“A path is made by walking on it.”
Group Blog
 
All blogs
 
ปักกิ่ง นครแห่งความหลัง



“เรื่องเมืองปักกิ่งเป็นเรื่องที่ไม่ตาย
ไม่มีอะไรในโลกที่จะทำให้ข้าพเจ้าลืมปักกิ่งได้”


ผู้แต่ง: สด กูรมะโรหิต
สนพ. แพร่พิทยา (พ.ศ. 2516)


หาอ่านได้ยากเย็นจริงๆ สำหรับหนังสือในรายการ “หนังสือดี 100 เล่มที่คนไทยควรอ่าน” คณะทำงานที่ตั้งโดย สกว. ท่านอุตสาห์รวบรวมมาแนะนำ แต่หากไม่มีการจัดพิมพ์ให้แพร่หลาย.... มันก็เท่านั้นเอง

จขบ. ตามล่าหานิยายเรื่องนี้มาหลายเดือน ตอนเด็กๆ เคยเห็นในห้องสมุดประจำจังหวัด แต่ไม่เคยคิดจะหยิบมาอ่าน กระทั่งหนึ่งปีมานี้ได้พบพานบุคคลผู้หนึ่งซึ่งผูกพันกับปักกิ่งอย่างลึกซึ้ง รวมถึงตัว จขบ. เองก็ไปเยือนปักกิ่งตามร่องรอยของคนผู้นั้น จึงหวนนึกถึงนิยายเรื่องนี้ขึ้นมา 

นิยายเรื่องนี้อาจจะไม่เหมาะกับผู้อ่านที่ไม่ชอบอะไรเศร้าๆ เพราะตั้งแต่ต้นจนจบเรื่อง มันไม่มีความสดใสหวานชื่นอันใดปรากฏอยู่เลย คิดว่าผู้แต่งก็คงอยู่ในภาวะสิ้นหวังอย่างถึงที่สุดในช่วงเวลานั้น ลองอ่าน...

“ข้าพเจ้าคิดว่าการทำความดีก็คือการแสดงความบ้า เพราะเป็นการทำสิ่งที่คนเป็นอันมากเขาไม่ต้องการจะทำ ไม่ต่างกับเล่นละครเรื่องของความโง่ในท่ามกลางเสียงหัวเราะเยาะเย้ยของคนดู เล่นไปคนเดียวโดยที่คนอื่นเขาไม่ได้ลุกมาเล่นกับเราเลย”

ปักกิ่ง นครแห่งความหลัง เล่าเรื่องราวชีวิตของ วารยา ราเนฟสกายา ผ่านมุมมองของระพินทร์ พรเลิศ นักศึกษาชาวไทยในปักกิ่ง

เวลานั้นเมืองใหญ่ของจีนมีสองเมืองเด่นๆ คือปักกิ่งและเซี่ยงไฮ้ ปักกิ่งสง่างาม สุขุม และทรงคุณค่า ขณะที่เซี่ยงไฮ้หรูหราแต่หยาบกระด้าง ไร้ขนบธรรมเนียม

แต่ปักกิ่งถึงจะดีเลิศเพียงใด ห้วงเวลานั้น (ค.ศ. 1932-1933) นับว่าอยู่ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อสุดวิกฤต เพราะเผชิญกับสถานการณ์ไม่มั่นคงทั้งภายในที่คุกรุ่นด้วยการประท้วงต่อต้านอำนาจรัฐ และภายนอกที่กำลังถูกกองทัพญี่ปุ่นคุกคาม

ฉากบ้านเมืองอันเก่าแก่งามสง่าเจือปนด้วยความวุ่นวายเช่นนี้แหละ ที่วารยา หญิงสาวผู้อพยพชาวรัสเซียปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับปริศนามากมายในสายตาของระพินทร์

ระพินทร์มีความเชื่อว่าชีวิตคือการแสดง โลกนี้คือโรงละคร และวารยาก็คือ “ตัวละคร” ทีน่าสนใจที่สุดในบรรดาตัวละคร 400 ล้านคนของประเทศจีน และอาจรวมถึงตัวละครอีก 1,800 ล้านคนของโลก (จำนวนประชากรในเวลานั้น) สำหรับเขา วารยาเป็นสตรีที่มีความหลัง ลึกลับ น่าค้นหา

คิดดูสิ ทำไมเธอจึงมีแววตาเช่นนั้น? อะไรกันเล่าที่ทำให้ผู้หญิงคนหนึ่งมีสายตาที่เฉยชาต่อเหตุการณ์ร้ายๆ ที่เกิดขึ้นรอบตัว? ดวงตาของวารยาไม่ได้หลั่งน้ำตาโดยง่าย แววตาคู่นั้นดูไปไม่ต่างจากแววตาของคนที่ตายแล้ว

เริ่มแรกระพินทร์วางตนเองในฐานะผู้สังเกตการณ์ แต่ความลึกลับก็เป็นแรงดึงดูดอย่างหนึ่งมิใช่หรือ? ในที่สุดความสงสัยใคร่รู้ด้วยมนุษยธรรม (สงสาร) ได้ดึงเขาเข้าไปพัวพันกับวารยามากขึ้นเรื่อยๆ ถึงเวลานั้นไม่ว่าถอนตัวหรือเดินหน้าต่อ มันก็ไม่ง่ายแล้ว

เพราะ มนุษยธรรมกับความรัก นั้นเกี่ยวพันทับซ้อนจนยากจะแยกแยะออกได้

หากพลั้งเผลอก็ไม่ต่างจากการเล่นกับไฟ เราจะเล่นกับมันก็ได้ อยากลิ้มลองก็ลองดู ไม่มีใครผิดใครถูก แต่เมื่อเปลวเพลิงดับมอดลง ฝุ่นเถ้าแห่งความทรงจำแสนเศร้าจะฟุ้งกระจายอยู่ในหัวใจ ไม่มีวันจาง

นี่อาจเป็นชะตากรรมที่ถูกลิขิตไว้แล้ว ปักกิ่งเมืองเก่าแสนงาม ในยามวุ่นวายไม่ทราบมีโศกนาฏกรรมเกิดขึ้นมากมายเพียงใด คนหลายคนต้องหลั่งน้ำตา มันไม่ง่ายเลยที่จะมีชีวิตอยู่ วลาดิมีร์ บิดาของวารยาก็คิดเช่นนี้ เขาจึงยินยอมเป็นคนขี้ขลาดในสายตาผู้อื่น เพื่อปกป้องบุตรสาว

ปักกิ่งเป็นสถานที่ซึ่งคนพลัดบ้านพลัดเมืองอย่างระพินทร์และวารยาร่วมกันค้นหาความหมายที่แท้จริงของ “ความรัก” และ “มนุษยธรรม” มันคือจุดกึ่งกลางที่บันดาลให้คนจากต่างทิศต่างแดนได้มาพบเจอ เรียนรู้กัน เกิดความเข้าใจในชีวิต สุดท้ายเมื่อพบข้อสรุปอย่างไร ก็ต้องจำยอมตามนั้น 

ชีวิตก็เป็นอย่างนี้ ปักกิ่งคงอยู่มาแต่โบราณ เป็นฉากหลังของรอยยิ้ม ดวงตาเศร้าหมอง เสียงหัวเราะ และการร่ำไห้ มาไม่รู้กี่หมื่นกี่แสนครั้งแล้ว

แต่อย่าได้หม่นหมองใจเลย อันที่จริงคนเราผิดหวังบ้าง สูญเสียบุคคลอันเป็นที่รักไปบ้าง อยู่ตัวคนเดียวโดดเดี่ยวอ้างว้างบ้าง มันก็เป็นเรื่องธรรมชาติ

...ธรรมชาติพอๆ กับต้นไม้ในจงซานกงหยวนที่ทิ้งใบร่วงหล่นในฤดูใบไม้ร่วง และผลิใบเขียวขจีขึ้นใหม่ในฤดูใบไม้ผลินั่นแหละ





Create Date : 13 ธันวาคม 2558
Last Update : 16 ธันวาคม 2558 9:17:47 น. 2 comments
Counter : 8280 Pageviews.

 
หนังสือของแพร่พิทยา ยุคนั้น พิมพ์ประณีต ปกสวย มากเลยครับ


โดย: สามปอยหลวง วันที่: 14 ธันวาคม 2558 เวลา:7:59:32 น.  

 
สวัสดีครับ คุณสามปอยหลวง

รูปที่นำมาลงน่าจะเป็นรูปปกจากการพิมพ์รวมเล่มครั้งที่ 1 พ.ศ. 2501
เป็นภาพวาดโดยคุณเหม เวชกร

ส่วนเวอร์ชันที่ผมอ่านเป็น พ.ศ. 2516 หน้าปกยับเยิน เลยยืมรูปจากเน็ตมาใช้


โดย: Varalbastra วันที่: 14 ธันวาคม 2558 เวลา:9:37:03 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Varalbastra
Location :
จันทบุรี Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]




My spirit listens and my yearning eyes
Strain to discover things they may not see.

《Chin Hwa》





..................
Friends' blogs
[Add Varalbastra's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.