~~~~ ตามหาชาวเล..... หลังสินามิ....~~~~
หลังจากสินามิ.... ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป..ได้มีโอกาสไปเยี่ยมบ้านชาวประมง..ที่หมู่บ้านชาวเล..หมู่บ้านราไวย์ ภูเก็ต.. ก่อนเก่าเคย..หาปลาในทะเลแล้วนำมาขาย..กลายเป็นนำปลาจากแพปลามาขายบ้าง..รวมๆๆ กับที่จับได้ซึ่งมีน้อยเหลือเกิน..แม้แต่คนขาย... พยายามฟังสำเนียงภาษา.. ไม่ใช่แม้แต่ชาวเล..ชาวใต้..ชาวเรา.เคี้ยวหมากสีแดง..ปะแป้งชนาคา..สีเหลืองเต็มหน้า.. โอ้.........แม่เจ้า..........หมู่บ้านชาวเล..ที่ฉันเคยรู้จัก..ทำไมกลายเป็นแรงงานต่างด้าวชาวพม่า..มอญ ไปแล้ว......บรรยากาศทะเล..ช่วงมรสุม..ถึงแม้ขณะนี้จะเข้าสู่ปลายปี..ยังมีฝนอยู่ตลอดอาหารทะเลที่วางขาย... บางอย่างเป็นสัตว์สงวน..เช่นปลานกแก้ว.หอยมือเสือกุ้งมังกรตัวนี้... บอกว่าจับได้จากทะเล.. แต่ว่าขนาดตัว.ที่วางขายจะเท่าๆๆกันหมดอย่าว่าอคติน่ะ..(เหมือนเอากุ้งจากแพเลี้ยง..มาขายให้เรา)...วุยวาย...(หมึกสาย)หอยที่ได้มา... บางชนิดเป็นหอยที่นำมาจากน่านน้ำพม่า..เพราะฝั่งอันดามัน(ไทย)ไม่มี..แล้ว... แรกที่รับมา..เป็นสีน้ำตาล.แล้วเอามาผ่านกระบวนการต่างๆจนกลายเป็นสีขาว...กลายเป็นของที่ระลึกอย่างสวยงาม.....ของฝาก..ของฝาก...ตัวนี้โดนใจมากมาย........ มันคือปลาปักเป้า..แปลงร่างเป็นนักท่องเที่ยวใส่หมวก.ขำมาก......ความเจริญ.. การไม่ควบคุมนักท่องเที่ยว..หรือประชากร..และไม่มีการผลิต..การประมง.เพาะเลี้ยง.. ทรัพยากร.ในน้ำเริ่มหมดไป..แรงงานในพื้นที่ก็ไม่พอต้องเอามาจากต่างด้าว.. ชาวเลหลังจากเหตุการภัยสึนามิทางรัฐบาลได้ให้ที่ทางทำมาหากิน.. และได้รับสัญชาติไทยแล้ว..ก็มีโอกาสในอาชีพที่ดีกว่า..ย้ายถิ่นออกไป.. สำหรับที่เคยทำกินอย่างพอเพียง ..ก็กลายเป็นย่านธุรกิจ มีบริษัททัวร์. ร้านค้า.ห้องแถวเต็มไปหมด..บรรยากาศเก่าๆที่มีป้า.ๆ มาเต้นลองเง็ง..หาย......... ไปหมดแล้ว............... มีแต่........ฝรั่ง...... บริษัททัวร์....... ร้านค้า.....และต่างด้าว.....................เสียดาย.......ธรรมชาติดิบๆๆ... ชาวเล.(ไม่รู้ว่ารุ่นลูกของฉันจะยังรู้จักพวกเขาหรือไม่) ชาวเล ผิวดำแดง ผมหยิก ตากลมโต..( ยังรักและคิดถึง)..........** จะขาดไม่ได้...รูปเจ้าของบล๊อค...อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกส์...สองแม่ลูกนี้...จะใช้ชีวิต..ช่วงเย็นๆๆ ณ ริมหาด..บริเวณเกาะภูเก็ต และย้ายหาดไปเรื่อยๆๆ...รวมกลุ่ม แฝงตัวกับนักท่องเที่ยวต่างชาติ.. ใครพบเห็น..อย่าลืมทักทายกันบ้างจ้า................