาก่อน อินแบบสุดขอบ ตัวนักเขียนก็ขยี้น้ำตาเก่ง บรรยายความรู้สึกต่อจากภาพข้างบน ภาพกองศพของเหล่าทหารกล้า บรรยายความรู้สึกในตอนนางเอกเห็นพระเอกกับพวกพ้องด้วยความรู้สึกหลากหลายอารมณ์ บทบรรยายยิ่งเขียนออกมาดีเท่าไหร่ เรายิ่งเจ็บแทนนางเอก และเกลียดพระเอกจนไม่สามารถมองตัวละครตัวนี้เป็นพระเอกได้ นักเขียนยังขยี้ไม่จบ... ต่อด้วยภาพวีรกรรมพันแปดของพระเอก อย่างช่วงตอนหนึ่ง เขาคิดจะรับเฟิ่งชีอู่เข้ามาเป็นสนม(สายเลือดเฟิ่ง) หรือการที่เขาปกปิดความจริงว่าเยียนอิ๋งโจวยังไม่ตาย แต่มาตายจริง ๆ ตอนนางนำทัพออกรบ เผชิญหน้ากับหนึ่งในขุนพลของหวงเฉา ศึกนี้นางชนะ แต่ก็แลกกับความจริงที่ว่าคนที่นางฆ่าไปคือ...เยียนอิ๋งโจว ความเกลียดพระเอกจึงถูกคูณแล้วคูณอีก อินจนมือสั่นชายบอกเลย แม้มันจะมีบทฟื้นฟูใจช่วงเล่ม 3 เฟิงหลันซีใช้วิชาลับต่อชีวิตนางเอกจนทำให้เขามีผมขาว อายุสั้นลง แต่...สำหรับชาย ความรู้สึกที่เสียไปมันฟื้นไม่ทัน ชายไม่สามารถลืมภาพร้าย ๆ ที่เขาทำไว้ ขอไม่อินกับความรักสไตล์นี้ มันขมไป ประลองใจกันเกินไป ระแวดระวังเกินไป ซึ่งส่วนนี้เป็นส่วนที่คล้ายคู่ฉู่เฉียวกับเยียนสวิน ผิดกันแค่เฟิงหลันซีไม่ใช่จูเก่อเยว่ __________________________________ [ทิ้งท้ายแบบพยายามจบให้สั้น] __________________________________ รีวิวครั้งนี้เป็นรีวิวจากมุมคนอิน ถูกนักเขียนลากไปในดงน้ำตาแล้วกระชากขึ้นมาดื่มด่ำอากาศหลังทุกอย่างคลี่คลาย นิยายจบ แต่อารมณ์ไม่จบ อารมณ์มันอึน ๆ เศร้า ๆ ติดบ่วงอยู่แบบนี้ประมาณ 4-5 วันก็ไม่หาย ใครที่อ่านนิยายแล้วจัดการอารมณ์ไม่ได้ หรือมีปัญหาสุขภาพจิตอ่อนไหว ให้เลี่ยงให้ไกล ไม่แน่นะชายอาจเป็นคนเดียวในโลกที่อ่านนิยายเรื่องนี้แล้วเกลียดพระเอก ในแง่สำนวนแปล : ฟังคนบ่นกันมาเยอะ สำหรับชาย เรื่องนี้เป็นงานภาษาสวย เล่นคำสัมผัส คลังคำคนแปลแน่นมาก อย่างการถอดคำสำนวนกวี... 'ดอกท้อมีสุดนับ นกขมิ้นจับเหนือกิ่ง ข้าหมายยิ่งจะผ่าน หมู่ไม้บานสะพรั่ง ไปถึงยังมรรคา' ชายชอบ แต่อาจไม่ใช่กับทุกคน เพราะคนเสพงานแปลยุคใหม่จะไม่ชินกับงานสำนวนที่อ่านแล้วไม่ต้องแปลไทยเป็นไทยอีกรอบ พอมาเจอคำไทยแปลกตาหรือประโยคสำนวน ก็จะรู้สึกไม่อยากอ่านต่อ ข้อนี้ไม่มีใครผิดใครถูก ขณะเดียวกันมันจะมีคำบางคำที่ชายเองก็เข้าไม่ถึงความหมาย เหมือนประดิษฐ์คำเยอะเกินไป อย่างคำ.. กรุณาอย่างวิเศษ /สับปลับกลับกลอกอย่างเอกอุ /ด้วยอาการเสรีเป็นธรรม ชายอ่านแล้วยังรู้สึกว่าใช้คำยากโดยใช่เหตุ คำยากสำหรับชายถ้ามาในรูปประโยคเน้นคำในเหตุการณ์สำคัญจะกลายเป็นคำสวย แต่ถ้าเป็นการเล่าเดินเรื่องธรรมดา แต่ยังใส่คำยากเข้ามาในประโยค ชายคนนึงแหละที่อยากเปิดข้าม ชายลองคิดแทนคนอ่านงานแปลรุ่นใหม่ ถ้าเรื่องนี้มายุคที่สามสี่ปีมีงานแปลให้เก็บหนึ่งเรื่องอย่างยุค จอมนางคู่บัลลังก์ เพชรยอดขุนพล ป่าท้อ ลิขิตเหนือเขนย ม่านม่านชิงหลัว ฯ ชายว่าสำนวนภาษาไม่ใช่อุปสรรคเลย เพราะเหมือเราถูกบังคับอ่าน ไม่มีตัวเปรียบเทียบ คนจะเข้าถึงความสวยงามของการใช้คำสัมผัสคำแบบที่เจอในเรื่องเทียบท้า ฯ บวกกับความเก่งของนักเขียนที่เด่นเรื่องการวางเนื้อหาเข้มข้น มีสิทธิ์เป็นแรร์ได้ไม่ยาก เอาเป็นว่า.. เรื่องนี้ยังเป็นนิยายดีหายากเรื่องนึง แต่ยังจัดอยู่ในกลุ่ม 50/50 เพราะด่านเซียนปราบคนอ่านคือ 'บทพระเอก' แค่นี้จริง ๆ ถ้าสายใจบาง รับความอินบทกดดันใจไม่ไหว ไม่ชอบพระเอกดาร์ก ให้เดินผ่านไปก่อน แต่ถ้าเราสังกัดสายเนื้อหา แล้งรักฉันไม่แคร์ ชอบการวางตัวละครดี ๆ นางเอกเด่นกว่าพระเอกหลายเท่า และรับความดาร์กของพระเอกได้ เชิญหยิบ สำหรับชายอ่านรอด ชอบทุกอย่างที่เป็นนางเอกกับพลพรรคของนาง แต่คงไม่อ่านซ้ำแน่นอน มันอินจนจบอารมณ์ตัวเองไม่ได้ เพราะเขาเขียนดีเกินไป ขอเว้นพระเอกกับพวกพ้องของเขาไว้ในฐานที่เข้าใจ     Create Date : 13 พฤษภาคม 2565     0 comment Last Update : 13 พฤษภาคม 2565 13:59:47 น.     Counter : 1469 Pageviews.   Share Tweet

คุณชายรีวิว : ทะลุมิติไปเป็นภรรยาชาวสวนของท่านบัณฑิต      คุณชายรีวิว : ทะลุมิติไปเป็นภรรยาชาวสวนของท่านบัณฑิต  แนวหนังสือ : แปลจีนโบราณ นิยายรายตอน ย้อนเวลาไปอยู่ในนิยาย บัณฑิต ชาวสวน ครอบครัว ความรัก สุขนิยม   ____________________________________ เรื่องนี้กล่าวถึง ‘เซี่ยยวี่หลัว’ (นางเอก) ครูสาวสาขาเกษตรศาสตร์ จากโลกปัจจุบัน และยังสวมตำแหน่งเป็นเจ้าแม่บล็อกเกอร์อาหาร ย้อนเวลาไปอยู่ในนิยายที่ตัวเองอ่าน อีกทั้งตัวละครดังกล่าวเป็นแค่ตัวประกอบสุดร้ายของเรื่อง ทว่าบุญหนาจึงได้แต่งงานกับพระเอก ‘เซียวยวี่’ บุรุษตระกูลเซียว สูญเสียพ่อแม่ เหลือเพียงแต่น้องชายหญิงสองคน เขาจึงมุ่งมั่นหมั่นศึกษาเข้าสอบซิวไฉ เพื่อหลีกเร้นจากความยากลำบาก  สถานะของสองสามีภรรยาคู่นี้เหมือนไฟกับน้ำมันตะเกียง ยิ่งอยู่ใกล้ยิ่งบาดหมาง แต่ในเมื่อเซี่ยยวี่หลัวย้อนเวลามาดำเนินเรื่องต่อจากเจ้าของร่างเดิมทั้งที นางจึงนำความได้เปรียบจากการรู้เรื่องราวทุกอย่างล่วงหน้ามาใช้เลี่ยงเคราะห์ใหญ่อย่างสามีบัณฑิต เขามีความเจ้าคิดเจ้าแค้น โหดเหี้ยมอำมหิต อนาคตได้ครองตำแหน่งขุนนางใหญ่ ใครจะกล้าเป็นอริกับเขากัน เมื่อรู้เช่นนี้แล้ว... นางจะต้องทำดีกับเขาให้มาก ๆ เพราะฉันคือเซี่ยยวี่หลัวคนใหม่!! ภรรรยากิริยางาม ใจงาม รูปงาม ทำอาหารอร่อย เนื้อเรื่องน่าสนแค่ไหน ชายจะเล่าให้ฟัง .. ____________________________________ ครั้งนี้ชายย่อเรื่องให้ดูไม่ยาวเกินไป ขอเข้ารีวิวเร็วหน่อย เรื่องนี้มีทั้งความสนุก ความซึ้งใจ ความรักละมุนในอก และความอ่านไปจิกเล็บกัดฟันไป ยังไง?  นางเอกเรื่องอื่นย้อนเวลามาเป็นคุณหนู แต่นางดันย้อนมาอยู่ในร่างตัวร้ายควบตำแหน่ง ‘ตัวประกอบ’ เสมือนทางผ่านที่รอวันนางเอกตัวจริงปรากฏตัว มีหรือครูสาวอย่างเซี่ยวยวี่หลัวจะยอมให้ตัวเองตกตายอย่างอนาถ นางจึงอยากลบความเกลียดชังในตัวพระเอกให้ได้ก่อนเราแยกทางกัน เพราะเจ้าของร่างเดิมเคยทำร้ายเอารัดเอาเปรียบ ทั้งได้สร้างบาดแผลให้กับพระเอก-น้องชายน้องหญิงของพระเอกไว้มากมายเหลือเกินแม่เอย  ความน่าสนใจของนิยายเรื่องนี้มีด้วยกัน 3 พาร์ท  พาร์ทแรก : บทบาทของนางเอก ฉันมาเพื่อเปลี่ยนแปลง ฉบับครูสาวผู้รอบรู้เรื่องอาหารและการเกษตร เปิดเรื่องมาก็ปีนขึ้นยอดปลวกส่งเสียงตะโกนไล่หลังรถม้าเซย์ไฮสามีเพื่อสร้างความประทับใจแรก ‘พี่ไข่ ท่านกลับมาไว ๆ นะ ข้ารออยู่’ ทำเอาพระเอกงงไปแล้วหนึ่งยก นึกว่าถูกผีหลอกซึ่งการจากบ้านนาเข้าไปสอบในเมืองครั้งนี้ กินเวลานานถึง 7 – 8 เล่ม นางเอกจึงมีเวลาสร้างความดีให้กับสามีบัณฑิตได้แลเห็น เริ่มจาก...  ปรับสภาพความเป็นอยู่จากบ้านเก่าโทรมให้สะอาดสะอ้าน ใช้ความรู้เกี่ยวกับด้านเกษตรจำแนกพืชพันธุ์ อันไหนกินได้ อันไหนปลูกไว้หวังผล-ตัดขาย ลงดินถางหญ้าปลูกถั่ว บุกเบิกที่นา ฯ ในขณะเดียวกันนางไม่ลืมสร้างความสัมพันธ์อันดีกับน้องสามีทั้งสองคนขึ้นมาใหม่ (น้องหญิง 6 ขวบ น้องชาย 8 ขวบ) สภาพผอมแห้งขาดสารอาหาร แววตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว  บทเขียนช่วงรื้อความสัมพันธ์ระหว่างพี่สะใภ้-น้องสามี ชายยกให้เป็นอีกหนึ่งไฮไลท์หลักของเรื่องด้วยเช่นกัน อย่างตอนได้เห็นภาพอดีต เด็กสองคนที่ได้กินแต่โจ้กข้าวโพด พี่อดน้องอิ่ม แต่พี่สะใภ้ได้กินดีกว่า ภาพนี้มันค่อนข้างกดหัวใจเรา ต่อเนื่องด้วยการย้อนภาพเบื้องหลังตระกูลเซียว(พระเอก) เดิมนั้นเป็นคนในเมือง มีความเป็นอยู่ทัดเทียมตระกูลใหญ่ แต่พอพ่อแม่ป่วย ทุกอย่างพลันหมดไปกับค่ารักษา ซึ่งการแต่งงานกับนางเอกคือหนึ่งในข้อแลกเปลี่ยนการรักษาพ่อแม่(นางเอกเป็นหลานสาวของหมอ) สุดท้ายก็ยื้อชีวิตไว้ไม่ได้ ตระกูลเซียวจึงเหลือเพียงสามพี่น้อง ย้ายรกรากมาอยู่นอกเมือง  ภารกิจพิชิตใจเด็กของนางเอก ยังเป็นพาร์ทที่ชายยกให้เป็นพาร์ทที่ดีที่สุดของเรื่องด้วยเช่นกัน นางไม่ได้ทำอะไรมากนอกจากใส่ความรักความจริงใจ อย่างตอนไปหาหน่อไม้ หาปลา หาของป่า ฯ นางก็มีลูกสมุนตัวเล็กสองคนเดินตาม ไม่ว่าจะได้อะไรกลับมา นางก็สามารถเปลี่ยนอาหารพื้นบ้านให้เป็นอาหารระดับภัตตาคารได้ สบโอกาสนางก็เริ่มหารายได้เสริมเข้าบ้าน  อาทิการนำเมนูดังจากยุคเราไปเป็นใบเบิกทาง นำของแปลก ๆ ไปอวดให้คนยุคเก่าได้เห็น บ้างก็รับบทเป็นแม่ค้าคนกลางส่งวัตถุดิบสดใหม่จากธรรมชาติพร้อมกับวิธีปรุงมอบให้กับร้านในเมือง บ้างก็เขียนนิยายขาย ออกแบบลายปักผ้า ฯ ชีวิตนางจึงมีแต่งานกับงาน โดยมีเจ้าตัวน้อยสองคนคอยเป็นลูกมือ(บทเขียนของเด็กสองคนนี้ดีมากกกก) ทุกอย่างเริ่มดีขึ้นตั้งแต่นางเอกย้อนเวลามา  พาร์ทสอง : พระเอก เราจะได้เห็นตัวตนของพระเอกหลังจากสอบเสร็จแล้วกลับมาบ้าน พี่ท่านก็พบความเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ จากความรู้สึกลบ ๆ ที่มีต่อนางเอก ความรู้สึกอื่นเริ่มก่อตัวช้า ๆ บทพระนางดี ความรักไม่ต้องงมหา ไร้ NC18+ แต่ความเข้าถึงเนื้อถึงตัวของพระนางคู่นี้ บอกเลยว่าดีต่อใจเรา บิดเกลียวซ้าย ห่อไหล่แล้วม้วนอยู่บนเตียงเพียงลำพัง(ชายไม่ขอรีวิวส่วนนี้ กลัวยาว) พาร์ทสุดท้าย : พาร์ทเนื้อหา เขาวางตัวละครไว้ 3 กลุ่มใหญ่ - กลุ่มในหมู่บ้านพระเอก : นำโดยหมิงจู ว่าที่นางร้ายตัวแรก - กลุ่มพ่อค้าในเมือง : นำโดยพระรอง เจ้าของร้านอาหาร-กิจการของตระกูล ตามด้วยพี่สาวร้านผ้า และสองสามีภรรยาในร้านหนังสือ กลุ่มนี้จะเน้นเรื่องค้าขายทำธุรกิจร่วมกับนางเอก  - กลุ่มขุนนาง : เส้นทางการสอบของพระเอก 3 ครั้ง เผชิญหน้ากับนางเอกตัวจริงของนิยายในเรื่องที่เซี่ยเยี่ยหลัวอ่านมา ปิดท้ายด้วยการตามหาบุตรสาวที่หายไปขององค์หญิงใหญ่ พาร์ทนี้จะงดปลูกผักทำสวน เหตุการณ์เด่น ๆ เลยก็คือ.. นางเอกประจำเรื่อง Vs เซี่ยเยี่ยหลัว ประจันหน้ากัน แข่งกันว่าใครจะได้เป็นนางเอกตัวจริง ด้วยบทเขียน การวางอารมณ์ และเหตุการณ์แต่ละเหตุการณ์ที่เขาใส่มาให้เราเปรียบเทียบหมัดต่อหมัด ตอนอ่านอยู่ชายละกลัวเซี่ยยวี่หลัวพลาดให้อีกฝ่าย ไหนจะต้องมาลุ้นพระเอกอีก เขาจะเป็นเหมือนในนิยายที่เซี่ยยวี่หลัวอ่านมาไหม (ในนิยายยวี่หลัวแพ้ พระเอกเลือกนางเอก) พาร์ทสุดท้ายนี้เข้มข้นในส่วนของเนื้อหา  ____________________________________ [ทิ้งท้ายสไตล์คุณชายรีวิวหนังสือ] ____________________________________ ด้วยความที่มันเป็นนิยายรายตอน มีเรื่องราวพันแปดเหตุการณ์แทรกอยู่ในทุกบท เดินเรื่องช้าหน่อย ประหนุึ่งไดอารี่ชีวิตรายวันของตัวละครเซี่ยเยี่ยหลัว ส่วนตัวชาย ชายชอบนิยายยุค 70 กับนิยายแนวนางเอกย้อนเวลาไปทำสวน-ทำอาหารอยู่แล้วจึงไม่ใช่ปัญหา ขอแค่สนุก เรื่องนี้มีทั้งส่วนที่ชายชอบมาก กับส่วนที่อยากสับไม้พายให้ผ่านไปไว ๆ ส่วนดีมันมีเยอะกว่า ชายจึงเอารีวิวมากวักทุกคนได้  ถ้าใครจะอ่านตามชาย อยากให้พิจารณาจากตอนที่เขาลงฟรี เพราะกลัวข้ามไปอ่านปุบปับ เช้าวันใหม่คงได้เห็นพาดหัวข่าว ‘สตรีสกุลหวีอ่านนิยายหลับคาจอจนลืมปรุงอาหารให้สามีวัย 18 จึงเกิดเหตุไม่พอใจคว้ากล้วยตานีตีภรรยาแขนเดาะ’ ชายไม่อยากเห็นภาพข่าวแบบนี้  จุดติเรื่องนี้ไปอยู่ช่วงท้าย ๆ โน้นเลย พระนางเจอปัญหาใหญ่ปัญหานึงแล้วแก้ด้วยวิธีที่ไม่ถูกใจคนงาน(ไม่ขอสปอยล์) หรือการทิ้งตัวละครที่พาให้เราหลงรักอย่างสองเด็กน้อย แต่ไม่มีบทกล่าวถึงในช่วงหลัง ๆ และจุดสุดท้ายจะมองได้สองแบบ ดีกับเสีย ‘ตำนานตัวร้ายตบไม่ตาย’ ซึ่งมีด้วยกัน 3 ตัวละคร  - หมิงจู นางร้ายระดับนางตำบล ทำทุกวิถีทางเพื่อจำกัดนางเอก และเคลมพระเอกลงท้อง  - บุตรสาวสกุลเวิน (นางเอกประจำเรื่อง) นางร้ายระดับมีการศึกษา แต่ความอยากได้พระเอกไปเป็นของตัวเองนี่คือที่สุดดด อยากรู้ว่าสุดยังไงให้ลากเสียงสุดยาวววว ๆ  - และ... ลูกสาวอาจารย์พระเอก(คนที่สอง) ช่วงท้ายเรื่อง นางร้ายระดับแม่ร้ายด้วย อยากได้พระเอกชนิดที่ไม่สนศีลธรรม ดังนั้นทำใจไว้ก่อนอ่านแต่เนิ่น ๆ คุณ-จะ-เจอ-นางร้ายที่ตบไม่ตายสาปไม่ไป 3 ตัว มนุษย์แม่อีก 1 ขนาดนางเอกว่าเก่งแล้ว ยังรับมือยาก คิดดูเอาละกัน ใครชอบนิยายสไตล์ปลูกผัก-ทำอาหาร ค่อย ๆ มัดใจผู้ชายด้วยเสน่ห์แห่งสาวจากโลกปัจจุบัน พระเอกดี ตัวละครเด็กน่ารัก เนื้อเรื่องยาว ค่อย ๆ เพิ่มระดับความเข้มข้นตามเนื้อเรื่อง อัญเชิญวาร์ปด้านล่าง แต่ถ้าใครไม่ถนัดงานรายตอน ยืดเยื้อเนื้อหา ให้ผ่านไปเลยนะ #เชื่อชายแล้วไตจะเบา  [ปล.] บางทีชายก็คิด นี่ฉันกำลังอ่านนิยายรักหรือหนังสือรวมดาวนางร้าย    Create Date : 03 พฤษภาคม 2565     0 comment Last Update : 3 พฤษภาคม 2565 15:19:19 น.     Counter : 2100 Pageviews.   Share Tweet