|
ไปปลงชีวิตที่โรงพยาบาลมาครับ
เฮ้อ ก่อนอื่นต้องขอถอนหายใจแรงๆก่อน เนื่องจากวันนี้เนี่ย ผมต้องขับรถให้แม่ไปโรงพยาบาลเกี่ยวกับเรื่องขานิดหน่อย แต่สิ่งที่ผมได้เห็นเนี่ย มันทำให้ผมคิดไปมากมายเลยครับ
ผมไปที่โรงพยาบาลพระมงกุฏครับ ไปตั้งแต่ 6โมง ก็ตามขั้นตอนครับ จริงๆมันน่าจะเสร็จเร็วกว่านี้ แต่เป็นเพราะว่า ชอบมีคนมาแทรกคิว แย่มากเลยเน๊อะ แต่ก็ทำไงได้ล่ะครับ ทีไอ้ตอนเราแทรกคิวก็ไม่ได้รู้สึกอะไร เอาเป็นว่า "กรรมตามทัน" ล่ะกัน
แต่เรื่องที่จะเล่าก็ไม่ใช่เรื่องนี้อยู่ดีแหละครับ เรื่องที่ผมจะเล่าก็อยู่ในช่วงที่แม่ผมกำลังรอคิวหมออยู่นี่แหละ ผมสังเกตได้ว่า มีครอบครัวอยู่ 2 ครอบครัวครับ อยากจะบอกว่า ทั้ง 2 ครอบครัวนี้ มีความแตกต่างกันอย่างชัดเจน
ครอบครัวแรกเป็น สามี-ภรรยาครับ มาแบบบ้านๆ ดูภายนอกลักษณะธรรมดาเลยครับ แต่สีหน้า ท่าทาง รวมถึงหน้าตาของคุณภรรยาเนี่ย ค่อนข้างที่จะแปลกก คือหน้าเธออมทุกข์ตลอดเวลา ทั้งตาและคิ้วตก ดูไม่มีราศีเลยครับ ผมเข้าใจว่าเธอคงเครียด กลัวหรือมีอะไรบางอย่างในใจ แต่ผมก็กลับไม่เข้าใจอีกครั้ง เมื่อไปพบกับอีกครอบครัวหนึ่ง
ตอนนี้แม่ผมไปหาหมอแล้วครับ ผมนั่งรออยู่ข้างนอก ครอบครัวที่ผมกำลังจะกล่าวถึงมาพ่อดี ครอบครัวนี้มีอยู่ 3 คน พ่อ แม่ ลูก แต่ที่สะดุดตาที่สุดคือ ลูก ลูกของทั้ง 2 สามี-ภรรยาคู่นี้ เป็นออร์ทิสติกครับ ในตอนแรกผมคิดว่า พ่อแม่คงต้องกลุ้มใจ ปวดหัว รวมถึงเครียดกับการที่ลูกของพวกเค้าเป็นแบบนี้ ครอบครัวนี้คงมีลักษณะทางจิตใจไม่แตกต่างไปจากครอบครัวที่แล้วที่ผมเห็นนะครับ แต่กลับผิดคาด ผมเห็นทั้ง 3 คนนั่งเล่นกันสนุกสนาน ลูกแกล้งแม่ แม่แกล้งลูก ลูกแกล้งพ่อ ผมเห็นรอยยิ้มของเด็กน้อยคนนั้นที่เป็นออร์ทิสติก มันดูสดใส และดูมีราศีขึ้นมาทันตา ต่างจากหน้าตาภรรยาของครอบครัวที่แล้วอย่างสิ้นเชิง
จากเหตุการณ์ที่กล่าวมานั้น มันทำให้ผมได้คิดไปว่า โลกของเราถ้ามันจะเป็นสุขได้ มันก็ต้องการแค่รอยยิ้มที่จริงใจ รอยยิ้มที่เป็นสุขเท่านั้นนะครับ มันไม่มีอะไรมากกว่านี้เลย ผมเคยมองว่า ความสุขมันจะมาได้นอกจากเราต้องเป็นสุขแล้วเนี่ย มันต้องมีเงินด้วย แต่วันนี้ผมลดระดับของเงินลงไปแล้วครับ เงินมันเป็นเพียงแค่ปัจจัยเท่านั้น ถ้าความสุขมันเหมือนหน้าปากซอยนะครับ ผมมองว่า เงินมันก็คือยานพาหนะนั่นเอง เงินน้อยเป็นจักรยาน เงินมากเป็นรถยนต์ แต่สุดท้ายจะใช้จักรยาน รถยนต์ หรือเดินเอา มันก็ไปถึงหน้าปากซอยเหมือนกัน เพราะฉะนั้น ยอ่าไปสนใจกับฐานะทางสังคมให้มากเลยครับ ทำตัวเองให้เป็นสุขเสียก่อนจะดีกว่า
ซึ้งมั้ยหล่า
Create Date : 14 พฤษภาคม 2550 | | |
Last Update : 14 พฤษภาคม 2550 15:32:57 น. |
Counter : 275 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
ช่วงนี้เหมือนถูกขุน เมื่อวานหมูหัน วันนี้หมูแดง หมูกรอบ
เฮ้อ ช่วงนี้พ่อแม่เลี้ยงดีเป็นพิเศษครับ อย่างที่เล่าให้ฟังว่าเมื่อวานไปนั่งกินหมูหันมา มาวันนี้แม่ซื้อหมูแดงหมูกรอบมาให้กินอีก อยากบอกว่าเจ้านี้เป็นเจ้าประจำ กินกันมาเกือบ 10 ปี อร่อยเหมือนเดิม ด้วยความที่แม่ชอบกินหมูกรอบ ผมก็เลยชอบตามไปด้วย ทั้งๆที่เมื่อก่อนผมชอบกินหมูแดงมากที่ซู้ดดดด โอยพูดแล้วหิว
วันนี้ผมตื่นสายมากเลยครับ ผมตื่นมาก็เกือบ 11 โมงแย้ว คงเป็นเพราะว่าเมื่อคืนผมดูหนังช่อง 7 จนจบล่ะม้าง หนังสุดยอดแห่งความสยองขวัญอ่ะครับ ใครที่ได้ดูคงพอรู้ แต่ที่ไม่เนียนเลยก็คือเลือด เลือดเนี่ยสีไม่เป็นเลือดเลยครับ เหมือนสีทาบ้านมากกว่า แทนที่ผมจะกลัว กลับดูฮาๆ
อ๋อ ผมยังดูจับเข่าคุยด้วยครับ เมื่อวานสรยุทธเชิญ ดร.กฤษณา ไกรสินธุ์ ใครได้ดูบ้างเอ่ย การทำงานของท่านเรียกได้ว่าเป็นยิปซีจริงๆ แถมยังแสดงให้เห็นระบบงานของคนไทยที่ย่ำแย่จนทำให้ตัดโอกาสและความสามารถของคนเก่งๆหลายคนเลยทีเดียว เอาเป็นว่าไว้วันหลังผมจะเขียนลงสักคอลัมน์นึงล่ะกันนะครับ (โปรดติดตาม อิอิ)
เดี๋ยววันนี้ผมจะขับรถไปส่งของกับแม่นะครับ สงสัยเดี๋ยงคงจะต้องไปและ ไว้วันว่างผมจะมาเขียนใน JML TALK อีก อย่าลืมติดตามคอลัมน์อื่นของผมด้วยหล่ะ บ้ายบายคร้าบบบบบบ
Create Date : 13 พฤษภาคม 2550 | | |
Last Update : 13 พฤษภาคม 2550 12:09:16 น. |
Counter : 271 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
| |
|
|