ถ้าทำผิดจำหน่าย ดีวีดี ละเมิดลิขสิทธิ์ .... จะผิดข้อหา จำหน่ายฯ โดยไม่ผ่านการตรวจจากเจ้าพนักงานไหม
คดี้นี้ เป็นเรื่องละเมิดลิขสิทธิ์ และ ความผิดตาม พ.ร.บ.ภาพยนต์ฯ พ.ศ. ๒๕๕๑ โดยในคีดนี้ ผู้ต้องหา ซึ่งเป็นผู้จำหน่ายรายย่อย ได้ถูกกล่าวหาว่าละเมิดลิขสิทธิ์ของผู้อื่นเพื่อการค้า โดยการขาย เสนอขาย มีไว้เพื่อขาย
ซึ่งงานดนตรีฯ และประกอบกิจการให้เช่า แลกเปลี่ยน หรือ จำหน่ายซึ่งเทป หรือวัสดุโทรทัศน์ โดยไม่ได้รับอนุญาต และ จำหน่ายภาพยนตร์โดยไม่ผ่านการตรวจพิจารณา แต่ไม่มีเครื่องหมายอนุญาตและเลขรหัส ตาม พ.ร.บ.ภาพยนตร์และวีดิทัศน์ พ.ศ. ๒๕๕๑ มาตรา ๒๕, ๓๘ และ มาตรา ๔๓
พนักงานสอบสวนท่าน มีความเห็นควรสั่งฟ้อง ทุกข้อกล่าวหา แต่พนักงานอัยการ สั่งไม่ฟ้อง เฉพาะข้อหา จำหน่ายภาพยนตร์โดยไม่ผ่านการตรวจพิจารณาและไม่ มีเครื่องหมายอนุญาตและเลขรหัส ตาม พ.ร.บ.ภาพยนตร์ฯ ๒๕๕๑ และส่งสำนวนคดีมายัง กองคดีอาญา เพื่อพิจารณาตาม ป.วิ.อาญา มาตรา ๑๔๕ ว่าจะทำความเห็นแย้งหรือไม่
นิติกร ผู้พิจารณา ตามสายงาน ถึงสำนักงานกฎหมาย ได้เสนอความเห็นควรแย้ง โดยอ้างเจตนารมณ์ของกฎหมาย และการบังคับใช้กฎหมายที่จะต้องเสมอภาค ไม่ว่าจะเป็นภาพยนตร์ที่ละเมิดลิขสิทธิ์หรือไม่
สำนักงานผู้ช่วย ผบ.ตร. ฝ่ายกฎหมาย ได้พิจารณาแล้ว เห็นควรไม่แย้งคำสั่งไม่ฟ้อง โดยข้อเท็จจริงคดีนี้ ฟังได้ความว่า บ. ร. มีเดียฯ ผู้เสียหาย ได้พบผู้ต้องหา กำลังขายและเสนอขายแผนดีวีดี ฯ ละเมิดลิขสิทธิ์ของผู้กล่าวหา ซึ่งเป็นดีวีดี ที่ไม่ได้ผ่านการตรวจและไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงานตาม กม.ว่าด้วยภาพยนตร์ พยานหลักฐานแจ้งชัด พนักงานอัยการ จึงได้สั่งฟ้องข้อหาละเมิดลิขสิทธิ์ และ เป็นผู้ประกอบกิจการให้เช่า แลกเปลี่ยน หรือจำหน่ายภาพยนตร์โดยไม่ได้รับอนุญาต ตาม พ.ร.บ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗ มาตรา ๔,๑๕,๒๗,๒๘,๓๗,๗๐,๗๕, และ มาตรา ๗๖ ประกอบ พ.ร.บ.ภาพยนตร์และวีดีทัศน์ พ.ศ. ๒๕๕๑ มาตรา ๔,๓๘,๗๙ และ มาตรา๙๑
การที่พนักงานอัยการ สั่งไม่ฟ้องในข้อหา จำหน่ายภาพยนตร์โดยไม่ผ่านการตรวจพิจารณา และจำหน่ายภาพยนตร์โดยผ่านการตรวจพิจารณา แต่ไม่มีเครื่องหมายการอนุญาตและหมายเลขรหัส ตาม พ.ร.บ.ภาพยนตร์และวีดิทัศน์ พ.ศ.๒๕๕๑ มาตรา ๒๕, ๔๓ ประกอบ ป.อาญา มาตรา ๙๑ โดยได้เห็นเหตุผลว่า แผ่นดีวีดีดังกล่าว เป็นสินค้าละเมิดลิขสิทธิ์ โดยสภาพ จึงไม่อาจจะดำเนินการขอให้เจ้าพนักงานตรวจพิจารณาและให้ความเห็นชอบได้ตามกฎหมาย นั้น เห็นว่า ความเห็นอัยการถูกต้องแล้ว เพราะธรรมชาติของเรื่องนั้น เมื่อเป็นสินค้าที่ไม่ได้รับความคุ้มครองตามกฎหมาย ดังเช่น ดีวีดีภาพยนตร์ที่ละเมิดลิขสิทธิ์ ย่อมจะขอให้เจ้าพนักงานตรวจสอบตามกฎหมายว่าด้วยภาพยนตร์ไม่ได้
อีกทั้ง ในเรื่องทำนองนี้ สำนักงานตำรวจแห่งชาติ ได้ให้ความเห็นชอบกับคำสั่งและความเห็นของพนักงานอัยการมาโดยตลอด เมื่อไม่มีพยานหลักฐานและข้อเท็จจริงที่เปลี่ยนแปลงหลักการตามกฎหมายข้างต้นได้ จึงควรยืนยันตามความเห็นเดิมไปจนกว่าจะมีข้อเท็จจริงที่เปลี่ยนแปลงไปจากเดิมเป็นอย่างยิ่ง นอกจากนี้แล้ว ในคดีนี้ พนักงานอัยการได้สั่งฟ้องในคดีหลักไปแล้ว ไม่มีประโยชน์ที่จะแย้งคำสั่งไม่ฟ้องในข้อหาเบาข้างต้น ด้วยเหตุนี้ จึงเห็นควรชอบ และไม่ลงนามในร่างความเห็นแย้งที่ กมส.เสนอ
เรื่องนี้ อาจให้เห็นเป็นอุทาหรณ์แก่พนักงานสอบสวนในการทำความเห็นทางกฎหมายว่า จะต้องทำการศึกษาให้ดีว่า เจตนารมณ์ตามกฎหมายเป็นอย่างไร และธรรมชาติของเรื่องในเรื่องนั้น ๆ เป็นอย่างไร พร้อมแนวทางการดำเนินคดีที่ได้ดำเนินการมาตามหลักความมั่นคงต่อเนื่องของหลักการแห่งกฎหมาย
| Create Date : 17 มิถุนายน 2552 |
| Last Update : 21 มิถุนายน 2553 8:12:56 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 1123 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: ... IP: 192.168.1.115, 125.26.199.235 วันที่: 2 ตุลาคม 2552 เวลา:13:23:26 น. |
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 82 คน [