บล็อคของคุณ POL_US น่าสนใจจังค่ะ เรื่องกฏหมายเป็นสิ่งที่รู้ไว้ก็จะมีประโยชน์มากๆ เลย ยังไงขอ add blog ไว้นะคะ แล้วจะมาขอเก็บความรู้เรื่อยๆ ค่ะ

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมเยียนให้ความคิดที่ดีมาก ถ้าระบบดี คนก็ไม่ต้องมีความหมายอะไรมาก หวังว่าระบบการตรวจสอบทางการเมืองของไทยตอนนี้คงจะดีจนรมว.ที่หน้าเหมือนภาพประกอบในบล้อคผมคงจะโกงกินไม่ได้มาก

ถ้าคุณอ่านบทความของผมให้ดี ๆ ผมไม่เคยเชียร์ทหารนะครับ (ฟังสำเนียงคุณเหมือนจะประชดผม) ผมว่าคุณก็เหมือนกับใครหลายคนที่ชอบใช้ความเลวร้ายของรัฐประหารมาทำให้พวก"โสเภณีทางการเมือง"พวกนี้ทำให้ดูดีขึ้น คือจะด่าพวกนักการเมืองเหล่านั้นไม่ได้ถ้าด่าแสดงว่าชอบรัฐบาลทหาร ไม่ใช่นะครับ ประชาธิปไตยคือการเคารพเสียงส่วนใหญ่ก็จริงแต่ไม่ใช่ว่าจะมานั่งดูอยู่เฉยๆ รอผลงานให้เกิด (ซึ่งก็ไม่รู้ว่าจะเกิดเมื่อไรเพราะนักการเมืองจะมีตรรกะในการปกป้องตัวเองเสมอเช่น ขอเวลาก่อน) ต้องมีการวิพากษ์กันตั้งแต่ต้นคุณลองกลับไปอ่านดูให้ดีในบทความนี่แหละที่ผมว่า "เราเปลี่ยนคนพวกนี้ไม่ได้"คือถูกต้องที่มาจากความเป็นไปของระบอบประชาธิปไตย แต่เป็นสิทธิของผมทีจะแสดงความคิดเห็นว่าตัวเองรังเกียจพวกรัฐมนตรีพวกนี้เพราะมันฉ้อฉลกันตั้งแต่กรรมวิธีการเลือกรัฐมนตรี สื่อจำนวนมากแม้แต่หนังสือพิมพ์ไทยรัฐ หรือนายสมัครผู้เป็นนายกฯเองก็ยังยอมรับว่าเป็นคณะรัฐมนตรีอัปลักษณ์ มีแต่การแต่งตั้งให้คนมาเป็นรัฐมนตรีเพราะคำนึงถึงผลประโยชน์ของพรรคและตัวทักษิณมากกว่า แน่นอนว่าคุณภาพพวกนี้ย่อมชวนให้สบปรามาท ผมคิดว่าพรรคการเมืองควรจะมีสปิริตในการคัดเลือกคนที่ดีมาบริหารบ้านเมืองไม่ใช่ดีแค่ปาก (และผมไม่เชื่อว่าคนเหล่านั้นเป็นคนดีเลยเพราะแย่งเก้าอี้กันแทบตายแถมยังตั้งเอาคนที่มีความรู้ไม่ตรงกับกระทรวงที่นั่ง) แต่ว่าเกิดคนเหล่านั้นบริหารงานดีขึ้นมาในหกเดือนหนึ่งปี ผมก็ยินดีขอโทษครับ

การเคารพระบอบประชาธิปไตยไม่ใช่การยอมรับการตัดสินใจของคนที่คนส่วนใหญ่ของประเทศแบบ passive การวิจารณ์ตามสิทธิของเราเป็นสิ่งที่พึงจะกระทำได้ในฐานะคนกลุ่มน้อยที่ไม่ได้เลือกพรรคพลังประชาชนเมื่อเห็นว่าการกระทำของคนเหล่านั้นไม่ถูกต้องซึ่งไม่ต้องรอให้มีผลงานหรอกแค่การเลือกรัฐมนตรีก็ถือว่าเป็นการทำงานของรัฐบาลแบบไม่เป็นทางการแล้ว

ผมคิดว่าการทำรัฐประหารทำให้ประชาธิปไตยถูกทำลายก็คือการทำให้การตรวจสอบทักษิณนั้นหยุดชะงักไปเท่านั้น ทหารงี่เง่าพวกนี้จะไปรู้อะไรครับ มากอบโกยอย่างที่คุณว่า การตั้งพวกตัวเองให้เป็นประธานบอร์ดโน้นบอร์ดนี้มันเป็นไปตามการเมืองตามระบอบทักษิณก่อนทำรัฐประหารนั่นแหละ จะเห็นได้ว่าคนไทยรู้สึกเฉยๆ เมื่อสะพรั่งได้รับการแต่งตั้งเป็นประธานบอร์ดทีโอทีเพราะนักการเมืองยุคก่อนมันก็ใช้วิธีนี้แหละคือแต่งตั้งพวกพ้องให้เป็นใหญ่ในองค์กรต่างๆ เพียงแต่พวกมันมีข้ออ้างที่ดีกว่าคือได้รับการเลือกตั้งของประชาชน ผมคิดว่าระบอบประชาธิปไตยที่ฉ้อฉลของไทยมันยิ่งใหญ่เกินกว่าทหารจะทำลายได้ ที่ทำลายได้คือแค่หยุดยั้งระบบการเลือกตั้ง และกำหนดกฏบางอย่างเพื่อตัวเอง (ซึ่งนักการเมืองยุคทักษิณก็นิยมทำกัน) และทหารเองก็เป็นฝ่ายที่ถูกกลืนไป เพราะตัวเองก็ฉ้อฉลเหมือนกัน เมื่อนักการเมืองกลับมาเป็นใหญ่ก็สานต่อระบอบประชาธิปไตยอันแสนฉ้อฉลต่อไป คนไทยผิดพลาดที่ส่วนใหญ่ปล่อยให้การเมืองยุคทักษิณฉ้อฉล และคนไทยก็ผิดพลาดที่คิดว่าการทำรัฐประหารคือการยุติการเมืองแบบฉ้อฉลนั้น และคนไทยก็ผิดพลาดอีกเช่นกันที่เห็นว่าการกลับมาของนักการเมืองตามระบอบการเมืองแบบเก่าเป็นสิ่งที่ดีเพราะไปเปรียบเทียบกับรัฐบาลทหาร

ผมคิดว่า มันเป็นความตื้นเขินอย่างยิ่งที่มองการพัฒนาประชาธิปไตย ย้อนหลังไปแค่ ๘ ปี หรือ ๑๐ ปี มองปัญหาการเมืองว่า มีความทุจริต คอรัปชั่น เกิดขึ้นแค่ยุคทักษิณฯ ไม่ทราบว่าท่าน Johann ได้มองย้อนหลังไปไกลสำหรับการเมืองไทยสักเท่าไหร่

แนวคิดว่า การรัฐประหาร เป็นเรื่องที่ไม่ใช่การทำลายประชาธิปไตย เป็นเรื่องที่น่าผิดหวังมากๆ สำหรับนักวิชาการไทย นักสิทธิมนุษยชนไทย ที่ได้ยินมาตั้งแต่เกิดรัฐประหารใหม่ ๆ ในช่วง ปีเศษที่แล้ว ข้ออ้างอย่างเดียวกับที่คุณเขียนนี่แหละ ไม่ผิดเพี้ยน

หากมองย้อนหลัง จะพบว่า ปัญหามันเกิดจากการมีการฆ่าตัดตอนประชาธิปไตยจากฝีมือทหาร เป็นระยะ ๆ ก่อนประชาธิปไตย มันจะเริ่มพัฒนา ประชาชนได้เรียนรู้ อะไรเป็นอะไร ก็ต้องเริ่มต้นใหม่ กันเรื่อยไป

หากประชาชนไทย ยังมีแนวคิดแบบนี้ ไม่ยอมรับกติกา ไม่ยอมรับเสียงข้างมาก แล้วไม่มีความอดทนที่จะให้ปล่อยให้คนส่วนใหญ่ ที่คุณคิดว่าเขาคิดผิดได้เรียนรู้ อะไรเป็นอะไร แล้วยอมรับอำนาจรัฐประหารเรื่อยไป ก็ไม่มีทางได้เห็นอะไรมันเจริญงอกงามขึ้นได้

สหรัฐฯ อเมริกาเป็นตัวอย่าง ที่มีปัญหาทางการเมือง มีปัญหาเรื่องทุจริตคอรัปชั่นในทุกระดับ ที่ไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าที่ไหนในโลก มีปัญหาเรื่องการเลือกปฎิบัติ เกิดแบ่งเป็นฝักเป็นฝ่าย จนถึงกับเกิดสงครามการเมือง แต่ปัญหามันก็คลี่คลาย เพราะมันไม่ได้ฆ่าตัดตอนโดยวิธีการนอกกฎหมาย ประชาชนได้เรียนรู้ และ ยอมรับกติกาที่เขาใช้ปกครองประเทศ ไม่ว่า ประธานาธิบดี จะเป็นใคร ก็ไม่ได้ทำให้ประเทศล่มจม เพราะมันมีการพัฒนาระบบที่ดีขึ้นเรื่อย ๆ ตามลำดับ

อย่าใจร้อน ประชาธิปไตย ของไทย ไม่เคยได้พัฒนาอะไรเลย เพราะนักวิชาการชั่ว ๆ สื่อชั่ว ๆ ให้เหตุผลชั่ว ๆ กับการใช้อำนาจไม่ชอบ ประมาณว่า ไม่ว่าแมวจะสีอะไร ก็จับหนูได้ จะใช้วิธีการที่ชั่วขนาดไหน จัดการกับคนที่เห็นว่าไม่ดี อย่างไรก็ได้ คิดกันแบบนี้ ก็ยิ่งเลวร้ายกันไป

เรื่องรัฐบาลใหม่ ไม่ได้เห็นว่า มันน่าชื่นชม แต่เชื่อในระบบ และ ความจำเป็นของเวลา ที่จะต้องใช้เวลาพัฒนาการมากกว่า
ยกตัวอย่างที่เห็นที่ชัดเจนในสหรัฐฯ แม้จะไม่ตรงกันนัก คือ พรรครีพับบริกัน เคยได้เสียงข้างมาก ในสภาอเมริกา หลังจาก บิล คลินตัน บริหารงานมา ๘ ปี แต่ก็เสียคะแนนเสียงข้างมากในรัฐสภาลงไปเรื่อย ๆ จนถึงปลายสมัยที่สอง เสียงฝ่ายดีโมแครต กลายเป็นฝ่ายข้างน้อยไป จากการเลือกตั้ง สว.

สถานการณ์เริ่มจะเหมือนกัน เสียงข้างมากของรีพับบริกัน กลายเป็นเสียงข้างน้อย เมื่อปลายปี ค.ศ. ๒๐๐๖ หลังจากประชาชน ทั่วไป เริ่มคิดว่า เขาเริ่มตัดสินใจไม่ถูกต้องที่สนับสนุน บุช มาถึง สองสมัย ดีโมแครต ต้องใช้เวลากว่า ยาวนานเกือบ ๑๐ ปี เพื่อเปลี่ยนเสียงข้างน้อยของตน ให้กลายเป็นเสียงข้างมาก

เพราะอะไรหรือ ก็เพราะ เขารักษาระบบ รักษากติกา และรู้ว่า ประชาธิปไตย คือ ความอดทน ในการเปลี่ยนเสียงข้างน้อยให้เป็นเสียงข้างมาก แม้บุช จะทำอะไรที่เลวร้ายเยอะแยะ เอาเงินหลายล้าน ๆ ไปทำสงคราม แทนที่จะมาพัฒนาชีวิตของชาวอเมริกา ที่ต้องการ ประกันสุขภาพ การศึกษา ฯลฯ ก็ไม่เห็นมี สส. แบบไทย นักวิชาการแบบไทย ๆ หรือ สื่อชั่ว ๆ แบบไทย เรียกร้องทหาร มายึดอำนาจ หรือ พูดเป็นนัย ๆ หรือ ให้เหตุผลในการบอกว่า รัฐประหาร ไม่ใช่การทำลายประชาธิปไตย เลย

รู้สึกว่าวิวาทะด้านล่างแย่งความโดดเด่นของบล็อกนี้ไปซะแล้ว
ขอบคุณที่ไปเยี่ยมบล็อคค่ะ จะพยายามศึกษาหาความรู้เพิ่มเติมจนกว่าจะได้เป็นเนติบัณฑิตไทยค่ะ

ตั้งใจเต็มที่ครับ น้อง bench เนติฯ ไม่ได้ยาก หากไม่ย่อท้อครับ

เรื่องการเมือง คงต้องปล่อยให้เป็นไปตามระบบ เพราะชื่อในระบบ มากกว่าตัวบุคคล ไม่ว่า ใครคนนั้น จะเป็นผู้ใด ถ้ามาโดยชอบธรรม ก็ต้องยอมรับ แต่ถ้า กระทำการไม่ชอบธรรม ไม่เข้าท่า เข้าทาง ก็ต้องโดนถอดถอน และ ดำเนินคดี ด้วยระบบทียุติธรรมและชอบธรรม เช่นกัน