Bloggang.com : joeymydear - ด่าง คุณหมาหน้าเศร้า

แบ่งๆกันอยู่ แล้วโลกเราจะน่าอยู่ขึ้นอีกเยอะ

ด่าง คุณหมาหน้าเศร้า

เรื่องของด่างลูกรัก หมาหน้าเศร้า

ลักษณะรูปร่างหน้าตาของด่างนั้น มีจุดด้อยตรงหน้า หน้าจะเครียดขมวดคิ้วตลอดเวลา แววตาก็เศร้า ส่วนหางก็บิดๆเบี้ยวๆ มีขนสั้นเกรียนเวลากอดด่างจะคันยิบๆ

ความเป็นมาของด่าง

หลังจากที่ตู๋แฮ้บเล็กมาจากลุงหน้า รพ. ลุงก็เริ่มเลี้ยงหมาตัวใหม่ วิธีการเลี้ยงของลุงก็เช่นเดิม มีชามข้าวเก่าๆวางไว้หลังตึกแถว ลุงมีเศษอาหารเหลือก็จะมาเทไว้

แรกที่เห็นด่าง น่าจะอายุราวๆ 1 ปี เริ่มเป็นหนุ่มฉกรรจ์ ด่างเป็นหมาผอม ดูโกโรโกโรคมาก สามารถนับซี่โครงได้ด้วยตาเปล่าในระยะห่าง 10 เมตร ตามตัวมีรอยถูกกัดเต็มไปหมด เรียกว่าผ่านศึกสงครามกลางเมืองมาอย่างโชกโชน

เมืองตราด เป็นเมืองที่ได้ชื่อว่า ฝนตกทั้งปีทั้งชาติ ผนังบ้าน กำแพงตึก ล้วนขึ้นราขัดไม่ออก

ด่างจะวิ่งตากฝนไปมา หลบตรงตึกแถวบ้าง ริมร้านค้าบ้าง

ตอนนั้นตู๋ขี้เกียจทะเลาะกับคนที่ทำงานแล้ว เลยลาออกมานั่งนับเหรียญห้าสิบอยู่กับบ้าน เช้าๆไปส่งแฟน ก็จะคลุกข้าวมาเผื่อด่าง ถึงจะให้ข้าวด่างทุกวัน แต่ด่างไม่เคยให้ลูบไล้ ถูกต้องตัว ทำหน้าเครียด ไม่ไว้ใจตลอด

จนมีช่วงหนึ่ง เห็นว่าด่างหายไป ไม่มานั่งทำหน้าเครียดรอกินข้าว ถามไถ่ลุง ลุงก็บอกว่า มันเดินตามลุงไปซื้อของ แล้วถูกเจ้าถิ่นรุมกินโต๊ะ นอนซมอยู่ริมฟุตบาธหน้าตึกแถวโน่น

ตู๋ก็ตามไปดู เห็นแล้วตกใจมากๆ จากที่ผอมมากอยู่แล้ว ก็เป็นผอมหนังติดกระดูก มีแผลถูกกัดอักเสบเป็นหนองแถวๆก้น ก็พยายามจะดูว่ามากแค่ไหน แต่ด้วยด่างเป็นหมาที่ไม่ไว้ใจใคร จึงขู่ไม่ยอม

ตู๋ก็เลยหายาแก้อักเสบมอบไว้ให้ลุง ป้อนให้ด่างกิน จากนั้นเราก็กลับบ้านที่กทม.กัน 2 วัน

เมื่อกลับมาตราดอีกครั้ง ก่อนถึงบ้านจะผ่านที่ทำงานก่อน ก็เลยแวะดูด่าง ปรากฏว่า ด่างนอนหายใจรวยริน หนองเต็มก้น แทบจะไม่รู้สึกตัวแล้ว ตู๋ก็เลยขอด่างจากลุง จะเอาไปรักษา

ใจตอนนั้น คิดว่าด่างไม่รอดหรอก แต่จะให้ไม่ทำอะไรเลย คงจะเสียใจไปจนตาย

ในที่สุดเราก็อุ้มด่างขึ้นท้ายรถกลับบ้าน ใช้เวลาหมดไปเกือบเดือน ให้ยา ทำแผล แผลที่ถูกกัดเน่า ทะลุไปถึงรูก้น เวลาล้างแผล ต้องเอาสายยางสอดเข้าไปในแผล ล้างจนหนองหมด

ช่วงนั้นเกรงใจข้างบ้านอีกแล้ว เพราะ ด่างเหม็นมาก น้ำยาดับกลิ่น สเปรย์ดับกลิ่นต้องซื้อมาใช้

ผ่านไป 1 เดือน ด่างหายดี เราก็วางแผนกันว่าจะเอายังไงดี ทีแรก เก็บมาตั้งใจจะเอาเป็นปุ๋ยมะม่วง 555 ดันหายเสียนี่

สรุปว่า เราจะเอาด่างไปทำหมัน แข็งแรงดีจะเอาไปคืนลุง ก็ไปเลียบๆเคียงๆ ถามลุง ดูว่าลุงยังคิดถึงไอ้ด่างเกยชัยมั้ย ได้รับคำตอบว่า ลุงกำลังจะย้ายไปที่อื่นแล้ว คงไม่เอามันไป หมอเอาไปเหอะ....แป่ววว

โอเค ได้เลย เพราะเมื่อด่างได้ใช้ชีวิตอยู่กับเรามาตลอด 1 เดือน ด่างน่ารักมาก เป็นหมาที่ขี้อ้อนสุดๆ คงเพราะด่างรู้ว่าด่างเหมือนตายแล้วเกิดใหม่ รู้สึกปลอดภัย ไม่ต้องไปกัดกับใครอีกแล้ว

รูปตอนด่างเพิ่งหายป่วย ถ่ายรูปมาเหมือนมีแต่หัวกับขา

ตอนหายป่วยใหม่ๆ

ถ้าด่างยิ้มแล้วหล่อนะ แต่ด่างชอบทำหน้าเครียดตลอด รูปนี้มาอยู่อยุธยาแล้ว ยังอยู่บ้านเช่า

หลังจากด่างมาอยู่กับเรา ด่างก็เข้ากับเล็กได้ดี กับยัยดำก็พอได้ แต่กับพี่โจนี่ ไม่ไหว ไม่ไหวที่โจนะ คิดว่าเพราะด่างมีกระจู๋ที่ใหญ่กว่าพี่โจ เผลอไม่ได้ พี่โจจะเข้าไปเบียดแถวๆสีข้างด่าง ขู่เค้า จะกัดเค้า แต่ด่างมันรู้อยู่ ก็หลบๆไป ไม่อยากมีเรื่อง ( ถ้าเป็นสมัยก่อนนะเมิงงง ไอ้โจ...ด่างคิด )

จนวันหนึ่ง ถึงคราวซวยของโจ โจแง้บด่างเข้าที่ก้นใกล้แผลเก่า ขวัญด่างจึงกัด เรียมโจเข้าให้ โจต้องไปเย็บที่หลัง 2 เข็ม

ถึงด่างจะไม่ผิด แต่ด่างก็ต้องโดนแม่ด่า ตีทั้งคู่ ตีโจก่อนแล้วพาไปเย็บแผล กลับมาตีด่างทีหลัง

จากวันนั้นมา อยู่ด้วยกันมาอีกหลายปี ด่างก็ไม่เคยซักครั้งที่จะกัดพี่โจอีกเลย แม้พี่โจจะกวนตรีนด่างไม่ได้ขาด แม่นับถือใจด่างมากเลย

เท่สุด สุดจะเท่

การอยู่ของหมาในบ้านนั้น เราจัดเป็น 2 กลุ่ม กลุ่มแรกกลุ่มหยิก ก็อยู่ในตัวบ้าน และกลุ่มตัวใหญ่ อยู่ในโรงรถ ถึงเวลานอนแม่ก็กางมุ้งสายบัว เรียกเข้ามุ้ง

ตอนนี้กลุ่มหยิกมี โจ เจี๊ยบ ลิซ่า กลุ่มตัวใหญ่มี ดำ เล็ก ด่าง

ก่อนด่างจะมาอยู่ ยัยดำกับเล็กก็รักกันดี เล่นกันเป็นเพื่อนรักกัน พอด่างมาอยู่ ยัยดำเริ่มถูกโดดเดี่ยว ก็อ้วนดำ กับ อ้อนแอ้น ตาหวาน ด่างจะเลือกสาวไหน ไม่ต้องคิดให้ยาก

ยัยดำกับเล็กจึงกลายเป็น เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ เผลอเป็นกัดกัน เวลาสาวๆกัดกัน ด่างจะไปหลบมุมนั่งหางตก หูลู่ หน้าเครียด สมเป็นลูกผู้ชายมาก คือ ปล่อยให้สาวๆตัดสินกันเอง ไม่ต้องเปลืองตัว ดีไม่ดี ถูกแม่ด่าอีก จ๋อยแย่

คิดว่า ช่วงนี้เองที่ยัยดำเริ่มเป็นโรคจิต ขี้บ่นซินโดรม

อีกไม่นาน พ่อก็ชักเบื่อคนที่ทำงาน ก็เริ่มคิดขยับขยายกลับบ้านเก่าไปเกาะแม่ตัวเองกิน เอ๊ย คิดจะไปหาทีอื่นอยู่ ตราดเป็นจว.ท่องเที่ยวที่นานๆมาทีก็ตื่นเต้น แต่ให้อยู่กับเชื้อราฝาบ้านไปตลอดชีวิต ชีวิตคงอับเฉา

แล้วเราก็อพยพไปกทม.อีกครั้ง

ปล.เหมือนนิยายเรื่องบ้านเล็กในป่าใหญ่ ของลอร่า อิงกัล เปี๊ยบ 555

ช่วงหน้าหนาว แม่จะเอาเสื้อเก่าๆของพ่อมาให้ด่างใส่ ด่างจะเดินเก๊กแมนโชว์ออฟไปทั่ว

ย้ายมาเกาะแม่กินได้แป๊บเดียว พ่อก็ได้งานใหม่ทันที ที่อยุธยา เมืองเก่าของเราแต่ก่อน

โอ๊ย ตู๋ปลื้มมาก อยากอยู่ที่สุด มีโลตัสด้วย ฮิ้ววว ก็ที่เก่ามันตราด โคตรจะเงียบเลย ไปไหนมาไหนก้แค่ตลาดสด นี่ มีโลตัสด้วยนะ ชีวิตแม่บ้าน แค่โลตัสก็พอแล้ว ไม่ต้องเอมโพเรี่ยม เอสพลานาดหรอก

ตอนแรกก็ไปอยู่บ้านเช่า เป็นบ้านเดี่ยว มีบริเวณนิดหน่อย แต่ก็สบายตัวขึ้น หมาๆได้เหยียดแข้งเหยียดขามากกว่าเมื่อก่อน

ชีวิตตอนนี้มีความสุข และก็มีมากขึ้นเรื่อยๆ งานพ่อก็ดี แม่ก็ช้อปสบาย เวลาจะกลับกทม. ก็ไม่ต้องนั่งรถจนตรูดด้าน

ไม่นาน เราก็สร้างบ้านใหม่ คราวนี้มีความสุขสุดๆ บ้านของเราเอง พ่อลงทุนซื้อบ้านที่มีบริเวณกว้างขวาง หมาวิ่งหอบ ( เพราะให้วิ่งกลับไปกลับมาหน้าบ้านหลังบ้าน 555 )

หมาตัวใหญ่ เราสร้างห้องให้อยู่กันอย่างสบาย มีพัดลม 3 ตัว เปิดสลับ มีมุ้งลวด ประตูเข้าออกสวน จะเข้าออก กลางวันเป็นอิสระ พอกลางคืนก็ปิดประตูนอน ยุงก็ไม่กวนให้รำคาญ

เรียกว่าร้อน หนาว ยุงเยอะ ไม่มีอีกแล้ว

แต่ความสุขนั้นไม่เพียงพอสำหรับด่าง ด่างได้อยู่อย่างสุขแบบนี้เพียง 2 ปีเท่านั้น

ด่างต้องมาจากแม่กับพ่อไปอย่างกระทันหัน ทำใจรับไม่ได้

ช่วงที่อยุธยาน้ำท่วมเยอะๆ หมู่บ้านเราล้อมรอบด้วยทุ่งนาข้าว พอน้ำท่วม งูก็ออกจากนาข้าว หลบภัยเข้าสวนบ้านคน

ด่างถูกงูเห่ากัดเข้าที่ปาก แม่มาพบเมื่อสายไป แม่ออกไปช้อปปิ้ง กลับบ้านมา พบด่างนอนน้ำลายฟูมปากอยู่หน้าห้องหมา เนื้อตัวแม้จะยังอุ่น แต่ไร้ลมหายใจ

แม่ร้องเรียก แม่ทุบหน้าอกด่าง เป่าปากด่าง ทำเท่าไหร่ด่างก็ไม่ฟื้น แม่ร้องไห้อย่างที่ไม่เคยร้องมาก่อน โทร.ตามพ่อจากที่ทำงาน พ่อรีบกลับมา ร้องไห้กอดด่าง

แล้วเราก็ฝังด่างไว้ที่ใต้ต้นมะม่วงเขียวเสวย หน้าห้องหมา ให้ด่างได้อยู่ตรงที่ที่ด่างมีความสุขตลอดไป

ตอนนั้นด่างมีน้องเพิ่มหลายตัวแล้ว นอกจากสมาชิกเก่า ก็มี บาว แตงโม จิ๊ง มืด ทุกตัวปลอดภัยดีหมด

พี่ด่างได้สละชีวิต ดูแลความปลอดภัยให้แม่ พ่อ และพี่น้อง

งูเห่านั้นก็ตายเช่นกัน แม่ฝังงูไว้ที่ต้นมะม่วงอีกต้นใกล้ๆกัน

ตั้งแต่นั้นมา แม่จะเปิดประตูห้องหมาเป็นเวลา เช้า กลางวัน เย็น และก่อนนอน

ถ้าแม่ไม่อยู่บ้าน หมาต้องอยู่แต่ในบ้านเท่านั้น

แต่เป็นเรื่องที่น่าเศร้าเข้าไปอีก เพราะวันที่ด่างตายนั้น แม่ออกไปซื้อของมาเตรียมเลี้ยงหมาๆในวันเกิดพ่อรุ่งขึ้น แม่ซื้อขาหมูเผาชิ้นๆ มาเตรียมทำขาหมูต้ม ให้หมาๆได้แทะฉลองให้พ่อ เป็นเมนูที่ด่างชอบมาก

เช้าวันเกิดพ่อ แม่ต้มขาหมู แล้วเอาใส่กาละมัง วางบนหลุมศพด่าง ให้ด่างได้กินก่อนน้องๆ กินส่วนของน้องๆ

ทุกวัน แม่ไม่เคยลืมที่จะเรียกด่างเมื่อเดินผ่านที่ๆด่างนอนอยู่ชั่วนิรันดร์

รวมแล้ว เราเป็นแม่ลูก 6 ปี ช่างสั้นเหลือเกิน แม่เสียดายที่ด่างมีความสุขมากๆ ในบ้านหลังนี้น้อยกว่าใครๆ