รีวิวตื่นเสียทีจะไม่มีทายาทแล้ว - 3เล่มจบ 📒#รีวิวตื่นเสียทีจะไม่มีทายาทแล้ว - 3เล่มจบ 👉แนวหนังสือ : เทพเซียน ออกแนวเนื้อหาภาษา ความรักบรรพเทพ สามภพ สัตว์เทพ ปีศาจแฝงกลิ่นอายแฟนตาซี . . เรื่องนี้ออกตัวก่อนว่าอ่านไม่รอด...พยายามแล้วแต่ไปไม่ถึงฝั่ง ตัวหนังสือกล่าวถึง ยุคบรรพเทพหนี่ว์วา ผู้ให้กำเนิดสามภพ ใช้ดวงจิตปิดช่องกระสวยอวกาศกันมิให้คุณชายถามเยอะ จากนั้นก็หลับใหลไป ทิ้งลูกศิษย์ซึ่งเป็นนางเอกของเรื่องไว้ดำเนินเรื่องต่อ นางมีนามว่า 'เฟิงจง' ชื่อประจำตำแหน่งคือ 'จ่งเสิน' แล้วเกิดเหตุการณ์ เหตุการณ์หนึ่ง โหม่งหัวใส่ดาวหางพลูโตทำให้นางหลับใหลไปอีกหลายพันปี . 👉โครงเรื่องจึงใหญ่เหมาะกับการทำซีรีส์มาก ตัวละครเยอะ สับสน วุ่นวาย จับประเด็นยาก งง ศัพท์เฉพาะที่ต้องหยุดทำความเข้าใจ ซึ่งอยู่ในยุค 3 ภพ มนุษย์ไร้คนอาศัยอยู่ เทพสวรรค์พลังลดถอยลง ภพวิญญาณปล่อยตุ๊กแกจิ้งจกออกจากหลุมดำฮุ่นตุ้น กล่าวง่าย ๆ คือ...อยู่ในยุคล่มสลาย สามภพสิ้นระเบียบ คีย์หลักอยู่ที่ #ไม่มีใครให้กำเนิดทายาทได้เลยใน 1 พันปีนี้ . 👉นางเอกจึงเป็นตัวแปรใหญ่ของเรื่อง เควสใหญ่คือต้องฟื้น 3 ภพให้เป็นเหมือนเดิม ซึ่งตัวนักเขียนนิยามไว้ว่า...ผู้ใดได้จ่งเสินมาครอง ผู้นั้นจะได้สืบทายาท หมายถึง...นางคือแม่พันธุ์คนเดียวที่สามารถซัมติงกับใครก็ตามแล้วจะมีบุตรได้ อันนี้แหละที่มันน่าสนใจ ทำให้คุณชายอยากอ่าน เพราะมันต้องมีบุรุษมากกว่า 5 คนหมายปองนางแน่นอน . เริ่มต้นมาปุ๊ปพระเอกถูกตัวโกงใช้ตระปูตรึงวิญญาณตัดไก่หาวมะนาวสองพวง ชายยิ้มเลย....มันต้องคอมเมดี้แน่ ๆ คุณเอร๊ยยยย ประจวบเหมาะระหว่างหนีไปเจอนางเอกที่เพิ่งตื่นจากกาลหลับใหล คุณชายบอกเลยมันใช่ แนวฉันแน่ ๆ นางช่วยรักษาไก่หาวมะนาวสองพวง แล้วดึงพระเอกไว้ใช้งาน แล้วเขาจะค่อย ๆ เฉลยตัวตนของพระเอกว่าเป็นใคร . 👉แต่....พออ่านจริง ๆ คิ้วเริ่มขมวดขึ้นเรื่อย ๆ บางบรรทัดต้องอ่านวนซ้ำแล้วซ้ำอีก ไม่ใช่เพราะจับผิด แต่มันอ่านแล้วใช้สมาธิเยอะ อย่างตัวโจทย์ของนางเอกคือ #ต้องฟื้นพลังเทพให้สมกับเทพบรรพกาล #เพื่อคืนสามภพให้หมุนเวียนดุจเดิม #สตรีทุกคนมีลูกสัตว์ทุกตัวขยายพันธุ์ได้ ทีนี้อิทธิฤทธิ์ยังไม่ถึงขั้นเพราะกินยานอนหลับนานไปหน่อย นางจึงต้องหาของ 'คทาหม่อนมังกร' ทำให้สรรพสิ่งเติบโต 'แจกันหยกน้ำเงิน' เปี่ยมด้วยพลังการฟูมฟักทายาท ถ้าหากสองสิ่งนี้เจอ นางสามารถอาศัย 'วิสุทธิ์โลหิต' ของบรรดาเทพเซียนมาบำเพ็ญเซียนได้อย่างราบรื่น คล้าย ๆ ต้องเริ่มสะสมพลังใหม่ทั้งหมด . ระหว่างทางก็จะเจอโปเกม่อนพร้อมเจ้าที่ต่าง ๆ เป็นอุปสรรคขวากหนาม ออกแนวผจญภัย ตรงนี้แหละที่มันดรอบ เดินทางไปที่ไหนก็เปิดไพ่แนะนำตัวละครไปเรื่อย ๆ พาให้นึกถึงตอนอ่านป่าท้อผสมสามชาติสามภพลิขิตเหนือเขนย พ่อคุณแม่คุณเอ๋ย ชายถึงกับกุมขมับ ด้วยตัวหนังสือแนวเทพเซียน มันจะไม่เหมือนแนวจีนโบราณ-ปัจจุบัน ศัพท์เฉพาะบางคำ บางทีก็มีความหมาย บางทีก็เป็นสไตล์การเขียนของผู้เขียนกำหนดขึ้นมา อย่าง...วิสุทธิ์โลหิต การบำเพ็ญพหุภาค ปราณอิน มหาภิภพมนุษย์ยังมีแดนเซียนหลายแห่ง ชิงชิว เผิงไหล กานยวน ฯล มันเลยกลายเป็นหนักเนื้อหาประกอบ . 👉สิ่งที่คิดไว้มันต้องเป็นเทพเซียนแนวคอมเมดี้ 👉แต่ความจริงคือ...อิหยังหนอ คุณชายเสียดายที่เขาปูมาตั้งแต่โดนตัดไก่หาวมะนาวสองพวง นางเอกมีพระเอกเป็นพรรคพวก ออกแนวตลกน่ารักยิ้ม ๆ แต่จริง ๆ คือแนวเนื้อหา มาอลเวงป่าช้าบนสวรรค์แตกก็ตอน นักเขียนพานางเอกผจญภัยเก็บพลัง ฟื้นพลังเทพนี่แหละ . งานแปลแจ่มใสว่าสตรองที่สุด ยังเอาไม่อยู่ เพราะนักเขียนน่าจะของเยอะพอตัว เลยทำให้บางวรรคบางบท เราต้องอ่านวนบรรทัด เพื่อทำความเข้าใจเนื้อหาหรือตัวละคร อย่างเช่น.... เฟิงจง(นางเอก) มีหุ่นเวทชื่อ 'เลี่ยซานเฮยฉวี' พิทักษ์จ่งเสิน แต่จ่งเสินก็คือเฟิงจง เลี่ยซานฯ ดำคล้ำตัวใหญ่ นางเอกเลยเรียกเขาว่า 'เสี่ยวเฮย' หนึ่งตัวละครจึงมีมากกว่าสองชื่อเรียก . 👉ยิ่งมาเจอพาร์ทพระเอกสลับแยกร่างตามประสาเทพผู้โดนตัดไข่แล้ว เราก็ต้องจำว่านี่คือ 'ซีกวง'(พระเอก) แต่สถานะที่แท้จริงคือ 'ตงจวิน' ทายาทมหาเทพบรรพกาล แล้วยังมีตัวละครอื่น ๆ ไหลมาเรื่อย ๆ ซึ่งในหนึ่งหน้ากระดาษตัวละครจะร่วมบท แล้วใช้การเล่าตัวประกอบ Vs ตัวหลัก สลับบรรยายไปมา พอจบตรงนี้ไปเจอตัวใหม่ สมองก็รีเซ็ทเพื่อพร้อมจำตัวใหม่ เหตุการณ์ใหม่อีก สมมติเราเดินถึงฉาก 10 จำตัวละครฉาก 10 ได้แล้ว แต่นักเขียนไปย้อนถึงตัวละครฉากที่ 3 เราก็จะชะงักไปพักหนึ่ง การอ่านจึงไม่ลื่นไหลเท่าที่ควร ส่วนตัวคุณชายสายจด ไม่ค่อยมีปัญหากับการจำชื่อตัวละคร 😂 . ดังนั้นแล้ว สิ่งที่ชายคาดหวังว่ามันคือหนังสือแนวอ่านง่าย ตลก ๆ ตื่นเหอะแม่มึงลูกเต้าตายห่าหมดแล้ว ไอ้โหนกยืนเรียกอยู่ปากทางบ้านตาผวย กลับกลายเป็น...หลับเถิดคนดีฉันอ่านต่อไม่ไหวแล้ว 😭 . . 👉ใครอ่านจบมารีวิวบอกคุณชายด้วยว่ามันจบยังไง ค้างอยู่ที่ประมาณ เล่ม 2 หน้า 102 ได้แค่นั้น ซึ่งคนอ่านแล้วชอบต้องมีแน่ ถ้าใครติดตามคุณชายมาตั้งแต่ต้น ชายเคารพความชอบของแต่ละคน มันไม่มีทางที่เราจะเห็นตรงกันซะทุกอย่าง เดี๋ยวชายขอรออ่านรีวิวจากเพื่อน ๆ บ้างละกัน เพราะตัวเองมาได้แค่นี้ จำได้ว่าเคยอ่านหนังสือที่งงสุดในชีวิตก็ป่าท้อผสมสามชาติสามภพลิขิตเหนือเขนย ขอยกให้ตื่นเถิดไปอยู่ด้วยกัน ฝากเพจด้วยน้าาา https://www.facebook.com/Khchinesebook Create Date : 12 พฤศจิกายน 2562 Last Update : 12 พฤศจิกายน 2562 9:43:24 น. 0 comments Counter : 4806 Pageviews.   Share Tweet ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก Comment :   *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet