• วันสุข
• วันธรรมดา
• วันแรก
• เนื้อใจ ในเนื้อเพลง
• เรื่องราว

ถึงแม้..จะแค่ดอกหญ้า เคยมีคนถาม ถ้าให้เปรียบตัวเองเป็นดอกไม้ คิดว่า ตัวเองเป็นดอกอะไร .. เป็นคำถาม ที่ฉันไม่ต้องคิดคำตอบนานเลย .. “เป็นดอกหญ้า” คนถามกลับคิดอะไรในใจนานกว่า แล้วมองหน้าฉัน นิ่งและนาน ก่อนจะถามต่อ “บอกได้มั๊ย ทำไมถึงคิดว่าตัีวเองเป็นดอกหญ้า” “เพราะดอกหญ้า ไม่มีค่าอะไร ให้ใครชื่นชม” คนถาม ขยับเข้ามานั่งใกล้ ๆ เอื้อมมือมาลูบผมฉันเบา ๆ “ฟังนะ อย่าตีค่าความหมายของตัวเอง ต่ำต้อยขนาดนั้น ดอกไม้ทุกดอก มีค่าและมีความหมายในตัวเอง ก็เหมือนกับคน คนทุกคน เกิดมาเป็นคนมีคุณค่า อยู่ที่เราจะให้ค่าตัีวเองมากแค่ไหน ถึงแม้จะบอกตัวเองว่า เป็นแค่ดอกหญ้า ไม่มีค่าอะไร เพราะไม่ได้ไปอยู่ในแจกันสวย ไม่ได้ปักอยู่ในช่อดอกไม้ใหญ่ แต่อย่างน้อย ดอกหญ้า ดอกนี้ ก็มีค่าปักอยู่ในหัวใจ ใครบางคนแล้ว” ดอกไม้บางดอก ที่ดูสวย และได้รับเกียรติให้ปักอยู่ในแจกันหรู บางครั้ง ก็มีคนมาดึงไปเด็ดกลีบเล่น จนแทบไม่หลงเหลือความสวยงามของดอกไม้ดอกนั้น ภูมิใจเถอะนะ ถ้าเธอเป็นแ่ค่ดอกหญ้า แต่เธอได้ปักอยู่ในหัวใจใครบางคน ที่ไม่มีวัน เด็ดกลีบดอกทิ้งเล่น ให้เป็นดอกไม้ไร้ค่า ... ก็เหมือนกับคนเรา ไม่สำคัญ ว่าจะเป็นใคร มาจากไหน แต่ถ้าเป็นคนที่มีค่า ในสายตาใครสักคน เราก็เป็นคนมีค่า ภูมิใจ ในสิ่งที่เป็น และเป็นอย่างมีคุณค่า แล้วเราจะมีค่าในตัวเอง   Create Date : 20 กรกฎาคม 2550     Last Update : 20 กรกฎาคม 2550 7:29:51 น. Counter : 5372 Pageviews.   21 comment Share Tweet

เพราะเรามีสองเท้า .. ให้ก้าวเดิน เคยมีบ้างไหม ในบางเวลา ที่รู้สึกเหน็ดเหนื่อย และอยากหยุดทุกอย่างลงตรงหน้า ... อยากทำเพียงหลับตา ไปนาน ๆ ไม่ต้องการรับรู้เรื่องราวใด ๆ ของโลก ไม่รับรู้การหมุนและการเคลื่อนไหวของโลกใบนี้ ... แต่ทันที ที่สายตาผ่านไปได้เห็น คนที่ต้องทนเหน็ดเหนื่อยกว่าเราเป็นสิบเป็นร้อยเท่า บางคนที่ไม่มีแม้ขาจะเดิน ต้องใช้ไม้เท้าค้ำยัน พยุงร่างกายให้เดินไปต่อ บางคนแม้แต่ไม้ค้ำยันยังไม่อาจมีให้ใช้ ต้องใช้ล้อลากพาตัวเองไปข้างหน้า ฉันหันกลับมาก้มมองตัวเอง ส่องกระจกดูตัวเอง ฉันยังมีทุกอย่างในร่างกายครบถ้วน แต่ทำไม เวลานี้ หัวใจหายไปไหน หัวใจ ที่เป็นแรงผลักดันให้ชีวิตก้าวต่อ เรายังมีสองเท้า ให้ก้าวเดิน มีทางดี ๆ ให้เลือกเดิน เจอเรื่องราวร้าย ๆ บนรายทางไปบ้าง ก็ถือซะว่าเป็นบทเรียน เป็นวัคซีนให้ใจแกร่งเถอะนะ ก้าวเดินต่อไปเถอะ อย่าให้ต้องอาย คนที่ไม่มีขา แต่มีหัวใจแรงกล้าเหล่านั้นเลย ฉันบอกตัวเองเบา ๆ ในวันที่โรยล้า กับเรื่องราว กับคนบางคน บอกตัวเอง เดินต่อไป จนกว่า จะไม่มีทางให้เดินเถอะ ..... ....   Create Date : 13 กรกฎาคม 2550     Last Update : 13 กรกฎาคม 2550 5:16:14 น. Counter : 495 Pageviews.   1 comment Share Tweet

ด้วยแรง ... แห่งปีกเสรี ฉันเป็นคนมีปีกเสรี โบกบินอยู่ใต้ฟ้า ด้วยแรงแห่งปีกที่เข้มแข็ง หลายครั้ง ที่ปีกอ่อนแอ ถึงขึ้นอ่อนแรง ไม่อยากโบยบินต่อ อยากพับเก็บปีกนั้นไว้ แล้้วหลับใหลไปชั่วกาล หลายครั้งรู้สึกเหงา และ เดียวดาย ภายใต้ท้องฟ้าที่โบกบิน มีใครมากมายอยู่รายล้อม แต่กลับคว้า หาใครไม่ได้ ทุกคนต่างไมใช่ของฉัน และ ของใคร นั่น ทำให้ฉันเริ่มเรียนรู้ และยอมรับ ว่า ทุกคนต่างมีปีกเสรี เป็นของตัวเอง ที่จะโบกบิน ไปในทิศทางที่ตัวเองต่างต้องการ เหนื่อยนัก กับการโบกโบยบิน ก็แค่พับปีก ชั่วคราว แล้ว ใช้สองเท้าลองก้าวเดิน และเมื่อเหน็ดเหนื่อยกับการก้าวเดิน ก็กางปีกออกมาโบกบินต่อ เหมือนคนเรา ไม่ยอมหยุดฝัน เราต้องโบยบินต่อไป เพื่อให้ฝันนั้น อยู่ในวันของเรา และไม่กว่าจะใช้เวลากับการก้าวเดินด้วยสองขา หรือโบยบิน ด้วยปีกเสรี จุดหมาย ก็คือ ที่เดียวกัน คือฝัน ถ้ายังรักที่จะฝัน เพียรตั้งใจบินไปด้วยปีกเสรี และสองเท้าที่จะก้าวเดิน ด้วยตัวเอง อย่าให้ใครบางคน ฉุดรั้งเท้าเอาไว้ หรือเด็ดปีกเสรี เราทิ้งได้ อย่าให้ใคร ตัดสินฝันของเรา ถ้าไม่ใช่ตัวเราเอง สร้างปีกเสรี ให้มั่นคง แล้วบินไป อย่างนกทระนง อย่าไปเป็นนกในกรงของใคร แม้จะอยู่ในกรงทองก็เถอะนะ   Create Date : 11 กรกฎาคม 2550     Last Update : 11 กรกฎาคม 2550 6:43:04 น. Counter : 392 Pageviews.   3 comment Share Tweet

• * ค น พ เ น จ ร *
• Rovivrus
• Ning_999
• ดาวทะเล
• Sand Demon
• เขียนฟ้าด้วยปากกาดาว
• Oh Sea
• คนเดินดินฯ
• the kookkom
• Webmaster - BlogGang

• I-amour
• เม็ดทรายจะไปพระจันทร์
• ฝั่งฟ้า
• BlogGang.com