ผมกับเทคโนโลยีที่ผ่านเข้ามา Part1 ใครยังใช้ Hi5 อยู่บ้างงงง ยกมือขี้น (น้องๆสก๊อยยกกันพริ๊บ) นานมาแล้วตั้งแต่ได้เริ่มใช้งานเจ้าหนังสือรุ่น(Facebook) บางคนแทบจะลืมไอดีกับรหัสผ่านของเจ้า Hi5 ไปเลย ในระยะเวลา 15 ปีที่ผ่านมาโลกของเทคโนโลยีก้าวหน้า ไปอย่างมากมายมหาศาล มากจนน่าตกใจ สมัยก่อนวิธีการติดต่อกันส่วนใหญ่ก็จะเป็นการเขียนจดหมาย  แล้วถ้าเป็นเรื่องที่ต้องติดต่อแบบเร่งด่วนก็ต้องใช้วิธีการเขียนโทรเลข  ที่เพิ่งถูกยกเลิกวิธีนี้ไปไม่นานก่อนหน้านี้ ตอนเด็กๆผมค่อนข้างใช้วิธี การเขียนจดหมายติดต่อกับน้องสาวที่สนิทกันอยู่บ่อยๆ ผมเก็บไว้ ทุกฉบับ บางครั้งทำความสะอาดห้องก็หยิบออกมาอ่าน มันทำให้เรา ได้กลิ่นไอของบรรยากาศเก่าๆลอยฟุ้งขึ้นมาให้ได้คิดถึงเวลานั้นๆ หรือการเขียนจดหมายหาเพื่อนต่างโรงเรียน (Pen friends)  ที่ครูภาษาไทยจะให้นักเรียนเขียนจดหมายไปหาเพื่อนที่มีเลขที่เดียวกัน  ห้องเดียวกันกับเพื่อนโรงเรียนอื่น ถ้าเพื่อนคนนั้นๆตอบจดหมายกลับมา ก็จะได้คะแนนส่วนนั้นไป แต่ปัจจุบันเด็กสมัยนี้ผมไม่รู้ว่าครูเค้ายังมีการ ให้นักเรียนเขียนจดหมายหาเพื่อนอยู่แบบนี้อยู่รึเปล่า  ต่อมาก็เป้นการใช้โทรศัพท์ (มีสาย) สมัยนู้นจำได้ว่าถ้าคนที่มีธุระ โทรมาหาพ่อเค้าต้องโทรเข้ามาที่ทำงานพ่อ แล้วลูกน้องของพ่อก็จะ วิทยุมาบอก พ่อผมเค้าก็ต้องขับรถไปเพื่อรับโทรศัพท์ ดูๆไปมันก็เป็น อะไรที่ดูยุ่งยาก แต่ทำไงได้วิธีการติดต่อกันมันไม่สะดวกสบายเหมือน สมัยนี้ หลังจากนั้นมันเริ่มเป็นยุคของเพจเจอร์ หรือที่เรียกกันว่าวิทยุติดตามตัว สมัยนั้น จะมีผู้ให้บริการอยู่หลักๆไม่กี่เจ้า เช่น 1188  1144  142  152   วิธีการจะส่งข้อความก็ต้องโทรศัพท์เข้าไปที่คอลเซนเตอร์ บอกเบอร์เพจ แล้วก็บอกข้อความ หรือบางทีไปในที่ๆไม่มีสัญญานก็สามารถโทรไปถาม ได้ว่ามีข้อความส่งมารึเปล่า เพื่อไม่ให้พลาดการติดต่อ ในความคิดผม คนที่ทำงานนี้ได้คงต้องมีความอดทนอดกลั้นสูงน่าดู เพราะถ้าเป็นผมเอง คงมีหลุดขำต่อข้อความที่มันประหลาดๆ หรือหวานๆเลี่ยนๆ แน่นอน  สมมติเช่น  คอลเซนเตอร์ : 1188 สวัสดีค่ะ ผม : เรียก 1431231 ครับ คอลเซนเตอร์ : ข้อความที่ต้องการส่งค่ะ ผม : อยากฝากดาวบนท้องฟ้า คอลเซนเตอร์ : อยากฝากดาวบนท้องฟ้าค่ะ ผม : ไปบอกเธอหลับฝันดี คอลเซนเตอร์ : ไปบอกเธอหลับฝันดีค่ะ (คอลเซนเตอร์คิดในใจ แกจะฝากฟ้าไปบอกเค้าแล้วโทรมาให้ชั้นบอกทำไม) ฮ่าๆ มันเป็นอะไรที่ตลกนะ ที่ๆคนนึงจะไปบอกข้อความที่เราอยากส่ง ให้แฟนเราฟังอะ ทำไปได้ ฮ่าๆ  แล้วไอ้พวกกลอนหวานๆพวกนี้สมัยก่อน เค้าจะมีพิมพ์เป็นเล่มๆขายเลยนะ น่าจะเป็นของสำนักพิมพ์ใยไหมหรือ อะไรสักอย่างนี้แหละ ขายดีมากกก มีข้อความแบบต่างๆให้เลือกส่ง  ไม่ว่าจะอวยพรวันเกิด แสดงความยินดีบอกรักแฟน เยอะแยะมากมาย  ผมก็เป็นหนึ่งในลูกค้าเค้าแหละ 555 Create Date : 15 ตุลาคม 2555 Last Update : 17 มกราคม 2557 12:53:51 น. 2 comments Counter : 368 Pageviews. Share Tweet เพจเจอร์ ฮิตมากสมัยอยู่ ป.6ค่ะ ไม่ทันใช้แต่ทันเห็นพี่ๆใช้กัน โดย: น้ำเคียงดิน วันที่: 15 ตุลาคม 2555 เวลา:20:34:23 น.   เอิ่ม...ไม่อยากจะบอกเลยฮ่ะ ว่าสินค้าเทคโนโลยีชิ้นแรกที่ซื้อก็โฟนลิ๊งค์นี่แหล่ะค่ะ อาเจ้ฯ ยังเก็บเอาไว้เป็นที่ระลึกถึงความรุ่งเรืองสมัยวัยรุ่นเลย อ่านไปก็คิดถึงสมัยนั้นไป...ฮาเหมือนกันค่ะ โดย: อาเจ้ของน้องๆ วันที่: 15 ตุลาคม 2555 เวลา:21:25:23 น.   ชื่อ : Comment :   *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก   JORO Location : กรุงเทพฯ Thailand [Profile ทั้งหมด] ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Group Blog MY JORO "Update" MY JORO   All Blogs ผมกับเทคโนโลยีที่ผ่านเข้ามา Part1 เรื่องจริงหรือความฝัน To the beautiful you ลูฟี่ เจ้าหมาบ้าพลัง ชีวิตของฉัน (ที่ไม่ค่อยมีไรน่าสนใจ) โปรดส่งใครมาให้รักทีี นอนไม่หลับ ภาษาอังกฤษง่ายนิดเดียว!! (นอกนั้นยากหมด) มานะ มานี ปิติ ชูใจ กับ ความหลังเมื่อครั้งยังเด็ก สงสารเพื่อนจัง รูปรับปริญญาหายหมดเลย มันก็เป็นความผิดฉันเหมือนกันนะแก .....ในที่สุดก็ได้เริ่มใช้ blog นี้ซะที.....   Friends' blogs เพลินพิศ คิดถึงคุณ ปั้นเจ้าสำอาง JORO sushiboy69 ผู้หญิงขี้เล่า smannoi14 fusion จะว่ายังไงดีล่ะ แนวนิ้วนิ้วแนว กู้กุ้ย Webmaster - BlogGang [Add JORO's blog to your web] Links BlogGang.com   MY VIP Friend    Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.