Group Blog All Blog
|
เป็นแม่ซิดต้องอดทน ตอนที่ 5 เมื่อเจ้าตัวร้ายเริ่มแผลงฤทธิ์ ตอนหนูอายุยังไม่ครบเดือน ป่าป๊ากับแม่สุดแสนจะเป็นห่วงเป็นใย เพราะหนูตัวเล็กนิดเดียว แม่บอกว่า แม่ชอบตื่นมาตอนกลางดึกบ่อยๆ มาคอยจับดูว่า หนูยังหายใจหรือเปล่า เพราะหนูชอบทำตัวนิ่งๆ ป่าป๊าบอกว่าแม่คิดมากเกินเหตุ ... ก็แหม แม่จ๋า เด็กตัวจิ๋วเดียว จะให้หายใจแรงๆแบบผู้ใหญ่ได้ไงเนอะ ป๊าเนอะ แต่แม่ก็ยังไม่หายกังวล คิดไปสารพัด กลัวหนูไม่หายใจมั่ง กลัวกลิ้งมาทับหนูมั่ง กลัวทำหนูหล่นมั่ง ไม่เป็นอันหลับอันนอน แม่หวงหนูมาก แถมเป็นห่วงเกินพอดี - เวลาอาบน้ำ แม่ต้องอาบให้หนูเอง เช็ดสะดือ ทาแป้ง แต่งตัว แม่ไม่ยอมให้ใครทำเลย ขวดนมแม่ต้องล้างเอง หนูกินนมแม่ แล้วแม่ก็ปั๊มนมใส่ถุงแช่แข็งให้หนู เวลาจะกินจะอุ่น แม่ก็ต้องทำเอง ดูแลหนูเสร็จ ก็วิ่งหน้าตั้งเข้าออฟฟิศไปทำงานต่อ - แม่หนูสุดๆ เลยค่ะ ป่าป๊าทนไม่ไหว เลยพาแม่กะหนูไปเลือกซื้อ Playpen มันก็คล้ายๆ เตียงไว้ขังเด็กๆ แต่มีที่นอนปรับระดับได้ ป่าป๊าว่าให้เอาหนูนมานอนในออฟฟิศ แม่จะได้ไม่ต้องเดินไปเดินมา แต่เด็กน่ารักอย่างหนู เรื่องอะไรจะยอมนอนง่ายๆ เวลาแม่อุ้มหนู หนูก็หลับดีหรอก - แต่พอวางลงในเปลเท่านั้นแหละ หนูกรี๊ดสลบยังกะเห็นดารา ทำไงก็ไม่นอน อุ้มขึ้นมาก็หลับ วางก็ตื่น .... สรุปเจ้า playpen ก็กลับไปนอนสงบนิ่งในห้องรับแขกที่บ้านแทน แม่มีเสื้อให้นมอยู่ตัวนึงค่ะ - ซื้อมาก่อนหนูจะเกิด แม่บอกว่า ตอนแรกแม่จะไม่ซื้อแล้วแหละ เพราะแพงมาก ตัวนึงหลายร้อยบาท แต่มานึกตอนนี้แม่บอกว่า ตัดสินใจถูกมากๆ เพราะได้ใช้ตลอด เชื่อป่าวคะว่า แม่ต้องหอบหิ้วเอาเสื้อให้นม + หมอนให้นม พาหนูมากินนมในออฟฟิศ แล้วแม่ก็นั่งทำงานไปด้วย โฮะๆๆๆ - หนูอ่ะขำแม่ ทำไปได้ไง ... แต่ก็รู้ว่าแม่รักหนู ไม่อยากให้หนูกินนมขวด เพราะกลัวหนูติดขวดแล้วจะไม่ยอมดูดนมแม่ จุดเปลี่ยนความดื้อของแม่มาเยือน เมื่อตอนที่คุณป้าพยาบาลจากโรงพยาบาลมาเยี่ยมเราที่บ้านค่ะ ตอนนั้นหนูใกล้จะครบ 1 เดือนแล้ว คุณป้าพยาบาลมาเยี่ยมเราถึงบ้าน สอบถามโน่นนี่ หนูยังเกาะแม่เป็นลูกลิง ไม่ยอมปล่อยเลย คุณป้าพยาบาลชมว่าแม่เก่งที่ให้นมหนูด้วย ทำงานด้วย แล้วแม่ดูผอมลงเร็วมาก ... มากไปนิดด้วยซ้ำ คุณป้าพยาบาลบอกแม่ว่า ให้เอานมที่ปั๊ม ใส่ขวดให้หนูดูดบ้าง สลับกับดูดนมจากอกแม่ เพราะถ้าเริ่มช้าไป หนูจะไม่ยอมดูดนมจากขวด ตอนแรกแม่ยังไม่เชื่อ เพราะอ่านหนังสือเยอะ (เจ้าเหตุผลค่ะ...) แม่บอกว่า นมขวดดูดง่ายกว่านมแม่ เดี๋ยวหนูจะติดขวด คุณป้าพยาบาลบอกว่า ค่อยเริ่มตอนหนูสัก 2 เดือนก็ได้ค่ะ สลับกัน เพราะหนูจะจำวิธีการดูดนมได้ทั้งสองแบบ แล้วแม่จะไม่เครียดมาก ที่ต้องวิ่งมาให้นมหนูตลอดเวลา ตั้งแต่นั้น หนูก็เลยได้ทดลองดูดนมจากขวด เป็นครั้งคราว - ก็ดีนะคะ แต่มันไม่ค่อยเหมือนนมแม่เท่าไร ช่วงแรกๆ หนูทำใจไม่ได้ ดูดจนอิ่ม แต่ทำไงก็ไม่หลับ แม่ก็ต้องมาให้หนูจุ๊บนมต่อ ... สรุปแล้วเหนื่อยกว่าเดิมไหมเนี่ย แม่หนูผ่าตัดคลอดหนู - พอครบ 1 เดือน แม่ก็ได้อยู่ไฟด้วยค่ะ ใช้บริการอยู่ไฟตามบ้าน เจ้าดังเลยแหละ มาทำให้ถึงที่ ....แต่ผลปรากฎไม่ค่อยประทับใจแม่เท่าไร อยู่ไฟ 5 วัน แม่บอกทรมานมาก เหมือนตัวเองเป็นปลาหมึกแห้ง เจอแต่ก้อนอิฐ หม้อเกลือร้อนๆ ทาบไป กดไปตามตัว ร้อนมาก แถมระบมไปหมดเพราะแรงกด นวดตัวด้วยเกลือ+น้ำมัน ผิวก็แสบไปหมด ที่พอจะเข้าท่าก็เวลาเข้ากระโจม ร้อนดี เหงื่อออก - แม่อยากให้ครบวันเร็วๆ แม่แอบกระซิบหนูว่า ถ้าคลอดน้องหนู แม่คงไม่อยากอยู่ไฟแล้ว ไม่หนุกเลย ... หนูก็ตามใจแม่ค่ะ แต่ไม่รู้แม่จะเปลี่ยนใจหรือเปล่านะซิคะ เดือน 2 เดือนแรก หนูค่อนข้างนอนน้อย หนูหลับไม่ค่อยสนิท ตื่นบ่อยมาก ทั้งกลางวันและกลางคืน แม่ก็ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร แต่แม่สังเกตุว่า หลังใบหูหนูเป็นสะเก็ดแข็งๆ แล้วหูหนูมีกลิ่นไม่ค่อยดี แม่ก็ไม่รู้ว่าเป็นอะไร แต่ไม่มีใครสังเกตุเห็นเลย... แต่หนูจะมาเฉลยในตอนหน้าค่ะ หนูร้องไห้หาแม่ทุกวัน เพิ่งจะมาทุเลาลงก็เมื่อตอนอายุครบ 1 ขวบนี่แหละค่ะ... บอกแล้วไงคะว่าหนูอ่ะติดแม่มาก - ติดมากจนคนอื่นแปลกใจ เพราะเวลากลางวันที่แม่ทำงาน หนูอยู่กับอาม่า และพี่เลี้ยงหนูก็พออยู่ได้ แต่พอ 5 โมงปุ๊บ หนูก็จะเริ่มร้องไห้หาแม่ทันที ... ก็หนูรู้นี่นาว่าได้เวลาเลิกงานแล้ว แม่ต้องรีบมาหาหนู ไม่งั้นหนูก็จะร้องๆๆๆๆๆๆ.....ๆๆๆ ไม่ยอมหยุด พอแม่อุ้มหนูเท่านั้นแหละ หนูก็จะเงียบทันที - ใครเห็นก็แปลกใจทุกคน ว่าหนูรู้เวลาได้ไง แหม ซิดนีย์ซะอย่างเน้ออออ ... ไว้หนูโตแล้วหนูจะบอกความลับค่ะว่าหนูรู้ได้ไง คิดๆ ไปก็สงสารแม่เหมือนกันนะคะ เพราะตั้งแต่หนูเกิด แม่ออกไปไหนไม่ได้เลย หลัง 4-5 โมงเย็น เพราะหนูจะต้องร้องไห้หาแม่ทุกวันตั้งแต่ยังเล็กๆ จนโต แม่เคยแอบอิจฉาแม่ๆคนอื่นที่เค้าไปไหนมาไหนได้เหมือนเดิม แต่แม่หนูไปไหน ก็ต้องรีบกลับมาให้ถึงบ้านก่อน 5 โมง - หลังจากนั้นก็เป็นเวลาของหนูคนเดียว เพราะหนูไม่ต้องการใครแล้วนอกจากแม่ - ใครอุ้มหนูก็ไม่ยอม เวลาเพื่อนๆแม่ หรือเพื่อนป่าป๊า ชวนไปทานข้าวเย็น ค่ำๆ กัน แม่ก็อดไปทุกครั้ง เพราะมีหนูอยู่ด้วย หนูก็สงสารแม่นะ แต่ทำไงได้ หนูเหงานี่นา อยากให้แม่กอดหนูอุ่นๆ ไม่อยากให้แม่ไปไหน ไว้หนูโต แล้วแม่ค่อยพาหนูไปด้วยก็ได้นะแม่นะ - แล้วหนูสัญญาว่าจะเป็นเด็กดี แล้วพาแม่ไปกินไอติมอร่อยๆ ชดเชยที่หนูเคยเกเรตอนเด็กๆ นะคะ ซิดนีย์
|
bizkiss
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
Link |
|||||||||||||
