Bloggang.com : weblog for you and your gang
Group Blog
หมูตอน on the cruise
มีหมาเป็นเพื่อน
ลูกค้าสุดแสบเจอแม่ค้าสุดแซ่บ
All blogs
หมูตอน on the cruise ตอนผมพลาดเองครับ คอสตาริกา 2
หมูตอน on the cruise ตอน ผมพลาดเองครับ...คอสตาริกา 1
หมูตอน on the cruise ตอนญาติบุกเรือสำราญที่แหลมฉบัง # 7.2
หมูตอน on the cruise ญาติบุกเรือสำราญที่แหลมฉบัง # 7.1
หมูตอน on the cruise ตอน ความลับเปิดเผย คืนสต๊าฟพาร์ตี้ # 6
หมูตอน on the cruise ตอนรูมเมทคนแรกของผม # 5
หมูตอน on the cruise ตอน น้ำพริกกะปิเป็นเหตุ # 4
หมูตอน on the cruise ตอนมิสเตอร์เวร # 3
หมูตอน on the cruise ตอน ข้ามน้ำข้ามทะเล...เตรียมตัวเริ่มงานอลาสก้า # 2
หมูตอน on the cruise ตอนตะกายตามฝัน...เรือสำราญ #1
หมูตอน on the cruise ตอน น้ำพริกกะปิเป็นเหตุ # 4
วันหนึ่งเพื่อนผมได้ทำอาหารไทยที่ผมอยากกินมานานแสนนาน นั่นคือน้ำพริกกะปิครับ ส่วนผสมมันอาจเพื้ยน ๆ ไปบ้างเพราะหาพริกขี้หนูไม่ได้ ก็ใช้พริกป่น กับพริกหยวก ปน ๆ กันไป น้ำตาล มะนาวก็หาไม่ยาก แต่ที่แน่ๆ มีกะปิยืนพื้น ยังไงก็กินได้แน่ ๆ ผมโซ้ยน้ำพริกกะปิอย่างลืมตาย เพราะไม่ได้กินมานานแสนนาน แล้วก็ไปทำงานตามปกติ
สวัสดีตอนเช้า มิสเตอร์เวย์น ผมทักทายหัวหน้าผมอย่างอารมณ์ดี
สวัสดีมิสเตอร์จิราวาด (เงียบไป 3 วินาที) .....เช้านี้คุณลืมแปรงฟันมาหรือเปล่า หรือไปกินอะไรแปลก ๆ มาแน่ ๆ ปากคุณเหม็นเหมือนกินขี้มาเลยนะ? อูย...ทักซะ บ้านเราที่เมืองไทย จะทักทายกันแมว ๆ แบบนี้มีต่อยกันแน่ ๆ จะมีก็แต่กับคนในครอบครัวหรือเพื่อนสนิท กันจริง ๆ เท่านั้นนะ ไม่ใช่แบบที่ผมกำลังเจอนายต่างชาติและอยู่ต่างบ้านต่างเมืองอย่างนี้แน่ ๆ (ผมกับคุณไอ้เวรสนิทกันมาพักใหญ่ ๆ แล้วล่ะครับ เค้าถึงกล้าทักผมได้แรงขนาดนี้ ผมว่านะ)
..................... ผมอึ้งไป 5 วินาที เพื่อดูท่าที คุณไอ้เวร ว่ามาไม้ไหน พูดเล่นหรือพูดจริงวะเนี่ย
ยังเงียบอยู่อีก ผมถามทำไมไม่ตอบ รุกครับ รุกหนักขึ้นเรื่อย ๆ
Colosseum : Italy
ผมไม่ได้ลืมแปรงฟันหรอกน่า ผมแค่กินอาหารของประเทศผมมาน่ะสิ บอกคุณ คุณจะรู้จักมั้ยเนี่ย ผมตอบออกไปอย่างภาคภูมิใจในอาหารของประเทศไทยมาก ๆ
อาหารอะไรของคุณ ทำให้ปากคุณกลิ่นอย่างกับขี้แบบนี้ คุณไปเลย ไปแปรงฟัน ล้างปากมาใหม่ คุณทำงานแบบปากเหม็น ๆ แบบนี้ทั้งวันไม่ได้แน่ ๆ เชิญ... แล้วรีบกลับมาล่ะ
ท่าทางจะเอาจริงแฮะ สังเกตจากหน้าตาแกขึงขังมาก นี่คงไม่ใช่เรื่องล้อเล่นแน่ ๆ กลิ่นปากเหมือนขี้เนี่ยนะ ไอ้คุณเวรพูดออกมาได้ ไอ้ตอนกินน่ะ อร่อยอย่างเดียว ผมไม่ได้คิดอะไรเลย ก็กินเหมือนกับเรากินที่เมืองไทยนั่นแหละ ไม่เห็นมีใครเดือดร้อนกับการกินแล้วก็กลิ่นปากของผมเลย จะมีก็แต่ครั้งนี้แหละ
โอเค โอเค ผมจะไปแปรงฟัน เดี๋ยวกลับมาใหม่นะ ผมบอก พร้อมกับวิ่งปรู๊ดกลับมาที่ห้อง บีบยาสีฟันมาแปรง ๆๆๆ ทุกซอก ทุกมุม แล้วก็คิดตามไป มันเหม็นขนาดนั้นเลยเหรอ หรือว่าคุณไอ้เวรมันแกล้งผมกันแน่นะ เล่นเอาผมเสียเซลฟ์ไปเยอะเหมือนกันนะ
Petra : Jordan
ผมกลับมาแล้วครับ เป็นไงครับดีขึ้นมั้ย ผมพูดออกไป อย่างไม่ค่อยเต็มปากเท่าไหร่
นี่คุณไปแปรงฟันมาแล้วแน่เหรอ มันแย่เหมือนเดิมเลยนะ ผมจะทำยังไงกับคุณดีนะ ว่าแล้วคุณไอ้เวรก็นิ่งคิดอยู่แป๊บนึง
คุณไปบ้วนปากด้วยน้ำยาดับกลิ่นปากอีกหลาย ๆ รอบเลยนะ แล้วก็เคี้ยวหมากฝรั่งนี่ซะ ผมหวังว่าอะไร ๆ มันคงจะดีขึ้นกว่านี้นะ" ผมวิ่งกลับห้องพักเป็นครั้งที่สอง บ้วนปากอีก 5 รอบ เคี้ยวหมากฝรั่งที่แกโยนให้แล้ววิ่งกลับมาใหม่ด้วยความมั่นใจกว่าเดิม
กลิ่นไม่ดีขึ้นเลย คุณไอ้เวร ดมปากผมเป็นรอบที่ 3 พร้อมกับส่ายหัวแล้วทำหน้าแบบปลง ๆ
ผมว่า วันนี้ผมอนุญาตให้คุณพักงานแบบได้เงินปกติ ไป 1 วันก็แล้วกันนะ พรุ่งนี้เช้าผมหวังว่าอะไร ๆ มันคงจะดีขึ้น เสียงแกราบเรียบลง แต่ใบหน้าแฝงไปด้วยความบึ้งตึง
........................... อึ้งครับอึ้ง ผมไม่กล้าแม้แต่จะหายใจ กลัวแกได้กลิ่นกะปิออกทางจมูก ผมถูกพักงานเพราะกลิ่นกะปิครับ ผมคิดไม่ผิดแน่ ๆ ถึงคราวที่ผมยิ้มไม่ออกจริง ๆ
Santorini : Greeze
ประเทศคุณมีอาหารที่มีกลิ่นเหม็นเน่าแบบนี้ด้วยเหรอ ถ้าคุณคิดจะทำงานที่ต้องเจอลูกค้าทั้งวันแบบนี้ วันหลังผมขอสั่งห้ามคุณไม่ไห้กินอาหารชนิดนี้มาอีกเป็นอันขาด เข้าใจมั้ย เป็นชุดเลยครับ ว่าไปถึงประเทศชาติเราโน่นเลย ผมได้แต่พยักหน้า แล้วเดินจากคุณไอ้เวรมาเงียบ ๆ
เดินไปก็คิดไป ใครกันนะที่เป็นคนคิดว่ากะปิเนี่ยมันกินได้ และอร่อยอีกต่างหาก ผมล่ะอยากรู้จริง ๆ ตอนนั้นผมเกลียดกะปิขึ้นมาอย่างชั่ววูบ และผมก็รู้สึกผิดมากที่ผมทำให้ประเทศไทยเราต้องขายหน้ามากขนาดนั้น ผมต้องขอโทษประชาชนคนไทยไว้ ณ ที่นี้เลยก็แล้วกันครับ
ดีนะที่คุณไอ้เวรไม่บุกตามไปดูถึงที่ห้องผม มีหวังแกต้องเป็นลมเพราะเหม็นตายในห้องผมก่อนที่จะมีแรงไปฟ้องผู้จัดการเรือแน่ ๆ เพราะกลิ่นกะปิที่ผมกินค้างไว้ มันติดตราตรึงอยู่ในนั้นอีกตั้งหลายวัน ผมเลยรอดตัวไปอีกกระทง แหมคุณครับ ห้องก็เล็กแสนเล็ก หน้าต่างก็ไม่มี กลิ่นมันจะระบายไปไหนได้ล่ะ วันนั้นผมเลยได้พักงานดมกลิ่นกะปิอยู่ที่ห้องทั้งวันอย่างสาแก่ใจ คิด ๆ แล้วก็อดแค้นใจไม่หาย ไม่รู้จะโทษใครดี ผม หรือกะปิที่ผิด หรือจะโทษคุณไอ้เวรที่ไม่เคยกินกะปิ เฮ้อ...แล้วคุณพอจะเข้าใจหรือยัง ทำไม้ ทำไม ผมเรียกหัวหน้าผมว่า(คุณ)ไอ้เวร
Create Date : 27 มิถุนายน 2552
Last Update : 14 กรกฎาคม 2552 15:02:06 น.
4 comments
Counter : 918 Pageviews.
Share
Tweet
Nice pics ka.
โดย:
CrackyDong
วันที่: 27 มิถุนายน 2552 เวลา:3:47:03 น.
เป็นความผิดของไอ้เวรทีเดียวครับพี่ ฮ่าๆ
สงสัยต้องจับมากรอกปากด้วยข้าวคลุกกระปิร้อนๆโรยไข่เจียวซอยซะหน่อยแล้วว
ขี้คร้านจะขอสูตร อิอิ
เล่าต่อเลยค้าบบ ติดตามอยู่ หนุกๆ
โดย:
NiGht pRincE
วันที่: 27 มิถุนายน 2552 เวลา:4:58:26 น.
โอ...แรงจริง ๆ อ่านแล้วนึกภาพออกเลย เสียหายไปทั้งประเทศนะเนี่ย เอาขี้ไปให้ฝรั่งดม 55555
เริ่มหนุกแระ
โดย: Lee IP: 124.120.27.62 วันที่: 3 สิงหาคม 2552 เวลา:18:51:18 น.
แวะมาทักทาย และชมภาพถ่ายสวยๆ ด้วยครับ
โดย:
ถปรร
วันที่: 4 สิงหาคม 2552 เวลา:6:55:59 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
จอมจันทร์
Location :
เชียงใหม่ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
คู่สามีภรรยา แต่งงานกันมาหลายปีดีดัก ไม่มีลูกเป็นคน แต่มีลูกเป็นหมาพันธุ์ประหลาด 2 ตัว
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมจ้า ช่วยคอมเม้นท์หน่อยนะ
Hi5 Clocks
by zalim-code.com
Friends' blogs
หวานกะพุ
moosub
nanwonder
zeedhama
kirofsky
พ่อพเยีย
mooaoun
tiara
Pastel pied
jjbd
beebie
ปูขาเก เซมารู
jumjee
Bakery Story
triny
แม่สลิ่ม
gingerfever
Webmaster - BlogGang
[Add จอมจันทร์'s blog to your web]
Links
www.tangtam.igetweb.com
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.