Bloggang.com : จอมจันทร์ - หมูตอน on the cruise ตอนมิสเตอร์เวร # 3

Bloggang.com : weblog for you and your gang

Group Blog

All blogs

หมูตอน on the cruise ตอนมิสเตอร์เวร # 3

เช้าวันแรกที่ผมเริ่มทำงาน หลังจากที่ผมได้ขนของเข้าไปเก็บในห้องพักเรียบร้อยแล้ว ผมก็ได้มารายงานตัวกับหัวหน้าคนใหม่ จริง ๆ แล้วเค้าอยู่มานานแล้วแหละครับ ต้องเรียกผมว่าพนักงานใหม่มารายงานกับหัวหน้าคนเก่า ถึงจะถูก อย่างที่บอกว่าผมได้บรรจุเข้าทำงานครั้งแรกในตำแหน่ง Utility Bar Steward ซึ่งมีหน้าที่เช็คสต๊อกเครื่องดื่มในบาร์ ถ้ามีอะไรขาดผมก็ต้องไปจัดการมาเติมให้เต็มตลอด และเป็นลูกมือของ Bartender อีกทีเข้าเรื่องเถอะครับ หัวหน้าคนนี้ประจำอยู่เคาน์เตอร์บาร์ดาดฟ้าของเรือ เป็นคนผิวสีจากประเทศจาไมก้า ชื่อมีสเตอร์เวย์น สะกดภาษาอังกฤษ ว่า Mr. Wayne ผมได้แต่อมยิ้ม เพราะมัวแต่คิดว่าคนอะไรชื่อเวร แล้วดันมาเป็นหัวหน้าโดยตรงอีกต่างหาก

“สวัสดีครับ ผมชื่อจิระวัฒน์ ตันจารุวัฒน์ มารายงานตัวครับ” ไม่ต้องตกใจครับ นายเวย์นของผมฟังไม่เข้าใจแน่ ๆ ถ้าผมพูดภาษาไทยออกไป ผมหมายถึงผมพูดภาษาอังกฤษน่ะครับ
“ สวัสดี ผมชื่อมิสเตอร์เวย์น ยินดีที่ได้ร่วมงานกันนะ เอ...ว่าแต่เมื่อกี้คุณบอกว่าคุณชื่ออะไรนะ?” ท่าทางแกจะไม่ได้ยินผมถนัด ผมก็เลยบอกซ้ำไปอีกทีว่า “ผมชื่อจิระวัฒน์ ตันจารุวัฒน์ ครับ”

“คุณมาจากประเทศอะไรเนี่ย ทำไมชื่อกับนามสกุลยาวจัง แล้วทำไมประเทศของคุณใช้ชื่อกับนามสกุลชื่อเดียวกันเป๊ะเลยล่ะ” งงมั้ยล่ะครั้บ ผมว่าผมบอกชื่อผมไม่เพี้ยนนะครับ ก็ใช้มาตั้งหลายสิบปีแล้วนะ ไม่น่าพลาด

ผมพูดซ้ำเป็นครั้งที่สามแต่มีแถมนิดนึง “ผมชื่อจิระวัฒน์ ตันจารุวัฒน์ มาจากประเทศไทยครับ แล้วก็ชื่อกับนามสกุลก็ไม่เหมือนกันด้วยครับ คุณลองฟังดี ๆ สิ จิระวัฒน์ ตันจารุวัฒน์” ผมย้ำอีกทีเพื่อความแน่ใจ

“โอเค โอเค จิระวาด ตานจิระวาด อย่างนี้ใช่ไหม ผมฟังยังไงก็เหมือนกันอยู่ดี เอาเป็นว่าช่างมันเถอะ ต่อไปนี้ผมจะเรียกคุณว่ามิสเตอร์จีราวาด ตานจิราวาด ก็แล้วกันนะ” เอาวะ ชื่อก็ใกล้เคียง นามสกุลเพี้ยนไปนิดนึง ตระกูลผมที่บ้านนอก คงไม่เดือดร้อนกับการเรียกผิดแบบนี้สักเท่าไหร่หรอก ผมนึกดัง ๆ นะ เพราะ ดูท่าทางคงไม่มีประโยชน์ที่จะพยายามให้แกพูดชื่อผมให้ชัดกว่านี้ไปได้

คนอะไรจะบังคับให้ผมใช้ชื่อกับนามสกุลเหมือนกันให้ได้ ผมเดาเอาว่ามิสเตอร์เวย์นอาจจะเคยทำงานกับคนไทยมาน้อยเต็มทีหรือไม่เคยเลย ครั้งแรกที่เจอกัน ก็เหนื่อยแล้วครับ เพราะผมจำไม่ได้ว่าผมพูดชื่อกับนามสกุลเพื่อแนะนำตัวกับแกไปกี่รอบ

ด้วยความที่แกชื่อเวย์น มันดันไปคล้องกับ”เวร”ภาษาไทยของเรา ผมเลยคะนองปาก ลองเรียกแกว่า “ไอ้เวร” ต่อหน้าจัง ๆ ครั้งหนึ่ง แกก็ยิ้มนึกว่าเรียกชื่อเฉย ๆ แล้วก็คุยปกติ ถือเป็นผลสำเร็จครับ พอลองเรียกครั้งแรกแกไม่รู้สึกอะไร หลังจากนั้นผมเลยเรียกแกว่า”คุณไอ้เวร” มาตลอด เมื่อไหร่แกฟังภาษาไทยรู้เรื่องขึ้นมา ผมคงได้ย้ายกลับเมืองไทยก่อนกำหนดแน่ ๆ (ยังไงถ้าคุณเจอชาวต่างชาติชื่อแบบนี้ก็อย่าเอาตามอย่างผมละกันนะครับ)

Create Date : 26 มิถุนายน 2552

Last Update : 20 กรกฎาคม 2552 16:20:22 น.

2 comments

Counter : 612 Pageviews.