Group Blog
 
All blogs
 

การเปลี่ยนแปลง



"เราคงต้องจบกันเท่านี้ ฉันทนความเปลี่ยนแปลงไม่ได้อีกแล้ว"ฉันพูดขึ้น
"แต่ผมไม่เห็นอะไรเปลี่ยน" เขายังไม่ยอมแพ้
"มีสิ่งหนึ่งที่ยังคงอยู่ตราบสิ้นอสงไขยไงครับ คุณลืมไปแล้วหรือ"

ฉันคิดอยู่ครู่หนึ่ง
"แต่ฉันเปลี่ยน"
"ผมเองก็อาจจะเปลี่ยน แต่การเปลี่ยนแปลงไม่ใช่สิ่งที่สำคัญนักสำหรับผม มีบางสิ่งบางอย่างยิ่งใหญ่กว่าที่ยังมั่นคงอยู่เสมอ"

เราทั้งสองต่างเงียบ และคิดถึงเรื่องราวเก่าๆ แสงจันทร์เพ็ญคืนนี้สวยงามจริงๆ
"ดูพระจันทร์สิครับ พระจันทร์ดวงเดิม ขึ้น และตก ไม่เคยเหนื่อยไม่เคยท้อถอย ทั้งที่โลกนี้มีอะไรเปลี่ยนแปลงมากมาย คนที่นั่งมองพระจันทร์ต่างหากที่เปลี่ยน แต่ใจพระจันทร์ไม่เคยเปลี่ยน"

เขาไม่สนใจความเปลี่ยนแปลงของฉันเลย แต่ฉันกลับมองเห็นเขาเปลี่ยนไปจากเดิมมากมาย จากเมื่อปีก่อนที่เราพบกันครั้งแรก
"คุณแก่ลง ขนหงอกตั้งเยอะ ฟันบางซี่ก็หัก " ฉันป้องปากและหัวเราะเบาๆ
"แต่คุณเหมือนเดิม ขนนุ่ม น่าทะนุถนอม แม้จะมีร่วงเป็นหย่อมๆ คงเพราะความเครียดแหละนะ"เขายิ้มน่ารักเช่นเคย

เขาเอียงเข้ามากระซิบแล้วขบหูฉันเล่นเบาๆ
"อย่าคิดมากไปเลย ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงหรอกครับ เราเองก็คุ้นเคยกับมันอยู่แล้วนี่นา การเปลี่ยนแปลง ถ้าเรามองข้ามมันไปเสียบ้าง..."
"บางทีฉันอาจจะทนกับการเปลี่ยนแปลงไม่ได้ ฉันอยู่กับมันมานานมากแล้ว"

ฉันหยิบปืนสั้นบรรจุกระสุนเงิน "นัดเดียว"ยื่นให้เขา
"ยิงฉันที่หัวใจเพียงครั้งเดียวเท่านั้น ฉันอยากพ้นจากภาวะนี้ไปเสียที"
"คุณก็รู้ว่าผมทำไม่ได้ แม้แต่จะจับปืน ผมทำไม่ได้"
"ฉันรู้ เราไม่เหมือนกัน ฉันเปลี่ยน คุณไม่เปลี่ยน เราไม่มีทางไปด้วยกันได้"
"ความรัก แม้จะผ่านมาเพียงแค่ช่วงเวลาหนึ่ง แต่มันก็มีค่าพอที่จะให้เรารักษามันไว้ เท่าที่จะทำได้ ไม่ว่าอะไรจะเปลี่ยนไปนะครับ" เขาพูดอย่างเศร้าๆ

ภาพพระจันทร์เริ่มจางลง ใกล้เช้าแล้ว มันเป็นช่วงเวลาที่ฉันทรมานที่สุด
"ลาก่อนค่ะ"ฉันพูดเหมือนทุกครั้ง"จนกว่าพระจันทร์จะเป็นใจ"

แล้วฉันก็เปลี่ยน ใบหน้าบิดเบี้ยวเปลี่ยนรูปร่าง ขาเหยียดยาว ขนรุงรังค่อยๆหดหายไป เขามองดูการเปลียนแปลงนี้ด้วยสายตาละห้อยเหมือนกับทุกครั้ง
ดวงตาหม่นเศร้า ซึ่งยังคงมีพระจันทร์ดวงเดียวและดวงเดิมอยู่ในใจ ช่างน่าสงสารจริงๆ แน่นอน ฉันหมายถึงเราทั้งสองคน

แล้วการเปลี่ยนแปลงก็จบสิ้น ฉันลุกขึ้นนั่ง โอบเขาเข้ามาและลูบหัวเขา มีอีกหลายเรื่องที่ฉันอยากจะบอก แต่เราคงไม่ได้สนทนาอะไรกันอีกจนกว่าจะวันเพ็ญหน้า

ความสุขแค่ข้ามคืน ซึ่งต้องจบลงแบบนี้ทุกครั้ง โชคชะตาและพันธนาการอันเลวร้าย มนุษย์หมาป่าสาว กับ หมาน้อยที่น่าสงสารของเธอ ไม่มีทางออกเลยจริงๆ

...แม้แต่จะจับปืน เขาก็ยังทำไม่ได้...




 

Create Date : 28 มกราคม 2549    
Last Update : 28 มกราคม 2549 11:36:21 น.
Counter : 441 Pageviews.  
Share

A lock of hair from a Saint Bernard



"twenty-five cents for an autographed picture ,
one dollar bill for a fan club card ,
and if you send it right away you'll get
a lock of hair from a Saint Bernard"

"คิดไม่ถึงว่าคุณจะแปลกจริงๆอย่างที่คุณพยายามบอกมาตลอด" ฉันมองเขาอย่างไม่เชื่อสายตา
"ครับ ทุกคนก็บอกผมอย่างนั้น" เขาเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนที่จะพูดต่อ
" จะว่าไปแล้ว ที่ว่าทุกคนก็ไม่ถูก จริงๆผมไม่เคยนัดเจอใครเลย เพิ่งออกมาพบกับคุณเป็นคนแรกนี่แหละ"
ฉันยังคงจ้องมองเขาอย่างพินิจพิเคราะห์ และในที่สุดฉันก็ตัดสินใจเอ่ยประโยคนี้ออกมา
"คุณเป็นคนหรือเปล่าคะ"
โอ... มันช่างเป็นคำถามที่น่าตกใจจริงๆ
เขายังคงนั่งนิ่งและยิ้ม ฉันรู้ว่าเขาจะไม่ตอบอะไรตรงๆแน่ แม้ว่าคำถามจะชัดเจนขนาดนั้นก็ตาม
"อย่ามองเพียงสิ่งที่คุณเห็นภายนอกนะครับ มองให้ลึกซึ้งกว่านั้นอีกครั้งเถอะ"

*****************

เราพบกันในห้องแช้ทหลายเดือนมาแล้ว และหลายเดือนแล้วที่เราคุยกันอย่างสนุกสนาน ใครๆก็รู้ดีว่าเขาพยายามจะทำตัวเป็นพระเอกอยู่เสมอ
มีข่าวลือเป็นระยะๆว่าเขาเป็นคนโน้นคนนี้ ทำให้หัวข้อสนทนาในการนัดครั้งแรกของเราเป็นการทำความรู้จักและพูดถึงเรื่องส่วนตัวของเขาเสียส่วนใหญ่
"คุณเป็นใครกันแน่" ฉันถามขึ้น
"ผมมาจากไหนไม่สำคัญหรอก ผมต้องการมาอยู่ในที่ที่ผมจะเป็นพระเอกได้ ก็เท่านั้น"
เขาน่าหมั่นไส้จริงๆ... ฉันคิดในใจ
"ผมจะไปทุกๆที่ที่มีนางเอก และจะพยายามเอาชนะใจเธอ คุณก็เห็น "
จริงด้วย ฉันก็เห็น
"อย่างไรก็ตาม ผมยังไม่เคยได้เป็นพระเอกจริงๆสักครั้ง"
ใช่สิยะ
"ในบางที่ที่ไม่มีผู้ร้าย ผมก็จะพยายามสร้างให้คนอื่นเป็นผู้ร้ายขึ้นมา จนทุกคนเกลียดผมกันหมด จนผมคงจะต้องไปเกิดใหม่เร็วๆนี้ ผมเคยบอกคุณแล้วนี่นา"

ตลอดเวลาที่ผ่านมา ฉันพยายามวาดภาพความร้ายกาจของเขามาตลอด แต่เมื่อได้พบหน้ากัน ฉันก็รู้สึกว่า ดวงตากลมโต ขนตางอน และปากยื่นๆ ความจริงก็ไม่ถึงกับน่าเกลียดสักเท่าไหร่หรอกนะ
คนเรามีมุมมองต่างกันและเปลี่ยนไปได้เสมอ
"ที่ผมเคยบอกว่าคุณน่ารัก ผมพูดจริงๆนะ" เขาว่า
ฉันยิ้ม "ดีใจค่ะ ที่คุณพูดจริงๆบ้าง"
ฉันอาจจะชอบเขาอยู่บ้าง แต่ความลึกลับของเขาก็ทำให้ฉันปวดหัวอย่างมาก และตอนนี้ฉันกำลังสับสน
ในที่สุด เขาก็ยกมือของฉันขึ้นมากุมไว้ แล้วพูดว่า

"ฟังดีๆนะครับ........ผมเป็นหมา"

ไม่มีคำพูดใดๆระหว่างเราอยู่ครู่หนึ่ง จนเขาจับมือฉันไปแนบที่แก้มของเขา
"หนวดแข็งหน่อยนะครับ แต่ก็ไม่ได้แปลว่าผมไม่เอาใจใส่ตัวเอง ผมเคยพยายามโกนแล้ว แต่มันกลับยิ่งทำให้ปลายหนวดแข็งกว่าเดิม
อย่าด่วนตัดสินผม จากสิ่งที่คุณเห็นหรือสัมผัส เรื่องทุกเรื่องมีเหตุผล เพียงคุณจะเปิดใจรับฟังหน่อยเท่านั้น"
"จับหูผมสิ"
ฉันเอื้อมมือไปจับ หูของเขานุ่มเหมือนผ้ากำมะหยี่
"หูตั้งด้วยนะ สะอาด ไม่มีเห็บ" เขาบอก
และฉันก็เพิ่งสังเกตว่า ลิ้นของเขาด่างอีกต่างหาก
"ผมอยากให้คุณเข้าใจ ผมรู้ว่าคุณมีคำถามอีกมากมายที่ค้างอยู่ในใจ แต่คุณก็ไม่ถามผมตรงๆ
และแล้วฉันจึงตัดสินใจถามคำถามนี้
"คุณมีลูกแล้ว ใช่ไหม"
..........จนได้สิ

**********************

พระเอกต้องไม่มีลูก นี่คือคุณสมบัติสำคัญอย่างยิ่งของพระเอกทั่วไป ฉันรู้ดีว่าคำถามนี้ทำให้เขาขาดความมั่นใจอย่างมาก
ปากยื่นๆนั้นเม้มสนิท แต่ก็เม้มได้ไม่นานหรอก ในที่สุดลิ้นด่างๆก็ห้อยออกมาอย่างเดิม
"การมีลูกเป็นสิ่งที่วิเศษนะครับ"
เขาตอบไม่ตรงคำถามอีกแล้ว
"แต่การมีลูกมันจะสำคัญตรงไหน ถ้าผมเป็นพระเอกในจอสี่เหลี่ยม ที่โน่น ที่นี่ ในบทบาทสมมุติต่างๆกันไป " แล้วเขาก็เปลี่ยนเรื่อง "ผมรอคอยเสมอว่าเมื่อไหร่ผมจะได้เป็นพระเอกเรื่องสั้นสักเรื่องโดยไม่ต้องแต่งเอง"
คราวนี้เขาทำหน้าเศร้า "เรื่องสั้นที่มีบทรักดีๆ"
เขาทำตาซึ้งด้วย
เราจ้องตากันอยู่พักหนึ่ง จนฉันเริ่มรู้สึกว่า ฉันเป็นนางเอก เอ.......จริงๆฉันก็เป็นนางเอกอยู่แล้วนี่นา
"ฟังนะ แม้ว่าเรื่องสั้นเรื่องนี้จะไม่ได้เรื่อง แต่ผมก็ยังอยากบอกสิ่งนี้กับคุณ
........หลับตาสิ นึกให้ผมเป็นอะไรก็ได้อย่างที่คุณต้องการให้เป็น
ผมไม่ต้องการความคิดถึง ผมไม่ต้องการหัวใจของใคร เพราะถึงผมได้มา ก็เอาไปทำอะไรไม่ได้สักอย่าง
.........แต่ผมจะคอยอยู่ใกล้ๆ เล่นกับคุณเวลาที่คุณเหงา คอยไล่กัดใครก็ตามที่มารังแกคุณ"
เขายื่นหน้ามาใกล้ๆ จนจมูกเปียกๆมาแตะแก้มฉัน
(.ตายละ..เรื่องนี้มีบทรักจริงๆซะด้วย...)
"กอดผมแน่นๆ แล้วก็รักผมซะที....นะครับ"

standby="Loading Microsoft Windows Media Player components..." VIEWASTEXT>














"A Letter To The Beatles"
The Four Preps/1964

7 ธันวาคม 2548 17:03:18 น.





 

Create Date : 07 ธันวาคม 2548    
Last Update : 22 มกราคม 2549 21:14:59 น.
Counter : 368 Pageviews.  
Share


KAVINT
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

Hi!
Friends' blogs
[Add KAVINT's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.