ปิเอโร่ พันธุกรรมอำพราง

 
ผู้ แต่ง Isaka Kotaro
ผู้แปล อิศเรศ ทองปัสโณว์
สำนักพิมพ์ เนชั่นบุ๊คส์
จำนวนหน้า 427 หน้า

จากปกหลัง

    ฮารุกับผม ร่วมสายเลือดกันแค่ครึ่งเดียว แม้จะมีแม่คนเดียวกัน แต่พ่อกลับเป็นคนละคน ตอนที่ผมอายุได้ขวบเดียวคงเป็นช่วงฤดูร้อน แม่ก็ถูกผู้ชายบุกเข้าไปข่มขืนถึงในห้องจนทั้งท้อง และเด็กที่เกิดมาก็คือฮารุนี่เอง
    เพียงสิบวันหลังจากเกิดเหตุการณ์ครั้งนั้น คนร้ายก็ถูกจับตัวได้ เด็กหนุ่มยังไม่บรรลุนิติภาวะ เป็นอาญากรโดยสันดาน แม้อายุยังน้อย แต่เป็นนักข่มขืนที่ช่ำชองทีเดียว
    ข่าวเกี่ยวกับอาญากรหนุ่มคนนั้น แทบจะไม่มีรายละเอียดเกี่ยวกับเหยื่อเข้าไปเกี่ยวข้องด้วยในเนือ้หา ปกปิดกันไว้กระทั่งชื่อเหยื่อก็ไม่มีการเปิดเผย
   รหัสพันธุกรรมเท่านั้น จะคลี่คลายคดีนี้ได้

เรื่องตามสไตล์ตัวเอง

  เกิดคดีลอบวางเพลิงที่บริษัทของอิซึมิ โดยฮารุน้องชายได้โทรเตือนพีชายก่อนล่วงหน้าว่าอาจจะมีการวางเพลิง  ทำให้อิซึมิเกิดความสงสัยเรื่องนี้ขึ้นมาว่าทำไมฮารุถึงได้รู้เรื่องนี้  ทำให้ทั้งสองพี่น้องเข้าเอาไปพัวพันกับการลอบวางเพลิงเพื่อที่จะทำการไขปริศนา เกี่ยวกับการลอบวางเพลิงที่มีรูปกราฟฟิตี้แปลกเข้ามาเกี่ยวข้อง ยิ่งสองพี่น้องทำการไขปริศนาที่แฝงมากับรูปกราฟฟิตี้เท่าไหร่ก็ยิ่งเกิดปริศนาว่าการลอบวางเพลิงนั้นเกี่ยวข้องอะไรกับครอบครัวของพวกเขา  ยิ่งอ่านคุณจะยิ่งสงสัยว่าคดีลอบวางเพลิงที่เกิดขึ้นมันเกี่ยวข้องกับเรื่องอะไรหรือว่ามีเรื่องอะไรแอบแฝงกันแน่  มีจุดหักมุมที่คุณคาดไม่ถึงหลายจุดที่จะทำให้สนุกไปกับหนังสือเล่มนี้

 สปอล์ยจ๊ะ ใครยังไม่อ่านหนังสือเล่มนี้ไม่ควรอ่านบรรทัดต่อไปนะค่ะเดี๋ยวจะรู้เรื่องหมด

ความรู้สึกส่วนตัวหลังอ่านค่ะ

-เนื้อเรื่องเหมือนเป็นการบอกเล่าผ่านทางอิซึมิเป็นหลัก ที่มีการบอกเล่าถึงเรื่องอดีตที่ผ่านมาแล้วค่อยเผยเรื่องราวของแต่ละตัวละครออกมา

-อ่านแรกๆแล้วงงว่าฮารุรู้เรื่องเกี่ยวกะวางเพลิงได้ไง หรือว่ามีเซนส์ไรพิเศษหรือเปล่านะ  แถมบุคลิกของฮารุก็สุดโต่งมากๆไม่เหมือนชาวบ้านเค้าเลย

-มีแอบงงเกี่ยวกับเรื่อง DNA ที่อิซึมิทำงานอยู่ ในหนังสือมีอธิบายแล้วพูดถึงเยอะเลย ให้ความรู้ดี แต่เราอ่านแล้วไม่เข้าใจซักเท่าไหร่พออ่านเจอเกี่ยวกับเรื่องนี้อ่านผ่านเร็วมากๆ

-ที่ต้องยกนิ้วให้กับฮารุเรื่องวางแผน นี้คิดได้ไงว่าจะต้องเอาเรื่องวางเพลิง กราฟฟิตี้ DNA มาเกี่ยวโยงเป็นปริศนาเดียวกันเพื่อให้พี่ชายที่เหมือนเครื่องรางประจำตัว เข้ามาเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ได้(ต้องชมคนแต่งดิถึงจะถูก)

-ใครมันจะไปคิดว่าสองพี่น้องวางแผนที่จะทำเรื่องเดียวกันโดยไม่ได้นัดหมายกัน ทั้งๆเนื้อเรื่องดูเหมือนว่าฮารุคิดอยู่คนเดียว  แต่ถ้าสังเกตุรายละเอียดเล็กที่ผ่านมา จนถึงตอนท้ายๆก็จะรู้ว่าอิซึมิคิดจะทำอะไรเหมือนกันแต่ดูไม่ซับซ้อนเท่ากับแผนการของฮารุ

-ท้ายสุดหลังจากอ่านเรื่องนี้จบแล้วทำให้รู้สึกว่า DND หรือว่าพันธุกรรม ต่างๆมันไม่มีผลกับคนอีกรุ่น  ถึงคนในครอบครัวเดียวกันจะมีสายเลือดเพียงครึ่งนึงหรือว่าคนละสายเลือดมันก็ไม่เป็นอุปสรรคความรักที่ทุกคนในครอบครัวมอบให้กัน

 อ่านเรื่องนี้จบมาเกือบสอง-สามอาทิตย์แล้วพึ่งจะได้ฤกษ์เขียนเสร็จสักที่ เขียนๆลบๆไปหลายรอบ เล่นลามไปลบเรื่องเก่าที่เขียนไว้อีก

ใครอ่านแล้วรู้สึกอย่างไงมาแชร์ความรู้สึกกันนะค่ะ ใครยังไม่ได้อ่านก็ลองไปหาอ่านกันดูนะค่ะ

Create Date : 11 ตุลาคม 2553
Last Update : 21 ตุลาคม 2553 13:24:09 น.		1 comments
Counter : 715 Pageviews.
Share Tweet