ความเดียวดายบนปลายปากกา
" ที่ทำงาน ผมสร้างโลกส่วนตัวขึ้นมา มันเป็นเหมือนห้องสี่เหลี่ยมเล็ก ๆ ที่มีประตูหนึ่งบาน ไว้สำหรับเปิดต้อนรับคนที่ผมวางใจ และเป็นประตูบานเดียวกับที่เปิดให้ผมออกจากโลกส่วนตัวและกลับบ้าน คอมพิวเตอร์หนึ่งเครื่องคือโลกภายนอกสำหรับผม มันเป็นทั้งงานและกล่องของเล่น ผมใช้คอมพิวเตอร์ทำงาน,เล่นเกมและหาความรู้ต่าง ๆ ในอินเตอร์เน็ต ห้องผมไม่มีหน้าต่าง แต่ทิวทัศน์ต่าง ๆ จะปรากฎตามผนังตามแต่จินตนาการที่ผมจะให้เป็น ผมยอมรับว่ามันเป็นสิ่งที่น่าเบื่อเกินไปสำหรับชีวิตที่มีอิสระ แต่ผมก็จะหงุดหงิดทุกครั้งที่มีคนที่ผมไม่ต้อนรับ มาเคาะประตูห้องผม ที่นี่ไม่ใช่ที่สำหรับผม แต่ผมพอใจที่จะอยู่หากผมยังสร้างโลกส่วนตัวของผมได้เช่นทุกวันนี้ "
" ที่บ้าน ถึงแม้ว่ามันจะเป็นอาพาร์ตเมนท์ ขนาด 25 ตารางเมตร รวมห้องน้ำในตัว แต่ผมเลือกใช้คำว่าบ้าน ที่ให้ความรู้สึกอบอุ่นกว่า มันฟังเหมือนคุณไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวใช่มั๊ยล่ะ... บ้านของผม คือที่พักผ่อนที่ดีที่สุดเท่าที่ผมจะหาได้ในตอนนี้ ผมชอบเล่นเกม,ดูหนัง,อ่านการ์ตูน,เล่นกีต้าร์,อ่านหนังสือและดื่มเบียร์ ผมสามารถหาทุกอย่างมาเติมเต็มได้ถ้าผมมีเงิน ยกเว้นอยู่อย่างเดียวคือ ความอบอุ่น ที่ผมยังหาไม่ได้..."
" ดูคล้ายกับว่า ชีวิตผมไม่มีความหมายซักเท่าไหร่ โดดเดี่ยว ลำพัง แต่รู้มั๊ย...ผมมีอีกชีวิตหนึ่ง ที่ต่างจากตอนแรกอย่างสิ้นเชิง ผมปลดปล่อยทุกอารมณ์ไปกับดนตรีพร้อม ๆ กับสมาชิกในวงอีก 3 คน ดนตรีคือพลังขับเคลื่อนให้ผมใช้ชีวิตต่อไปได้อย่างมีความหมาย แล้วถ้าผมประสพความสำเร็จกับมันผมก็จะได้ไปยืนอยู่ในที่ของผม ที่ ๆ ผมพอใจ แต่...แล้วความอบอุ่นล่ะ ? "
"!? ขอโทษทีนะ...มีใครรู้บ้างว่า....รูเกอร์ .44 แมกนั่มกระบอกนี้มาอยู่ในมือผมได้ยังไง...?? ..............................
ปัง !!"
Create Date : 23 มิถุนายน 2550 | | |
Last Update : 24 กันยายน 2550 17:48:18 น. |
Counter : 5119 Pageviews. |
| |
|
|
|