BlogGang.com : : POL_US - โอ้ ....."7" เลยครับ .....

*** พื้นที่ส่วนตัวของ พันตำรวจเอก ดร. ศิริพล กุศลศิลป์วุฒิ รองผู้บังคับการกองคดีอาญา สำนักงานกฎหมายและคดี นี้ จัดทำขึ้นเพื่อยืนหยัดในหลักการที่ว่า คนเรานั้นจะมีความเป็นมนุษย์โดยสมบูรณ์ได้ ก็ต่อเมื่อมีเสรีภาพในการแสดงความคิดโดยบริบูรณ์ และความเชื่อที่ว่าคนเราเกิดมาเสมอภาคและเท่าเทียมกัน ไม่มีอำนาจใดจะพรากความเป็นมนุษย์ไปจากเราได้ ไม่ว่่าด้วยวิธีการใด ๆ และอำนาจผู้ใด ***
*** We hold these truths to be self-evident, that all men are created equal, that they are endowed by their Creator with certain unalienable rights, that among these are life, liberty and the pursuit of happiness. That to secure these rights, governments are instituted among men, deriving their just powers from the consent of the governed. That whenever any form of government becomes destructive to these ends, it is the right of the people to alter or to abolish it, and to institute new government, laying its foundation on such principles and organizing its powers in such form, as to them shall seem most likely to effect their safety and happiness. [Adopted in Congress 4 July 1776] ***

Group Blog

All Blogs

โอ้ ....."7" เลยครับ .....

บาดแผลเย็บ ๗ เข็มครับ ๗ เข็ม วันศุกร์ที่แล้ว ซวยมาก ๆ เลย ตื่นมาก็อ่านหนังสือไปเรื่อย จนกระทั่งเที่ยง ก็ลงมือ อุ่นอาหารที่ห้องพัก โดยใช้จานที่มีประจำห้องมาประมาณ เกือบ ๔ ปี นับแต่วันที่เดินทางมาสหรัฐฯ ขนจาก Indiana มาอยู่ที่ Illinois ด้วย ย้ายมา สามสี่บ้าน ก็ใช้จานใบนี้แหละ เอามาอุ่นอาหารที่ทำเก็บไว้ ในตู้เย็น โดยนำเข้า ไมโครเวฟ ที่ได้รับบริจาค มาจากเพื่อนนักเรียนไทยด้วยกัน โดยใช้เวลาแค่ ๓ นาที

หลังจากนั้น ก็ยกจานออกมาจากไมโครเวป วางลงบนพื้นที่เตรียมอาหาร บริเวณอ่างล้างจาน .... ก็ธรรมดานะครับ อาหารที่แช่แข็งไว้ ก่อนจะเอาไปกิน ก็ต้องลองดูก่อนว่า อุ่นใช้ได้หรือยัง ขณะที่กำลังเอาช้อนคลุก ๆ อาหารนั้น ก็ได้ยินเสียงคล้าย ๆ แก้วแตกครับ เร็วเกินคาด จานที่กำลังมองอยู่นั้น แตกครับ แตกตรงหน้าเลย .......... กระจายเต็มหน้าไปหมดเลยครับ...... เอ่อ อาหารครับ อาหาร (อย่าคิดมาก)

หัวสมองผมสั่งการ จานมันแตก มันต้องตกลงที่เท้าเราแน่ ๆ เพราะผมวางจานหมิ่น ๆ มาข้างนอกเล็กน้อย ที่เตรียมอาหาร ก็สูงประมาณเอวผม กว่ามันจะตกถึงเท้า ต้องใช้เวลานานพอสมควร จึงชักเท้าออกมา ..... แตกกระจายอีกแล้วครับท่าน คราวนี้ ไม่ใช่อาหาร แต่เป็นเลือด ที่โดนจานแตกตกลงมาใส่ แผลเหวอะหวะพอสมควร พร้อมกับ เลือดพุ่งกระฉีด ออกเป็นสองทาง

ผมจึงเอานิ้วหัวแม่มือน้อย ๆ ไปปิดแผล ....โอ้ ไม่มิด เลือดยังซึมออกมาต่อไป อาการกลัวเลือดตัวเอง เริ่มกำเริบ จะเป็นลมให้ได้ ... จึงหันไปดูทางอื่นแทน ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ... จำไม่ได้เลยว่า นั่งกดแผลสกัดไม่ให้เลือดไหลอยู่อย่างนั้นนานเท่าไหร่ ....... จนแน่ใจว่า เลือดคงหยุดไหล ก็เลยลุกขึ้นยืน หน้ามืด ทันที

ผมต้องนั่งลงมาใหม่ แล้วต้องเอามือกดแผลไว้ต่อ เพราะเลือดมันไหลออกมาอีกแล้ว .... สักพัก จึงไปหยิบผ้าผันแผล ที่พกมาจากเมืองไทย เมื่อ ๔ ปีที่แล้ว มาใช้ชั่วคราวก่อน ผมคิดหนักเลย ว่าจะไปหาหมอได้อย่างไร มันไกลจากที่พักผมมาก ขืนเดินไป เลือดหมดตัวแน่ ๆ แถมโทรศัพท์ ก็ไม่มี อินเตอร์เน็ตที่ห้องก็ไม่มี ..... แย่จริง ๆ

ในที่สุด ก็ใจกล้าหน้าด้าน ไปเคาะประตูข้างห้อง เพื่อขอยืม โทรศัพท์จากชาวอเมริกันที่ไม่ค่อยได้พูดกันเลย มาใช้ก่อน ... .... โอ้ ... ปัญหาต่อไป ผมไม่มีเบอร์ใครเลยที่ห้องพัก ..... ทำไงดี จำได้ลาง ๆ เบอร์ที่ทำงานเดิม คือ ร้านพี่มยุรี จึงลองโทรไป ขอความช่วยเหลือ ซึ่งในยามนั้น ผมก็นึกถึงพี่เขาคนเดียวแหละ ที่จะขอพึ่งพา พี่เขาฟังเรื่องราว แล้วพี่เขาตกใจใหญ่ ทิ้งร้านอาหารที่มีลูกค้าเต็มต่อคิวกันหยาวเหยียด มารับผมไปทำแผลที่สถานพยาบาลของมหาวิทยาลัย

ผมนั่นเหรอ ค่อย ๆ เขย่ง (หรือ กระโดดขาเดียว) ไปตามทาง เจ็บมาก ๆ เลย ไม่น่าเชื่อ กว่าจะลงจากชั้น ๕ ไปถึงหน้าที่พักได้ ผมว่า มันใช้เวลานานที่สุดในชีวิตที่ผมเคยทำมาเลย .... พี่มยุรี ฯ พาไป แม๊คคิลลี่ สถานพยาบาลของมหาวิทยาลัย ... เนื่องจาก เดินไม่ไหว พี่เขาจึงไปขอ รถที่นั่งมาให้ผม ... มันช่างเป็นความรู้สึกที่น่าจดจำจริง ๆ ว่า คนที่เขาเดินไม่ได้นี่ มันรู้สึกอย่างไร .... ความรู้สึก มันทรมานจริง ๆ .......... คนที่พิการ แล้วต่อสู้ชีวิต จึงน่านับถือมาก ๆ

ไปถึงพยาบาล ก็ล้างแผล แล้วหมอ ก็เข้ามา ..... เอาอุปกรณ์ผ่าตัดมาตรงหน้าผม ..... ฉีดยาชา รอบแผล ..... แล้วก็เย็บแผล ๗ เข็ม เป็นอันเรียบร้อย พี่มยุรี ฯ ก็พามารับประทานอาหารที่ร้านพี่เขาฯ จากนั้น ก็ไปส่งบ้าน พร้อมมีอาหารสำเร็จ จำนวนมาก เอามาให้ด้วย กะว่า ไม่ต้องออกจากห้องเลย ...........

เรื่องอุบัติเหตุนี้ ไม่เข้าใครออกใครจริง ๆ นี่ขนาดอยู่บนห้องนอนตัวเองแท้ ๆ จานที่ใช้ ก็ใช้มาหลายปี ไม่เคยทรยศ มันดันมาแตก ตกใส่เท้าตัวเองซะงั้น จะว่าไป ผมมีอุบัติเหตุเล็ก ๆ น้อย ๆ ทุกปีเลย ตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ เป็นต้นว่า

- ตอนปี ๒๐๐๓ ผมก็เล่นฟุตบอล โดนศอกเข้าเต็มหน้า เห็นดาวเลย ....กระดูกในจมูก แตก เสียตังค์ไปเยอะเลย

- ตอนปี ๒๐๐๔ ทำงานที่ร้านอาหารฯ โดนกระทะร้อน ๆ แผลเป็นประทับที่แขนซ้าย จนปัจจุบัน

- ตอนปี ๒๐๐๕ ทำงานโดนมีดตัดเนื้อที่นิ้วก้อยซ้าย เลือดกระจาย

- มาปีนี้ ๒๐๐๖ จานแตกตกใส่เท้าตัวเอง ..........เย็บ ๗ เข็ม

เฮ้อ..... ปีหน้า จะเกิดอะไรขึ้นเนี่ย

Create Date : 14 พฤศจิกายน 2549

Last Update : 18 มิถุนายน 2553 8:18:26 น.

27 comments

Counter : 632 Pageviews.

โอ้ ..ทำเอาผมเสียวเลยครับ อู้ นึกว่า อะไร 7

แต่.. ก็เสียวใช่ย่อยนะครับ 7 เข็มเนี่ย

ยังไงก็ ทีหน้าทีหลัง ระวังๆนะครับ

หายไวไวนะครับ

โดย: Commencer

วันที่: 14 พฤศจิกายน 2549 เวลา:5:30:15 น.

อยู่คนเดียวต้องระวังให้มากๆค่ะ

ถ้าเป็นลมไปตอนนั้นจะทำยังไงเนี่ย

หายไวๆนะคะคุณพี่ตำรวจ

โดย: PADAPA--DOO

วันที่: 14 พฤศจิกายน 2549 เวลา:7:14:59 น.

หายไวๆ นะครับพี่ เป็นกำลังใจให้
บางทีอะไรก็เกิดขึ้นได้แบบไม่คาดคิดเนอะ

โดย: BAYROCKU

วันที่: 14 พฤศจิกายน 2549 เวลา:8:36:08 น.

เล่าซะตื่นเต้น เสียวไส้แทน

น่าสงสารจังค่ะ แต่ก็ปลอดภัย สามารถมาเล่าสู่กันฟังได้ ก็โล่งอกค่ะ

โดย: ประมุขขวัญ

วันที่: 14 พฤศจิกายน 2549 เวลา:8:46:36 น.

โชคดีจังครับ...ที่มีมิตรที่ดี...
ช่วยเหลือเมื่อเราลำบาก...

โดย: cascade

วันที่: 14 พฤศจิกายน 2549 เวลา:9:03:33 น.

ผมคงโชคดีมาก ที่ไม่เคยเลือดตกยางออกอะไรขนาดนี้เลย

ดูจาก profile พี่แล้วนี่ ทรหดอดทนน่าดูนะเนี่ย 555

โดย: gelgloog IP: 203.148.172.19 วันที่: 14 พฤศจิกายน 2549 เวลา:11:47:20 น.

แอบตีเป็นเลขก่อนค่ะว่าต้องมี 7 แน่ๆ งวดนี้ ...

แต่จริงๆ ค่ะอุบัติเหตุน๊าไม่เข้าใครออกใครจริงๆ ค่ะ ต้องระวัง แต่เหตุการณ์นี้ไม่ทันระวังเพราะมันคาดไม่ถึง ...

ก็ขอให้หายเร็วๆ นะค่ะ เพี้ยงงงง ...

โดย: JewNid

วันที่: 14 พฤศจิกายน 2549 เวลา:15:04:14 น.

เสียใจด้วยนะครับที่เกิดอุบัติเหตุ แต่ก็ดีนะครับที่ไม่เป็นอะไรมากไปกว่านี้ ขอให้หายเร็วๆนะครับ

โดย: david ginola IP: 124.121.73.83 วันที่: 14 พฤศจิกายน 2549 เวลา:17:46:11 น.

น่ากลัวจังพี่ท่าน

แต่ก็โชคดี ที่ไม่เป็นอะไรมากกว่านั้น
และ "น้ำเอย น้ำใจ" โชคดีที่มีคนให้ความช่วยเหลือค่ะ

โดย: rebel

วันที่: 14 พฤศจิกายน 2549 เวลา:18:26:11 น.

ฉันว่าเลขนี้น่ากลัวกว่าคะ 666 เลขอาถรรพ์ที่มาจาก Revelation เป็นสัญลักษณ์ประจำตัวสัตว์ร้ายหรือ ปีศาจร้ายซึ่งมาจากภาษากรีกโบราณ Lateinos แล้วเมื่อแทนด้วยตัวเลข จะได้

L---->30
A---->1
T---->300
I----->10
N---->50
O---->70
S---->200

ลองรวมกันซิคะ........ 666 พอดี

ว่ากันว่าเมื่อเลขปริศนานี้ปรากฏยามใด กาลอวสานมาถึง

โดย: Geodesy IP: 202.41.167.246 วันที่: 14 พฤศจิกายน 2549 เวลา:18:56:21 น.

โอะ...โอว ฉันลืม อี..คะ ไม่ใช่ อีดอก นะคะ แต่เป็น..

E---->5 แค่ 5 พอ นะคะ อย่าเอามาเป็น อีห้าร้อย..

เดี๋ยวจะบวกกันแล้วเกิน ไม่ลงตัว ก็อาจมีปํญหาอีกคะ

ซ้ำซ้อนคงไม่ดี เพราะค่าหรือผลที่ได้คงเกินกว่าที่คิดไว้มาก

โดย: Geodesy IP: 202.41.167.246 วันที่: 14 พฤศจิกายน 2549 เวลา:19:04:53 น.

ขอบคุณครับที่เข้ามาทักทายอย่างล้นหลาม ..... และแสดงความห่วงใย ... สงสัยอย่างเดียว คุณ Geodesy ทำอะไรหรือครับ ไม่เข้าใจเลย ........

โดย: POL_US IP: 130.126.87.85 วันที่: 15 พฤศจิกายน 2549 เวลา:2:45:56 น.

อารักษาตัวนะพี่ เข้าใจกับสภาพการเดินลงมายังชั้นล่างได้เเจ่ม ผมก็เคยตอนเรียนโทดัน evacuate ซ้อมไฟไหม้ กว่าจะกะเผลกกายลงมาจากชั้นสามได้เเทบตาย ยังไงก็ติดโทรศัพท์ในห้องไว้ก็ดีนะ

โดย: iconoclast IP: 134.173.233.75 วันที่: 15 พฤศจิกายน 2549 เวลา:4:37:09 น.

ระวังสุขภาพด้วยนะครับ ได้เลือดเลย เหอ เหอ

โดย: DAN_KRAB

วันที่: 15 พฤศจิกายน 2549 เวลา:14:55:25 น.

กัมมุนา วัตตตี โลโก
สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรมครับ

ท่านผู้เจริฺญทั้งหลาย โปรดดำรงชีวิตด้วยความไม่ประมาทเทอญ

โดย: praphrut608

วันที่: 16 พฤศจิกายน 2549 เวลา:2:32:08 น.

อ่านแล้วนึกภาพออกเลยค่ะ น่ากลัวจัง ขอให้หายเร็วๆนะคะ

โดย: Jedyne

วันที่: 16 พฤศจิกายน 2549 เวลา:3:57:42 น.

Yike!! What a day, eh?

Last month, I got gout... so I couldn't walk for almost 2 weeks!!

Hrrr... Getting old, I think....

If I could rewind my life, I would do a better job on my personal health.... :(

Take care,
A.T.

PS. BTW, do you have your exact "plan" yet?

โดย: amatuer translator

วันที่: 16 พฤศจิกายน 2549 เวลา:6:41:06 น.

หายเร็วๆนะคะ
ชีวิตคนเราไม่แน่ไม่นอนนะคะ
แอดคุณไว้นานแล้ว
แต่ไม่ค่อยได้เข้ามาอ่านเรย
รู้สึกว่า่อ่านยาก
5555

สงสัยการศึกษาเราจะต่ำต้อยอา ค่ะ
555

โดย: vodca

วันที่: 17 พฤศจิกายน 2549 เวลา:11:37:40 น.

บาดเจ็บ... แล้วหายดียังคะตอนนี้

ห้ายังไม่หายขอให้หายไวๆ แต่ว่าถ้าหายแล้ว ก็ขออย่าให้ไปโดนไรอีกนะค้า

โดย: Mocha Macchiato

วันที่: 19 พฤศจิกายน 2549 เวลา:1:56:48 น.

มาเยี่ยมคนป่วยค่ะ น่ากลัวจริงๆ โชคดีที่มีพี่มยุรีนะคะ ไม่งั้นกว่าจะไปหาใครมาได้คงเลือดออกอีกเยอะเลย และดีที่คุณ POL_US มีสติ..ไม่ตกใจมากด้วย ไม่งั้นแย่เลยค่ะ

โชคดีนะคะที่เย็บแค่ 7 เข็มเอง ต่อไปนี้ก็จะมีแต่โชค (ดี)แล้วค่ะ เพราะโชคร้าย (เล็กๆ) ได้ผ่านไปแล้ว

หายไวๆ นะคะ

โดย: the Vicky

วันที่: 19 พฤศจิกายน 2549 เวลา:3:04:07 น.

สวัสดีครับทุกท่าน ขอบคุณที่แวะกันเข้ามานะครับ ขอบคุณสำหรับคำอวยพร และความมีน้ำใจไมตรี

ขอให้ทุกท่านมีความสุข ในช่วงวันขอบคุณชาวพื้นเมืองของอเมริกา (Thanksgiving break) ครับ

โดย: POL_US IP: 130.126.146.36 วันที่: 19 พฤศจิกายน 2549 เวลา:5:01:43 น.

แวะมาเยี่ยมครับพี่

โดนไปเจ็ดเข็มไม่เบาเลยนะครับ ถ้าทางแผลจะกว้างน่าดูเหมือนกัน

ผมก็เคยเย็บถึง 7 เข็มเหมือนกันครับ แต่ไม่ใช่ที่เท้า ที่หัวคิ้วเลยครับ เล่นฟุตบอลนี่แหล่ะ จริงๆแล้วมันคือการเย็บทั้งหมด 14 เข็มมากกว่าครับ เพราะแผลค่อนข้างลึก ก็เลยต้องเย็บสองชั้น ชั้นเนื้อ 7 เข็ม แล้วมาเย็บปากแผลอีก 7 เข็ม

โชคดีนะพยาบาลสวย

เลยบรรเทาอาการเจ็บลงไปได้โขอยู่

หายไวๆครับพี่

โดย: ต้อง IP: 58.9.47.177 วันที่: 20 พฤศจิกายน 2549 เวลา:19:31:50 น.

เข้ามาเยี่ยมคนป่วยครับ

หายเร็วๆนะครับผม

โดย: ผู้ชายในสายหมอก

วันที่: 20 พฤศจิกายน 2549 เวลา:23:25:45 น.

รักษาตัวด้วยนะคะ

โดย: pattaya IP: 203.185.131.3 วันที่: 22 พฤศจิกายน 2549 เวลา:10:24:46 น.

7 เข็มเหรอครับ พอๆ กับตอนที่ผมผ่าตัดคอเลย

โดย: =SILVER EYE= IP: 210.86.146.33 วันที่: 25 พฤศจิกายน 2549 เวลา:13:57:59 น.

เข้ามาทักทายท่านพี่โปลิสครับ

อ่านบล็อกของพี่อย่างเดียวมานานละ วันนี้เลยขออนุญาตเขียนบ้าง อิอิ

ว่าแต่ว่าแอนตาซิลเขาแจกให้เข็มละเท่าไหร่เหรอครับ (ล้อเล่น อิอิ)

แล้วจะแวะมาเยี่ยมใหม่นะครับ วันหน้าจะหยิบสก็อตวิสกี้ติดมือมาด้วยครับผม วันนี้มามือเปล่าก่อน อิอิ

โดย: Duke of York

วันที่: 19 เมษายน 2550 เวลา:5:23:30 น.

เลข 7 เป็นเลขนำโชคค่ะ หายเร็วๆนะคะ

โดย: Htervo

วันที่: 24 เมษายน 2550 เวลา:16:00:23 น.

POL_US

Location :

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์

Rss Feed

Smember

ผู้ติดตามบล็อก : 82 คน [?]

คลิ๊ก เพื่อ Update blog พ.ต.อ.ดร. ศิริพล กุศลศิลป์วุฒิ ได้ที่นี่
https://www.jurisprudence.bloggang.com

รู้จักผู้เขียน : About Me.

"เสรีภาพดุจดังอากาศ แม้มองไม่เห็น แต่ก็ขาดไม่ได้ "

University of Illinois

22 Nobel Prize & 19 Pulitzer Prize & More than 80 National Academy of Sciences (NAS) members

***คำขวัญ : พ่อแม่หวังพึ่งพาเจ้า

ครูเล่าหวังเจ้าสร้างชื่อ

ชาติหวังกำลังฝีมือ

เจ้าคือความหวังทั้งมวล

*** ความสุข จะเป็นจริงได้ เมื่อมีการแบ่งปัน :

Happiness is only real when shared!

ANTI-COUP FOREVER: THE END CANNOT JUSTIFY THE MEANS!

Online Users

New Comments

Friends' blogs

[Add POL_US's blog to your web]

Links

Bloggang.com