คุณชายรีวิวข้าผู้นี้วาสนาดีเกินใคร - 3 เล่มจบ 📘คุณชายรีวิวข้าผู้นี้วาสนาดีเกินใคร - 3 เล่มจบ 👉แนวหนังสือ : จีนโบราณ ตายแล้วย้อนเวลามาอยู่ในร่างเดิม แก้ไขอดีต การเมือง ปริศนาตัวละคร ความรัก ละมุน จบไทยนิยม ___________ เรื่องนี้เล่าถึง 'เจินจยาฝู' บุตรสาวสกุลเจินแห่งเฉวียนโจว ตระกูลพ่อค้าใหญ่ ชีวิตแรกนางแต่งให้กับบุตรชายคนรองของสกุลเผย ผ่านไปไม่นานสามีแสนดีกลับยกนางให้เป็นคนของฮ่องเต้ ใช้ชีวิตอย่างไร้ชื่อมิอาจเปิดเผยตัวตน อีกทั้งยังถูกฝังไปพร้อมกับฮ่องเต้ จบสิ้นชีวิตแรกด้วยความหม่นหมอง . ครั้นน้ำตาคุณชายหลั่งสามหยดรดลงร่องหีบศพนางเอก เจินจยาฝูพลันย้อนเวลากลับมาเกิดใหม่ในร่างเดิมสไตล์นิยายจีนยอดฮิต พร้อมกับมั่นหน้าว่า 😆 ฉันจะไม่ข้องเกี่ยวกับตระกูลเผย(หลัวที่หนึ่ง) และอยู่ให้ไกลจากฮ่องเต้(หลัวที่สอง) เจินจะแก้ไขอดีตและโชคชะตา เริ่มจาก... - ปฏิเสธงานแต่ง - หาหลัวใหม่ที่สามารถคุ้มครองนางจากหลัวเก่าทั้งสองได้ - ใช้ความหยั่งรู้ล่วงหน้า จัดแจงแบ่งสรรนำความได้เปรียบในชีวิตแรกมาแผ้วทางให้เจินพบหลัวนามว่า 'เผยโย่วอัน' แม่ทัพหนุ่มมากปมด้อย นิสัยเย็นชา แต่เขาเป็นคนเดียวที่สามารถปกป้องนางได้ เจินจึงพกพามารยาหญิงร้อยกระบวนเพลง โบกหน้าให้ด้านวิ่งตะเลงตะเลงเข้าหาเขาอย่างเร็ว แม้จะเงิบบ้าง เขารู้ทันแผนการบ้าง ทว่าถ้าอยากรอดจากหลัวทั้งสอง นางก็ต้องทำ 👉ท่ามกลางการเมืองคุกรุ่น สายเลือดใหม่ไปสายเลือดใหม่มา 👉ท่ามกลางสาวงามผู้ถูกหลัวชั่วสองคนหมายจ้อง 👉ท่ามกลางปริศนาความอาภัพของพระเอก 👉ท่ามกลางความอิหยังหนอของนักเขียน และความหนาสะท้านแผ่นดิน สนุกไหม...ชายมีคำตอบ . .___________ [🌸คุณชายวิเคราะห์ความน่าอ่านของหนังสือ🌸] . . เทรนด์ตายแล้วกลับมาร่างเดิมกำลังมาแฮงเหลือเกิน เรื่องนี้เปิดฉากมาก็คล้ายสกุลหลี่ 'ภารกิจเลี่ยงภัยจากหลัวเก่า' ไม่ผูกแค้นต่อกัน แค่ไม่อยากมีชะตาแบบเดิมดั่งชีวิตแรก ความแตกต่างที่เพิ่มเติมเข้ามาคือ... เขาแบ่งส่วนการเขียนเป็นสองเนื้อหา 👉สายแรก : การเมืองนิดหน่อย เน้นปริศนาตัวละครของพระเอกมีปม ฉากหน้าเป็นคุณชายใหญ่สกุลเผย ร่างกายอ่อนแอดุจเทียนรอวันดับแสง แต่ฉากหลังของเขาเป็นใครมาจากไหน ทำไม๊ทำไมแม่ถึงไม่รัก และเคยมีข่าวฉาว หญิงสาวนางหนึ่งผูกคอตายหน้าเรือนของเขา เกิดเป็นรอยด่างในชีวิต ถูกดีดออกไปอยู่นอกด่านนานแสนนาน 👉สายสอง : ชีวิตใหม่ในร่างเดิมของนางเอกในสามภารกิจย่อย หนีหลัวเก่าสองคน หาหลัวใหม่ที่ดีกว่า สิ่งใดแก้ไขได้นางก็จัดการซะ และพยุงชีวิตพระเอกขี้โรคให้อยู่ค้ำฟ้า เพราะเขาเป็นคนเดียวที่สามารถต่อกรกับสองหลัวเก่าได้ . . __ความน่าสนใจจุดแรกชายยกให้การเดินเกมของนางเอก 'มาเพื่อเลี่ยงชะตาเดิม' ตั้งแต่วางแผนปฏิเสธงานแต่ง ระหว่างนางกับหลัวคนแรก เกือบเนียนแล้วเชียว ถ้าไม่เจอพระเอกโผล่มาในวันนั้นพอดี นางเลยต้องใช้วิชาจิ้งจกตะกายจิต แสร้งว่าหนูไม่ได้ทำ หนูใส ๆ 😆 ถือว่าเป็นการเปิดฉากของพระนางได้น่าจดจำ รวมกับการวางคาแรกเตอร์ตัวละครเหมือนที่ชายย้ำในหลาย ๆ รีวิว ถ้ามาชัดจะทำให้ตัวละครเด่น . __ความน่าสนใจในข้อต่อมา พอนางเอกพ้นจากงานแต่งกับหลัวแรก ดั้นมาเจออดีตหลัวชั่วคนที่สองต่อ ซึ่งคนนี้ยากจะเลี่ยง เพราะพี่เป็นลูกของอ๋องสาม(อวิ๋นจงอ๋อง)บุรุษผู้รู้อดกลั้น ปกป้องตัวเองจากความระแวงของเทียนสี่ฮ่องเต้นานกว่ายี่สิบปี และเป็นผู้ชนะคนสุดท้ายในศึกชิงบัลลังก์ ดีกรีจึงไม่ธรรมดา นางเลยต้องใช้วิชาจิ้งจกตะปบไข่หอม ๆ โปรยหยาดราคะใส่พระเอกของเราสามเวลา ผลลัพธ์ออกมาหน้าแหกยับเยิน เพราะพระเอกฉลาดเกินคนทั่วไป ต่อให้นางออดอ้อน ซบอก ร่ำไห้เป็นดอกพิกุลเดือนสอง เขาก็หาได้แคร์ไม่ แต่ขึ้นชื่อว่านิยาย... 😆 ต่อให้เก่งแค่ไหนก็ต้องมีโอกาสพลาด สุดท้ายแล้วนางเอกก็ใช้ความสามารถทำให้เขารับผิดชอบนางได้สำเร็จ ได้หมั้นหมาย แต่งงานกัน . ซึ่งบริบทของเรื่องไม่ได้สื่อไปในทาง 'ฉันอยากมีหลัว' หรือหญิงช่างกล้า แต่ฉันกลัวซ้ำชะตากรรมเดิม อันนี้เขาทำได้ดี ยิ่งมารวมกับหลักการบรรยายของนักเขียนในฉากเดียวกัน พระเอกตื่นขึ้นมาเขาก็ถาม...เจ้าทำได้อย่างไร(ตอนพลาดท่า)😆 นางก็ตอบมั่น ๆ เล่นลิ้นว่าท่านต้องรับผิดชอบ แต่พอหันหลังปุบ นางเอกคืออีกอารมณ์นึงเลย คนอ่านรู้ แต่พระเอกไม่เห็นเหมือนเราว่านางเศร้าขนาดไหน และพ่อก็ใจแข็งเหลือเกิน บางทีอ่าน ๆ ไปก็สงสารนางเอก 😆 . 👉ความน่าสนใจข้อสุดท้ายชายยกให้ความรัก ___________ ฝ่ายแรกเหมือนนกตัวเล็กย่อมอยากได้ปีกที่สมบูรณ์คอยปกป้อง แต่ปีกของคนที่นางหมายตากลับมีอายุสั้น เพราะในชีวิตแรกนางรู้ว่าชีวิตพระเอกจบสิ้นที่ตรงฉากไหน ส่วนฝ่ายพระเอกมีปม ร่างกายอ่อนแอมาตั้งแต่เกิด ความรักคือสิ่งที่เขายอมตัดออก กลับเริ่มถูกความรู้สึกบางอย่างครอบงำทีละน้อย ชินกับการถูกเอาใจ กินของหวาน นอนพร้อมกัน และเขาไม่เคยคิดมาก่อน ตำแหน่งหน้าอกหนึ่งกำปั้นจะรองรับศีรษะหรือรับความอบอุ่นจากใครได้กระทั่งสัมผัสกับหน้าผากนาง ความรักเรื่องนี้จึงละมุนละไมเป็นพิเศษ . สังเกตดูนะ... พระเอกเรื่องไหนมีปมมักเป็นหลัวสายอบอุ่น นักเขียนคนนี้เป็นอีกคนที่เขียนภาษากายได้ดีมาก อย่างพระนางจับมือกันเดินออกจากวัด... 'ปลายแขนเสื้อตกลงมาบดบังสองนิ้วที่เกียวกันไว้ พระเอกก็มองเอะมีใครเห็นไหมนะ ส่วนนางเอกไม่ดึงมือออก แล้วกระชับเรียวนิ้วแน่นขึ้นทีละนิดโดยไม่ยอมปล่อย ตาพระเอกมองไปข้างหน้าเหมือนปกติ ผิดจากในก้นบึ้งของดวงตาปรากฏรอยยิ้มตลอดทาง... อันนี้คือการแสดงออกความรักของพวกเขาผ่านบทบรรยาย ไม่มีคำหวานใส่มา ซึ่งถ้านักเขียนคนไหนใช้ภาษากายดี ความละมุนใจมักคูณสิบ เห็นภาพชัด 👉สำหรับคนเก็บรายละเอียดเก่ง ความรักเรื่องนี้ไม่ผิดหวัง . .___________ [🌸คุณชายทิ้งท้าย🌸] . อย่างที่ชายบอกไว้ เขาเล่น 2 ประเด็นหลัก ส่งนางเอกมาแก้ไขชีวิตตัวเองให้พ้นภัย พร้อมกันนั้น..เรื่องราวต่าง ๆ ได้เปลี่ยนชะตาพระเอกด้วย ทีนี้ปัญหาอยู่ที่เขาวางพล็อตดี แต่พอลงสนามจริงเนื้อหาไม่ไปตามที่เราคิดไว้ว่า หลัก ๆ ไปเน้นคลายปมแบบจิ๊กซอว์ หลังจากเทียนสี่ฮ่องเต้ตาย ฮ่องเต้น้อยเซียวอวี้ตกหลังม้าหายสาบสูญ เซียวเลี่ยได้ขึ้นครองรายช์แบบไม่มีตราหยกแผ่นดิน เซียวอิ้นถัง(สามีเก่านางเอก)เป็นองค์รัชทายาท พระเอกเผยโย่วอันเป็นลูกใคร คือใคร มาจากไหน อายุจะสั้นหรือยาว ตัวละครกลุ่มนี้มีบางอย่างเชื่อมต่อกัน(คีย์เรื่อง) . เริ่มเรื่องยากหน่อย 140 หน้าแรกคือด่านปราบเซียน ตอนนางเอกระลึกชาติ สลับเดินเรื่องในคาบปัจจุบัน เขาลำดับเหตุการณ์ได้น่าวางจริง ๆ พอหลุดตรงนี้ได้ก็ยาวเลย - ประเด็นหลัวแรก หลัวเก่าที่เราคิดว่าน่าจะมีอะไร แต่....ไม่มีอะไร 😄 ยิ่งนางเอกแต่งงานไปแล้วเขาก็ลงการเมืองรัว ๆ มาเจอกันอีกทีตอนเล่ม 3 - เกือบมีปาฏิหาริย์ตรงหลัวเก่าบางคนเริ่มฝันเห็นชาติที่แล้ว ตัวเขา นางเอก เคยทำอะไรร่วมกัน โชคดีที่เขาไม่เล่นต่อ ไม่งั้นอลเวงแน่ . 👉ภาพรวมเรื่องนี้ชายจัดให้อยู่ในเกณฑ์ 50/50 เสมอตัว ชายชอบเล่ม​ 1 -​ 2​ พ่ายใจให้แก่ความน่ารักของเผยโย่วอัน แต่พอเล่ม​ 3 จะดูดรอปสุด​ อ่านไม่อยากจบ มันยืดเยื้อเหมือนกับใส่เรื่องราวอิรุงตุงนังกองรวมกันอยู่เล่มเดียว พยายามหาทางลงให้ตัวละครอย่างฮ่องเต้-พระเอก-ลูกพระเอก และตัวละครปริศนาต้นเรื่องอย่างเซียวอวี้ อีกอย่างคือบทเขียนของนางเอก มุมหนึ่งนางน่ารักเหมือนที่ชายวิเคราะห์ไว้ แต่บางทีขยันทำฟาร์มน้ำตา หึงหวงมโนเก่งงงง สติปัญญาเลยหล่นหายบางตอน นางเอกเลยเสียคาแรกเตอร์ดี ๆ ไป 👉งานแปลภาพรวมคือดีหมดสไตล์แจ่ม แต่คนนี้ถ้าติดใช้คำไหนเขาจะใช้บ่อย 'ช่างแล้ว-แล้ว'​ อ่านเจอก็แปลกดีนะ 'ช่างแล้ว พอเถอะ' มันเป็นคำที่เราไม่ค่อยเห็นผ่านตา และติดคำว่า 'ใด-ไย' . ถ้าแนวคล้ายกันชายชอบสกุลหลี่มากกว่า เทียบกับปรกปักษ์จำนน ปรปักษ์มีมิติกว่าทั้งเนื้อหาและตัวละคร แล้วชายฮาตรงทำไมผู้ชายเรื่องนี้ชอบแย่งสตรีที่มีหลัวแล้ว 😄 ฮ่องเต้เซียวเลี่ยข่มเหงภรรยาของเทียนสี่ฮ่องเต้(ท้องด้วย) ส่วนเซียวอิ้นถังแย่งนางเอกมาจากเผยซิวจื่อ Create Date : 05 ตุลาคม 2563 Last Update : 5 ตุลาคม 2563 9:18:26 น. 0 comments Counter : 4111 Pageviews.   Share Tweet ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก Comment :   *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet