คุณอุ๋ย สวัสดีค่ะ
แค่อ่านคำโปรยก็เห็นเหมือนมีมือกวักเรียกให้เปิดกระเป๋าสตางค์แล้วละค่ะ คุณอุ๋ยเป็นอย่างไรบ้างคะ ปลายปีก็คงจะงานยุ่งเนอะ รออีกนิดหน่อยก็จะถึงเวลาได้พักผ่อนยาวๆนะคะ ช่วงนี้อากาศแปลกๆ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ และอยากบอกคุณอุ๋ยว่า รออ่านเรื่องใหม่ด้วยใจระทึกค่ะ

  

ปกสวยมากเลยค่ะ คุณอุ๋ย
ินิยายชุดนี้เหมือนเมืองในฝันเงย สวยมาก^^

รออ่านฉบับเล่มค่า แนวนี้คงน่ารักอ่านสบายเลย

  

ในที่สุด "มิราเบลล์" ก็เผยโฉม ปกสวยงาม เรื่องราวน่าติดตาม

แหม "เขา" เป็นนักดนตรีเนี่ย อยากรู้จังค่ะ ดนตรีแนวไหนหนอ? ส่งแผ่นให้คนอ่านฟังสักเพลง สองเพลง ก็ดีนะคะคุณอุ๋ย อิอิ

  

ปกงามมั่กๆๆๆๆๆๆ ดีใจกับความสำเร็จของคุณอุ๋ยด้วยนะคะ

  

ปกสวยสะดุดตามากเลยค่ะ เนื้อเรื่องก้อมีปมชวนให้น่าติดตาม ฝีมือคุณอุ๋ยรับประกันความสนุก ความหวาน ความฟินอยู่แล้ว วางแผงเมื่อไหร่ จะรีบไปสอยทันทีเลยค่า ^_^

  

ปกสวยมากๆ ค่ะ เรื่องย่อด้านหลังก็น่าติดตามมาก รอวางแผงอยู่นะคะ

  

คิดถึงคุณอุ๋ยจังเลยค่ะ วันนี้แวะเข้ามาบอกว่าอ่านวินเซนต์ กับ คีตากาล จบเรียบร้อยแล้วแทบจะแพ็คกระเป๋าไปมิราเบลล์เลยค่ะ เดิมทีก็มีความตั้งใจอยากไปเยือนเช็ก ออสเตรีย ฮังการีอยู่แล้วค่ะ อ่านเรื่องนี้ยิ่งทำให้อยากไปมากยิ่งขึ้นเลย และยังประทับใจประวัติความเป็นมาของพระราชวังมิราเบลล์รู้สึกถึงความรักที่ยั่งยืนและมั่นคงจริง ๆ

เรื่องนี้ชอบบุคลิกของนางเอกค่ะ เท่ห์มาก ๆ ตอนเธอแสดงคอนเสริต์ เธอเป็นสาวน้อยมหัศจรรย์จริง ๆ ชอบที่เธอยึดมั่นในความตั้งใจที่จะเรียนให้จบ และทำความฝันได้สำเร็จ (ชอบเป็นพิเศษตรงที่เธอเมินวินซ์ค่ะ แอบสะใจ ชอบที่วินซ์หงุดหงิด หึงคีตาค่ะถูกใจที่สุดเลย)

ชอบการดำเนินเรื่อง ผูกปม เข้าถึงอารมณ์ เรียกว่าได้น้ำตาหล่นด้วยความสงสารเห็นใจ โดยเฉพาะฉากที่เบนมาเยี่ยมกานต์
“ฉันเสียใจกับคุณจริง ๆ ค่ะที่ถูกพรากลูก ตอนนี้เธอเข้าใจคุณหรือยังคะ”
“ผมกำลังอธิบายให้เธอเข้าใจอยู่ครับ”
“ฉันเอาใจช่วยให้เธอเข้าใจคุณเร็ว ๆ นะคะ”
ทั้ง ๆ ที่คน ๆ นั้นก็คือกานต์นั่นเอง แต่เธอกลับจำไม่ได้เสียแล้ว เรียกกว่าสะเทือนใจไม่ต่างจากเบนเลย สรุปสงสารกานต์ สงสารเบน และสงสารอธิปทั้ง ๆ ที่คุณอุ๋ยไม่ได้ใส่รายละเอียดอะไรมากมายให้ตัวละครตัวนี้แต่กลับสัมผัสได้ถึงความรักที่อธิปมีต่อกานต์ ต่อคีตา ต่อครอบครัว น่านับถือผู้ชายคนนี้จริง ๆ ค่ะ

ส่วนพระเอกของเรา ความน่ารัก น่าหมั่นไส้ของวินซ์ โดยเฉพาะช่วงตอนที่ฮีปากแข็ง ปากกับใจไม่ตรงกัน ฮีทุรนทุราย กระสับกระส่ายอยากรู้เรื่องของคีตาไปหมด ทำเอาคนอ่านยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ได้ตลอดเวลาแม้จะขัดใจตรงที่พาสาวมานอนในโรงแรมด้วยก็ตาม อ้อ! อีกเรื่องที่ทรมานใจ เงื่อนไขของคีตาที่จะไม่พบเจอกัน 4 ปีระหว่างเรียน ถ้าเป็นคนอ่านคงไม่กล้ายื่นเงื่อนไขนี้แน่ ๆ กลัววินซ์หลุดมือค่ะ 5555

  

ขอบคุณคุณ alanta มากๆๆ ค่ะ อ่านแล้วประทับใจกับความเห็นของคุณ alanta มากจริงๆ ขอบคุณค่ะ ดูจะความเห็นแรกและความเห็นเดียวที่ยาวๆ มากขนาดนี้ ขอบคุณมากจริงๆ ค่ะ เรื่องนี้เขียนภายใต้ข้อจำกัดของเงื่อนไขเวลา เป็นการทำงานรูปแบบนี้ครั้งแรกเลยค่อนข้างเครียด แต่พอได้ฟังความเห็นจากคุณ alanta แล้วมีกำลังใจมากขึ้นค่ะ

ขอบคุณอีกครั้งค่ะ ขอบคุณมากจริงๆ ค่ะ ตอนแต่งลุ้นว่าสนุกไหม คนอ่านจะชอบไหม ตอนนี้รู้สึกอบอุ่นใจมากขึ้นค่ะ ^_^

อุ๋ยปั่น "ใต้ปีกรัก" ไปได้ 65 หน้าล่ะค่ะ กำลังชั่งใจว่าจะนำมาโพสต์ดีไหม ร่างแรกที่โพสต์ไป อุ๋ยรื้อเรียบร้อยแล้วค่ะ คิดถึงคุณ alanta และนักอ่านท่านอื่น ๆ เลยคิดว่าจะนำกลับมาโพสต์ใหม่อีกครั้งในเวอร์ชั่นทีรีไรต์ใหม่ดีหรือไม่ แต่เวลาอุ๋ยก็จำกัด เนื่องจากทั้งทำงานหลักและเขียนนิยายเลยยังลังเลอยู่ค่ะ แต่ก็ทนคิดถึงไม่ได้

  

เอาใจช่วยคุณอุ๋ยให้ปั่นใต้ปีกรักให้เสร็จลุล่วงสมความตั้งใจนะคะ ^_^