Bloggang.com : aikochan - แมวอึด อึด อึด อึด อึด อึด

แมวจะครองโลก

Group ตัวอย่าง

แมวอึด อึด อึด อึด อึด อึด

เมื่อคืนแมวเราจะคลอดลูก เพิ่งคลอดไปเมื่อเดือนมิถุนายนล่าสุด

นี่เป็นคลอกที่สามแล้วของตัวนี้ แต่เราผิดสังเกตว่าเค้าดูไม่ปกติ ดูเหนื่อยกระวนกระวายใจมากเกินไปราวเที่ยงคืน

ตีสองเพื่อเซฟเราจึงพาไปรพ.สัตว์ก. เค้าบอกไม่มีผ่าตัดแล้วถ้าจะผ่าต้องรอตอนเช้า เราเลยขอเอ็กเรย์เฉยๆ

หมอเอาแผ่นเอ็กเรย์มา หมอบอกว่าน่าจะถึงเวลาคลอดแล้ว(ตูรู้แล้ว ตูถึงพามานี่ไง)

เราดูแผ่นเอ็กเรย์แล้วลองวัดขนาดกะโหลกกับช่องคลอดดู เราบอกว่าขนาดกะโหลกขนาดนี้น่าจะผ่านเชิงกรานได้นะคะ

หมอตอบว่า อันนี้ก็บอกไม่ได้ครับ

เราถามหมอว่าเค้าออกผิดท่าไหมจะติดรึเปล่าคะ

หมอตอบว่า บอกไม่ได้ว่าติดหรือไม่ติดเพราะฟิล์มเอ็กเรย์บอกอะไรไม่ได้

เราถามว่าแล้วต้องรอถึงเมื่อไหรถึงจะพามาหาหมออีกทีเพราะเค้าคลอดไม่ออก

หมอตอบว่าอันนี้ก็บอกไม่ได้(เรานึกในใจแล้วจะบอกอะไรตูได้บ้างมั้ยเนี่ย)

แล้วถ้าคลอดไม่ได้ต้องรอนานเท่าไหร่ถึงต้องพาหาหมอ

หมอตอบ ก็ตอนที่ลูกติดคาอยู่ช่องคลอดแล้วเอาออกไม่ได้(เริ่มรำคาญเราแล้ว อีนี่ถามเยอะเหลือเกิน)

เราขอพาราฟินหมอเพื่อมาใช้หล่อลื่นช่วยทำคลอด

หมอบอก ไม่ต้องใช้ไม่จำเป็น ใช้แค่ผ้าก็อตพอ(รำคาญเราสุดๆแล้ว ในใจเราพูดว่า ไรวะขอแค่นี่ก็ไม่ได้ จะคิดเงินก็คิดไปสิวะ)

เราก็เลยต้องหิ้วแมวกลับบ้าน มาทำคลอดเองที่บ้าน

ตัวแรกออกมาตาย ช่วยอยู่20นาที ไม่ขึ้น ตัวที่สองตัวใหญ่แต่เราช่วยดึงออกได้

เราเลยเอาฟิล์มเอ็กเรย์มาส่องดูว่ามีลูกแมวกี่ตัว อืมน่าจะ4ตัวนะ(ลืมถามหมอ)

ตัวที่สามถุงน้ำแตกเมื่อไหร่ไม่ทันมองเห็นแต่หางลูกแมวโผล่มา เราพยายามดึง 5นาทีก็ไม่ออก ดึงอีกอย่างแรงเพราะถ้าช้าลูกแมวจะไม่รอด

ดึงแรงจนหางลูกแมวขาดติดมือมาเกือบ2เซ็น 5 นาทีผ่านไป คิดว่าลูกแมวคงตายไปแล้ว

เราเลยดึงขยับชึ้นลง แล้วก็นึกถึงพาราฟิน ถ้ามีเราคงจะช่วยล้วงขาลูกแมวออกมาได้ แม่แมวก็มีตัวช่วยหล่อลื่น แต่ไม่มี

ผ่านไปอีก5นาทีแม่แมวก็เบ่งแล้ว เราช่วยดึงสุดความสามารถจนหางลูกแมวขาดมาทั้งหาง เหลือแต่กระดูกหาง

ได้เวลากลับไปรพ.เดิมกว่าจะเดินทางไปถึงก็เป็นชั่วโมง ไปถึงหมอก็มาเอาแมวเราเข้าห้องซีซียูไม่ให้เราเข้า

สักพัก5-10นาทีเค้าก็พาแม่แมวเราออกมา ส่วนลูกแมวเค้าดึงออกไปแล้ว(คิดว่าคงตายเค้าคงเก็บศพไปจัดการให้เรา)

เรามานั่งรอตัวสุดท้ายคลอด ลูบหัวปลอบใจแมวเรา ประมาณ4-5นาที เหลือบไปเห็นกระดาษห่อไว้ข้างๆแมวเรา เราเดาว่าคงเป็นศพแมวเรา เราอยากรู้ว่าลูกแมวสีอะไร เลยแกะห่อออก

ห่อพันเทปใสไว้อย่างดี เราแกะไปลังเลไปว่าจะแกะดีมั้ยน้าหรือไปแกะบ้านดี แกะแล้วก็ห่อคืนไม่ได้เทปเสียหมดทั้ง5จุด ต้องขยำกลับบ้าน แต่ช่างเหอะอยู่ว่างๆแกะดูเล่นๆก็ได้ฟะ

พอเราแกะเท่านั้นแหละเปิดห่อเจอ.....

โอ้วพระเจ้าจอร์จ

ลูกแมวเรายังไม่ตายพยายามสำลัก หายใจ ท้องกระเพื่อมจนเห็นได้ชัด แขนขายังดิ้นอยู่เลย

ทำไมหมอทำแบบนี้หรือคิดว่ายังไงก็ไม่รอดเลยจะปล่อยให้ตาย แต่โหดเกินไปรึเปล่าอยู่ในห่อหนาชั้นแรกแผ่นรองซับ และกระดาษอีกสองชั้น แปะเทปเรียบร้อยดีด้วย

ลูกแมวเหมียวจอมอึด ไม่ยอมตาย เราก็ไม่ยอมให้ตายเหมือนกัน เราจำได้ว่าเห็นบอลลูนดูดน้ำมูกวางอยู่หน้าห้องรักษาเลยหอบลูกแมว จะไปปั๊มเองใครไม่สู้ชั้นจะสู้ตราบใดที่ลูกแมวยังหายใจ ขยับได้อยู่

บังเอิญมีคนเดินออกมาหยิบอุปกรณ์เพื่อเอาเข้าไปห้องรักษา เราเลยถามเค้าว่า ขอโทษค่ะลูกแมวตัวนี้หมอเค้าจะปล่อยให้ตายเองเหรอคะ

เค้าเลยรีบเอาไปเข้าห้องรักษา

สักพักหมอเดินออกมาบอกเราว่า หมอตัดหางได้มั้ย(คราวนี้เสียงนุ่มเชียวนะ)

เราบอกได้ค่ะ

สักพักหมอเดินออกมาดูแม่แมวเราถามว่าเบ่งรึยังด้วยน้ำเสียงไพเราะ

เราบอกเบ่งเบาๆแล้วค่ะ

แล้วหมอก็มาช่วยดึงลูกแมวออกมาให้

สักพักหมอเอาลูกแมวตัดหางมาคืนแล้วก็ไป แต่กระดูกหางลูกแมวยังโผล่อยู่1ข้อ เราคิดว่าสงสัยรอโตขึ้นหนังจะมาหุ้มเองมั้ง เลยพาลูกๆกลับบ้าน

ตอนสายเราเห็นแม่แมวเลือดไหลอยู่คิดว่าคงมีรกค้างอยู่1อัน เลยพาไปหาอาจารย์หมอแถวบ้าน

หมอจับท้องจนรกหลุดออกมา จบปัญหา

เราหยิบลูกแมวหางกุดให้อาจารย์หมอดูพร้อมเล่าเหตุการณ์ให้ฟัง

หมอดูลูกแมวหางกุดแล้วบอกว่า กระดูกโผล่นี่แผลเย็บหลุดเหรอ

เราบอกว่ามันโผล่ตั้งแต่เค้าเอามาคืนแล้วค่ะ นึกว่าทำแผลเปิด

อาจารย์หมอบอก ไม่มีหรอกค่ะแผลเปิดต้องเย็บหุ้มหมด แล้วก็บอกว่าด้ายก็ไม่หลุดมัดดีนี่ ใครเป็นคนผ่าเนี่ย(ในใจเราพูดว่าช่างมันเหอะถึงเราจะจำชื่อได้ก็เถอะ) หมอบอก เดี๋ยวหมอจะตัดข้อที่เกินออกมาแล้วปิดแผลให้สนิทนะคะ

แล้วลูกแมวก็โดนตัดข้ออีก1ข้อ กลายเป็นแมวเปอร์เซียไม่มีหาง

หมอบอกว่าเอาไว้มาให้หมอดูทุกวันก็ได้ ไม่คิดค่าใช่จ่ายแต่ถ้ารอดหมอคิดแสนแปด(หมอมั่นใจว่าตายแน่ใช่มั้ยเนี่ย)

เอากลับมาบ้านท่าทางคงไม่พ้นเที่ยงคืนนี้แน่ๆ เราบอกลูกแมวว่า หนูอึดมากเลยหนูอย่าตายนะลูก ถ้าหนูไม่ตายแม่จะเลี้ยงหนูไว้เองเป็นตัวสุดท้ายของบ้าน แล้วแม่จะปั้นหนูให้ดังกว่าบ๊ะเต็ง ดังกว่าเพ่คู้ปนะลูกนะ แต่หนูไม่ยอมกินนมเลย ถ้ายังไงก็ขอให้ตายอย่างมีความสุขนะลูก ถึงจะเกิดมาแค่วันเดียวก็มีคนรักหนูหมดใจทั้งแม่แท้ๆของหนูและแม่ทูนหัวนะ

เมื่อกี้สามทุ่มเดินจากที่ทำงานกลับบ้าน(เดินไปเดินมาทั้งวัน)แวะซื้อดอกไม้สองกำ ว่าจะเอาไปไว้โรยตอนฝังศพลูกแมวไม่มีหาง
กลับถึงบ้าน ยังไม่ตายเลยค่ะ ยังนิ่งๆอยู่หายใจอยู่ พยายามให้กินนมแต่เค้าไม่กิน ไม่รู้ว่าเค้าเจ็บก้นอึฉี่ไม่ออกรึเปล่ากระตุ้นแล้วก็ไม่มี แต่สภาพเค้าน่าสงสารมาก
แม่เค้าก็มานอนกกอยู่ ส่วนเราก็กล้าแค่ลูบหัวไม่กล้าลูบตัวกลัวเค้าเจ็บ กำลังคิดวิธีให้เค้ากินนมอยู่ เพราะเค้าพยายามที่จะมีชีวิตอยู่มาก
พอดีลืมล็อคประตูที่ทำงานเลยต้องกลับมาใหม่พร้อมอัพเดท อึดจริงๆไม่เคยเลี้ยงแมวตัวไหนที่เจ็บแล้วอึดได้ขนาดนี้

เมื่อคืนกลับไปบ้านน้องอึดยังไม่ตายเลยค่ะ พยายามให้เค้ากินนมทุกวิธีก็ไม่สำเร็จ ก็เลยถ่ายรูปเค้าเก็บไว้ก่อนที่จะไม่ได้ถ่าย

ก็นอนหลับไปทั้งคืนตื่นมา 9 โมงเตรียมตัวเอาเค้าไปฝัง ยังไม่ตายเลยค่ะ(เฮ้ย ศพพี่เค้ากับดอกไม้แช่อยู่ในตู้เย็นรอฝังพร้อมกันอยู่อะ)

ก็เลยจับเค้ากินนมแม่อีก อะเมสซิ่งมากเค้าดูดนมจ๊วบๆไม่หยุดเลย พอเค้าอิ่มแล้วเลยเอามากระตุ้นฉี่ ออกมาเป็นสีเหลืองเข้มคงอั้นมานาน ก็เลยให้กินต่อ(หรือว่านี่คือแรงฮึดสุดท้าย พอกินนมเสร็จแล้วก็ตายนะ) พอเที่ยงก็เลยพากลับไปหาอาจารย์หมอ

คำถามแรกตอนเดินเข้าคลินิก ลูกแมวตายแล้วรึยัง

เราตอบ ยังกินนมได้ด้วย อยู่ดีๆเมื่อเช้าก็กินใหญ่เลย ดูซะก่อน(หยิบน้องอึดออกมาด้วยความภูมิใจ)

ผู้ช่วยหมอ หูวววววดูดีขึ้นเยอะเลย เมื่อวานม่วงแล้วนิ่งด้วยคิดว่าไปแน่ๆ

เราตอบ เค้าอึดจริงๆ

อาจารย์หมอมาดูแผล โอ้ แผลแห้งสวยดี ระดับหมอจุ้งเย็บแล้วแผลสวย(เมื่อวานหมออีกคน)อีกอย่างเค้าเป็นลูกแมวเนื้อเยื่อกำลังเจริญเติบโตเลยสมานตัวดี ดีๆๆๆ

ไม่มีค่าใช้จ่าย

เราถาม ถ้าเค้ารอดจริงๆต้องจ่ายหมอแสนแปดใช่มั้ยเนี่ย ช่วยตัดศูนย์ออกซัก4-5ตัวได้มั้ยเนี่ย

แล้วก็พาลูกแมวกลับบ้านมาดูแลต่อ

ขอบคุณกำลังใจทุกคนที่ให้น้องอึดนะคะ ตอนนี้เค้าแข็งแรงพอใช้แล้ว น่าจะอยู่ไปได้อีกอย่างน้อย 2 วัน ที่เหลือก็ลุ้นกันต่อไป

ท่าทางน้องอึดเค้าจะอยากดังมากๆเค้าถึงพยายามได้ขนาดนี้ รอดแน่ๆเมื่อไหร่จะมาขอกำลังใจพ่อยกแม่ยกช่วยดันน้องอึดให้ดังเหมือนเพ่คู้ปค่ะ(สัญญากับมันไว้ ถ้ารอดแม่จะปั้นให้ดัง)

เมื่อคืนจับเค้ากินนมเต้าเดิม(ที่ผ่านมาต้องเต้าฝั่งซ้ายแถวที่2ถึงยอมดูด)
แต่เค้าไม่ยอมกินเบือนหน้าหนี ยังไงก็ไม่ยอม ก็เลยปล่อยเค้า
คราวนี้เค้าคลานไปดูดนมเต้าอื่นที่เค้าอยากดูดเอง(ประมาณว่าแม่ไม่ต้องเจือกแล้ว ไปไกลๆเลย หนูหากินเองได้)
ตอนนี้ก็ตัวกลมแล้ว เวลากินนมก็ต่อสู้แย่งเต้านมกับพี่น้องได้แล้ว
อึได้ ฉี่ได้เหมือนลูกแมวปกติ เหลือแต่ต้องลุ้นกันไปไม่ให้เกิดโรคอะไรแทรกซ้อนเข้ามา

มีเรื่องจะสารภาพผิด ตะกี้แม่มัน(เราเอง)เพิ่งตื่นนอน เดินงัวเงียไปเหยียบรังแมว ลูกแมวร้องเงี๊ยว(แต่เราไม่ได้ยิน เพิ่งตื่นหูอื้ออยู่ แต่แฟนเราตะโกนว่าเราเหยียบแมว)
เรารีบชักเท้าออก ตกใจรีบมาดู ตูเหยียบใคร
โถ่...เหยียบน้องอึดอีกแล้ว เป็นไรมากมั้ยลูก จับเค้ากินนม แข็งแรงดีสู้กับพี่น้องได้อยู่ ตรวจแผล ไม่แตกไม่ปริทุกอย่างปกติ ขอโทษนะหนู(ทำไมแมวตัวนี้มันซวยจังเลยฟะ)